γράφει ο Νίκος Γκίκας.
Πολλοί κάνανε τον απολογισμό. Παρά τα προβλήματα, η κυβέρνηση επέδειξε αξιοζήλευτη ηγεσία στο μεταναστευτικό, στην ασφάλεια των πολιτών, στην υγειονομική κρίση και οσονούπω στην οικονομική διαχείριση αυτής. Η πολιτική και κύρια η δημοσκοπική κυριαρχία της είναι πασιφανής. Συνήθως αξιολογούμε την κυβέρνηση αλλά όχι τα επιμέρους στελέχη.
Στα καθ΄ ημάς, στην περιφέρεια των Τρικάλων, η ομόνοια είναι δεδομένη, καθώς ούτε τηλεπερσόνες είχαμε, ούτε ακαματζήδες, ούτε νάρκισσους. Στελέχη του μεσαίου χώρου είχαμε χωρίς μεσσιανισμούς και βαρονίες.
Για το Σκρέκα λοιπόν θα μπορούσε να πει κανείς πολλά πράγματα. Ακέραιος και έντιμος πολιτικός, από τη νέα γενιά, ο οποίος αξιοποιήθηκε με επιτυχία από την κυβέρνηση Σαμαρά. Εκείνος του άνοιξε την πόρτα αλλά ο Κώστας με την εργατικότητα, τη μεθοδικότητα και τη μετριοπάθεια, κέρδισε επάξια το ρόλο. Όχι άδικα λοιπόν από υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων έγινε υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Ακόμη και οι πολιτικοί του αντίπαλοι δύσκολα μπορούν να τον ψέξουν, αναγνωρίζοντας πως ασκεί αποτελεσματική πολιτική χαμηλών τόνων, κάτω από τα αντιπολιτευτικά ραντάρ.
Η παρουσία της Παπακώστα αποτελεί τη θετική αποκάλυψη που ξαφνιάζει. Η εξαιρετική συμβολή της στο νομοσχέδιο για την Παιδεία την κατέστησε τον “πρωτάρη” που έγινε κύκνος, κερδίζοντας επάξια πόντους σε ένα δεξιότερο ανδροκρατούμενο ακροατήριο που το είχε ανάγκη. Πολύ μάλιστα περισσότερο όταν επωμίσθηκε το βάρος των νομοθετημάτων δημόσια στα τοπικά ΜΜΕ, ενάντια στους κουμπούρες του Φίλη και του συνδικαλισμού. Η ιστορία ήδη τη δικαιώνει.
Αντίστοιχα ο Λιούτας, με συμμετοχή σε πληθώρα Επιτροπών της Βουλής αλλά και ως εισηγητής της Πλειοψηφίας ενίοτε, δείχνει να κινείται περιμετρικά στα κυβερνητικά δρώμενα.
Το Θανάση περισσότερο φαίνεται να τον απασχολεί μια τοπική προσέγγιση των πραγμάτων. Συχνά αναφέρεται σε κρίσιμα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες της περιοχής μας και πιθανά θα ήθελε να ασκήσει μεγαλύτερη επιρροή στην τοπική οργάνωση για το σκοπό αυτό.
Η Ε65 έδωσε ένα ακόμη σημαντικό βήμα σε όλους. Άλλωστε οι πολίτες αναζητούν λύσεις και οι τοπικοί βουλευτές, κρατώντας χαμηλούς και ρεαλιστικούς τόνους, ανταπεξέρχονται στο θεσμικό τους ρόλο.
Η αλήθεια είναι πως τα μνημόνια ζύμωσαν τους πολίτες, κάνοντάς τους δεκτικότερους στις μεταρρυθμιστικές αλλαγές στην οικονομία, στην Παιδεία, τη Δικαιοσύνη, στον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους και στη υγεία. Περισσότερο βίαια για την πελατειακή ελληνική κοινωνία βέβαια αλλά ως γνωστό οι ιδέες σκεδάζουν στο σύγχρονο ταχύτερα. Δεν είναι τυχαία η πρωτιά της τοπικής ΝΔ, σε μια πόλη που φημίζεται για τον φιλελεύθερο ριζοσπαστισμό της.
Αντίπαλος στην κυβερνητική κυριαρχία των επόμενων ετών είναι μια αθώρητη εσωστρέφεια. Σίγουρα όμως δεν προκύπτει από τα στελέχη του τόπου μας.
