Για τις εκατοντάδες αυτοκτονίες δεν άκουσα, για την ανεργία δεν άκουσα, για το σύστημα δημόσιας υγείας που μεταφέρεται σε ιδιωτικές κλινικές δεν άκουσα, για την κατεστραμμένη παιδεία και τα παιδιά που έρχονται εδώ στον Βορά κατά χιλιάδες δεν άκουσα, για τους άστεγους και τους πεινασμένους δεν άκουσα.
Για το πώς ο ένας έσωσε και για το πώς ο άλλος θα σώσει το ευρώ άκουσα. Για το ποιός είναι ο πιο δουλικός στις τράπεζες και τα συμφέροντα άκουσα. Για την Ελλάδα και τους έλληνες δεν άκουσα τίποτα. Κάπου-κάπου άκουσα κάτι και για τους μικρομεσαίους αλλά κι αυτό ήταν σε συνδυασμό με τις επενδύσεις που ‘ρχονται όπου να ‘ναι. Αλλά αυτή τη στιγμή πάνω από το 36% του ελληνικού λαού χρειάζεται ψωμί να φάει και όχι επενδύσεις που ΘΑ έρθουν.
Και πιθανώς να μου πείτε, χωρίς επενδύσεις δεν υπάρχουν δουλειές και χωρίς δουλειές δεν υπάρχει ψωμί. Θα σας πω ότι συμφωνώ, αλλά όλα εξαρτώνται με το πώς εννοούμε τις επενδύσεις. Επενδύσεις σε ομοτράπεζους μεγαλοτραπεζίτες και ημέτερους ολιγάρχες στιλ Ρωσίας, εφοπλιστές και ιδιοκτήτες ποδοσφαιρικών ομάδων, και το ξεπούλημα της ελληνικής περιουσίας αντί πινακίου φακής, επενδύσεις δεν λέγονται. Λάδωμα σε τσεπούλες λέγονται. Success stories για τους πολύ ημέτερους λέγονται. Αρπαχτή λέγοντα, τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου λέγονται, επενδύσεις δεν λέγονται.
Και δεν μας έφταναν τα κοκκάρια, πλάκωσαν και οι Βενιζέλοι. Αυτός ο Βενιζέλος πρέπει να πίνει το ίδιο χόρτο με τον Πάγκαλο. Άλλη εξήγηση δεν υπάρχει! Και μάλιστα πρέπει εκεί στο ΠΑΣΟΚ να πίναν αυτό το χόρτο χρόνια τώρα, γιατί έχουν πάθει ομαδική παράκρουση. Τι Μπίλλυ δε Κίντ την είδε, τι Ρανταπλάν την είδε! Μονομαχίες στο Ελ Πάσο ζήταγε, μέχρι και το γάντι έριχνε, ο Ντ’ Αρτανιάν του Λευκού Πύργου. Τι να πω, έχασα το λογαριασμό!
Για να σοβαρολογούμε τώρα, αυτή δεν ήταν συζήτηση πρότασης μομφής. Αυτή ήταν καφενειακή συζήτηση για πολλές μορφές και προσωπικά δεν κατάλαβα ποιον εξυπηρέτησε. Η κυβέρνηση μιλάει για τη γύμνια προτάσεων της αντιπολίτευσης, αλλά δεν κατάλαβα σε τι έδωσε απαντήσεις η ίδια η κυβέρνηση και ειδικά ο πρωθυπουργός. Εκτός αν μας ενδιέφερε πότε και γιατί γελάει ή όχι ο πρωθυπουργός, καμία άλλη διευκρίνηση δεν υπήρξε. Η αντιπολίτευση από τη μεριά της μιλάει για τη γύμνια της κυβέρνησης αλλά κανένας δεν κατάλαβε που ήταν το δικό της το παλτό.
Από το 1974 μέχρι σήμερα – συμπεριλαμβανόμενης και της τελευταίας από τον Τσίπρα – έχουν κατατεθεί συνολικά 11 προτάσεις μομφής κατά κυβερνήσεων ή υπουργών. Σημειωτέων ότι καμία από αυτές δεν κατέληξε σε απώλεια εμπιστοσύνης της Βουλής στην κυβέρνηση, ορισμένες δρομολόγησαν στη συνέχεια πολιτικές εξελίξεις. Όλες οι προτάσεις μομφής δεν είχαν σκοπό να ρίξουν την κυβέρνηση, μιας όπως και στη τελευταία, τα κουκιά είναι πολύ μετρημένα και το αποτέλεσμα γνωστό εκ των πρότερων. Ουσιαστικά ήταν πρόκληση και πρόσκληση προς τη κυβέρνηση να ανοίξει τα χαρτιά της και να μιλήσει για τα γενικότερα πλάνα και σχεδία της.
Αυτό έκανε ο Μητσοτάκης με την πρόταση μομφής προς τον Αντρέα Παπαντρέου το 1988 για θέματα εξωτερικής πολιτικής με το Σκοπιανό να καίει τότε, αυτό έκανε το 2001 ο Κώστας Καραμανλής προς τον Σημίτη για τα θέματα της οικονομίας. Και στις δυο συζητήσεις, που θυμάμαι πολύ καλά, απαντήσεις σε όλα όσα θέλαμε μπορεί να μην πήραμε, αλλά μάθαμε και ακούσαμε πολλά. Τόσα πολλά που ακόμα γίνονται αναφορές και γράφονται άρθρα.
Η συζήτηση του προηγούμενου σαββατοκύριακου θύμισε πιο πολύ εκπομπές του στιλ, Ελλάδα έχεις ταλέντο. Μόνο που εδώ ήταν, ποιος είναι ο πιο καραγκιόζης.
Και ξέρετε κάτι, ο Τσίπρας μπορεί να κάνει και να λέει ό,τι θέλει. Η αντιπολίτευση παίρνει συγχωροχάρτι. Πείτε μου έναν αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας, που είχε σχέδιο και πλάνο. Και μη μου πείτε ο Σαμαράς γιατί θα σας στείλω, Ζάππειο 1, 2 και 3 ταυτόχρονα. Λίγο πολύ ό,τι λέει ο Τσίπρας σήμερα έλεγε ο Σαμαράς τότε και είχε ανοίξει και αντί-Μερκελικό μέτωπο, ο Τσε Τσαμαράς!
Αλλά ο πρωθυπουργός είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία. Ο πρωθυπουργός έχει υποχρέωση να οχυρώνει και να προστατεύει το θεσμό. Ώστε να μην τον αμφισβητούν κοινωνικά παράσιτα σαν αυτά που έχουν παρουσιαστεί ακόμα και στη Βουλή τα τελευταία χρόνια. Μιλάνε και παραπονιούνται για απαξίωση της πολιτικής, αλλά ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός που για τρεις μέρες και ειδικά την τελευταία ώρα, απαξίωσε την πολιτική παρουσιάζοντας ένα ψευτόμαγκα, τον Λελέ εκ Μεσσηνίας που …σαλάγα τα πρόβατα μην σας δείρω όλους!
Έχετε ακούσει την έκφραση, «θα τρίζουν τα κόκκαλα του;» Ε, αν άκουγε τον Σαμαρά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, τα κόκκαλα του θα έπαιζαν κλακέτες.
Αλλά επειδή το τσίρκο η Ελλάς τελειωμό δεν έχει, με το πέρασε το πρώτο κύμα ήρθε το δεύτερο. Βρήκε ο Καμμένος τον Τσίπρα του και η Ντόρα τον Κουβέλη της. Θέλει ο Κουβέλης να κρυφτεί και η χαρά δεν τον αφήνει! Όπου Κουβέλης, μπορείτε να βάλετε και Καμμένος, το ίδιο κάνει.
Εδώ κόντεψαν να χτυπήσουν οι καμπάνες της Νέας Δημοκρατίας όταν ο Κουβέλης πήγε προς νερού του, η Ντόρα θέλει να τον φέρει πίσω. Όσο για τον Καμμένο, με τις πολλές αποχωρίσεις έχει αρχίσει να νιώθει μοναξιά, βλέπει και την πόρτα του ΣΥΡΙΖΑ ορθάνοικτη και σου λέει, άντε να χωθώ τώρα που έχουν πάρει φόρα, μπας και δεν με αναγνωρίσουν.
Και πάνω που συνερχόμαστε από τα νέα της Ντόρας, να σου πετιέται αποξαρχής ο Άδωνις. Τι είπε πάλι ο Ντένις ο τρομερός! «…Κουράστηκα να κάνω τα αυτονόητα και να παίρνει τη δόξα η τρόικα και ο Τόμσεν». Αμ γιατί βρίζαμε τόσο καιρό την τρόικα για όσα τρίβαμε; Τον Άδωνη θα έπρεπε να βρίζουμε. Ποτέ στην ιστορία μέχρι τώρα, γενίτσαρος δεν ήταν τόσο περήφανος για το ρόλο του από όσο είναι τώρα ο Άδωνης.
Αλλά δεν φταίει ο Άδωνις. Ο κακομοίρης έτσι γεννήθηκε, και πρέπει να τον λυπόμαστε γι αυτό. Αυτός που τον έκανε υπουργό φταίει. Γιατί ήξερε. Και το έκανε εκ προμελέτης. Τι είπατε; Ποιανού τα κόκκαλα θα παίζουν κλακέτες;
Κι ύστερα ο πρωθυπουργός έφυγε και πήγε προς Παρισίους. Για να λύσει το θέμα της ανεργίας των νέων. Αμ το ελληνικό το έλυσε. Τους στέλνει μετανάστες για να λύσει το πρόβλημα χαμηλόμισθων χαμάληδων με πτυχία, της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Σκανδιναβίας. Έχουν γεμίσει έλληνες γιατρούς και νοσοκόμες όλα τα νοσοκομεία της βόρειας Ευρώπης. Φαντάζομαι ότι αυτό είναι το success story που μας έλεγε τόσο καιρό!
Αυτά που λέτε με την περίφημη πρόταση μομφής. Δυο κοκόρια που μάλωναν σε ξένο αχερώνα και άντε να δούμε πόσο θα τους πάρει να καταλάβουν ότι σε αυτόν τον αχερώνα είναι …ξένα σώματα!
************************************************************
Και άντε και έγινε η μονομαχία στο Ελ Πάσο. Ο Τσίπρας, κοντούλης και αδυνατούλης όπως είναι, θα ρίχνεις έξη για να τον πετέχιες μια, εσύ ρε Βενιζέλε που πας; Ακόμα κι εγώ με τους δυο βαθμούς πρεσβυωπία θα σε πετύχαινα έτσι που έχεις Παγκαλέψει.
************************************************************
Τι έγινε βρε Καψή μου; Η ΝΕΡΙΤ δουλεύει; Όλα άψογα; Όπως είχες υποσχεθεί; Τι σου έμελε καψερέ μου να πάθεις. Να σε γράψει η ιστορία δίπλα στον Άδωνη!!!
************************************************************
Αντωνάκη, μαγκέψαμε; Όπα ρε μεγάλε, μην πατήσεις το μανίκι!
************************************************************
Αντωνάκη, τι είπες; Ποιανού τα κόκκαλα θα παίζουν κλακέτες;
************************************************************
Εσύ με το τσεκούρι …σου το είπα, δεν σε έχω ξεχάσει! Απλά προς το παρόν σε αφήνω να παραμιλάς στον Πρετεντέρη.
************************************************************
Στη φωτογραφία, ο Βενιζέλος έφηβος στο Ελ Πάσο. Όποια ομοιότητα με τον περίφημο Μπίλλυ δε Κίντ σε ανάλογη ηλικία είναι απλά συμπτωματική.
************************************************************
Συμπτωματική είναι και η ομοιότητα στη φωτογραφία, ενός από τα ξαδέλφια του Βαγγέλη δε Κίντ με τον Λοβέρδο! Αυτός πήγε προς νερού του με τον Κουβέλη την ώρα της φωτογράφισης!
