Ο Βαγγέλης ήταν ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ. Ήταν πάντα φίλος, αδελφός, πατέρας, για όλα τα παιδιά. Μαζί περάσαμε δύσκολες μέρες. Δώσαμε σκληρούς αγώνες για τις ιδέες μας. Σε εποχές που όλα τα πλάκωνε ο φόβος, εμείς σε μια περιοχή που κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει για τα πιστεύω του διαλαλούσαμε και αγωνιζόμασταν για τις ιδέες μας.
Κυριακή απόγευμα, λίγο μετά την ολοκλήρωση του 11ου Συνεδρίου της ΝΔ, χτύπησε το τηλέφωνό μου. Ήταν ο Βαγγέλης. Τον άκουσα συγκινημένο.
«Τώρα, ο Κυριάκος μπορεί να βάλει το 4 μπροστά από το αποτέλεσμα της ΝΔ στις επόμενες εκλογές», μου είπε. Και μου εξήγησε ότι είχε συγκινηθεί από το εξαιρετικό video που είχε φτιάξει η ΝΔ με την ιστορική δικαίωση των αρχών και των θέσεων του κόμματος, μέσα από δηλώσεις, και ομιλίες σε μεγάλες συγκεντρώσεις των αρχηγών του κόμματος.
Ο Βαγγέλης μου επιβεβαίωσε αυτό που είχα νιώσει κι εγώ κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου. Το κλίμα ενότητας που διαμορφώθηκε τόσο στην κορυφή όσο και στη βάση της ΝΔ είναι μοναδικό. Τόσο ο Κώστας Καραμανλής που αποθεώθηκε από τους συνέδρους, με τη δήλωσή του, όσο και ο Αντώνης Σαμαράς με την ομιλία του, για την οποία καταχειροκροτήθηκε, έστειλαν μήνυμα ενότητας προς κάθε κατεύθυνση στο εσωτερικό του κόμματος, δίνοντας ουσιαστικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη «λευκή επιταγή».
Το πώς θα αξιοποιηθεί αυτή η «λευκή επιταγή» βρίσκεται στα χέρια στα χέρια όλων μας. Δικό μας χρέος (όλων από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο) είναι να δημιουργήσουμε τις συνθήκες που θα διευκολύνουν την διακυβέρνηση της ΝΔ και θα της δώσουν τη δυνατότητα για να μπορέσει απρόσκοπτα να εφαρμόσει το πρόγραμμά της για την οικονομική και κοινωνική ανάκαμψη.
Σήμερα δεν υπάρχει σε κανενός λογικού Έλληνα το μυαλό η αμφιβολία «εάν η η ΝΔ θα κυβερνήσει». Το μόνο που διερωτώνται είναι «πώς θα κυβερνήσει». Και αυτό το «πώς» εστιάζεται σε τρεις άξονες:
- 1.Αν θα κυβερνήσει μόνη της ή σε συνεργασία με άλλες πολιτικές δυνάμεις.
- 2.Αν θα καταφέρει να εφαρμόσει το κυβερνητικό της πρόγραμμα για έξοδο από την κρίση, έχοντας τη στήριξη της κοινωνίας και ποιο πρόγραμμα θα εφαρμόσει.
- 3.Με ποιους θα κυβερνήσει
Σε ό,τι αφορά στο πρώτο ερώτημα οι εσωκομματικές συνθήκες είναι οι καλύτερες από την εποχή που ήταν πρόεδρος ο Κώστας Καραμανλής.
Είτε γιατί οι πάντες συνειδητοποίησαν τον κίνδυνο στον οποίο βρίσκεται η χώρα είτε γιατί μπροστά στην αδιαμφισβήτητη νίκη όλοι επιβάλλεται να ενισχύσουν την ενότητα, είναι γεγονός ότι στο 11ο Συνέδριο, η ενότητα κυριάρχησε τόσο στην κορυφή όσο και στη βάση.
Υπό τις συνθήκες αυτές η ΝΔ, λοιπόν, έχει όλες τις προϋποθέσεις να επιτύχει την αυτοδυναμία, καθώς τα ποσοστά άνω του 40% που με τον παρόντα εκλογικό νόμο δίνουν άνετη πλειοψηφία, δεν είναι κάτι ανέφικτο.
Σε ό,τι αφορά την απάντηση στο δεύτερο ερώτημα η ΝΔ πρέπει να τη συνδέσει και με το δεύτερο σκέλος του πρώτου ερωτήματος. Την απάντηση δε, την έχει δώσει από καιρό ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος έχει ξεκαθαρίσει ότι και αυτοδυναμία να έχει θα ζητήσει τη στήριξη και άλλων πολιτικών δυνάμεων, καθώς αναγνωρίζει ότι για να μπει και πάλι η Ελλάδα στο δρόμο της ανάκαμψης, της ανάπτυξης και της ευρωπαϊκής προόδου πρέπει να υπάρξει συναίνεση πολιτικών δυνάμεων. Δεν χρειάζεται απλά κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Χρειάζεται ευρεία στήριξη και ανοχή από άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Δεν αρκεί όμως η όποια κοινοβουλευτική πλειοψηφία, διευρυμένη ή όχι. Είναι επιβεβλημένες συναινέσεις και συσπειρώσεις προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση και από την κοινωνία. Η κοινωνία πρέπει να στηρίξει τις αλλαγές, τις μεταρρυθμίσεις, τις αποφάσεις που θα κάνουν την Ελλάδα από παρία της Ευρώπης πρωτοπόρα. Η ΝΔ πρέπει με τη στήριξη της κοινωνίας να εφαρμόσει το πρόγραμμά της όχι μόνο αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος, αλλά πείθοντας την κοινωνία ότι οι αποφάσεις της είναι αναγκαίες για την έξοδο από την κρίση.
Η ΝΔ μέχρι σήμερα στο πρόγραμμά της προτάσσει τον ορθολογισμό και τον ρεαλισμό. Σε συνδυασμό με την επιβεβλημένη κοινωνική αλληλεγγύη, έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι δημιουργεί τις συνθήκες για ευρύτερες πολιτικές και –κυρίως- κοινωνικές συναινέσεις. Γιατί αν αρνηθεί κάποιος τον ορθολογισμό, τότε θα είναι σαν να αρνείται την αλήθεια, σαν να αρνείται την ίδια την πραγματικότητα.
Στο τρίτο ερώτημα, η ΝΔ κάνει ήδη προσπάθεια να προχωρήσει σε αυτό που η κοινωνία ζητάει. Στην ανανέωση και στην προώθηση μιας άλλης νοοτροπίας ξένης προς τον παλαιοκομματισμό.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισήμανε πως «ό,τι δεν αλλάζει παρακμάζει και πεθαίνει». Και έχει δίκιο. Μαζί με την ανανέωση και την προστασία κάθε αλλαγής, επιβεβλημένη όμως είναι και η προστασία της ρίζας κάθε δένδρου, των θεμελίων κάθε οικοδομήματος. Γιατί ανανέωση για την ανανέωση δεν σημαίνει κάτι. Θα φέρει το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Η ανανέωση για να επιτύχει χρειάζεται δίπλα της και την εμπειρία. Το σωστό μείγμα είναι εκείνο που φέρνει τον καρπό της επιτυχίας.
Το Συνέδριο λοιπόν έστειλε τα μηνύματά του. Μηνύματα που αγγίζουν και την ηγεσία και τη βάση. Η πολύτιμη παρακαταθήκη του έγκειται στο να μετατραπεί η πρώτη ύλη του Συνεδρίου σε υλικό μάχης για την τελική νίκη.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το έχει συνειδητοποιήσει και για το λόγο αυτό δήλωσε με έμφαση ότι θέτει το κόμμα σε ετοιμότητα εκλογικής μάχης. Είναι δεδομένο ότι η δήλωσή του αυτή θα συνοδευθεί στο επόμενο διάστημα και από τις ανάλογες αποφάσεις.
Η μάχη που έχει να δώσει μπροστά της η ΝΔ θα είναι σκληρή, γιατί ο αντίπαλος είναι αδίστακτος. Όμως η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου δεν είναι πλέον αντίπαλη με τις πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης. Είναι αντιμέτωπη με την ίδια την κοινωνία που υποφέρει από τους καθημερινούς πλειστηριασμούς, τις κατασχέσεις, τις αυξήσεις στον ΦΠΑ, στις εισφορές και στη φορολογία, το μεταναστευτικό και την έλλειψη αναπτυξιακής πολιτικής στον πρωτογενή τομέα, στις αποκρατικοποιήσεις, στις μεταρρυθμίσεις.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό η διαμόρφωση ενός δημοκρατικού, ευρωπαϊκού μετώπου, απέναντι στον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το πλέον λογικό.
Το ερώτημα όμως είναι απλό. Η ΝΔ ξεπερνώντας αγκυλώσεις και εσωτερικά προβλήματα άνοιξε το δρόμο. Τα άλλα κόμματα θα τον βαδίσουν, ώστε για το καλό της Ελλάδος να καταφέρουμε να συναντηθούμε;
Αλλά και ο λαός πρέπει να καταλάβει ότι δεύτερη ευκαιρία δεν υπάρχει: Μετά ανοίγει ο δρόμος της πολιτικής αστάθειας με τα παιχνίδια του Τσίπρα και την απλή αναλογική.
