γράφουν ο Θάνος Καλαμίδας και η Κατερίνα Χαρίση.

Εκείνη συνεχίζει δικαιολογημένα απούσα & Εκείνος άφησε πίσω του τον ωκεανό και επέστρεψε στη βάση του για να επανενωθεί …τουλάχιστον διαδικτυακά.

Εδώ και πολλά χρόνια έχω αποδεχτεί ότι η πατρότητα έχει αλλάξει τον τρόπο που βλέπω τον κόσμο γύρω μου και πολύ περισσότερο τον τρόπο που αποδέχομαι την πληροφορία ή τις εικόνες που μου προβάλλονται. Για παράδειγμα δεν μπορώ να δω πια σε ταινία ή τηλεοπτική σειρά σκηνές βίας που έχουν σαν αντικείμενο παιδιά. Κοιτάω αλλού, κλείνω τα μάτια μου ή όταν μπορώ, πατάω το σωτήριο κουμπί του fast forward.

Αντίστοιχα κολλάω με πόνο σε ειδήσεις που έχουν πρωταγωνιστές παιδιά και φυσικά με την επιστροφή μου από τα ψαράδικα χωριά στις όχθες του Ατλαντικού δεν ήταν ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Κούλης, ούτε ο Πολάκης παρόλη την ένταση που φτάνει μέχρι ψήφου εμπιστοσύνης, που τράβηξαν την προσοχή μου. Ήταν ο τραυματισμός ενός οκτάχρονου παιδιού από αδέσποτη σφαίρα ….ΠΑΛΙ!

Αδέσποτη σφαίρα;

Συγγνώμη αλλά την είχαν στο κλουβί και το έσκασε; Τους έφυγε από το λουράκι; Την άφησαν να βοσκήσει κι εκείνη πήδηξε τον φράχτη; Ήταν κάτι σαν αλανιάρα κότα ή σαν αδέσποτο γατί;

Αδέσποτη σφαίρα, λέει. Αυτό τώρα λέγεται άρνηση, εξήγηση που μας βολεύει ή καραμαλακία που μας δέρνει;

Μια φορά ήταν μια αδέσποτη σφαίρα που φόραγε ψηλοτάκουνα και επειδή δεν τα είχε συνηθίσει ακόμα σκουντούφλησε κι έπεσε σε ένα οκτάχρονο κοριτσάκι που πέρναγε εκείνη τη στιγμή από μπροστά της. Α, το καλύτερο. Το κοριτσάκι έπεσε πάνω στην αδέσποτη σφαίρα. Αυτό ειδικά το έχουμε ξανακούσει. Με δεκαπεντάχρονο.

Τι να πεις; Έτσι είναι με αυτές τις αδέσποτες σφαίρες. Δεν είναι να τους δώσεις λίγη ελευθερία και τσαφ …πάνε αμέσως και σκοτώνουν κάποιον.

«Σοκ ανήμερα Πάσχα στις Θεσπιές Θήβας, όπου ένα κοριτσάκι δέχθηκε αδέσποτη σφαίρα στο κεφάλι και νοσηλεύεται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, διασωληνωμένο, στο νοσοκομείο της πόλης. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, το κοριτσάκι έπαιζε στο δρόμο με άλλα παιδάκια, όταν ξαφνικά έπεσε κάτω, χωρίς τις αισθήσεις του, περίπου στις 16:00 το απόγευμα.»

Καμία σφαίρα δεν είναι αδέσποτη, ξεκινάει από ένα πολύ συγκεκριμένο όπλο που κρατάει ένα πολύ συγκεκριμένο χέρι και τραβάει τη σκανδάλη ένα πολύ συγκεκριμένο δάχτυλο ενός πολύ συγκεκριμένου ανθρώπου με ονοματεπώνυμο. ΤΙΠΟΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΟ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.

Ένας κυριούλης λοιπόν, πενηνταοκτάχρονος κατά τις ειδήσεις, και «καλός οικογενειάρχης» κατά τους γείτονες, για να υπερασπιστεί την …ιδιοκτησία του – από τους αλβανούς ή τους πρόσφυγες (;) η υπεράσπισή του – αγόρασε εν γνώση του παράνομα ένα περίστροφο από έναν εν γνώση του παράνομο πωλητή όπλων και επειδή η περιούσια του ποτέ δεν κινδύνευε αλλά ο ανδρισμός του είχε πρόβλημα όπως συμβαίνει πάντα με αυτούς τους κυριούλιδες και καλούς οικογενειάρχες, το έβγαλε …βόλτα παράνομα μέρα μεσημέρι για να δείξει πόσο άντρας είναι στη γειτονιά και στους εξ ίσου μικροτσούτσουνους φίλους του και στην πορεία δολοφόνησε – ακόμα κι αν δεν έχει συμβεί το ύστερο και να μην συμβεί ποτέ – ένα οκτάχρονο ανυπεράσπιστο παιδάκι.

ΤΙΠΟΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΟ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.

Και ΟΧΙ, δεν ήταν ατύχημα. Δεν βρέθηκε το περίστροφο στα χέρια του μεσημεριάτικα κατά λάθος, ούτε άλλος τράβηξε την σκανδάλη. Εκούσιο και προμελετημένο έγκλημα ήταν και ας μην αρέσει σε κάποιους να το ακούνε.

Α, να μην το ξεχάσω, σύμφωνα με υπολογισμούς της Αστυνομίας, μόνο στην περιοχή Αττικής έχουμε πάνω από 70,000 παράνομα όπλα. Φτάνουν τα οκτάχρονα που έχουμε η να φέρουμε κι από άλλες περιοχές;