γράφουν η Κατερίνα Χαρίση και ο Θάνος Καλαμίδας.
Εκείνη
Πριν λίγες μέρες όλοι θα θυμάστε ένα βίντεο που κυκλοφορούσε στο διαδίκτυο και σχολιαζόταν ασταμάτητα, με κάποιον μαθητή λυκείου να ουρλιάζει σαν υστερικός και να βρίζει μπροστά στην καθηγήτριά του προκειμένου να του σβήσει μια απουσία. Λίγες ώρες αργότερα μάθαμε πως το βίντεο δεν ήταν πρόσφατο αλλά περσινό, ο μαθητής τιμωρήθηκε, το συγκεκριμένο περιστατικό έληξε, όμως δεν είναι το μοναδικό, και δεν είναι μόνο αυτό που πρέπει να συζητηθεί.
Η εύκολη λύση και η άμεση αντίδραση είναι προς το παιδί αυτό – και κάπου έχει μια λογική· τα πρώτα δευτερόλεπτα θες απλά να το πλακώσεις στις σφαλιάρες, μα όσο περνάει η ώρα, παρατηρείς και άλλα πράγματα και τελικά …λυπάσαι.
Βλέπεις κυρίως την ασχήμια. Ασχήμια που όσα στρώματα φτηνής μπογιάς κι αν την περάσεις, με όσες ζωγραφιές κι αν τη στολίσεις, δεν κρύβεται. Δεν μπορείς να κρύψεις τα κάγκελα, τη μούχλα, την παγωνιά. Δεν μπορείς να κρύψεις την υγρασία, τους σπασμένους σωλήνες, τα γυμνά καλώδια, τις σπασμένες πλάκες. Δεν μπορείς να κρύψεις την αργή μα σταθερή κατάρρευση. Δεν κρύβεται η ασχήμια.
Αυτή η ασχήμια που δεν άλλαξε στο ελάχιστο στα 20-25 χρόνια που με χωρίζουν από τις σχολικές αίθουσες. Και δεν έχει και τόση σημασία αν μιλάμε για ενιαία ή γενικά λύκεια, για ΕΠΑΛ ή ό,τι άλλο, σημασία έχει ότι μιλάμε για δημόσια σχολεία και ελληνική εκπαίδευση και μιλάμε για αρρώστια.
Μονίμως υποχρηματοδοτούμενα σχολεία, παρατημένα στην τύχη τους, στα χέρια ανίκανων υπουργών παιδείας με αποκορύφωμα το σημερινό έκτρωμα που λέγεται Κεραμέως, σχολεία για παρκάρισμα, άσχημα σχολεία, παγωμένα σχολεία, σχολεία με ελλείψεις σε εξοπλισμό, με ελλείψεις βασικών αγαθών και αναγκών, σχολεία στα οποία τα παιδιά υποχρεούνται να περάσουν 12 χρόνια από τη ζωή τους και οι δάσκαλοι και καθηγητές να κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να ανταπεξέλθουν. Για να μη μιλήσουμε για τους μισθούς τους και την εξασφάλισή τους, που επίσης μονίμως χλευάζονται από τους περισσότερους γονείς, πολύ περισσότερους από όσους θα έπρεπε, μιας και θεωρούν ότι με τρεις μήνες το χρόνο διακοπές κι άλλες 4 βδομάδες ανάμεσα, δε δικαιούνται να έχουν παράπονα και απαιτήσεις.
Λες και δεν άλλαξαν δραματικά τα δεδομένα προς το χειρότερο σε σχέση με δυο δεκαετίες πριν. Λες και η πλειοψηφία των μαθητών δε γεννήθηκε μέσα στη μιζέρια, την ανεργία των γονιών τους, τις ελλείψεις, τις στερήσεις και τα όχι. Λες και όλα αυτά τα παιδιά δεν αντιμετωπίζονται σαν αόρατα μέσα στη γερασμένη κι ετοιμοθάνατη ελληνική κοινωνία του ατέλειωτου κυρελέησον.
Χώροι στους οποίους μπαίνεις και θέλεις να φύγεις τρέχοντας …μα δεν μπορείς.
Ένας έξαλλος μαθητής, ένας υστερικός μαθητής, δε φύτρωσε από το πουθενά, μα είναι αποτέλεσμα αυτής της παταγώδους αποτυχίας του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος και της ελληνικής κοινωνίας.
Αποτέλεσμα ενός εκπαιδευτικού συστήματος που ζει και τροφοδοτείται αποκλειστικά και μόνο από τις τσέπες των γονέων και κατά πόσο (αντ)έχουν να πληρώνουν τα φροντιστήρια. Σύστημα ξεκάθαρα αδιάφορο για τη μάθηση και την παιδεία.
Δυστυχώς τα παιδιά είναι παγιδευμένα σε αυτό το αέναα σάπιο σύστημα, στο οποίο υπήρξαμε παγιδευμένοι κι εμείς, οι γονείς τους, και δεν καταφέραμε να αλλάξουμε το παραμικρό. Θα μου πείτε ωραία, κι εμείς περάσαμε από τα ίδια ακριβώς σχολεία και δεν κάναμε έτσι. Και θα το δεχτώ. Εν μέρει. Γιατί κάποιοι δεν κάναμε έτσι, όχι. Κάποιοι όμως κάναμε χειρότερα. Δεν είναι όλοι το ίδιο και η συμπεριφορά ενός μαθητή διαμορφώνεται από πολλές παραμέτρους και το περιβάλλον του σπιτιού του είναι μόνο μία από αυτές.
Δε σημαίνει δηλαδή ότι όλα τα παιδιά με τις κακές συμπεριφορές προέρχονται από διαλυμένα σπίτια. Βολεύει πολύ αυτό κάποιους. Αυτούς που θέλουν να αποδώσουν τις ευθύνες οπουδήποτε αλλού εκτός από τη δική τους αποτυχία για το εκπαιδευτικό σύστημα που ήταν, είναι και θα είναι μια βρώμικη χέστρα, σαν αυτές που κοσμούν τις επίσης δυσλειτουργικές τουαλέτες των σχολείων, χωρίς χαρτί, χωρίς σαπούνι και νερό.
Τα σχολεία δεν μπορούν να λειτουργήσουν με το φιλότιμο!
Δεν είναι ότι σοκαρίστηκα με το βίντεο, όσο ότι απογοητεύτηκα, γιατί μάλλον δεν υπάρχει καμία ελπίδα.
& Εκείνος
Το έχω γράψει πολλές φορές αλλά ας το ξαναγράψω άλλη μια, τα όσα διαβάζετε και κατά περιόδους λαμβάνετε από τη Φινλανδία για το …καταπληκτικό της εκπαιδευτικό της σύστημα είναι μύθος και βιτρίνα. Βιτρίνα ενός συστήματος υπό κατάρρευση με πολλά προβλήματα και πάρα πολλά καρκινώματα που αυξηθήκαν επικίνδυνα την περίοδο των τεσσάρων ετών που οι ακροδεξιοί φασίστες Αληθινοί/Γνήσιοι Φινλανδοί ήταν στην διακυβέρνηση της χώρας.
Μια καθ’ όλα δημοκρατική με ολίγη σοσιαλδημοκρατία χώρα, με παράδοση στη φιλελεύθερη εκπαίδευση έγινε μέσα σε μια νύχτα εθνικιστικός μεσαίωνας με φινλανδοκεντρικά συνθήματα στα όρια του ρατσισμού και σίγουρα της ξενοφοβίας. Ξαφνικά εθνικιστικοί μύθοι έγιναν ιστορικές αλήθειες και ήταν έτοιμοι να μας πουν ότι και η ιστορία της ανθρωπότητας ξεκίνησε κάπου στα περίχωρα του …Ελσίνκι.
Ευτυχώς οι Αληθινοί/Γνήσιοι Φινλανδοί , προς το παρόν τουλάχιστον, απομακρύνθηκαν και αυτοί που ανέλαβαν, ανέλαβαν επιπροσθέτως να διορθώσουν τη ζημιά που έκαναν οι ακροδεξιοί και στην παιδεία. Θα κάνουν – και ήδη έχουν κάνει – τα απαραίτητα μπαλώματα για να φτιάξουν τη μόστρα του καλύτερου εκπαιδευτικού συστήματος στον κόσμο αλλά από κει και πέρα το φινλανδικό εκπαιδευτικό συστηματική θα συνεχίσει να χωλαίνει και να παραπατά.
Τώρα όμως που τα είπα αυτά και ξελάφρωσα, να σας πληροφορήσω ότι χαίρομαι πάρα πολύ που η κόρη μου πηγαίνει σε Φινλανδικό γυμνάσιο, που είναι μέρος αυτού του Φινλανδικού εκπαιδευτικού συστήματος και ΔΕΝ έχει να κάνει με τίποτα και σε τίποτα με το Ελληνικό κατά Κεραμέως μεσαιωνικό προς Βυζάντιο με στοιχεία παρεκκλησιαστικής οργάνωσης εκπαιδευτικό σύστημα.
Τώρα θα μου επιτρέψετε μια ειλικρινή απορία που έρχεται από τις …αναμνήσεις μου. Από τον Ράλλη μέχρι τον Γιωργάκη Παπανδρέου και ειδικά τον Τρίτση, κάθε φορά που υπουργός παιδείας τολμούσε να πειράξει βασικούς πυλώνες της παιδείας γκρεμιζόταν το Σύνταγμα. Καθηγητές, δάσκαλοι, μαθητές και φοιτητές έκλειναν την Αθήνα για μέρες κι αν η μνήμη μου δεν με απατά, λόγω Τρίτση και σύγκρουσης με καθηγητές και μαθητές, κόντεψε να πέσει κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου.
Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση Κυριακούλη Μητσοτάκη με αιχμή μια μεσαιωνικών απόψεων θρησκόληπτη, την Κεραμέως, δεν αλλοιώνει απλά το χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης αλλά τον καταστρέφει ολοκληρωτικά και κανένας …δεν μιλάει; Που είναι οι οργανώσεις των δασκάλων και των καθηγητών; Που είναι οι μαθητές και οι φοιτητές; Ή μήπως το πρόβλημα του ΠΑΟΚ και τι θα παραγγείλουν στη πιτσαρία είναι πιο σοβαρό από την καταστροφή της παιδείας; Η ισοπέδωση των ελληνικών πανεπιστημίων και η εξομοίωση τους με το κάθε ΙΕΚ Πηχτή δεν σημαίνει τίποτα για κανέναν; Αμ αυτό που γίνεται με τους παγανιστές ρασοφόρους μαφιόζους της Ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας δεν γινόταν ούτε στο Βυζάντιο. Και μάλιστα όλα αυτά γίνονται κατά παράβαση του ελληνικού συντάγματος και δάσκαλοι, καθηγητές, μαθητές και φοιτητές έχουν πάρει αγκαλιά τον καναπέ και δεν κουνιούνται; Όχι απλά η Κεραμέως θα έπρεπε να ψάχνει ελικόπτερο για την Πολωνία αλλά όλη η κυβέρνηση θα έπρεπε να ετοιμάζεται για την αντιπολίτευση.
Κι όμως, στην Ελλάδα δεν κουνιέται φύλο.
Όχι τίποτα άλλο, ευτυχώς η κόρη μου πηγαίνει στο απαράδεκτο φινλανδικό γυμνάσιο. Από την Κεραμέως και τον κάθε ακροδεξιό, μισάνθρωπο τραγόπαπα, καλύτερα!
