Θυμίζουμε δύο ειδήσεις που δημιούργησαν αίσθηση τις προηγούμενες ημέρες αλλά αποδεικνύουν αυτό που όλοι γνωρίζουμε, ότι οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος δεν ορρωδούν προ ουδενός, αρκεί να διατηρήσουν τις καρέκλες τους στην εξουσία.
Είδηση πρώτη:
Σύμφωνα με το «Βήμα της Κυριακής», στρατιωτικό υλικό που εξήγαγε η εταιρεία του μεσάζοντα Παπαδόπουλου, εντοπίστηκε από ευρωπαϊκές υπηρεσίες που διεξάγουν έλεγχο στην απελευθερωμένη πλέον πόλη της Συρίας.
Όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ, στρατιωτικό υλικό που εξήγαγε η εταιρεία στη Μέση Ανατολή εντοπίστηκε από το λεγόμενο «ηλεκτρονικό ίχνος», το οποίο φέρουν τα μικρά και ελαφρά όπλα, βάσει όσων προβλέπονται στη Συμφωνία για το Εμπόριο Οπλων. Η Ελλάδα είναι μέλος της Συμφωνίας.
Τα όπλα εντοπίστηκαν στη Ράκα, πρωτεύουσα του Ισλαμικού Κράτους.
Δηλαδή με όπλα που φέρουν ελληνικό «αποτύπωμα», σκοτώθηκαν αθώοι στη Συρία, από τον ΙSIS.
Η Ελλάδα με μια κυβέρνηση η οποία αυτοδιαφημίζει την ανθρωπιστική της ευαισθησία, ήταν «τροφοδότης» του Ισλαμικού Κράτους, παραβιάζοντας συνθήκες που έχει υπογράψει;
Πώς έφτασαν τα συγκεκριμένα όπλα στον ISIS; Με την ίδια μέθοδο που θα πήγαιναν στη Σαουδική Αραβία; Δηλαδή ενώ η παραγγελία ήταν για 100.000 βλήματα θα πωλούντο 300.000 και τα 200.000 θα έβγαιναν στη «μαύρη αγορά», με άγνωστο προορισμό, πιθανόν και τους «μαχητές του Ισλαμικού Κράτους»;
Πρόκειται για ερωτήματα που παίρνουν άλλη διάσταση λόγω του γεγονότος με την υπόθεση Καμμένου – Παπαδόπουλου- Σαουδικής Αραβίας. Στην προκειμένη περίπτωση η κυβέρνηση – και συγκεκριμένα ο υπουργός Άμυνας- πιάστηκε «με τη γίδα στην πλάτη». Συνεπώς εύλογα προκύπτει το συμπέρασμα ότι πιθανότατα στο παρελθόν το σκηνικό να έχει επαναληφθεί. Άλλωστε ο ίδιος ο Εθνικός Μεσάζων σε ραδιοφωνική συνέντευξή του παραδέχθηκε ότι είχε σε εξέλιξη συμφωνίες για 700.000.000 ευρώ. Και αυτά προφανώς είναι τα νόμιμα…
Είδηση δεύτερη:
Σε ομιλία του σε ημερίδα της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης με θέμα «Η Γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας και οι Ελληνοαμερικανικές σχέσεις», ο κ. Καμμένος κατηγόρησε τη γείτονα χώρα για «μεγαλοϊδεατική και υπεροπτική πολιτική», ενώ υιοθετώντας την επισήμανση Αμερικανού αναλυτή τον οποίο δεν ονομάτισε υποστήριξε: «Η Τουρκία, δυστυχώς, μέρα με τη μέρα μετατρέπεται σε ένα δεύτερο Ιράν στην περιοχή μας».
Θα σχολιάσετε: «Μπράβο στο παλικάρι μας! Μπράβο στον Ελληναρά μας που τα λέει “έξω από τα δόντια”».
Βέβαια, εδώ υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια: Όσα είπε ο υπουργός Άμυνας, τα είπε τις παραμονές της έλευσης του Τούρκου Προέδρου στην Αθήνα. Και όσο δίκιο κι αν είχε στις επισημάνσεις του, ένα είναι βέβαιο: Πρόκειται για διπλωματικό ατόπημα που φέρνει σε δύσκολη θέση την Ελλάδα.
Το ερώτημα βέβαια είναι πόσο υπολογίζει η Τουρκία την Ελλάδα των Τσίπρα – Καμμένου. Αυτό θα φανεί από τα αποτελέσματα της επίσκεψης Ερντογάν τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικο-διπλωματικό επίπεδο. Και σίγουρα αναφορές όπως αυτή του κ. Καμμένου δεν βοηθούν.
Το πόσο υπολογίζει την ελληνική κυβέρνηση θα φανεί και από τη στάση που θα κρατήσει ο κ. Ερντογάν στη Θράκη την οποία θα επισκεφτεί, ελπίζοντας πάντα ότι η επίσκεψη αυτή δεν θα γίνει σημείο τριβής που θα ρίξει νέες σκιές στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Πάντως τα θέματα της συμπεριφοράς της Τουρκίας στο Αιγαίο είναι βέβαιο ότι πρέπει να τεθούν ενώπιος ενωπίω. Και ο αρμοδιότερος να τα θέσει είναι ο ομότιμος του κ. Ερντογάν Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Καθώς η Άγκυρα, παρά τα προβλήματα που έχει στην Ανατολή και στη Συρία, συνεχίζει και αυξάνει τις προκλήσεις στο Αιγαίο. Είναι χαρακτηριστική η επισήμανση του Τομεάρχη Εξωτερικών της ΝΔ κ. Γιώργου Κουμουτσάκου, ότι η παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας, το 2017 χτύπησε κόκκινο, καθώς είναι η χειρότερη χρονιά από το 2000 και σε αέρα και σε θάλασσα.
Συγκεκριμένα, όπως αποκάλυψε ο κ. Κουμουτσάκος «από τότε που αποφασίστηκε η επίσκεψη Ερντογάν έχουμε 250 παραβιάσεις στον αέρα». Σημειώνουμε ότι μόνο χθες, Δευτέρα, τρεις ημέρες πριν από την άφιξη του κ. Ερντογάν στην Αθήνα, είχαμε 34 παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου της Ελλάδος.
Φυσικά για να στοιχειοθετηθεί ο τίτλος θα μπορούσε κανείς να αναφέρει μια σειρά από άλλες δηλώσεις, πράξεις ή παραλείψεις της κυβέρνησης όπως ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός εκθέτει ως εχθρό των συμφερόντων της χώρας τον πρεσβευτή της χώρας μας στο Ριάντ, επειδή τόλμησε να πει την αλήθεια για τον «εθνικό μεσάζοντα» (αλλά αν δρούσε κατά των συμφερόντων της χώρας γιατί παραμένει στη θέση του), τη «χαλαρή» αντίδραση της Ελλάδος στους διωγμούς που υφίσταται η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία και φυσικά, την υπονόμευση της ελληνικότητας αυτού του τόπου, κόβοντας τα επιδόματα στους τριτέκνους και πολυτέκνους…
Μέσα στο νέο σκηνικό που διαμορφώνεται στην ευρύτερη περιοχή μας, ιδιαίτερα δε μετά την προσέγγιση Ρωσίας – Τουρκίας (αλήθεια τι λένε τώρα κάποιοι αθεράπευτοι υποστηρικτές του Πούτιν;), ο περιφερειακός ρόλος της Ελλάδος μπορεί να λάβει μια άλλη, νέα, σοβαρότερη διάσταση.
Αυτό όμως απαιτεί και σοβαρή κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που δεν θα ελέγχεται διεθνώς για πιθανή διοχέτευση οπλισμού στο ισλαμικό κράτος ή σε παραφυάδες του, μια κυβέρνηση που θα τηρεί τους κανόνες του διπλωματικού παιχνιδιού και ένα κράτος που δεν θα είναι επαίτης.
Κυρίως όμως απαιτείται μια κυβέρνηση που δεν θα εμπλέκει τα εθνικά συμφέροντα με οποιαδήποτε άλλα πολιτικά, κομματικά ή οικονομικά συμφέροντα.
