Guest

Επιδιορθώνοντας τη Μακεδονική ιστορία στο γκαράζ του Αλεξέι

15 λεπτά αργότερα, ο Κάρι με συνέστησε σε έναν ψιλόλιγνο Σέρβο ο οποίος είχε μια αδιαμφισβήτητα φιλική συμπεριφορά και διάθεση. Άκουσε τα παράπονα του Κάρι σχετικά με τη μηχανή και του ζήτησε να φέρει το αυτοκίνητο μέσα στο συνεργείο. Ενώ λοιπόν ο Κάρι οδηγούσε το αυτοκίνητό του προς το συνεργείο, ένας νέος περίπου 20 χρόνων, πλησίασε προς το μέρος μας, τη στιγμή ακριβώς που έλεγα στον Σέρβο ότι είμαι γεννημένος στην Αθήνα. Ο νεαρός άντρας μου έριξε μια ματιά, είπε κάτι που δεν κατάλαβα στα Σλαβικά και στη συνέχεια έτρεξε μέσα, σαν να τον είχε τσιμπήσει μύγα. Εν τω μεταξύ, ο Κάρυ είχε παρκάρει το αμάξι και ερχόταν να μας συναντήσει, όταν το αγόρι ήρθε από το πίσω μέρος του συνεργείου, κρατώντας μια τεράστια κιτρινοκόκκινη σημαία την οποία κουνούσε ουρλιάζοντας: «Είμαι ο Μέγας Αλέξανδρος!».  Στη συνέχεια, άρχισε να χορεύει γύρω μου και να με πλησιάζει απειλητικά κουνώντας τη σημαία μπροστά στο πρόσωπό μου.

Ο χορός του, γινόταν ολοένα και πιο επιθετικός και οφείλω να ομολογήσω ότι μετά τις πρώτες κραυγές του, δεν είχα την παραμικρή ιδέα τι φώναζε. Ωστόσο, ένιωθα ότι η ατάραχη στάση μου κατά κάποιο τρόπο ενέτεινε το θυμό του, ενώ από ένα σημείο και μετά άρχισε να με σπρώχνει, αναγκάζοντας τον Σέρβο άντρα και τον Κάρυ (οι οποίοι προφανώς δεν είχαν αντιδράσει εξ αρχής καθώς το σοκ της όλης κατάστασης τους είχε μουδιάσει) να παρέμβουν προσπαθώντας να τον σταματήσουν. Ο νεαρός άντρας ήταν πλέον εκτός ελέγχου, καθώς είχε αρπάξει ένα κατσαβίδι και το κούναγε απειλητικά μπροστά μου, παρά το γεγονός ότι τόσο το αφεντικό του όσο και ο φίλος μου, ήταν έτοιμοι να τον αρπάξουν. Ο Σέρβος τελικά κατάφερε να ακινητοποιήσει τα χέρια του και να του πάρει το κατσαβίδι, ενώ ο Κάρι εξακολουθούσε να στέκεται δίπλα μου προσπαθώντας να με προστατέψει.

Το όλο σκηνικό ήταν εξαιρετικά σουρεαλιστικό και πιστεύω ότι δεν αντέδρασα ακριβώς εξαιτίας αυτού του…. σουρεαλισμού αφενός, και αφετέρου γιατί η σημαία με είχε προϊδεάσει για το τι επρόκειτο να συμβεί. Δεν επρόκειτο όμως να αναλύσω ένα τόσο σοβαρό ζήτημα μέσα σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων, με έναν εικοσάχρονο ο οποίος κρατούσε ένα κατσαβίδι και ούρλιαζε πως θα με σκοτώσει, όπως έμαθα αργότερα από τον Σέρβο. Το αγόρι και η σημαία του, προέρχονταν προφανώς από την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ). Όπως ακριβώς αντιδράει και η χώρα του τα τελευταία χρόνια, έτσι κι αυτός προσπαθούσε να βρει το δίκιο του όχι με τη λογική αλλά με τις φωνές. Για μερικά λεπτά, εγώ και ο Κάρι στεκόμασταν αμίλητοι έξω από το συνεργείο και προσπαθούσαμε να συνέλθουμε από το περιστατικό κάνοντας ένα τσιγάρο. Τότε ο Σέρβος ιδιοκτήτης ήρθε προς το μέρος μας, θέλοντας προφανώς να απολογηθεί και να κρατήσει τα προσχήματα, όμως ο νεαρός άντρας όρμησε έξω και πάλι, ουρλιάζοντας και κραδαίνοντας τη σημαία. Αυτή τη φορά όμως ο Σέρβος, φανερά αγανακτισμένος, του είπε κάτι στα Σλαβικά και τον πλησίασε, έτοιμος να τον χτυπήσει. Βλέποντας τόσο τον Σέρβο όσο και τον φίλο μου Κάρι, που ήταν έτοιμοι να αρπαχτούν, ο νεαρός έφυγε εξακολουθώντας να φωνάζει και εξαφανίστηκε στο σκοτάδι. Όση ώρα προσπαθούσε να επιδιορθώσει το αμάξι, ο Σέρβος δεν σταμάτησε να απολογείται, προσπαθώντας απεγνωσμένα να μην χάσει έναν καλό πελάτη όπως ο Κάρι. Μας είπε ότι είχε απολύσει το αγόρι το οποίο προφανώς κάπνιζε πολύ.

Στεναχωρήθηκα και εξακολουθώ να στεναχωριέμαι για τον εν λόγω νέο. Στεναχωριέμαι για το μίσος και την άγνοιά του, αλλά ταυτόχρονα εξαγριώνομαι με όσους διαμόρφωσαν το χαρακτήρα του. Σπανίως γράφω άρθρα για το ζήτημα της ονομασίας αλλά και την γενικότερη κατάσταση ανάμεσα στην Ελλάδα και την ΠΓΔΜ και αυτό συμβαίνει, όχι επειδή αμφιβάλλω για το ποιος έχει το ιστορικό δικαίωμα του ονόματος, αλλά επειδή ακριβώς γνωρίζω. Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Αλέξανδρος ο Μακεδόνας, ήταν Έλληνας και αυτό δεν είναι κάτι που απλά το λέω, το θεωρώ ή το πιστεύω. Είναι κάτι χαραγμένο στη συνείδησή μου, στα ιστορικά γονίδια και τις αναμνήσεις μου. Δεν είναι όμως χαραγμένο μόνο στη δική μου συνείδηση. Ρωτήστε οποιονδήποτε, από την Ιαπωνία μέχρι την Αμερική, από οποιαδήποτε κοινωνική τάξη, με το οποιοδήποτε μορφωτικό επίπεδο και θα σας απαντήσουν το ίδιο ακριβώς πράγμα. Ο Αλέξανδρος της Μακεδονίας ήταν Έλληνας. Όσο λοιπόν, και να φωνάζετε ή να απειλείτε, δεν θα μπορέσετε να νικήσετε την παγκόσμια συνείδηση.  Το μόνο πράγμα που θα καταφέρετε με τις φωνές και τις απειλές σας, είναι να εκνευρίσετε κάποια στιγμή τους προστάτες σας, και όπως συνέβη στην περίπτωσή μας, να βρεθείτε απολυμένοι από το αφεντικό και να φωνάζετε μόνοι σας στο σκοτάδι. Σ’ αυτό το σκοτάδι όμως καραδοκεί ένας μπαμπούλας με γαμψά αλβανικά νύχια.

Οι ηγέτες της ΠΓΔΜ συμπεριφέρονται όπως το νεαρό αγόρι, θεωρώντας ότι θα καταφέρουν να προωθήσουν τα σχέδιά τους, με φωνές, κλωτσιές και απειλές. Με το να κατασκευάζουν εκατοντάδες γιγαντιαία αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, θεωρούν ότι θα νικήσουν την παγκόσμια συνείδηση διαψεύδοντάς την και τελικά θα νομιμοποιήσουν τη χώρα τους. Νομίζω ήταν τη δεκαετία του 80’ όταν ένας καθηγητής από την Κωνσταντινούπολη, κατέληξε στη θεωρία ότι ο Όμηρος ήτανε Τούρκος. Η θεωρία προκάλεσε τα γέλια ακόμα και των Τούρκων συμπατριωτών του καθηγητή και έγινε ανέκδοτο στους κύκλους των ιστορικών, παγκοσμίως. Ζείτε στην κόψη του ξυραφιού σε πάρα πολλούς τομείς και με το να φωνάζετε ή να απειλείτε σαν μικρά παιδιά για να καταχραστείτε την ιστορία κάποιου έθνους, και ειδικά την ελληνική ιστορία, η οποία αποτελεί κομμάτι της παγκόσμιας ιστορίας, είστε για γέλια. Το γεγονός αυτό θα θεωρούνταν εξωπραγματικό, μόνο που αυτή τη στιγμή είναι απολύτως πραγματικό.

Ωστόσο, οι ηγέτες της ΠΓΔΜ έχουν πολλούς λόγους για να ενοχλούνται και να δημιουργούν ολόκληρη φασαρία σχετικά με την ονομασία της χώρας. Βλέπετε, η φασαρία καλύπτει την σκληρή πραγματικότητα, η οποία περιλαμβάνει εμπόριο λευκής σαρκός, ξέπλυμα χρήματος, εμπόριο όπλων και ναρκωτικών. Στην πραγματικότητα, η ΠΓΔΜ είναι ο καρκίνος της Ευρώπης (έχω γράψει και παλιότερα το ίδιο σχόλιο) ο οποίος καλύπτεται προς το παρόν από ορισμένα συμφέροντα και γεωπολιτικές βλέψεις. Σε όλα αυτά προστίθεται το ζήτημα της ταυτότητας, καθώς οι ηγέτες της ΠΓΔΜ θέλουν να πιστεύουν ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Πιθανότατα όμως είναι αλβανικά τέκνα, και όταν θα έρθει η στιγμή να λυθεί αυτό το ζήτημα, οι προστάτες τους θα ξεχάσουν ακόμα και το όνομά τους, πόσο μάλλον την καταγωγή τους!

Υ.Γ: Αλεξέϊ (αυτό είναι το όνομα του νεαρού), ξέρω ότι είσαι θυμωμένος και πιθανώς αυτή τη στιγμή να έχεις προσωποποιήσει το θυμό σου κατηγορώντας με και για την απόλυσή σου. Όμως σε παρακαλώ. Σταμάτα για ένα λεπτό και σκέψου. Δεν νομίζεις ότι ήμουν απλά μια δικαιολογία; Ότι προφανώς το αφεντικό σου κατέγραφε σταδιακά τις μικρές εμμονές σου, και έψαχνε μια αφορμή την οποία του έδωσες απλόχερα; Έχεις μήπως αναλογιστεί ότι το μόνο που ένιωσα για σένα είναι οίκτος και τίποτε άλλο; Έχεις ίσως σκεφτεί ότι όλη αυτή η πικρία, η οποία στην ουσία δεν είναι δικό σου φταίξιμο αλλά στην εμπότισαν κάποιοι άλλοι, σε έχει δηλητηριάσει τόσο πολύ, που πλέον αδυνατείς να δεις καθαρά ακόμα και τα πιο βασικά πράγματα; Σταμάτα τώρα, ειδάλλως το δηλητήριο αυτό σιγά – σιγά θα σε καταστρέψει!

Όσο για την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ. Δείτε τι κάνετε… κάθε φορά που φωνάζετε και απειλείτε, καταστρέφετε άλλον έναν Αλεξέϊ και απορώ εάν στο τέλος θα έχει απομείνει κανένας Αλεξέϊ για να σας υποστηρίξει. Το πιο σημαντικό όμως είναι, πριν σταματήσετε να δηλητηριάζετε τους Αλεξέϊ σας, να σταματήσετε να δηλητηριάζετε την Ευρώπη με το να είστε το κέντρο εμπορίας λευκής σαρκός και ναρκωτικών της ηπείρου.

 

Μετάφραση Αφροδίτη Ανδρειώτη

 

 

 

Αρχικό κείμενο:

A few weeks ago I met my friend Kari and he was really worrying with a strange sound coming from his car’s engine. So we decided instead of continuing with our drinks to visit a nearby garage where the owner was somebody Kari knew and he did miracles with car-engines, he could fix just everything. On the way there and after telling me about his friend’s talents he added that he was Yugoslavian not specifying where from the country that didn’t exist anymore and leaving it just there but I suppose he was thinking that since Greece and Yugoslavia used to be kind of neighbours I would connect and feel familiar with him straight away.

Fifteen minutes later Kari was introducing me to a tall and very thin Serbian with definitely very friendly attitude and spirit. He heard Kari’s complains about the engine and asked him to drive the car inside the garage. While Kari was driving the car inside a young man in his early twenties came to join us and it was exactly the moment I was saying to the Serbian man that I born in Athens. The young man just looked at me said something in Slavic I didn’t understand and then run inside like something had bitten him. In the meantime Kari had parked his car and he was coming to meet us when the boy came from somewhere in the back carrying and waving a huge red-yellow flag, screaming “I’m great Alexander!” and started dancing around me getting closer in a very threatening way and waving the flag in front of my face.

The dance was becoming gradually more and more aggressive and I have to admit that after the first screams I had absolutely no idea what he was screaming but I could sense that my not reacting attitude was somehow increasing his temper and gradually he started pushing me making the Serbian man and Kari – who obviously hadn’t reacted in the beginning numbed from the sock of the whole situation – to interfere and try to stop him. The young man was uncontrollable and now he had picked a screw-driver waving it in front of me despite the fact that both, his boss and my friend seemed ready to grab him. The Serbian man managed to get his hands and take the screw-driver while Kari was still next to me trying somehow to shield me.

The whole scene seemed very surreal and I think the main reason I hadn’t reacted myself was because it was so …surreal from one side and because the same time the flag had given me some signs for what I was dealing with and I was not going to resolve a major issue like that in a garage with a twenty year old who was holding a screw-driver screaming that he will kill me, as the Serbian man told me later. The boy and the flag were obviously originated form the Former Yugoslav Republic of Macedonia (FYROM) and just like the country had reacted the last few years instead of looking for reasoning he was trying to find his right through screaming. We were standing for a few minutes with Kari quiet outside the place having a cigarette and trying to recover from the whole thing when the Serbian man came outside obviously ready to apologize and trying save some face but the young man stormed out again screaming and waving again the flag. This time the Serbian man obviously having enough he told him something in Slavic and moved towards him obviously ready to use his fists. In the sight of the Serbian man and my friend Kari ready to act the young man ran away still screaming and vanished in the dark. For the hour and while fixing the car the Serbian man kept apologizing telling us that he had fired the boy, that he was obviously smoking too much grass and desperately trying not a lose a good customer like Kari.

I felt and still feel very sorry for this young man. I feel sorry for his hate and his ignorance and the same time I feel angry for all those who created him. I have very rarely right anything about the name situation and the whole issue between Greece and FYROM and I have done so not because I have any doubts on who has the historic right to the name but exactly because I know. You see Alexander the Great, Alexander the Macedon was Greek and this is not something I say, theorise or believe; it is something that is inside mu conscious, my historic genes and memories. And is not only in my consciousness. Ask anybody from Japan to America, from any class and any education background; they will tell you exactly the same thing, Alexander the Macedonian was Greek. And you can not fight the global conscious doesn’t matter how much you scream and how much you threaten. Actually the only thing you manage to do – the more you scream and the more you threaten – is start bothering your protectors and just like in this case the garage’s boss in the end you will be fired screaming alone in the dark. And in this case the dark has a boogieman and a boogieman with Albanian teeth that bite.

FYROM’s rulers act just like this boy, screaming, kicking and threatening they believe that they are going to push their agenda. Building hundreds of statuses in gigantic sizes of Alexander the great they think that they are going to legitimise their country and they doing that fighting a global consciousness that tell people that they are fake. I think it was back in eighties when a professor from Istanbul University came with the theory that Homer was a Turk making even his compatriots laugh and becoming the global historians joke.  Trying to misappropriate another nation’s history, especially the Greek history that has become the global history and doing so by screaming like a little kid and threatening while you live in the edge in just too many ways is at least laughable and it would be totally surreal if it was not real this moment.

But FYROM’s rulers have many reasons to bother with the name and make so much noise about it; you see the noise covers a hard reality that includes trafficking, money laundering, weapons commerce and drugs. Actually – and I have wrote in the same way before – FYROM is the cancer of Europe that at the moment certain interests and geopolitical agendas keep covered. Add to all these the problems of identity since FYROM’s rulers want to feel Alexander’s descendants but most likely they are Albanians’ children and when it comes the time to really deal with that their protectors will forget even their names!

P.S. Alexei, the name of the young man, I know that you are angry and most likely this minute you have personalize your anger since you blame me even for the loss of your job. But please just stop for a minute and think. Don’t you think that I was just an excuse and that obviously your boss had built up with all your little obsessions and he was looking for an excuse that so open-handed you gave him? Have you though that except feeling sorry for you nothing else touched me and that all this bitterness that actually has nothing to do with you but others installed in you has poisoned you so much that you cannot see clear even basic things? Stop now otherwise this will gradually destroy you!

And for the FYROM government. See what you doing and every time you scream and harass you destroy another Alexei and I wander if in the end there will be any Alexeis left to support you. And most importantly before poisoning Alexeis why don’t you stop poisoning Europe having become the drugs and trafficking centre of the continent.

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Επιδιορθώνοντας τη Μακεδονική ιστορία στο γκαράζ του Αλεξέι

Πριν μερικές εβδομάδες συναντήθηκα με τον φίλο μου Κάρι, ο οποίος ανησυχούσε για τους περίεργους  θορύβους που ακούγονταν από τη μηχανή του αυτοκινήτου του. Αποφασίσαμε λοιπόν, να διακόψουμε τα ποτά μας και να επισκεφτούμε ένα κοντινό συνεργείο αυτοκινήτων, του οποίου ο ιδιοκτήτης ήταν κάποιος γνωστός του Κάρι, και ειδήμων στις μηχανές αυτοκινήτων· μπορούσε πραγματικά να επιδιορθώσει τα πάντα. Πηγαίνοντας προς το συνεργείο, και αφού πρώτα εκθείασε τα ταλέντα του φίλου του, ο Κάρι μου ανέφερε ότι ο ιδιοκτήτης ήταν Γιουγκοσλάβος, χωρίς όμως να προσθέσει λεπτομέρειες για τον ακριβή τόπο καταγωγής του, σε μια χώρα που πλέον δεν υπάρχει. Υποθέτω, ότι ο Κάρι βασίστηκε στις σχέσεις γειτνίασης που κάποτε υπήρχαν ανάμεσα σε Ελλάδα και Γιουγκοσλαβία και θεώρησε ότι λόγω αυτών των σχέσεων, θα έβρισκα αμέσως κοινό παρονομαστή και θα ένιωθα άνετα με τον Γιουγκοσλάβο φίλο του.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο