γράφει ο Γιώργος Κοντογιάννης.
Όταν το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη έχανε δυνάμεις στο εκλογικό σώμα, κι επειδή δεν μπορούσε να γίνει αλλαγή του εκλογικού νόμου για τις εκλογές του 2000, ανάλογη με εκείνη που είχε κάνει ο Κουτσόγιωργας την άνοιξη του 1989, το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» προχώρησε με την ανοχή του τότε πρωθυπουργού σε μια κίνηση που διέφυγε, αρχικώς, της προσοχής της ΝΔ αλλά και των ΜΜΕ. Αποφάσισαν αντί να αλλάξουν το εκλογικό σύστημα, να αλλάξουν το εκλογικό σώμα!!!
Τότε ξεκίνησε μια βιομηχανία ελληνοποιήσεων με στοιχεία κάθε άλλο παρά νόμιμα, κυρίως από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και κυρίως από την Μαριούπολη της Ουκρανίας. Μέσα στη ζέση για φιλοξενία των ομογενών που έζησαν σε άσχημες συνθήκες πέρα από το «παραπέτασμα» η ελληνική κοινωνία και αρχές φαίνεται ότι «υποδέχθηκαν» – ακόμα και την ημέρα της εκλογικής αναμέτρησης- περίπου 200.000 «νεοέλληνες», που ελάχιστοι εξ αυτών είχαν σχέση με την χώρα μας την οποία έβλεπαν ως νέο προορισμό, ή ενδιάμεσο σταθμό για την Ευρώπη.
Στις εκλογές του 2000 η ΝΔ έχασε με διαφορά 25.000 ψήφων, με αποτέλεσμα στη συνέχεια να ζήσουμε την χειρότερη περίοδο του ΠΑΣΟΚ, με έναν πρωθυπουργό να μη μπορεί να ελέγξει το κράτος και με «πάρτι» διαφθοράς σε κάθε υπουργείο, με αποκορύφωμα τις περιπτώσεις Άκη Τσοχατζόπουλου και Γιάννου Παπαντωνίου. Μια περίοδος που αν είχε αποφευχθεί ίσως να μην είχαμε φθάσει στην κρίση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως γνωστόν, έχει πάρει από το παλαιό ΠΑΣΟΚ, ό,τι πιο σάπιο και διεφθαρμένο υπάρχει με κυριότερο την καθεστωτική νοοτροπία. Εδώ και καιρό μέσα από αυτή τη στήλη έχω επισημάνει ότι δεν πρέπει να υποπέσουμε στο ίδιο λάθος. Πρέπει ως ΝΔ να εξαντλήσουμε κάθε προσπάθεια ελέγχου γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει αλλοίωση του εκλογικού σώματος.
Τη Δευτέρα, 11 Φεβρουαρίου, η ΕΣΤΙΑ στο βασικό της θέμα προειδοποίησε για το όργιο ελληνοποιήσεων γράφοντας τα εξής : «43.000 αλλοδαποί με ψήφο στους καταλόγους της Α΄ Αθηνών– Δίδουν εκλογικά βιβλιάρια και ιθαγένεια στους ξένους ενώ περιφρονούν τους Αποδήμους».
Πρόκειται για τις διευκολύνσεις που γίνονται ώστε να αποκτήσουν ελληνική ιθαγένεια αλλοδαποί, μέσα από ρυθμίσεις που κάνει ο κ. Χαρίτσης. Και το ερώτημα είναι απλό: αν στην Α΄ Αθήνας ο αριθμός φθάνει τις 43.000, τι γίνεται στην υπόλοιπη χώρα;
Πρόκειται για ένα ερώτημα το οποίο καλό είναι να ερευνήσει η Νέα Δημοκρατία και μέσω των υπηρεσιών του υπουργείου Εσωτερικών, αλλά και μέσω των εφοριών που οι λαμβάνοντες την ελληνική ιθαγένεια επισκέπτονται για να πάρουν ΑΦΜ.
Φυσικά το ερώτημα γιατί πράττει κάτι τέτοιο η κυβέρνηση είναι εύκολο να απαντηθεί. Η κυβέρνηση δίνει ψήφο στους αλλοεθνείς που δεν νοιάζονται για τις εθνικά επιζήμιες πρωτοβουλίες της στα εθνικά ζητήματα («μακεδονικό», συμφωνία με Τουρκία για τα ενεργειακά αποθέματα στο Αιγαίο και νοτίως της Κύπρου κλπ), αλλά αρνείται ψήφο σε εκείνους που η πολιτική της τους «εξόρισε» οικονομικά, αναζητώντας την τύχη τους σε άλλες χώρες. Σημειώνουμε ότι ακόμα και η Τουρκία του Ερντογάν ή η Αλβανία δίνουν ψήφο στους ομοεθνείς τους που ζουν στο εξωτερικό. Η Ελλάδα του… δημοκράτη Τσίπρα, την αρνείται.
Η παροχή ιθαγένειας, όμως, για εκλογικούς σκοπούς έχει και μια άλλη διάσταση. Ιστορικά, η Ελλάδα πάντα αποδέχεται πρόσφυγες και μετανάστες, που σέβονται την ιστορία και τον τόπο που τους φιλοξενεί και τελικά ενσωματώνουν και εμπλουτίζουν την κουλτούρα μας με τη δική τους κουλτούρα, τα ήθη και τα έθιμα. Ποτέ όμως αυτό δεν έγινε με αντάλλαγμα την «σωστή» ψήφο στις εκλογές. Οι άνθρωποι που θα περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους στη χώρα μας θα πρέπει να είναι πρόθυμοι να γίνουν μέλη της κοινωνίας μας και όχι μέρη μιας εμπορικής συναλλαγής.
Αγαπάμε την πατρίδα μας και έχουμε χρέος να την προστατεύσουμε με κάθε τρόπο, κυρίως από εκείνους που παίζουν εκλογικά παιχνίδια σε βάρος της χρησιμοποιώντας κάθε μέσον. Γιατί οι νέες, νόμιμες αυτή τη φορά, ελληνοποιήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν στόχο μόνο τη ΝΔ αλλά και την ίδια την Ελλάδα
