Αμφότεροι οι χειρισμοί αστείοι και χονδροειδείς. Τόσο στην οικονομία όπου τα αποτελέσματα είναι τραγικά, όσο και στην υπόθεση του σκανδάλου της φαρμακευτικής εταιρίας. Ανεξάρτητα από το τέλος της υπόθεσης, το οποίο θα αποτελέσει αντικείμενο της δικαιοσύνης και πέρα από το καθεστώς που προσπαθούν να επιβάλλουν οι κυβερνώντες σε κοινωνία και πολιτική, το ζήτημα της διαφάνειας και της κάθαρσης δεν είναι προνόμιο της Αριστεράς.
Η πρόταση για Προανακριτική που θα ερευνήσει για τυχόν αδικήματα πρέπει να υπερψηφιστεί από την αξιωματική αντιπολίτευση. Να δειχτούνε σκευωροί και ένοχοι.
Διαφάνεια τόσο για την αριστερή πολιτική εξαπάτηση και τις τραγικές συνέπειες αυτής που καθημερινά βιώνουμε, όσο και για τη χαμένη ευκαιρία. Διότι όσο καταστροφική είναι η αριστερή διακυβέρνηση άλλο τόσο καταστροφική αποδείχτηκε η δεξιά λαϊκή εκδοχή του κρατισμού, οι ευθύνες της οποίας είναι τεράστιες. Διότι επέδειξαν πολιτική μυωπία ή ακόμη και εναντίωση σε δομικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις εξαιτίας του πολιτικού κόστους.
Ξεχαρβάλωσαν και δεν επανίδρυσαν το κράτος. Γαλούχησαν τα πλήθη στο νεποτισμό, το λαϊκισμό και στο εύκολο κέρδος, καλλιεργώντας κρατικοδίαιτη νοοτροπία, μετατρέποντας την ατομική ευθύνη σε συλλογική και αφηρημένη. Ως οπαδοί του τρίπτυχου πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, με έντονα συντηρητικά χαρακτηριστικά, αισθάνονται απειλή από τις κοινωνικές αλλαγές που η Δύση πρεσβεύει και για το λόγο αυτό συχνά εκφράζονται με αντιευρωπαϊκά και ξενοφοβικά αισθήματα. Παραμυθολογούντες του ξανθού γένους με τάματα του έθνους, Παΐσιους και μαρμαρωμένους βασιλιάδες. Ενίοτε δε, συμπορεύονται με το λαϊκισμό των κυβερνώντων, κατά το όμοιος ομοίω, επιτείνοντας τις παθογένειες του συστήματος, τα κεκτημένα και τους πελάτες.
Οι προστάτες της λαϊκής δεξιάς, των διορισμών και των απίστευτων επιδομάτων σε συντεχνίες και ομάδες είναι συνυπεύθυνοι για τον ριζωμένο κρατισμό και την εξαθλίωση του κράτους, για τα οποία κείτονται σιωπηλοί.
Που ήταν άραγε η αγλαόκουρος λαϊκή Δεξιά όταν εκτοξεύονταν οι δαπάνες στην υγεία, όταν δισεκατομμύρια ξοδεύονταν σε κακοδιαχείριση, σε λαφυραγώγηση και διορισμούς; Τι έγιναν οι ταξιθέτες του δημοσίου, των μονοπωλίων, των συντεχνιών και των επιδομάτων;
Εκάθευον υπό μανδραγόρα και η ευθύνη είναι τουλάχιστον ηθική, τόσο για τη διόγκωση του κρατισμού όσο και για τη δημιουργία μιας παρακμιακής ιδεολογίας στο λαό. Ελάχιστοι δυστυχώς εκδιώχθηκαν αλαλάζοντας και πιπιλώντας την καραμανλική καραμέλα για την τιμή του μεσαίου χώρου. Το παραμύθι λοιπόν του λαϊκού άσπιλου μεσαίου χώρου δεν πουλάει πλέον. Η διαφάνεια έρχεται όταν δεν πετάει χαρταετό. Όλα στο φως λοιπόν. Οι κρίσεις φέρνουνε λύσεις και η ηγεσία της σημερινής ΝΔ δεν έχει τίποτε να φοβηθεί. Τουναντίον μάλιστα.
Για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Νίκου Γκίκα πατήστε εδώ!
