γράφει ο Δρ. Παναγιώτης Σφαέλος.
Βρισκόμαστε μια ανάσα από το 2019, μια χρονιά τριπλών εκλογών (εθνικών, ευρωεκλογών και αυτοδιοικητικών). Η Συμφωνία των Πρεσπών αναμένεται να έρθει στη Βουλή για κύρωση στα μέσα Ιανουαρίου, κάτι που θα είναι θρυαλλίδα πολιτικών εξελίξεων.
Η κυβέρνηση προσπαθεί με επικοινωνιακά κόλπα να παρατείνει την παραμονή της στην εξουσία. Έστησε μια επικοινωνιακή έξοδο από τα μνημόνια (με γραβάτες και άλλα τέτοια γραφικά) χωρίς να έχει γίνει καμία ουσιαστική δομική μεταρρύθμιση στη χώρα. Το χρέος βρίσκεται στο 180% επί του ΑΕΠ ενώ όταν μπήκαμε στην κρίση ήταν 120% επί του ΑΕΠ. Η οικονομία είναι σε μόνιμη επιτήρηση μέχρι το 2060. Γι’αυτό το λόγο δεν τολμούν να βγουν στις αγορές, καθώς τα επιτόκια δανεισμού είναι απαγορευτικά. Η κυβέρνηση προσπαθεί με το «μαξιλαράκι» των 30 δις να κάνει δήθεν κοινωνική πολιτική.
Τα ψέμματα όμως έχουν κοντά ποδάρια. Η επίτευξη μη περικοπής των συντάξεων είναι στην πραγματικότητα μια αναβολή της περικοπής συντάξεων που είναι άλλωστε προνομοθετημένη. Διότι αν έκοβε πάλι τις συντάξεις τώρα, η κυβέρνηση θα έπεφτε την επόμενη μέρα. Οι εταίροι μας συντηρούν την κυβέρνηση τεχνητά στη θέση της. Γιατί άραγε; Απλούστατα για να κυρώσει τη Συμφωνία των Πρεσπών! Γι’αυτό και η Μέρκελ επισκέπτεται την Αθήνα ώστε να βεβαιωθεί ότι όλα θα πάνε καλά, όπως πήγε και στα Σκόπια κατά το δημοψήφισμα. Έγινε λοιπόν συναλλαγή στο Σκοπιανό; Η ψυχρή ανάλυση των γεγονότων το αποδεικνύει περίτρανα.
Η αδήριτη πραγματικότητα είναι ότι η Συμφωνία των Πρεσπών λύνει το Σκοπιανό ζήτημα εις όφελος της ΠΓΔΜ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ενώ η Ελλάδα δεν κερδίζει τίποτα. Το ΝΑΤΟ δεν ενδιαφερόταν για το όνομα, απλά ήθελε να αρθεί το βέτο της Ελλάδας στην ένταξη της ΠΓΔΜ με όποιο όνομα δέχονταν και οι δύο πλευρές. Το ΝΑΤΟ ήθελε απλά να «βάλει πόδι» στα Δυτικά Βαλκάνια εκτοπίζοντας τους Ρώσους που διεισδύουν στη Σερβία. Η Γερμανία, από την άλλη μεριά, πάντα ενδιαφερόταν για το όνομα «Μακεδονία», καθώς ήθελε ένα κράτος με εθνική υπόσταση στα βόρεια σύνορα μας ως δορυφόρο για να εκμεταλλεύεται την γεωπολιτική του θέση δημιουργώντας αλυτρωτισμούς προς την Ελλάδα. Η διάνοιξη του πλωτού εμπορικού διαδρόμου από την Θεσσαλονίκη μέχρι το Βερολίνο είναι ένα σχέδιο δισεκατομμυρίων που περνάει μέσα από την αναγνώριση του κράτους της «Βόρειας Μακεδονίας» το οποίο θα έχει τώρα πρόσβαση στην θάλασσα της «Νότιας Μακεδονίας»! (Άρθρο 13 της Συμφωνίας).
Η Γερμανία προσπαθεί να λύσει το Σκοπιανό ζήτημα εδώ και 27 χρόνια όμως πάντα έβρισκε απρόθυμους Έλληνες Πρωθυπουργούς, που ακόμα και αν συζητούσαν σύνθετη ονομασία, δεν διανοήθηκαν εντούτοις να βάλουν υπογραφή σε συμφωνία που να δίνει «μακεδονική» γλώσσα, εθνότητα και ταυτότητα. Ο Τσίπρας όμως ήταν πρόθυμος καθώς – εκτός από την ιδεολογική ανοχή του κόμματός του στο όνομα Μακεδονία – είχε μεγάλο πρόβλημα στις αρχές του 2018 αφού δεν μπορούσε να βγει από τα μνημόνια ούτε να αποφύγει την περικοπή συντάξεων και τη λήψη πρόσθετων μέτρων. Τότε, ως δώρο Θεού, εμφανίστηκε ο Ζάεφ που ήταν πρόθυμος και αυτός να συμφωνήσει με τον Τσίπρα για λύση του Σκοπιανού. Καθώς οι εταίροι μας είδαν ότι ο Τσίπρας δέχεται τη Συμφωνία των Πρεσπών, έπρεπε να παραταθεί η ζωή της κυβέρνησης του μέχρι η Συμφωνία να κυρωθεί από την Ελληνική Βουλή. Δεν θα ρίσκαρε λοιπόν ποτέ η Μέρκελ να χάσει αυτή την «πολυπόθητη» Συμφωνία αφήνοντας τον Τσίπρα να πάει σε πρόωρες έκλογες. Και έτσι έγινε η συναλλαγή: Πήρε την έξοδο από τα μνημόνια, μια επιμήκυνση χρέους με μείωση επιτοκίων και μια αναβολή περικοπής συντάξεων και συμφώνησε στις Πρέσπες.
Μόλις όμως η Συμφωνία ψηφιστεί από την Βουλή, είναι πέρα από βέβαιο ότι οι εταίροι μας θα τραβήξουν το χαλάκι κάτω από τον Τσίπρα και θα βρεθεί στο περιθώριο. Με μια οικονομία διαλυμένη και με την Τουρκία να βρυχάται θα πάει σε εκλογές τον Οκτώβριο στις οποίες και θα συντριβεί. Βέβαια αν δει ότι δεν φτάνουν τα κουκιά για να περάσει τη Συμφωνία, τότε ο Τσίπρας θα προσφύγει σε κάλπες άμεσα για να δώσει την «καυτή πατάτα» των Πρεσπών στη ΝΔ. Η ΝΔ πρέπει να τηρήσει τον λόγο της και να μην ψηφίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Να ζητήσει διαπραγμάτευση εκ του μηδενός. Η κύρωση της Συμφωνίας θα έχει μόνο αρνητικά αποτελέσματα όπως ήδη έχει φανεί από την αυξανόμενη προκλητικότητα του Ζάεφ.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε και στο activenews.gr
