γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης.
Το έλλειμμα Παιδείας στη χώρα μας, συμβαδίζει με το έλλειμμα οικονομικής παιδείας. Η οικονομική παιδεία και εκπαίδευση αποτελούν τη βάση για να «χτίσεις» μια κοινωνία που θα σκέφτεται ορθολογικά, θα δρα αποτελεσματικά, θα ανησυχεί δημιουργικά και ταυτόχρονα θα είναι απαλλαγμένη από τις χρεοκοπημένες ιδεοληψίες του κομμουνισμού, ο οποίος μας έχει αφήσει… χρόνους εδώ και τρεις δεκαετίες.
Στην εποχή της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης που απαιτεί την προώθηση της έρευνας και της καινοτομίας αλλά και του τεχνοκρατισμού, αλλά και της πλήρους εξειδίκευσης στα Οικονομικά και τα Χρηματοοικονομικά, εμείς φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε άλλον… πλανήτη. Ένας πρόσφατος διαγωνισμός που διοργανώθηκε από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος, αποκάλυψε κατά ντροπιαστικό τρόπο, την εκπαιδευτική ένδεια αλλά και χρεοκοπία της νεολαίας μας στο σκέλος της οικονομικής παιδείας.
Στον διαγωνισμό με απλά θέματα Οικονομικών, το 50% των τελειόφοιτων των λυκείων της χώρας μας έγραψε κάτω από τη βάση και ένα 30% λίγο πάνω από τη βάση!!! Επιπλέον, πρέπει να αναφερθεί ότι το 68,62% των υποψηφίων για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξη της Οικονομικής Επιστήμης, αφού αυτή διδάσκεται μόνο στους μαθητές της Γ΄ Λυκείου, που ακολουθούν τον Προσανατολισμό Οικονομίας και Πληροφορικής!!! Μιλάμε για πραγμαιτκή ντροπή για μια συντεταγμένη Πολιτεία ενός κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, που έχει εδραιωθεί -υποτίθεται- ως οντότητα στον δυτικό κόσμο.
Τα δύο παραπάνω ευρήματα, καθιστούν επιτακτική την εισαγωγή της διδασκαλίας του μαθήματος της Οικονομίας από τη Β΄ Λυκείου, για να μην πούμε από το Γυμνάσιο! Βεβαίως, χρειάζεται σωστή προετοιμασία και απαιτείται η πρόσληψη χιλιάδων εκπαιδευτικών, αποφοίτων οικονομικών σχολών, οι οποίοι μέσω πανελληνίου διαγωνισμού κατά τα οριζόμενα του ΑΣΕΠ, θα αποτελούν μόνιμο προσωπικό. Δύσκολο το εγχείρημα, αλλά πρέπει να γίνει η αρχή. Πάνω απ΄ όλα πρέπει να υπάρχουν βούληση και αποφασιστικότητα. Η καθιέρωση της διδασκαλίας των Οικονομικών από τη Β΄ Λυκείου αποτελεί ένα πρώτο βήμα, εάν θέλουμε μετά από 15-20 χρόνια να έχουμε υψηλότερο ποσοστό πολιτών που θα λειτουργούν ορθολογικά και δεν θα ψηφίζουν, βασιζόμενοι στα ψέματα που «διδάσκονται» στις… ανώτατες σχολές του εγχώριου κομμουνισμού!
Οι μαθητές πρέπει να μάθουν με απλό τρόπο και χωρίς σύνθετα μαθηματικά, τα αυτονόητα. Να ξέρουν τι είναι πληθωρισμός και από τι τροφοδοτείται. Να γνωρίζουν τι σημαίνει επιτόκιο και πώς λειτουργεί για τις επενδύσεις, την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας. Να γνωρίζουν τι σημαίνουν και τι περιλαμβάνουν οι έννοιες μικροοικονομική και μακροοικονομική, προσφορά και ζήτηση, άμεση και έμμεση φορολογία, Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν. Να μάθουν για το έλλειμμα, το χρέος, το ισοζύγιο συναλλαγών, την ανταγωνιστικότητα, τους κλάδους της οικονομίας. Πάνω απ΄ όλα να μάθουν να σκέφτονται πώς λειτουργεί ο σύγχρονος κόσμος. Δεν ζητάμε να… μπερδευτούν με στατιστικά και οικονομικά μοντέλα, με την… κατανομή Poisson ή τη συνάρτηση πιθανότητας μέσω της διωνυμικής κατανομής του Bernoulli!
Η εξειδίκευση στα Οικονομικά, αφορά αυτούς που θέλουν να σπουδάσουν την οικονομική επιστήμη και να σταδιοδρομήσουν σε αυτό το πεδίο. Δεν πρέπει δε να ξεχνάμε ότι ανήκει στις κοινωνικές επιστήμες. Αποτελεί πρώτιστο μέλημα η διαμόρφωση του πλαισίου παροχής γνώσεων γενικής παιδείας για την Οικονομία και τα Οικονομικά. Γιατί άλλο Οικονομία και άλλο Οικονομικά. Και μέσα στο πρόγραμμα σπουδών, καλό είναι να διδάσκονται και οι θεωρίες που αφορούν τους… σοσιαλιστικούς και κομμουνιστικούς «παραδείσους»!
Οι γνώσεις και οι πληροφορίες πρέπει να είναι πολύπλευρες. Xωρίς την καλλιέργεια οικονομικής σκέψης και σύγχρονης αντίληψης για τα οικονομικά ζητήματα, θα συνεχίσει να διατηρείται σταθερά σε υψηλά επίπεδα, ο αριθμός… πανηγυρτζήδων «μνημονιοσχιστών» της Πλατείας Συντάγματος, θα σπάμε πλάκα με αντι-καπιταλιστές που «σερφάρουν» από i-phone των πολυεθνικών και γενικώς, θα εξακολουθούμε να περιστοιχιζόμαστε στην καθημερινότητα μας από οικονομικά αστοιχείωτους και αμόρφωτους. Δεν αποκλείεται δε κάποιοι από αυτούς να ζητήσουν μελλοντικά και την ψήφο μας για να γίνουν δήμαρχοι, βουλευτές, υπουργοί ή ακόμη και πρωθυπουργοί, έχοντας κολλήσει… ένσημα στα πεζοδρόμια και γνωρίζοντας μόνο τα Οικονομικά του Μαρξ!
Η τραγωδία της οικονομικής πολιτικής από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80 και κυρίως η είσοδος της Ελλάδας στον μηχανισμό διεθνούς δανεισμού (στο… τοξικό μνημόνιο), διαμόρφωσαν συμπεριφορές, καθόρισαν πρακτικές και οδήγησαν σε λανθασμένες επιλογές για σημαντικότατο ποσοστό του εκλογικού σώματος. Κάποιοι πίστεψαν ότι θα μας… παρακαλάνε οι ξένοι για να μας δανείσουν ή ότι θα βολευτούμε με το… λεφτόδεντρο! Αλλά, το κομμουνιστοσοσιαλιστικό μοντέλο της κρατικοδίαιτης οικονομίας των δανεικών, ήταν αυτό που οδήγησε σε επιτόκια-μαμούθ, προσέθετε μόνο ελλείμματα, εκτόξευε συστηματικά το δημόσιο χρέος και εξέθρεφε την παρασιτική δημοσιοϋπαλληλική και επιχειρηματική νοοτροπία. «Το κερασάκι στην τούρτα» αυτού του γραφειοκρατικού, πολυνομικού και άκρως δυσκίνητου μοντέλου, ήταν η τροφοδότηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.
Μια χώρα που έχει την πλειονότητα των πολιτών της στο σκοτάδι σε σχέση με τις απλές και βασικές αρχές της οικονομικής επιστήμης, δεν μπορεί να έχει μέλλον. Δεν μπορεί να δημιουργήσει πλούτο και εισοδήματα, δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστική, δεν μπορεί να έχει καλούς μισθούς και συντάξεις, δεν μπορεί να έχει επαρκείς πόρους για την ευημερία των πολιτών της, δεν μπορεί να στηρίξει και να υποστηρίξει στοιχειωδώς τα συστήματα Υγείας και Παιδείας, αλλα ούτε και την εθνική άμυνα και την εσωτερική ασφάλεια και δημόσια τάξη.
Σήμερα, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο λόγω και των συνεπειών της πανδημίας στην οικονομική δραστηριότητα και την κοινωνική συνοχή σε όλα τα κράτη, οι πολίτες αυτής της χώρας σε συντριπτικά μεγάλο ποσοστό δεν γνωρίζουν στοιχειώδη πράγματα και βασικές έννοιες των Αρχών της Οικονομίας και των δημοσίων οικονομικών. Όλοι πάνω-κάτω γνωρίζουν πώς πρέπει να… κυβερνήσουν το σπίτι τους, αλλά αγνοούν βασικά πράγματα σχετικά με τη διακυβέρνηση της χώρας και τη διάρθρωση της οικονομίας και τη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών. Έτσι, πέφτουν εύκολα θύματα των λαϊκιστών και των πολιτικών απατεώνων, οι οποίοι λένε ψέματα, για να διασωθούν οι ίδιοι, εις βάρος αυτών που πίστεψαν και έχαψαν την απάτη τους. Αλλά μετά την απομάκρυνση εκ του… ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Για παράδειγμα, μέχρι τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου του 2015, γνωρίζαμε για τα ψέματα του Τσίπρα, αλλά ο κόσμος τα συνειδητοποίησε μετά τη δεύτερη κάλπη του Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους. Ας προσέχαμε…
Η δεκαετία του ΄80 και οι πρακτικές της στην οικονομική πολιτική, «νάρκωσαν» τους περισσότερους Έλληνες και από τη στιγμή που κάποιος είναι… ξύλο απελέκητο στα οικονομικά, τότε είναι εύκολα χειραγωγίσιμος και χειραγωγούμενος. Σήμερα, «βομβαρδιζόμαστε» από οικονομικές αποφάσεις είτε σε εσωτερικό, είτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά αδυνατούμε να αξιολογήσουμε στοιχειωδώς γιατί συμβαίνει το τάδε ή το δείνα. Οι περισσότεροι δεν μπορούν να καταλάβουν, γιατί έχουν ανύπαρκτο υπόβαθρο. Παρά την οικονομική… στραβωμάρα σε επίπεδο γνώσεων, τα καφενεία και τα πεζοδρόμια είναι γεμάτα από… νομπελίστες οικονομολόγους που έχουν… λύσει τα προβλήματα του παγκόσμιου συστήματος, έχουν εμπεδωμένη άποψη ως… ειδικοί («εμείς τα ξέρουμε όλα») και δεν λαμβάνουν υπόψιν τους ειδικούς γιατί «αυτοί δεν ξέρουν τι τους γίνεται». Όπως ακριβώς λένε πολλοί «λοιμωξιολόγοι» για τους επιστήμονες που χειρίζονται την πανδημία. Ελλάδα του… πράσινου ήλιου!
Η κυβέρνηση πρέπει να αξιολογήσει πλέον ως απόλυτα επιτακτική την ανάγκη για την ανάπτυξη της οικονομικής σκέψης και τη μετάδοση της οικονομικής γνώσης, από μικρή ηλικία. Το σχολείο θα θέσει τις βάσεις για να μην έχουμε πανσπερμία οικονομικά αμόρφωτων πολιτών, οι οποίοι θα την πατάνε σαν… ειδικοί, από τους επιτήδειους αλλά και τους πολιτικούς απατεώνες και τυχοδιώκτες που θα τους υπόσχονται «παραδείσους» και άφθονο χρήμα από το… λεφτόδεντρο. Η επέκταση και αναβάθμιση της οικονομικής εκπαίδευσης για όλους τους σημερινούς και αυριανούς μαθητές, θα μας σώσουν από πολλές κακοτοπιές και άστοχες επιλογές στο μέλλον. Είναι ίσως η μεγαλύτερη και πιο αποδοτική επένδυση που πρέπει να υλοποιήσει η σημερινή κυβέρνηση. Για να μπορούμε στο μέλλον να θυμόμαστε τα λάθη του παρελθόντος και να διδασκόμαστε από αυτά, ώστε να μην τα επαναλαμβάνουμε…
