Guest

Επιστροφή στο 1982

 

Η σημερινή κυβέρνηση αντιμετωπίζει τον χώρο της παιδείας, αλλά και των πανεπιστημίων με ταξικό πρόσημο. Η αριστεία έχει χαθεί, οι άνθρωποι που έλκονται από τις καταλήψεις ενθαρρύνονται, οι αιώνιοι φοιτητές είναι τα παιδιά της εργατιάς και οι άνθρωποι του μόχθου και κανείς δεν τους πειράζει. Είναι τα παιδιά που κάνουν πτυχίο εδώ και μία δεκαετία, την ώρα που σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε πριν από ένα μήνα διαπιστώθηκε ότι αυτοί που εισήχθησαν το 2004 στα ιδρύματα όλης της χώρας πτυχίο έχει πάρει μόνο το 61%. Ενδεικτικό της όλης κατάστασης, αλλά τι να κάνουμε, δουλεύουν τα παιδιά.

pos-peiraiwsΟ μεγαλύτερος ωχαδερφισμός επικρατεί στα ελληνικά πανεπιστήμια με την ανοχή του υπουργείου, αλλά και των καθηγητών.

Μεγάλη κουβέντα γίνεται για το άσυλο από την μεταπολίτευση και μετά. Τι είναι η πολυσυζητημένη λέξη άσυλο; Άσυλο ιδεών και όχι άσυλο ανομίας και τραμπουκισμού και άλλων φαινομένων που παρατηρούνται σχεδόν κάθε Νοέμβριο και Δεκέμβριο.

Και από την άλλη πλευρά όμως, όταν οι παρατάξεις παίζουν ξύλο και παίρνουν τις κάλπες σαν τον Μαδούρο; Ε, δεν μπορείτε να πείτε ότι έχουμε και άσυλο ιδεών. Εκλογές Μαδούρο γίνονται στα πανεπιστήμια, όποιος διαφωνεί εισέρχεται στην λίστα του Σίντλερ. Τι ωραία!

Τα βιβλία είναι ολόκληροι τόμοι, που δεν βοηθάνε έναν φοιτητή στο διάβασμα, δεν έχει γίνει καμία τέτοια συζήτηση για τα κακογραμμένα βιβλία. Τώρα όμως οι φοιτητές θα έχουν δικαίωμα να λένε «δεν μου αρέσει αυτό ο νεοφιλελευθερισμός, σήμερα θέλω να διδαχτώ Μαρξ».

Για το δικαίωμα για επεμβαίνει η αστυνομία όταν γίνεται κάτι αξιόποινο στο χώρο του πανεπιστημίου θα πρέπει να συγκληθεί η σύγκλητος να αποφασίσει και μετά να επέμβει η αστυνομία, μέχρι τότε θα έχει γίνει το περιστατικό και θα έχει τελειώσει. Ο κ. Παρασκευόπουλος υποστηρίζει ότι η αστυνομία δεν πρέπει να χάσει την σωφροσύνη της, εάν την χάσει, τι θα γίνει;

Το αλισβερίσι φοιτητών και καθηγητών ενισχύεται με την απόφαση να συμμετέχουν και οι φοιτητοπατέρες στην σύγκλητο. Για να πάρουν μία απόφαση θα κάνουν καμία μέρα με αυτό που πάει να γίνει και εάν…

Όσο ασχολούμαστε με αυτά τα πράγματα όλο και περισσότερο θα ενισχύεται το στιχάκι «πτυχία μάζεψα πολλά, επαίνους και δύο μάστερ και τώρα στο ντελίβερι έγινα ο πιο φάστερ.»

Για το brain drain που όλοι μιλάνε έτσι θα τους γυρίσουμε πίσω; Σε μία Ελλάδα κομματοκρατούμενη μέχρι και στα πανεπιστήμια. Η Ελλάδα της καινοτομίας και της έρευνας θα φέρει αυτά τα παιδιά πίσω.


ΥΓ: Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι επιτακτική, βλέπετε στην Κύπρο μέχρι πριν από λίγα χρόνια δεν είχε τίποτα και τώρα δέχεται φοιτητές από όλο τον κόσμο.



Για περισσότερα άρθρα του Δημήτρη Τζελέπη πατήστε εδώ!


Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο
Ο Δημήτρης Τζελέπης είναι πτυχιούχος του ΔΠΘ του τμήματος Γλώσσας Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξείνιων χωρών με ειδίκευση στην Ρουμανική γλώσσα. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στις Σύγχρονες Ευρωπαϊκές Σπουδές Δίκαιο, Οικονομία, Πολιτική της Νομικής Σχολής του ΔΠΘ. Αρθρογραφεί τακτικά στην καθημερινή εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος και στην εφημερίδα της Κομοτηνής "Ο Χρόνος". Στον ελεύθερο χρόνο του διαβάζει βιβλία, κυρίως πολιτικής ιστορίας.

Επιστροφή στο 1982

γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης.

Τα «γκρουπούσκουλα» επιστρέφουν και με την βούλα στο χώρο τον ΑΕΙ. Τι ήττα, τι ματαίωση για τη χώρα. Ο χώρος των πανεπιστημίων είναι για έρευνα, για καινοτομία, για μετέπειτα κοινωνική ανέλιξη, για καινοτόμες ιδέες στο κράτος και στην οικονομία. Αντιθέτως τα σημερινά ιδρύματα κουβαλάνε τη ρετσινιά του απαρχαιωμένου συνδικαλισμού, συντεχνίες, κτήρια που είναι ακατάλληλα για να φιλοξενήσουν μαθήματα, αίθουσες και τοίχοι που αφήνονται στο έλεος του καθενός.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο