γράφουν η Κατερίνα Χαρίση και ο Θάνος Καλαμίδας.
Εκείνη:
Πριν από αρκετούς μήνες διάβασα μια ανάρτηση φίλου που ζει στο εξωτερικό για ένα φάκελο που παρέλαβε από το Δήμο της πόλης του. Είχε γίνει μια ολιγόωρη διακοπή ρεύματος για εργασίες συντήρησης του δικτύου και με περηφάνεια δημοσίευσε την επιστολή στην οποία αναφέρονταν αναλυτικά όλες οι εργασίες που έγιναν κατά τη διάρκεια της διακοπής, το πόσο κόστισαν και ποιος/ποιοι τις είχαν αναλάβει, ζητώντας μάλιστα στο τέλος …συγγνώμη, επειδή δεν κατάφεραν να προειδοποιήσουν τους δημότες έγκαιρα (!) γιατί η ζημιά στο δίκτυο ήταν ξαφνική.
Αυτό λέγεται διαφάνεια.
Άγνωστη λέξη στη μπανανία μας, πάμε παρακάτω.
Στην πέτρα του σκανδάλου που λέγεται “Σποτάκι Σύριζα 2020”.
Εστιάζουμε βεβαίως στο δήθεν τσουβάλιασμα, στην προσβολή ενός ολόκληρου κλάδου, λες και δεν είναι ξεκάθαρο το πού ακριβώς και πολύ συγκεκριμένα αναφέρεται το σποτάκι, λες δε μυγιάζεται όποιος έχει τη μύγα.
Αυτό να το κοιτάξετε, λέγεται αποπροσανατολισμός.
Λέξη ιδιαίτερα δημοφιλής σ’ αυτή τη χώρα. Βέβαια.
Ναι, οι δημοσιογράφοι τα παίρνουν. Από παντού.
Όχι, προφανώς και όχι όλοι.
Για την ακρίβεια είναι λίγοι. Λίγοι αρκετά καλοπληρωμένοι παπαγάλοι που κάνουν πλάτες στις βρωμιές σας, ενώ χιλιάδες άλλοι αρκετά κακοπληρωμένοι παλεύουν να επιβιώσουν στο χάος και να κρατήσουν, αν μη τι άλλο, την αξιοπρέπειά τους.
Για τη δουλειά τους.
Για τους δικούς τους ανθρώπους.
Για τα παιδιά τους.
Για τα όνειρα που είχαν κάποτε ως νέοι κι εκείνοι, τα όνειρα που τσακίζονται με κάθε ευκαιρία σ’ αυτή τη χώρα.
ΔΕΝ μας ενδιαφέρει το …τσουβάλιασμα αυτή τη στιγμή. Που δεν είναι τσουβάλιασμα, είναι ολοφάνερο αυτό. Απλά κάπως πρέπει να αλλάξουμε θέμα. Παλιό το κόλπο. Όσοι έχουν παιδιά το ξέρουν καλά: “Χτύπησες Γιωργάκη;” “Ναι, ΟΥΑΑΑΑΑΑΑ” “Κοίτα το αεροπλάνο!” “Πούπουπουπουπού;”
Το σποτάκι λοιπόν δε διασύρει ολόκληρο το δημοσιογραφικό κλάδο. Θίχτηκαν μόνο όσοι είδαν τα μούτρα τους σ’ αυτό.
Το θέμα μας είναι άλλο:
Πού είναι η αντιπολίτευση τόσο καιρό οεο;
Και γιατί μόλις τη μαλώσανε έβαλε την ουρά στα σκέλια;
Πού ήταν όταν ήταν κυβέρνηση οεο;
Πού είναι τα λεφτά οεο;
Αυτό θέλουμε να μάθουμε. Πού, πώς, πότε, γιατί. Και μετά συζητάμε για τσουβάλια και διασυρμό.
& Εκείνος:
Κάτω από κανονικές συνθήκες δεν θα έβλεπα το σποτάκι του ΣΥΡΙΖΑ αλλά τελικά μετά από τις συνεχόμενες αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα από ΔΑΠιττάκια, νεοδημοκράτες και (ευτυχώς) μετρημένους φίλους δημοσιογράφους, το έψαξα και το είδα. Η πρώτη μου αντίδραση, – αν δεν είχα δει όλες αυτές τις κρίσεις και αντικρίσεις στο φατσοβιβλίο – θα ήταν, άντε πάλι για τα πρωτοπαλίκαρα της κομματικής οργάνωσης ΔΑΠ/Σκάι, μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν ήταν μόνο αυτό, τον τελευταίο καιρό και λόγω προετοιμασίας για την ίσως πιο πολωμένη εκλογική αναμέτρηση της ιστορίας των ΗΠΑ, έχω δει δεκάδες ίσως εκατοντάδες βιντεάκια/σποτάκια κι από τις δυο πλευρές που κάνουν το σποτάκι του ΣΥΡΙΖΑ να φαίνεται ακόμα και αστείο στα όρια γραφικό.
Αλλά είχαν προηγηθεί όλα όσα έγραφαν οι γνωστοί μου δημοσιογράφοι και κατά κάποιο τρόπο με έκαναν να το δω λίγο διαφορετικά. Λάθος μου. Δεν υπάρχει διαφορετικά σε μια πραγματικότητα που θέλει κάποιους δημοσιογράφους να τα παίρνουν για να υπηρετήσουν εντεταλμένη αποστολή πολλές φορές ακροβατώντας μεταξύ ψέματος και γκεμπελικής προπαγάνδας. Αλλά σε αυτό που έγραψα η λέξη κλειδί ήταν: κάποιοι. Κάποιο δημοσιογράφοι τα παίρνουν υπηρετώντας συμφέροντα.
ΚΑΠΟΙΟΙ.
Κι αυτό ήταν το λάθος του ΣΥΡΙΖΑ στο σποτάκι. Ότι τσουβάλιασε όλους τους δημοσιογράφους – εξ’ ίσου γκεμπελικά – δίνοντας έτσι το δικαίωμα στον κλέφτη να φωνάζει στον νοικοκύρη. Και για να το ξεκαθαρίσω για να μην παρεξηγηθώ, σε αυτή τη περίπτωση “νοικοκύρης” δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ από πάντα – έτσι νιώθω εγώ – είχε και έχει μια σχέση παράνοιας και μανίας καταδίωξης με τα ΜΜΕ. Αυτό λίγο πολύ είναι γενικότερο γνώρισμα της αριστεράς, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ το παρακάνει και ενώ συμφωνώ με το “μπορεί να ακούγεται παρανοϊκό αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος δεν σε κυνηγάει”, επαναλαμβάνω ότι αυτό δεν σημαίνει ότι όλα τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι στην Ελλάδα είναι ορκισμένοι στην καταστροφή του. Και ίσως το σποτάκι να είναι αποτέλεσμα αυτής της παράνοιας και μανίας καταδίωξης.
Κανένας όμως δεν σκέφτηκε να το αναλύσει, αντίθετα ΚΑΠΟΙΟΙ δημοσιογράφοι όρμησαν, πολλές φορές με εκφράσεις ακραίες, να ξεσκίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύοντας ότι έτσι θα σώσουν την χαμένη τιμή του …Σκάι! Μόνο που στο τέλος το μαχαίρι που πιάσανε ήταν δίκοπο, γιατί αφενός αυτοί οι ΚΑΠΟΙΟΙ που ένιωσαν να παραβιάζεται η ελευθερία του τύπου απασχολούνται σε Κουλο-φιλικά ΜΜΕ που τα πήραν αλλά το κυριότερο αυτοί οι ΚΑΠΟΙΟΙ φανήκαν να προσπαθούν με το σποτάκι και τη φασαρία που ξεσηκώσανε ΝΑ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΟΥΝ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ με τις διαφημίσεις στα φιλικά της υπαρκτά και μη ΜΜΕ.
ΚΑΠΟΙΟΙ!
