γράφει ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος.
Θα μάθατε φαντάζομαι ότι αύριο Πέμπτη απεργούν όσοι εργάζονται στα μέτρα σταθερής τροχιάς, ήτοι μετρό, προαστιακός και ηλεκτρικός σιδηρόδρομος. Δηλαδή οι πιο προνομιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι, μαζί με τους υπαλλήλους της Βουλής.
Δεν ξέρω για ποιον λόγο απεργούν και δεν με νοιάζει να μάθω. Θεωρώ την πράξη τους εν μέσω πανδημίας κορυφαία αντικοινωνική συμπεριφορά. Αντίστοιχη των αρνητών της μάσκας ή και του ίδιου του ιού.
Δεν μπορεί να είναι τόσο επισφαλείς οι ζωές των ανθρώπων από την αδυσώπητη Covid κι οι συνδικαλιστές να σκέφτονται απεργίες, διεκδικήσεις και ΜΟΝΟ την συντεχνία τους. Δεν μπορεί η κοινωνία να ανέχεται συνεχώς την επικίνδυνη ελαφρότητα κάποιων απέναντι σ’ ένα κίνδυνο που αποδεκατίζει αδιακρίτως.
Τα ίδια έκαναν οι Πολάκηδες, οι Βερβεσοί, ιεράρχες, φοιτητές σε πάρτυ…. Όλοι ένιωθαν και νιώθουν άτρωτοι, μα δεν είναι κανένας. Όλοι ξεχνούν ότι γύρω μας είναι ασυμπτωματικοί φορείς … Όλοι ξεχνούν ότι οι ΜΕΘ είναι γεμάτες με διασωληνομένους ανθρώπους, όπως ξεχνούν την έννοια της συλλογικής μα και ατομικής ευθύνης.
Τα ίδια έκαναν Τσίπρας, Κουτσούμπας, Βαρουφάκης με το Πολυτεχνείο αψηφώντας νόμους και κοινωνία και τώρα που τους καλεί ο εισαγγελέας βάζουν τα ΜΜΕ που πρόσκεινται σ’ αυτούς να γράφουν ανοησίες, όπως ότι …εγκαλούνται επειδή δεν… συνεμμορφώθηκαν με τας υποδείξεις…. Μα για ηλίθια περνούν την κοινωνία;
Για να γυρίσω στους άφρονες συνδικαλιστές που προκήρυξαν απεργία αύριο, ας ρίξουν μια ματιά στους θλιβερούς καταλόγους των νεκρών ημερησίως και μετά ας ξανασκεφτούν το σαρκίο και τα συνδικαλιστικά τους ζητήματα κι αιτήματα. Κι αν δεν σέβονται (όπως επανειλημμένως έχουν δείξει) την κοινωνία, ας σεβαστούν τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό που μοχθεί για να σώσει ζωές, μέσα από καθημερινό πόλεμο!
Είναι κι η ΑΔΕΔΥ. Απεργία κι εκείνη. Την ώρα που μας έχουν βρει τόσα δεινά, την ώρα που έχει εξολοθρευθεί ο ιδιωτικός τομέας για να αμείβονται στην ώρα τους οι δημόσιοι υπάλληλοι, η ΑΔΕΔΥ απεργεί, λέει, με αστεία αιτήματα και μεταξύ άλλων… αυξήσεις μισθών και επαναφορά 13ου και 14ου μισθού! Αντί να απεργούν, ας πούμε, για να ψηφιοποιηθεί όλο το δημόσιο ή να απεργούν για να αξιολογούνται… Συνδικαλιστική φαυλότητα με πολιτικές πλάτες και κάλυψη.
Ξαναμιλώ για σφόδρα αντικοινωνικές συμπεριφορές. Για προκλήσεις άνευ προηγούμενου απέναντι στην δοκιμαζόμενη κοινωνία.
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά δεν θα με ενοχλούσε διόλου –κι ας με πουν φασίστα ή νεοφιλελεύθερο- η πολιτική τους επιστράτευση!
