Editorial

Η Αναγνωστοπούλου γιατί δεν παραιτήθηκε;

 

Ας μπούμε λοιπόν για λίγο στη θέση ενός Ολλανδού. Τι νομίζετε ότι βλέπει στις ταινίες, τις σειρές, τους τουριστικούς οδηγούς και τα ντοκιμαντέρ σχετικά με τις χώρες της Μεσογείου; Γιορτές μέχρι τα χαράματα μαζί με όλο το χωριό σε γραφικές αγροτικές περιοχές, χορός και φλέρτ στην Μύκονο και την Ίμπιζα, μεθύσια και όργια στον Λαγανά, τον Κάβο, τα Μάλια και το Φαληράκι.

yellows-peiraiws

Ας μπούμε λίγο στο μυαλό ενός πολύ συγκεκριμένου Ολλανδού, του Γερούν Ντάισελμπλουμ. Υπάρχει κάποιος λόγος να πιστέψει ότι οι Έλληνες φάγανε τα λεφτά τους στις πουτάνες; Από πού να συμπεράνει κάτι τέτοιο; Ο Ολλανδός που έχει στην χώρα του αξιοθέατο τους δρόμους με τα κόκκινα φανάρια και τις πουτάνες στις βιτρίνες λέτε να κατηγορούσε κάποιον άλλο λαό ότι τρώει τα λεφτά του στις πουτάνες; Προφανώς όχι.

Μη γελιόμαστε, αυτές τις εικόνες έχει ο Ντάισελμπλουμ από την Ελλάδα, αυτά τα συμπεράσματα βγάζει. Σχεδόν πάντα ο ρατσισμός είναι αποτέλεσμα άγνοιας και έτσι έγινε στην περίπτωση του προέδρου του Γιούρογκρουπ.

Αντίστοιχα, αυτές τις εικόνες έχει για τα δύο φύλα η Υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, αυτά τα συμπεράσματα βγάζει. Για την κυρία Αναγνωστοπούλου, όλοι οι άντρες είναι γουρούνια και όποτε ξοδεύουν χρήματα για γυναίκες είναι για να τις ρίξουν στο κρεβάτι. Εννοείται δε ότι όλες οι γυναίκες που δέχονται δώρα από άντρες είναι πουτάνες και έτσι θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται. Σε κέρασαν σφηνάκι στο μπαράκι; Είσαι πουτανάκι του σκότους και θα καείς στο πυρ το εξώτερον. Σου πήραν σοκολατάκια στην καπιταλιστική εορτή του Αγίου Βαλεντίνου; Να ξέρεις ότι έχουν τη γεύση της αμαρτίας και της ακολασίας. Σε έβγαλε στα μπουζούκια και σου έριξε λουλούδια; Μάλλον είσαι αυτό που η βίβλος περιγράφει ως «πόρνη της Βαβυλώνας».

Θα μου πείτε ότι διυλίζω τον κώνωπα και η αλήθεια είναι ότι θα έχετε δίκιο και δεν θα έμπαινα καν στον κόπο να αναλύσω τα σεξιστικά κόμπλεξ και τα ρατσιστικά παραληρήματα που έχει κάποιος, αν δεν υπήρχε η απαίτηση του ΣΥΡΙΖΑ να παραιτηθεί ο ξέρω-γω-τι της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης για αυτά που έγραψε στο τουίτερ. Για όσους το έχασαν, ο πρώην κάτι-που-μάλλον-ήταν-σημαντικό είπε στο τουίτερ για την Σία Αναγνωστοπούλου ότι «Η Αναγνωστοπούλου πιο εύκολα θα περνούσε για τσατσά παρά για «πουτάνα» του Νότου».

Πρώτα απ’όλα, πέθανα στο γέλιο. Δεν με νοιάζει, πείτε για μένα και το χιούμορ μου ό,τι θέλετε, αλλά όταν το άκουσα στο ραδιόφωνο γελούσα δυνατά μέχρι που τελείωσε η είδηση. Δεν έχω δει ποτέ από κοντά τσατσά, αλλά και εγώ από ό,τι έχω δει από ταινίες, σειρές, ντοκιμαντέρ και ταξιδιωτικούς οδηγούς, όντως κάπως έτσι τις φαντάζομαι. Παραβλέποντας όμως τη δική μου άγνοια και τις προκαταλήψεις μου, ας πάμε στο ουσιαστικό κομμάτι του θέματος.

Το συγκεκριμένο σχόλιο ήταν όντως αγενέστατο και μη πολιτικά ορθό. Σεξιστικό δεν ήταν και δεν μπορώ να καταλάβω πώς κάποιοι (μαζί και η ΟΝΝΕΔ) συμπέραναν ότι οι άντρες εμφανίζονται ανώτεροι από τις γυναίκες μέσα από το συγκεκριμένο σχόλιο. Ρατσιστικό με την σύγχρονη ή με την παραδοσιακή έννοια του όρου* δεν ήταν. Διαφορετικό σε ύφος από άλλα σχόλια που έγιναν την ίδια ακριβώς ημέρα (π.χ. του Βουλευτή των ΑΝΕΛ Δημήτρη Καμμένου ότι «τα λεφτά μας Ντάισελμπλουμ τα φάγαμε στις γυναίκες σας») δεν ήταν. Τι έφταιγε λοιπόν και παραιτήθηκε ο κάποιος-αρκετά-σημαντικός-για-να-ζητήσει-ο-ΣΥΡΙΖΑ-να-παραιτηθεί της ΟΝΝΕΔ Θεσσαλονίκης;

Πιθανότατα έφταιγαν μόνο δύο πράγματα: ότι ήταν εχθρός του ΣΥΡΙΖΑ και ότι δεν επέμεινε στην άποψή του. Για να καταλάβετε τι εννοώ, δείτε το ίδιο το σχόλιο της Σίας Αναγνωστοπούλου. Είπε μία επικών διαστάσεων μπούρδα και την υπέρασπίστηκε όλος ο μηχανισμός της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα να δικαιωθεί για την ρατσιστική και σεξιστική μπούρδα της. Ναι, ρατσιστική και σεξιστική. Ήδη νωρίτερα εξήγησα γιατί ήταν άκρως σεξιστική η ανοησία της Αναγνωστοπούλου.

Παραβλέποντας όμως το ότι ο Ντάισελμπλουμ σίγουρα δεν αναφερόταν σε πόρνες, γιατί μία “αριστερή” Υπουργός να θεωρεί κάτι κακό το επάγγελμα της πορνείας; Η ίδια Υπουργός δεν ήταν που φώναζε –και ίσως είχε δίκιο- όταν ο τότε Υπουργός υγείας Ανδρέας Λοβέρδος έδινε στη δημοσιότητα τα στοιχεία των οροθετικών ιερόδουλων; Άλλαξε κάτι στην ηθική του επαγγέλματος από τότε μέχρι τώρα; Μήπως η πολύ παρέα με την άκρα δεξιά των ΑΝΕΛ άρχισε να επηρεάζει τις αντιλήψεις των πρώτη φορά αριστερών της κυβέρνησης; Ακόμα και έτσι όμως να ήταν, ούτε οι δεξιοί δικαιούνται να κρίνουν το συγκεκριμένο επάγγελμα: αν οι πουτάνες ήταν αρκετά καλές για να κάνουν παρέα στον Χριστό, τότε είναι αρκετά καλές και για ισότιμα μέλη της κοινωνιάς μας.

Ας μη γελιόμαστε, ο ΟΝΝΕΔίτης που δεν εκπροσωπεί κανέναν παραιτήθηκε επειδή έκανε απρεπές χιούμορ, ενώ η Βουλευτής και Υπουργός που εκπροσωπεί τον ελληνικό λαό έκανε ένα άκρως ρατσιστικό και σεξιστικό σχόλιο για κάτι που δεν κατάλαβε και είναι ακόμα στη θέση της. Η πραγματική διαφορά είναι ότι ο ΟΝΝΕΔίτης ντράπηκε, ενώ η Υπουργός ήταν υπερήφανη και τελικά δικαιώθηκε. Αυτό λοιπόν θέλουμε ως λαός: κάποιον να μας μιλάει με περηφάνια και ας λέει και μπούρδες. Ας είμαστε ανόητοι, σεξιστές και ρατσιστές, αρκεί να είμαστε υπερήφανοι ανόητοι, σεξιστές και ρατσιστές.




*Η παραδοσιακή έννοια του όρου «ρατσισμός» είναι το να θεωρείς ότι μία φυλή είναι ανώτερη από κάποια άλλη. Η σύγχρονη έννοια είναι ότι προσδίδεται σε μία πληθυσμιακή ομάδα χαρακτηριστικό ενός μόνο ατόμου της. Π.χ. ένας Αλβανός κλέβει, άρα όλοι οι Αλβανοί κλέβουν ή ένας δικηγόρος είναι λαμόγιο άρα όλοι οι δικηγόροι είναι λαμόγια ή ένας ποδοσφαιριστής είναι χαζός άρα όλοι οι ποδοσφαιριστές είναι χαζοί.



Φωτογραφία: https://www.flickr.com/photos/nicasaurusrex/



 

Για να διαβάσετε δωρεάν το βιβλίο του Δημήτρη Κοντογιάννη «Δεν έχουμε Δημοκρατία: Μια κάπως μποέμ απόδειξη για κάτι που όλοι λίγο-πολύ γνωρίζαμε», πατήστε εδώ!


Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Ο Δημήτρης Κοντογιάννης είναι ο διαχειριστής του apopseis.gr.

Η Αναγνωστοπούλου γιατί δεν παραιτήθηκε;

γράφει ο Δημήτρης Κοντογιάννης.

Υποθέτω οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μία πολύ συγκεκριμένη άποψη για την Ολλανδία: στις καφετέριες βρίσκεις χασίσι, βαριά ναρκωτικά πωλούνται στον δρόμο και κορίτσια ποζάρουν στις βιτρίνες οίκων ανοχής στους δρόμους με τα κόκκινα φανάρια. Αυτό βλέπουμε στις ταινίες και τις τηλεοπτικές σειρές, τους τουριστικούς οδηγούς και τα ντοκιμαντέρ, άρα αυτό πιστεύουμε ότι γίνεται στην Ολλανδία.