Ακυβέρνητες πολιτείες οι σκέψεις μας ψαύουν

στη σύνολη ανάδευση να βρουν τη θέση τους.

Και μεις…

ενσώματοι στο λίγο που χωρέσαμε,

απολαμβάνουμε

τις φασματικές τους εμφανίσεις στο θαυμαστό βασίλειο,

να χάνονται χωρίς να χάνονται, που… ίσως,

ελπίζουμε

-ματαιοδοξία ομοούσια του θανάτου-

κάποτε

σε αποτύπωση ενός όρου –του δικού μας- στην

αλληλουχία του Σύμπαντος να πουν για το ίχνος μας.

Για περισσότερα ποιήματα του Μάνου Μαυρομουστακάκη στο apopseis πατήστε εδώ!