Εκείνη
Και να μη γυρνάμε την πλάτη στους ανθρώπους. Στους συνανθρώπους μας. Όλοι τον ίδιο σταυρό κουβαλάμε. Κι ό,τι συμβαίνει μαζί το τρώμε και μαζί το χωνεύουμε, δε χρειάζεται να κοροϊδευόμαστε, δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα σε κανέναν. Μόνο μαζί θα βοηθηθούμε. Όχι ότι αυτό μπορεί να μας λύσει όλα τα προβλήματα, αλλά ρε γαμώτο δεν είναι ο καθένας μόνος του σε όλα αυτά τα σκατά που ζούμε. Σε όλους μας συμβαίνουν. Αν κάτι μπορεί να ανακουφίσει και ίσως καλυτερέψει τα πράγματα, είναι τουλάχιστον η αλληλεγγύη μεταξύ μας.
& Εκείνος
Πόσο όμορφη λέξη αυτή η «αλληλεγγύη». Πόσες εικόνες δίνει αυτή η λέξη μόνη της και πόσο …πολιτικοποιημένη. Λες και την ανακαλύψαμε τα τελευταία χρόνια μέσω Βρυξελλών, Στρασβούργου, Αυστρίας ή Βερολίνου. Λες και δεν υπήρχε νωρίτερα στο λεξιλόγιο μας και λες και όταν τη λέγανε για αιώνες Έλληνες και «βάρβαροι» εννοούσαν τείχη, συρματοπλέγματα, τοπωνυμίες και δάνεια. Λες και ο διπλανός μας ήταν πάντα ο προαιώνιος εχθρός μας. Ο όφις.
Για τους πολλούς που πιθανώς να μην το ξέρουν, αυτές τις μέρες στη Σκανδιναβία – όπως και στις περισσότερες μη ορθόδοξες χριστιανικές χώρες – γιορτάσαμε το Πάσχα. Στη Σκανδιναβία υπάρχει ένα πολύ όμορφο έθιμο για το Μεγάλο Σαββάτο. Καθόλου χριστιανικό, πολύ παγανιστικό και έντονα λαογραφικό, κάτι σαν τα δικά μας κάλαντα Χριστούγεννα και πρωτοχρονιά. Παιδάκια ντυμένα με παλιά ρούχα, ζωγραφισμένες ρυτίδες στα πρόσωπα, μαντήλα μαύρη στο κεφάλι, σαν γριές μάγισσες, γυρίζουν στις γειτονιές και στα σπίτια κρατώντας κλωνάρια που έχουν μαζέψει και έχουν στολίσει με χρωματιστά πούπουλα. Είναι κάτι σαν ανοιξιάτικο μαγικό ραβδί.
Τα παιδάκια λοιπόν έρχονται στο σπίτι σου και αφού ξορκίζουν με το μαγικό τους ραβδί τα κακά πνεύματα, – σου δίνουν μάλιστα ένα από τα πολλά που κρατάνε – εύχονται καλή άνοιξη και φυσικά περιμένουν …την αμοιβή τους που είναι γλυκά, καραμέλες και σοκολάτες. Ένα έθιμο με ρίζες πολύ παλιές, ακόμα και στην εποχή των Βίκινγκς, και φυσικά χωρίς καμία απολύτως σχέση με το χριστιανισμό.
Μεγάλο Σάββατο μεσημέρι λοιπόν και ξαφνικά στο φιλανδικό διαδίκτυο γίνεται χαμός μέχρι να το πιάσουν και τα ειδησεογραφικά πρακτορεία και να γίνει ακόμα μεγαλύτερος χαμός. Βουλευτής των Αληθινών/Γνήσιων Φινλανδών – η Φιλανδική Χρυσή Αυγή – κάτι σαν την Ζαρούλια Μιχαλολιάκου, εθνικιστικών και ανθρωπιστικών συναισθημάτων, κάτι σαν Βούλτεψη ή Ασημακοπούλου, έβγαλε ανακοίνωση επειδή ανάμεσα στα παιδάκια που της χτυπήσαν την πόρτα – τα δύστυχα για να ξορκίσουν τα κακά πνεύματα – ήταν και ένα κοριτσάκι με μαντήλα, κατά τα γραφόμενα της μουσουλμάνα. Κάτι σαν το κοριτσάκι που παρέλασε την 25η Μαρτίου στην Ελλάδα.
Η κυρία πατριώτης και χριστιανή λοιπόν, σε ένα μήνυμα της στα ιντερνετικά κοινωνικά δίκτυα ζήτησε την αποπομπή και απαγόρευση σε όποιον «αλλόθρησκο» και δη μουσουλμάνο θα συμμετέχει σε ντόπιες χριστιανικές παραδόσεις και μάλιστα με ξεχωριστή περηφάνεια δήλωσε ότι έδιωξε από το σπίτι της αμέσως όλα τα παιδάκια με τη …μουσουλμάνα, που την …προκάλεσαν. Φυσικά αμέσως υπήρξαν αντιδράσεις που έδωσαν διαστάσεις στο θέμα. Οι πιο πολλές αντιδράσεις ήταν ότι ναι μεν είπαμε …αλλά και μια μουσουλμάνα με μαντήλα δεν έχει το δικαίωμα να συμμετέχει σε μια τόσο …αμιγώς χριστιανική εκδήλωση. Υπήρξαν και οι κάθετες εναντίων στη πράξη της εν λόγω κυρίας και άλλες που συμφωνούσαν χωρίς μεν και αλλά.
Τώρα εδώ δυο πράγματα. Πρώτο σε αυτό το «παιχνίδι» με τις μάγισσες και τα γλυκά, γιατί για παιδικό παιχνίδι πρόκειται, ποτέ δεν συμμετέχουν παιδιά μεγαλύτερα των 10-12 ετών (εκεί διαφέρουν με τα κάλαντα που βλέπεις μαντράχαλους με σορτσάκια προσκόπων να λένε τα κάλαντα ή κλαριντζήδες). Μερικές φορές βλέπεις απλά κάποιον από τους γονείς να συνοδεύει τα παιδιά για να είναι σίγουροι ότι όλα θα πάνε καλά. Σημειωτέο, το έχω κάνει κι εγώ με παρέα της κόρης μου. Δεύτερο και το έχω ήδη τονίσει. Η συγκεκριμένη ιστορία δεν έχει να κάνει με απολύτως τίποτα χριστιανικό, με εκκλησία και αυτό είναι κάτι που οι περισσότεροι Σκανδιναβοί το ξέρουν και το καταλαβαίνουν. Είναι περισσότερο Σουηδικό έθιμο και περιορίζεται στη Σκανδιναβία.
Και κάτι τελευταίο με πολύ δόση ειρωνείας. όλα τα κοριτσάκια που συμμετέχουν στο έθιμο φοράνε μαντήλα, είναι κομμάτι της «στολής». Άρα αυτό που ενόχλησε τη κυρία χριστιανή και πατριώτη, δεν ήταν η μαντήλα αλλά το χρώμα του παιδιού που την έκανε να διαφέρει από τα υπόλοιπα.
Και ήρθε η πρώτη – και μάλλον τελευταία – επίσημη απάντηση στη κυρία. Το σημαντικό δεν είναι στο επίσημη, ούτε στο απάντηση αλλά από πού ήρθε. Ήρθε από το ίδιο της το κόμμα, τους Αληθινούς/Γνήσιους Φινλανδούς. Ήρθε από το κόμμα που έχει ξαμολήσει στους δρόμους παραστρατιωτικές ομάδες για να «φυλάνε» τα Φιλανδικά …ήθη από τους μουσουλμάνους και τους ξένους. Ήρθε από το κόμμα που χώνει καθημερινά όλο και πιο πολύ τη Φιλανδία στο φασισμό και το ναζισμό και όπως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις αυξάνει τη δύναμη του καθημερινά.
«Το κόμμα αντιτίθεται σε όποια παρόμοια δήλωση. Τα παιδιά δεν εμπλέκονται σε πολιτική και ιδεολογίες και σαν κράτος είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε αλληλέγγυοι και να τα προστατεύσουμε από κάθε πράξη μίσους από όπου κι αν προέρχεται.» Το σχόλιο της εν λόγω κυρίας αποσύρθηκε αμέσως, αντικαταστάθηκε με δημόσια συγνώμη και σε επόμενη δήλωση του κόμματος και του υπευθύνου για τα μέλη του δηλώθηκε ότι θα ακολουθήσει τιμωρία στη χριστιανή πατριώτισσα. Υπενθυμίζω ότι μιλάμε για τη Φινλανδική Χρυσή Αυγή.
Σας σοκάρισε; Για θυμηθείτε ότι ένας παππάς την ίδια ακριβώς μέρα, ένας αντιπρόσωπος του θεσμού που στηρίζεται στην αγάπη και στην αλληλεγγύη στην Ελλάδα πέταγε …γουρουνοκεφαλές σε παιδιά. Το κάνει και με το δικό του τρόπο, με δικής του μορφής γουρουνοκεφαλές, ένας δεσπότης από τον άμβωνα. Πόσα γραφτήκαν για το κοριτσάκι με τη μαντήλα στην Ελλάδα; Ποια η αλληλεγγύη σε ένα ακόμα νεογέννητο στις λάσπες της Ειδομένης;
Πόσο χαμηλά έχουμε φτάσει μερικοί στην Ελλάδα που να παίρνουμε μαθήματα ανθρώπινης αλληλεγγύης από τους φασίστες/ναζιστές της Φιλανδίας!
