Η ελευθεριάζουσα επιβολή της ανοικτότητας και των ενοχικών συνδρόμων του συνανήκειν, τρομάζει τις κοινωνίες που ενίοτε καταφεύγουν στην αντισυστημική ψήφο, αναζητώντας την εθνική τους ταυτότητα ενάντια στη βούληση των πολιτικών και των αγορών. Οι λογικές κοινωνικής μηχανικής των ελίτ, με δούρειο ίππο τις λούμπεν κοινωνικές τάξεις και την “επιστημονική” νομενκλατούρα, δημιουργούνε εντάσεις και μίση. Και αυτή η έλλειψη σεβασμού οδηγεί αναπόφευκτα στην αντίδραση των κοινωνιών ενώπιον της παθητικότητας ή της προκλητικής επιβολής των ελευθεριαζόντων ηγεσιών τους, ενάντια στη λογική του έθνους πολτού.
Η ανεξέλεγκτη πλημμυρίδα από την Αφρική και την Μέση Ανατολή πρέπει να λάβει τέλος. Αφενός διότι οι κοινωνίες απαιτούν πολύ περισσότερο χρόνο προσαρμογής στην αθρόα είσοδο μεταναστών και προσφύγων με διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο και αφετέρου η καπηλεία αναρχοαριστερών και ακροδεξιών δημαγωγών ελλοχεύει κινδύνους, καθώς εκμεταλλεύονται τις ανησυχίες των πολιτών, οι οποίες μεγεθύνονται από παραβατικές συμπεριφορές και τρομοκρατικές ενέργειες.
Η ανοχή και η ανεκτικότητα έχει όρια και δε μπορεί να δικαιολογεί πρακτικές βίας χάριν υποτιθέμενων πολιτισμικών διαφορών. Ο δε φασισμός της επιβολής δεν έχει χρώμα ούτε θρησκεία. Η Ευρώπη, υστερόβουλα έστω, δεν μπορεί να εξαλείψει τη φτώχια του πλανήτη, ούτε αποτελεί την κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Η δε σωτηρία των μεταναστών δεν είναι απαραίτητα η αγκαλιά των ευρωπαϊκών κρατών, καθώς συχνά οι επιδοματικές πολιτικές εμποδίζουν την ενσωμάτωση και οδηγούν στην γκετοποίηση, τη ριζοσπαστικοποίηση και στον εξτρεμισμό που ήδη συμβαίνει με τραγικά αποτελέσματα.
Προφανώς υπάρχουν άνθρωποι που χρήζουν αλληλεγγύης και οφείλουμε να την δώσουμε, εντάσσοντάς τους δυναμικά στις κοινωνίες μας. Να προσφέρουμε απλόχερα ασφάλεια, υγεία, παιδεία. Να απολαύσουν και να ενστερνιστούν απόλυτα τις ευρωπαϊκές αξίες. Αλλά η αλληλεγγύη και η αξιοπρέπεια δεν πραγματώνονται με επιβολές και ιδεοληψίες και η κατανόηση του άλλου δεν μπορεί να περιορίζεται σε ανεμοδαρμένα αντίσκηνα, σε κατάσταση αποικιακής δουλείας και τρομοκρατίας. Ούτε μπορεί να γίνεται μικροπολιτική εργαλειοποίηση η δυστυχία. Αυτά αποτελούν την ηθική του ανήθικου.
Η Ευρώπη οφείλει να παραμείνει φιλελεύθερη, πέρα από θεοκρατικούς φασισμούς ή ακραίες πολιτικές επιβολές, ασκώντας αυστηρούς ελέγχους για περισσότερη ασφάλεια, ελευθερία, ισότητα και δικαιοσύνη. Σύμφωνα με τον John Β. Rawls, τα φιλελεύθερα κράτη παραμένουν ουδέτερα και ανεκτικά, ενώ οι κοινωνίες τους μετασχηματίζουν και αναθεωρούν νοήματα κοινωνικών θεσμών ευκολότερα εξαιτίας του ότι είναι πιο ελεύθερες κοινωνίες. Φιλελεύθερα κράτη λοιπόν και όχι ανοιχτής κυριαρχίας, “χωρίς σκοινιά, περάστε κόσμε”. Αυτό εγγυάται την ασφάλεια και την πρόοδο των πολιτών.
Για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Νίκου Γκίκα πατήστε εδώ!
