Ωστόσο, οι απαιτήσεις των ισραηλινών έρχονται σε αντίθεση με το γεγονός ότι η ίδια εταιρεία, είχε ανακοινώσει το 2013 στο Χρηματιστήριο του Τελ Αβίβ ότι η γεώτρηση που διενεργήθηκε στο κοίτασμα Ισάι, (είναι στα όρια με την κυπριακή ΑΟΖ και πολύ κοντά στην «Αφροδίτη» και για αυτό το λόγο το αποκαλούσαν «Αφροδίτη 2») κατέδειξε αμελητέες και μη ανακτίσιμες ποσότητες. Οι ποσότητες που ανακαλύφθηκαν ήταν μόλις στα 0.6 τρις κυβικά μέτρα, σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της Globes» (ΚΥΠΕ, 14 Μαρτίου).
Στο ίδιο ρεπορτάζ, κυβερνητική πηγή στη Λευκωσία δήλωσε στο ΚΥΠΕ ότι «η απαίτηση του Ισραήλ, που χρονολογείται, είναι παράλογη αφού οι ίδιοι έχουν παραδεχθεί επισήμως ότι η ποσότητα που ανακαλύφθηκε στο Ισάι είναι αμελητέα και μη ανακτίσιμη».
Οι αντιδράσεις εκδηλώνονται καθώς βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο οι συζητήσεις για την εκμετάλλευση του «Αφροδίτη», αλλά και στον απόηχο δημοσιευμάτων ότι η εταιρεία Shell επιθυμεί να κλείσει συμφωνία για την αγορά 10 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ετησίως από το Αφροδίτη και το ισραηλινό Λεβιάθαν για σκοπούς υγροποίησης του στο τερματικό που διαθέτει η εταιρεία στην Ιντκού στην Αίγυπτο και στη συνέχεια εξαγωγής του σε άλλες αγορές.
Όπως γράφει η ισραηλινή Globes, «οι κάτοχοι της άδειας του Ισάι επιθυμούν να πληροφορηθούν ποια μελλοντικά βήματα θα ληφθούν προκειμένου να διασφαλιστούν τα δικαιώματα του Ισραήλ στο Αφροδίτη, έτσι ώστε η Κύπρος να μην μπορεί να προχωρήσει με την υπογραφή συμφωνίας χωρίς την έγκριση από το κράτος του Ισραήλ».
Μάλιστα, ο Πρόεδρος της εταιρείας Ρόνι Χάλμαν υποστήριξε πως «μια ισραηλινή υποχώρηση προς την Κύπρο και μια περαιτέρω ανάπτυξη του κοιτάσματος Αφροδίτη, που να αγνοεί τα δικαιώματα του Ισραήλ, συνιστά ένα επικίνδυνο προηγούμενο για το μέλλον που θα επηρεάζει τα πρόσθετα κοιτάσματα στην λεκάνη της Μεσογείου που επεκτείνονται πέραν θαλασσίων συνόρων μεταξύ του Ισραήλ και των γειτόνων του».
Σύμφωνα με την Globes, η θέση του ισραηλινού Υπουργείου είναι ότι η θέση της κυβέρνησης του Ισραήλ είναι ότι η ανάπτυξη του κοιτάσματος καθιστά αναγκαία τη συμφωνία μεταξύ των μερών για την διασφάλιση των δικαιωμάτων και των δύο χωρών στο κοίτασμα και λαμβάνει χώρα διάλογος με την Κύπρο για το θέμα» (ΚΥΠΕ, 14 Μαρτίου).
Το θέμα είναι ιδιαιτέρως πολύπλοκο καθώς η εξωτερική εντύπωση ήταν πως Λευκωσία και Τελ-Αβίβ συνεργάζονται καλά και πως τα προβλήματα επιλύονταν είτε σε διμερές είτε σε τριμερές επίπεδο. Το πιο πάνω δημοσίευμα δείχνει ότι υπάρχουν δυσκολίες στις οποίες τα μέρη δεν βρίσκουν επιθυμητές λύσεις. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός πως το Ισραήλ δικαιώνει όλους εκείνους που εκτιμούσαν ότι «κατά κανόνα τα θέλει όλα δικά του» και θεωρεί τη διαπραγμάτευση και μια δίκαιη συμφωνία ως κάτι απαράδεκτο.
Έτσι στο ζήτημα με την «Αφροδίτη», επαναλαμβάνει τον εαυτό του όπως κάνει με τον Λίβανο. Ως γνωστόν, το Τελ Αβίβ, αντί να συνεννοηθεί με τη Βηρυτό για να διερευνηθούν τρόποι οριοθέτησης της ζώνης που βρίσκεται ανάμεσα στις δύο ΑΟΖ, επιχειρεί απ’ ευθείας να κάνει γεωτρήσεις αγνοώντας κάθε πρόταση της κυβέρνησης του Λιβάνου για διαπραγματεύσεις.
Δύσκολα θέματα τα οποία καθίστανται ολοένα και πιο δύσκολα καθώς αυξάνονται οι πιθανότητες να πάει σε δίκη ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Β. Νετανιάχου κατηγορούμενος για συμμετοχή σε τρία σκάνδαλα. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός συχνά χρησιμοπιεί τα «εξωτερικά» ζητήματα με τους Παλαιστινίους για να κάνει εσωτερική πολιτική για δικό του όφελος, είτε εξαπολύοντας στρατιωτικές επιθέσεις κατά παλαιστινίων, είτε αγνοώντας εκκλήσεις της διεθνούς κοινότητας για επανέναρξη των συνομιλιών με την Παλαιστινιακή Αρχή.
Σήμερα ανακρίνεται από την αστυνομία για συμμετοχή σε τρία σκάνδαλα, η γυναίκα του σε ένα, ενώ σε ένα από τα τρία σκάνδαλα, ο γιος τους εμπλέκεται με κάποιες ιδιωτικού χαρακτήρα αναφορές. Σε ένα τέτοιο κλίμα ο Β. Νετανιάχου αντιλαμβάνεται τα πάντα γύρω του με την μορφή της μάχης για την πολιτική του επιβίωση και την υστεροφημία του ως ο μακροβιότερος πρωθυπουργός της χώρας του.
Το χρονικό σημείο της ανάδειξης του θέματος δεν βοηθά την επίλυσή του. Η παράλογη απαίτηση του Ισραήλ, συνδυάζεται με περαιτέρω αρνητική στάση στο διάστημα της δικαστικής περιπέτειας με επίκεντρο την οικογένεια τον Νετανιάχου. Ως γνωστόν, ο «Μπίμπι» διοικεί συγκεντρωτικά, σε όλα επιχειρεί να θέτει τη σφραγίδα του και ως γιος ενός ιστορικού με ακραίες προσεγγίσεις, παραμένει ένας φανατικός οπαδός της «εκδίκησης». Οφθαλμόν αντί οφθαλμού; Γιατί τώρα το δημοσίευμα; Ίσως να είναι η «απάντηση» Νετανιάχου στη σωστή ψήφο που έδωσε η Λευκωσία στο ψήφισμα της ΓΣ του ΟΗΕ με το οποίο καταδικάστηκε η απόφαση Τραμπ για αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του κράτους του Ισραήλ…
