Να πω ότι η ιστορία με τον «λαό» που προσκυνούσε το βρασμένο κάστανο στο Αγρίνιο μου έκανε εντύπωση, θα πω ψέματα. Καμία. Ούτε καν γέλασα στο άκουσμα της είδησης. Το βρήκα φυσιολογικό και δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε τι έγραψα μόλις τώρα, το βρήκα φυσιολογικό από την σημερινή Ελλάδα. Τόσο μεγάλη είναι η κατάντια.
Εδώ και πολύ καιρό έχω πάψει να ενημερώνομαι για τα ελληνικά «τρέχοντα» από το ελληνικό διαδίκτυο και όπως φαντάζεστε ο λόγος είναι ότι έχω κουραστεί από την κατάφατση κοροϊδία, την παραπλάνηση και το ψέμα. Έχω πάψει να θέλω να μπω στη διαδικασία να βρω την αλήθεια μέσα στις μισές αλήθειες και το πολύ ψέμα. Πολύ περισσότερο, έχω κουραστεί με την παράνοια να ψάχνω να βρω τι εξυπηρετεί το κάθε τι που διαβάζω, τι σκοπό είχε αυτός που έγραψε αυτά που έγραψε ή είπε αυτά που είπε, πόσα έφαγε αυτός ο πολιτικός, τι αρπαχτή έκανε ο κάθε νταβατζής, πόσο Άδωνις ή πόσο Τζαβέλας μπορείς να γίνεις ή τι θέλει να πει ο ποιητής τέλος πάντων. Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα στην Ελλάδα. Σαν το βρασμένο κάστανο που προσκυνούσαν στο Αγρίνιο.
Μη γελάτε, αυτή η ιστορία με το κάστανο είναι πολύ σοβαρότερη από όσο θέλουμε να την βλέπουμε και δείχνει πολύ περισσότερα πράγματα από την βλακεία ορισμένων «πιστών». Δε θα πιάσω τα περί αγιοποίησις του Παΐσιου, πως έγινε, γιατί έγινε και λοιπά. Δεν με αφορούν, είναι ενδοεκκλησιαστικά και καλά θα κάνουν να μένουν ενδοεκκλησιαστικά. Πως λέμε, αυτά είναι ενδοοικογενειακά, ενδοκομματικά. Τα εν οίκω μη εν δήμω, που έλεγαν πολύ σοφά και οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Ξέρετε, οι ειδωλολάτρες αρχαίοι μας πρόγονοι. Οι ειδωλολάτρες παγανιστές προγονοί μας που πίστευαν ότι ο κύκνος μπορεί να ήταν και θεός, ότι η πέτρα έκρυβε θεές και ότι το ποτάμι ήταν ημίθεος. Που λάτρευαν βουνά, δέντρα και λουλούδια. Που προσευχόντουσαν σε μπριζόλες και κοψίδια από κατσικάκι. Σε αυτούς που περιμένανε θαύματα από βελανίδια και φτέρες. Εμείς κύριοι, είμαστε χριστιανοί και μάλιστα ορθόδοξοι στον 21ο αιώνα. Έχουμε βρει όλες τις απαντήσεις σε όλα τα μυστήρια του κόσμου και προσευχόμαστε περιμένοντας θαύματα, όπως να καούν τα μνημόνια, να κερδίσουμε το λόττο και άλλα σοβαρά παρόμοια σε ένα βρασμένο πριν από πενήντα χρόνια …κάστανο! Και πως να το κάνουμε, μπορεί τα πως και που του Παΐσιου να είναι ενδοκομματικά και ενδοεκκλησιαστικά αλλά το βρασμένο κάστανο είναι εν δήμω και κάτι θέλει να μας πει για την πίστη, τα πιστεύω και τους σκοπούς της Ελληνικής εκκλησίας και των εκπροσώπων της.
Κι όταν το θεωρητικό σύμβολο ηθικής ενός έθνους, διαπομπεύεται για ένα βρασμένο κάστανο, τι λέει αυτό για μια κοινωνία και ένα κράτος που το συντηρεί; Εννοώ την εκκλησία και τους Φαρισαίους που την εκπροσωπούν, όχι το κάστανο. Γελάτε πάλι, έτσι δεν είναι; Η απάντηση σας είναι: έλα μωρέ, έγινε σε μια εκκλησιά με εκατό άτομα, μην κάνεις έτσι. Για κοιτάξτε γύρω σας, πόσα τέτοια κάστανα έχετε λατρέψει και πόσα λατρεύετε ακόμα κι αυτή τη στιγμή; Ακόμα και το ευρώ που έχετε δέσει χειροπόδαρα το μέλλον το δικό σας, των παιδιών σας και των παιδιών τους, κάστανο δεν είναι; Δεν έχετε θεοποιήσει ένα νόμισμα και για χάρη του δεν έχετε θυσιάσει ακόμα και την αξιοπρέπεια σας;
Κάστανο και μάλιστα σάπιο και μαραμένο δεν ήταν οι τηλεθεάσεις του σερβάιβορ και κάστανο δεν είναι αν θα γίνει πρωθυπουργός ο πιο μικρός και ανίκανος πολιτικός στην ελληνική ιστορία; Αυτός μάλιστα έχει και δικό του κάστανο τυπωμένο από τον Χριστοφοράκο σε εκτυπωτή της Siemens.
Κάστανο δεν είναι μετά από όσα έγιναν πριν από ένα χρόνο με το δημοψήφισμα και τις «διαπραγματεύσεις» να περιμένεις τη σωτηρία από τον Τσίπρα που θα σε «βγάλει» πεζοδρόμιο στις αγορές; Κάστανο δεν είναι να μην έχεις να πληρώσεις το ενοίκιο σου και να σε καίει αν θα τα ακουμπήσει ο νέος Κοσκωτάς για να πάρει παίκτη αεροδρομίου ή θα τα ακουμπήσει για να πάρει μερίδιο στο Mega; Κάστανο δεν είναι όταν η δικαιοσύνη διακορεύει το κράτος δικαίου κι εσύ μου μιλάς για την τρομοκρατία στη Βαρκελώνη; Κάστανο δεν είναι να είσαι άνεργος και να έχεις αγωνία αν θα ανέβει το χρηματιστήριο; Κάστανο δεν είναι όταν πρωτοσέλιδο σου δείχνει το καινούργιο μαγιό της Μενεγάκη στη Μύκονο και κάστανο δεν είναι όταν ο πρωθυπουργός καμαρώνει ότι έριξε την ανεργία 2%, όταν υπάρχουν πάνω από 30,000 άστεγοι μόνο στην Αθήνα;
Άντε παιδιά, καλοφάγωτο το κάστανο!
*****************************************
Στη Σκανδιναβία αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στη μέση του καλοκαιριού. Μην ξεχνάτε ότι τα σχολεία ξεκινάνε μετά στις 10 Αυγούστου και ο Αύγουστος είναι ο μήνας που ο κάθε κατεργάρης επιστρέφει στον πάγκο του. Έτσι για μας αυτές οι πολύ συγκεκριμένες μέρες είναι μέρες δίπλα σε λίμνες και στο δάσος με σάουνα, λουκάνικα στη φωτιά και πολύ μπίρα.
Για όσους από εσάς έχετε κάστανο και μπορείτε να πάτε διακοπές …να περνάτε καλά. Όσοι δεν μπορείτε …μην τρώτε κάστανο ρε γαμώτο.
*****************************************
Και αυτή την Παρασκευή παρέα μου κρατάει ο Θάνος Ραφτόπουλος όπως πάντα με ένα σκίτσο …χιλιάδες λέξεις.
*****************************************
Στη φωτογραφία …ντόπιο καλοκαιράκι και μια ντόπια καστανιά!!!
Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Θάνου Καλαμίδα!
