Ο λόγος που θυμόμαστε πότε σκοτώθηκε ο Γρηγορόπουλος είναι πολύ απλά ότι ποτέ δεν το ξεχάσαμε. Μετά τη δολοφονία του κάηκε η Αθήνα και ξανακαίγεται κάθε έκτη Δεκεμβρίου. Προσωπικά διαφωνώ με την ετήσια καταστροφή μαγαζιών και επιχειρήσεων, μπορεί κάποιος άλλος να συμφωνεί. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κάθε χρονιά όλοι μας θυμόμαστε με πολύ δυναμικό τρόπο ότι υπάρχει πρόβλημα με την αστυνομία το οποίο εδώ και χρόνια δεν έχει διορθωθεί.
Ξέρετε για παράδειγμα ποιός άλλος είχε πρόβλημα με την αστυνομία; Ο Παύλος Φύσσας, ο οποίος όταν πέθαινε από το μαχαίρι του Χρυσαυγίτη Ρουπακιά, θα προτιμούσε οι αστυνομικοί αντί να κοιτάνε αμέτοχοι να επέμβουν και να τον σώσουν. Πρόκειται για μία υπόθεση που ίσως είναι όχι απλή δολοφονία, αλλά εκτέλεση ύστερα από εντολή ενός παρακρατικού μιλιταριστικου μηχανισμού με την ανοχή των οργάνων του κράτους που υποτίθεται ότι πληρώνονται για να μας προστατεύουν. Μάλιστα, από ό,τι φαίνεται μέχρι στιγμής, ο Ρουπακιάς θα είναι ο μόνος που θα την πληρώσει και όλοι οι άλλοι θα την βγάλουν καθαρή. Γιατί λοιπόν δεν γίνεται καμία αξιοσημείωτη πορεία στην επέτειο του θανάτου του Παύλου Φύσσα;
Θυμάσαι αναγνώστη κάποια αξιοσημείωτη πορεία ή διαδήλωση μέσα στο 2015; Εξαιρώντας τις προεκλογικές συγκεντρώσεις και αυτές για το «ΝΑΙ» και το «ΟΧΙ», τρεις ήταν: η επέτειος του Γρηγορόπουλου, η επέτειος του Πολυτεχνείου και το «Μένουμε Ευρώπη». Αν είναι ποτέ δυνατόν, το «Μένουμε Ευρώπη»! Οι πενηντάρηδες! Ζήσαμε μία χρονιά με γεγονότα που παλιότερα θα είχαν ξεσηκώσει όλη τη χώρα και από τις αντιδράσεις θα έπεφταν κυβερνήσεις και τα δεχτήκαμε όλα με στωικότητα ψόφιου αγάλματος. Υπήρχε ποτέ περίπτωση στο παρελθόν να γινόταν συζήτηση για το πόσο θα κοπούν οι συντάξεις και να μην είχε κοπεί ήδη η Αθήνα στα δύο; Είναι τόσο προφανής η απουσία κάθε αντίδρασης που και με τη σειρά τους οι Βουλευτές της κυβέρνησης νιώθουν ασφάλεια ότι θα περάσουν οποιοδήποτε μέτρο πρέπει με την υποστήριξη του κόσμου, χωρίς το παραμικρό πολιτικό κόστος -και έχουν δίκιο! Ξεπουλάμε κερδοφόρες επιχειρήσεις, κόβουμε συντάξεις, προσλαμβάνουμε στρατιές ημετέρων και δεν ανοίγει ρουθούνι! Γιατί ως χώρα να σταματήσουμε και να αλλάξουμε τακτική, αφού όπως φαίνεται είμαστε ικανοποιημένοι;
Είναι πλέον προφανές ότι έχουμε χάσει οποιαδήποτε ελπίδα και μαζί χάνουμε και τον έλεγχο της χώρας μας. Για αναρωτήσου λοιπόν αναγνώστη; Την επόμενη φορά που θα αρχίσει ο Κατρούγκαλος να χαϊδεύει τη σύνταξη της μάνας σου από την οποία σε συντηρεί γιατί είσαι άνεργος, θα μείνεις και πάλι αμέτοχος; Όταν το 2016 θα ξαναξεπουλάμε τον εθνικό μας πλούτο θα σκέφτεσαι ότι έχεις σημαντικότερα προβλήματα; Την επόμενη φορά που κάποιος αστυνομικός θα ανοίξει το κεφάλι κάποιου διαδηλωτή θα προτιμήσεις να διαβάσεις κάτι πιο ευχάριστο; Στις 17 Σεπτεμβρίου το βράδυ -ξέρεις, σε εκείνη την επέτειο που δεν θυμάσαι- τι θα κάνεις;
Φωτογραφία: Τηλέμαχος Ευθυμιάδης, https://www.flickr.com/photos/telemax/3586501298
