γράφει ο Κώστας Γκαβογιάννης.
Πέρασαν 11 βασανιστικά χρόνια από το 2009, όταν ο Γεώργιος Παπανδρέου είπε την μεγάλη φράση «λεφτά υπάρχουν» και κέρδισε τις εκλογές. Ήταν όντως μεγάλη, διότι τάραξε όλο τον επαγγελματικό τομέα και έφερε τα πάνω κάτω με το πρώτο μνημόνιο.
Μέσα σε λίγο καιρό, μεγάλες επιχειρήσεις άρχισαν να κλονίζονται και να καταρρέουν, επιταγές να σφραγίζονται, υπάλληλοι να απολύονται και όλη η οικονομία να βρίσκεται σε κατακόρυφη πτώση.
Η επόμενη κυβέρνηση, εκείνη του Αντώνη Σαμαρά, δοκίμασε νέες συνταγές για την οικονομία, αλλά πέρα από το να βάλει σε μια σειρά τις υποχρεώσεις μας για τα μνημόνια δεν κατάφερε κάτι συγκλονιστικό, ειδικά σε ό,τι αφορά τους επαγγελματίες.
Αμέσως μετά ήρθαν άλλες μεγάλες φράσεις όπως «σκίσιμο των μνημονίων» και «η ελπίδα έρχεται». Πάλεψε με τον τρόπο του και ο Τσίπρας, αλλά ούτε εκείνος τα κατάφερε, με τους επαγγελματίες να πληρώνουν και πάλι τη ζημιά.
Με την Πρώτη Φορά Αριστερά, ήρθε η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, με την ελπίδα να τελειώσει μια καταστροφική δεκαετία και να γίνει μία νέα αρχή για τους επαγγελματίες τις Ελλάδας.
Υπάρχει ανάγκη στον επαγγελματικό κόσμο, στη μικρο-επιχειρηματικότητα, στη ραχοκοκκαλιά της ελληνικής οικονομίας δηλαδή, μιας νέας- δεύτερης ευκαιρίας με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, αντίστοιχα του σχεδίου Μάρσαλ.
Είναι αναγκαία η σημαντική αυτή τομή, με διαγραφή όλων των χρεών που δημιουργήθηκαν από την πολιτική των μνημονίων, ώστε να καταστεί δυνατή η επανεκκίνηση των μεγάλων και σοβαρών επαγγελματιών. Μονάδες παραγωγής, με χιλιάδες μηχανήματα σ’ όλη τη χώρα αυτή τη στιγμή σκουριάζουν επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα της… φορολογικής ενημερότητας. Όλοι αυτοί πρέπει με κάθε τρόπο να συμμετάσχουν στην παραγωγική – αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας, την επόμενη μέρα κιόλας της εξόδου από την πανδημία.
Θα πρέπει η κυβέρνηση να σκεφτεί πολύ σοβαρά ότι με μία τέτοια κίνηση δίνει ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας. Ξέρουμε ότι λόγω covid-19 η κατάσταση στην εθνική οικονομία είναι δύσκολη, αλλά θα πρέπει η δυναμική στήριξη των επαγγελματιών να είναι και αυτή προτεραιότητα. Γιατί όλοι σήμερα κάνουν λόγο για την οικονομική πανδημία που ακολουθεί αλλά κανένας δεν πρότεινε μέχρι στιγμής κάποια λύση. Ριζοσπαστική λύση, όχι ημίμετρα.
Επιπλέον δε, σε ότι αφορά επαγγελματίες που είδαν μεγάλες καταστροφές, όπως στην περίπτωση της Καρδίτσας που λόγω θεομηνίας καταστράφηκε σχεδόν ολόκληρη η επαγγελματική ζωή της πόλης, το κράτος θα πρέπει να αντιδράσει ολοκληρωτικά και όχι με μισές κινήσεις. Χωρίς διαγραφή χρεών, δεν μπορούν να αναγεννηθούν αυτές οι περιοχές.
Πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές και να δοθεί η δυνατότητα να ξεκινήσουν ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ στον επαγγελματικό, αγροτικό, κτηνοτροφικό τομέα, με πολύ γενναίες ρυθμίσεις ή ακόμα και με οριζόντια διαγραφή χρεών. Έτσι μόνο θα πάρει μπροστά η οικονομία όταν όλοι είναι βουτηγμένοι και μαυρισμένοι στα δάνεια, στις ακάλυπτες επιταγές και στα χρέη σε ΙΚΑ, ΤΕΒΕ, ΔΕΚΟ και ΕΦΟΡΙΑ.
