ένα ποίημα του Μάνου Μαυρομουστακάκη.
Γυαλιά στον πεζόδρομο
Χίλια κομμάτια,
-απλήρωτο το τέλος του θανάτου τους-,
έπιασαν πόστο στις πλάκες του πεζόδρομου.
Δεν είδα πως έγινε.
Τώρα όλοι τα απέφευγαν. Άταφα καθώς ήταν,
ποιός ασεβής θα πατούσε πάνω τους;
Ένα ποτήρι έκανε τον κύκλο του,
ανταποκρίθηκε στο χρηστικό του καθήκον
κι έφυγε για άλλους κύκλους.
Σε κάποιους κάδους ανακύκλωσης ίσως ή
σε κάποια χωματερή,
όπου όλα τελειώνουν ζέχνοντας.
Δε ξέρω τι απέγινε.
