Τώρα δεν έφταιγαν και μόνο αυτοί, έφταιγε και το σύστημα. Ήταν σαν αυτό το «ήταν στραβό το κλήμα…», κάπως έτσι. Η αλήθεια είναι ότι βλέπω αυτά που κάνει στο σχολείο η κόρη μου σήμερα και μάλιστα στο δημοτικό και πραγματικά ζηλεύω. Βεβαία η κόρη μου πηγαίνει σε φιλανδικό σχολείο αλλά φαντάζομαι ότι τα πράγματα δεν είναι πολύ διαφορετικά και στα ελληνικά αντίστοιχα σχολεία. Η κόρη μου λοιπόν μαθαίνει για όλες τις θρησκείες. Ξέρει σε τι πιστεύουν οι ορθόδοξοι, σε τι πιστεύουν οι μουσουλμάνοι, ξέρει τη διάφορα μεταξύ καθολικών και προτεσταντών. Ακόμα και τις κυριότερες γιορτές της κάθε θρησκείας ξέρει και τι κάνουν σε αυτές τις γιορτές. Εγώ έμαθα για του προτεστάντες όταν πήγα στην Αγγλία και για τους μουσουλμάνους την πρώτη φορά που πήγα στο Πακιστάν και δεν ήμουν ούτε εννέα ούτε δεκαεννέα χρονών.
Εμείς καλά καλά δεν μαθαίναμε για τους καθολικούς. Η καλύτερα το μόνο που μάθαμε για τους καθολικούς ήταν ότι ενώ οι μουσουλμάνοι κατάλαβαν την Κωνσταντινούπολη, οι καθολικοί του Πάπα την ισοπέδωσαν μερικές φορές νωρίτερα και όταν τους χρειαστήκαμε μας προδώσαν. Χειρότερα από τους ορκισμένους εχθρούς μας. Όσο για την χριστιανική κοινωνία της εποχής μου, οι μουσουλμάνοι έρχονταν στη τρίτη θέση αντιπαλότητας μετά τους καθολικούς και τους ιεχωβάδες. Χωρίς να ξέρω να σας πω ποιος ερχόταν πρώτος και ποιος δεύτερος. Τέτοια ενημέρωση!
Όσο για τον Πάπα το μόνο που ήξερα ήταν ότι θεωρούσε τον εαυτό του απεσταλμένο και ενδιάμεσο του θεού και γι αυτό οι καθολικοί όταν κάνουν το σταυρό τους χρησιμοποιούν τέσσερα δάχτυλα αντί για τρία. Τόσο σχετικοί! Ανίδεοι το λιγότερο. Βέβαια υπήρχε και ο πάτερ-Ανδρεας που ερχόταν στη γιαγιά μου και κάθε φορά που έκανα ερώτηση για τον θεό μου έριχνε σφαλιάρα στο σβέρκο και μου έλεγε, «το βλέπεις αυτό το ράσο τσόγλανε; Ξέρεις τι σημαίνει; Ότι λέω εγώ το λέει ο θεός.» Καθολικός ήταν και ο πάτερ-Ανδρεας και δεν το ήξερε!
Στη συνέχεια έμαθα. Έμαθα και για τους βουδιστές, έμαθα και για τους σκωτσέζους προτεστάντες που δεν πιστεύουν ότι η Μαρία δεν ήταν παρθένα. Διάβασα κι όλας. Μέχρι το Κοράνι διάβασα. Και συνάντησα πάρα πολλούς πιστούς και συζήτησα με πολλούς από αυτούς. Και άρχισα να καταλαβαίνω και τη διαφορά εκκλησίας, πιστών και αντιπροσώπων της σε όλες τις θρησκείες. Αλλά είπαμε, τα θρησκευτικά ποτέ δεν ήταν το αγαπημένο μου μάθημα, εγώ πάντα προτιμούσα την ιστορία. Και έτσι λίγο λόγο δουλειάς, λίγο από προσωπικό ενδιαφέρον, λίγο και από επαγγελματική διαστροφή ασχολήθηκα με τις εκκλησιές και τους αντιπρόσωπους της από τελείως διαφορετική γωνιά. Κάπου μεταξύ πλατείας και κλειδαρότρυπας.
Στα ενδιάμεσα γνώρισα και ένα Πάπα, τουλάχιστον αντάλλαξα χειραψία μαζί του σε δύο περιπτώσεις. Μια μετά την απόπειρα δολοφονίας του και μια στην περιοδεία που έκανε κατά του απαρτχάιντ στην Αφρική. Το άγγιγμα του δεν με ηλέκτρισε, ούτε με χτύπησε κάτι θεϊκό, μάλλον με ενόχλησε η υγρή του παλάμη. Φυσικά από ότι καταλάβατε μιλάω για τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β. Τώρα για να μην γινόμαστε και τελείως μηδενιστές, έτοιμοι να απομυθοποιήσουμε τα πάντα, ο άνθρωπος ήταν εντυπωσιακός και μόνο η παρουσία του στην αίθουσα γινόταν αισθητή από την αύρα που εκπέμπουν όλες οι μεγάλες προσωπικότητες. Και μπορεί να αμφισβητήσουμε ό,τι θέλουμε σε ένα Πάπα αλλά ποτέ δεν θα μπορούσαμε να αμφισβητήσουμε ότι είναι ο ηγέτης – τουλάχιστον ο πνευματικός ηγέτης – 1,2 δισεκατομμυρίου ψυχών σε κάθε γωνιά της γης και αυτό του δίνει απίστευτη δύναμη. Σχεδόν θεϊκή!
Για να καταλάβετε πόση δύναμη έχει και τι κάνει αυτή η δύναμη αρκεί να δείτε τι γίνεται με τα προφυλακτικά. Μάλιστα με τα προφυλακτικά και δεν κάνω καθόλου πλακά. Ολόκληρα έθνη της Αφρικής πεθαίνουν με το HIV/AIDS να γίνεται αιτία γενοκτονίας. Η προφύλαξη στο σεξ είναι από τους πιο ισχυρούς τρόπους προφύλαξης από τον ιό αλλά ο ποντίφικας – ο Ιωάννης Παύλος Β – λόγω εναντιότητας με την αντισύλληψη απαγόρευσε την χρήση προφυλακτικών και μάλιστα απαίτησε από τους καθολικούς κληρικούς στην Αφρική να το κηρύσσουν και να το απαιτούν από το ποίμνιο τους. Αποτέλεσμα, η γενοκτονία συνεχίζεται με εκκλησιαστικές ευλογιές.
Και κάπου εκεί ο Πάπας είχε αρχίσει να μπαίνει και στα δικά μου τα νερά, στο δικό μου οπτικό ορίζοντα που λένε. Κάπου μεταξύ του ηγέτης και των προφυλακτικών. Και οι συμπτώσεις πάρα πολλές για να λέγονται πια συμπτώσεις. Πολωνός Πάπας και μάλιστα βαμμένος αντικομουνιστής, σύντροφος του Βαλέσα την ώρα που όλη η ανατολική Ευρώπη γινόταν κομμάτια; Γιατί ένας γνωστός Τούρκος εξτρεμιστής, εκπαιδευμένος στη Βουλγαρία ξυπνάει μια μέρα και αφού πίνει το καφέ του αποφασίζει να τον σκοτώσει; Την ίδια στιγμή σκάνδαλα κυρίως οικονομικά που φτάνουν ακόμα και σε σχέσεις με την Μαφία αρχίζουν να χτυπούν το Βατικανό.
Στο όνομα του κοινωνικού ρόλου της καθολικής εκκλησιάς ο Πάπας επιτίθεται στο δικτάτορα της Αιτής τον Μπέιμπι Ντοκ, τον Στρέσνερ της Παραγουάης και τον Πινοσέτ της Χιλής. Κοινό χαρακτηριστικό όλων, είχαν αρχίσει να γίνονται βάρος για τη δύση παρόλη την φιλοδυτική στάση τους. Το ίδιο και με τη Νότια Αφρική του απαρτχάιντ. Αμ αυτή η Γιουγκοσλαβία, πυρ και μανία με τον Μιλόσεβιτς ο ποντίφιξ. Ο Πάπας δεν ήταν πια ο ηγέτης 1,2 δισεκατομμυρίων ψυχών αλλά ο ηγέτης 1,2 δισεκατομμυρίων ανθρώπων και της δύναμης που του δίνει οι πολλές φορές τυφλή υπακοή τους. Το όνειρο κάθε πολιτικού με φιλοδοξίες. Είχε βέβαια και τις ανάποδες στιγμές του, μια η αντίδραση του στην εισβολή στο Ιράκ και μια στη πιστή του για διαγραφή του χρέους της Αφρικής. Αλλά αυτές γίνανε πολύ προσεκτικά και με πολύ χαμηλό προφίλ που λέμε και στην Ελλάδα.
Και ύστερα ο Πάπας απέθανε, ζήτω ο Πάπας και πρόεκυψε παλληκαράκι ετών ογδόντα από τη νεολαία του Χίτλερ. Υπερσυντηρητικός που αμέσως μάζεψε όλα τα αντιδραστικά του Ιωάννη Παύλου. Εδώ κόντευε να ευλογεί τις βόμβες που πέφτανε τριγύρω. Και όπου χαλί στο Βατικανό να κρύβει και ένα σκάνδαλο από κάτω.
Λοιπόν τώρα θυμήθηκα κάτι άλλο και θα σας πω μια ιστορία σχετική …παρενθετικά. Που λέτε την εποχή της Βικτωρίας στην Αγγλία η βασιλική οικογένεια και η αυλή της υποχρεώθηκε να φύγει από το παλάτι του Μπάκιγχαμ για περίπου δυο χρόνια και να γίνουν κάτι σαν περιπλανώμενοι αθίγγανοι από παλάτι σε παλάτι σε όλη την επικράτεια, ξέρετε γιατί; το Μπάκιγχαμ που λέτε είχε μόνο μια τουαλέτα. Μάλιστα, ολόκληρο παλάτι μια τουαλέτα και επειδή η ανάγκη σου δεν μπορεί να περιμένει και πολλές φορές οι βαριές κουρτίνες δημιουργούν την ψευδαίσθηση της απομόνωσης, οι βρετανοί γαλαζοαίματοι και η αυλή τους είχαν καταχέσει το παλάτι. Σε τέτοιο σημείο που η βρώμα έγινε ανυπόφορη. Κι έτσι μάζεψαν της Βικτώριας τα ασπρόρουχα και να σου από Σκωτία μέχρι Ουαλία, να καθαριστεί το παλάτι και να φύγει όλη η βρώμα. Και το παλάτι καθαρίστηκε και η Βικτώρια και η αυλή της επέστρεψε μόνο …που οι βρωμιάρηδες δεν σκεφτήκαν να φτιάξουν και μια δεύτερη τουαλέτα.
Κάπως έτσι και το Βατικανό. Μόνο που τώρα τα σκάνδαλα είχαν ξεφύγει από το θησαυροφυλάκιο και είχαν χωθεί στις κρεβατοκάμαρες και η βρώμα να φτάνει παντού. Εδώ θα πρέπει να σας τονίσω ότι κάτι φήμες που διαρρέουν δήθεν από δημοσιογραφικά κέντρα για τις ώρες προσευχής του Βενεδικτίνου με τον γραμματέα του είναι ψευδείς και κατάπτυστες και θα σας παρακαλέσω να μην τις πάρετε ποτέ υπόψη σας. Και ο Πάπας παραιτήθηκε ζήτω ο Πάπας. Η παραίτηση αυτή θα είναι μυστήριο για πολλά χρόνια. Τόσο για του λόγους που έγινε όσο και για τους λόγους που δεν έγιναν. Και αυτά που δεν έγιναν είναι μάλλον πιο σοβαρά γιατί δεν είμαστε πια στον 14ο αιώνα και η παρουσία δυο ποντίφικων στο Βατικανό, με τις λεπτές ισορροπίες και τα όσα αντιπροσωπεύουν ακόμα κι αν ο ένας είναι παραιτημένος είναι πολύ ευαίσθητα αν και την ίδια στιγμή βολικά!
Βλέπετε στην επιφάνεια υπάρχουν προβλήματα να αντιμετωπίσει άμεσα το Βατικανό, τα σεξουαλικά σκάνδαλα, το θέμα των γυναικών στο ιερατείο ή ακόμα και μερικά θεωρητικά που άνοιξε ο Ιωάννης Παύλος όπως το θέμα της εξέλιξης των ειδών και μια ενισχυμένη δυαρχία είναι καλύτερη από μια αυστηρή μοναρχία. Και πέρα από την επιφάνεια τα πραγματικά προβλήματα είναι πολύ πιο σοβαρά για ένα κέντρο εξουσίας που ελέγχει 1,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους – προσέξατε ότι τώρα πια δεν λέω ψυχές; – από μερικά σκανδαλάκια που μπορεί να τα πληρώσει και να τα θάψει θεωρητικά κάτω από το χαλί εκατομμυρίων δολαρίων.
Τώρα με την εκλογή του Φράνσις – κατά το Φραγκίσκος – του πρώτου όσοι πιστεύουν στον εκμοντερνισμό της καθολικής εκκλησιάς μάλλον τρέφουν ψευδαισθήσεις. Οι κυρίαρχες θρησκείες είναι δογματικές με πανίσχυρα θεωρητικά θεμέλια που δύσκολα αλλάζουν και με απαντήσεις έτοιμες. Εδώ χρειάστηκε να φτάσουμε στο 1992 για να αναγνωρίσει ότι η γη είναι στρογγυλή και ότι δεν είναι το κέντρο του σύμπαντος αλλά περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο.
Αλλά επειδή εγώ δεν ήμουν κάλος στα θρησκευτικά και λίγα θυμάμαι από το μάθημα στα γυμνασιακά μου χρόνια αλλά χρόνια τώρα παρακολουθώ το Βατικανό από την πλατεία και την κλειδαρότρυπα, όταν πρόκειται για τον ηγέτη 1,2 δισεκατομμυρίου ανθρώπων θα μου επιτρέψετε να έχω τις σκέψεις μου για το τι σημαίνει αυτή η εκλογή και τις επιφυλάξεις μου αν έχει να κάνει με τη θρησκεία. Κατά τα άλλα ο χρόνος θα δείξει και στο μεταξύ ας …προσευχηθούμε γιατί αυτή τη στιγμή πολλά υπουργεία εξωτερικών σε όλο το κόσμο ψάχνονται και προσεύχονταν για τον καινούργιο ηγέτη του 1,2 δισεκατομμυρίου!
*****************************************************************
Στο μεταξύ και ενώ άσπρος καπνός έβγαινε από το Βατικανό, αιθαλομίχλη έβγαινε από το Μαξίμου. Αντωνάκη, για Πάπας μας πήγαινες καντηλανάφτης μας προέκυψες με καρδινάλιους υπάλληλους της τρόικας! Γιατί βρε Αντωνάκη; Ποιος σε χειροτονεί αγόρι μου κάθε φορά που πρέπει να υψώσεις λίγο τη φωνή σου για τα δικαιώματα αυτού του άμοιρου λαού που αντιπροσωπεύεις; Γιατί βρε Αντωνάκη;
*****************************************************************
Ο καινούργιος ποντίφικας προσεύχεται αλλά οι προσευχές που ακούγονται είναι από διπλωματικά γραφεία σε όλο το κόσμο και έχουν πολλά ερωτηματικά στο τέλος!
