Έμαθα να κάνω πολύ το λίγο
Να είμαι πλάι σου ενώ σ’ αφήνω
Να χορταίνω με χθεσινό φιλί
Ένα μήνυμα πως σου λειψα πολύ
Έμαθα να κοιτώ τον ήλιο
Από μιά αχτίδα του στο τζάμι
Να βλέπω την κάμαρα βασίλειο
Δεντρόπουλο το γυμνό καλάμι
Έμαθα να περιμένω χιόνια
Σαν καλοκαιριού ημέρες
Να χαμογελώ στα χρόνια
Σαν να ταν η ζωή Δευτέρες
Μέχρι ένα του Ιούλη απόγευμα
Μου φάνηκε αιώνας
Που ο λόγος σου με πάγωσε
Μεσοκαλόκαιρος χειμώνας
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.
Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.
