Αλήθεια, επίσης, είναι ότι οι πυροσβέστες, όπως και οι εθελοντές και οι κάτοικοι των πυρόπληκτων περιοχών έδωσαν όλες τους τις δυνάμεις για να σβήσουν τις φλόγες. Με τα λιγοστά μέσα που διέθεταν, με απαράμιλλη αυτοθυσία και γενναιότητα οι άνδρες και οι γυναίκες του Πυροσβεστικού Σώματος ρίχτηκαν στη μάχη και έσωσαν από βέβαιη καταστροφή πολλές κατοικημένες περιοχές και ανθρώπινες ζωές. Οι εικόνες με τους καταπονημένους πυροσβέστες από τα μέτωπα της φωτιάς, μας έκαναν όλους να αισθανθούμε ότι όσο υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ακατάβλητο το αίσθημα ευθύνης έναντι της κοινωνίας και επιτελούν με αυταπάρνηση το καθήκον τους, υπάρχει ακόμη ελπίδα σε αυτή τη χώρα. Χωρίς υπερβολή αξίζουν το άριστα.
Αντιθέτως, οι επιδόσεις της κυβέρνησης βαθμολογούνται κάτω από τη βάση. Κατ’ αρχάς, λόγω της ελλιπέστατης προετοιμασίας για την αντιμετώπιση ενός φαινομένου, που, δυστυχώς, επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, συχνά με μεγαλύτερη ένταση σε όλο τον ευρωπαϊκό νότο. Η “πρώτη φορά αριστερά” αντί να “στρωθεί” και να προωθήσει εγκαίρως ένα σχέδιο προετοιμασίας για το καλοκαίρι, είχε το νου της πως θα προστατευθούν όλα τα “καλόπαιδα” που μπουκάρουν στη βουλή, σπάνε επικυρωτικά μηχανήματα εισιτηρίων, καταλαμβάνουν κτίρια και στήνουν αναρχικό ΚΕΠ στην πλατεία Εξαρχείων. Το αποτέλεσμα; Τα ελικόπτερα για την κατάσβεση των πυρκαγιών μισθώθηκαν με τεράστια καθυστέρηση, και μάλιστα για το ήμισυ της χρονικής περιόδου, με το ίδιο, όμως, τίμημα! Επιπλέον, Αύγουστο μήνα, στην κορύφωση του καλοκαιριού, και δεν είχαν ακόμη παραληφθεί!
Όπως φώναζαν οι πυροσβέστες από καιρό -και επιβεβαιώθηκε και στην πράξη- υπήρξε ελλιπής συντήρηση οχημάτων και εναερίου στόλου, ελλείψεις σε ατομικά μέσα και εξοπλισμό αλλά και στο προσωπικό των πυροσβεστικών δυνάμεων, μετά και την αποδυνάμωσή τους λόγω της στελέχωσης των νέων πυροσβεστικών υπηρεσιών στα περιφερειακά αεροδρόμια και στις εθνικές οδούς.
Την ώρα δε που εκτυλίσσονταν τα πύρινα μέτωπα, τα κυβερνητικά στελέχη έψαχναν να βρουν, κατά την πάγια τακτική τους, κρυφούς εχθρούς για να καλύψουν τις δικές τους ευθύνες. Έβλεπαν φαντάσματα που ήθελαν να αποσταθεροποιήσουν την εξουσία τους, αντί να συντονίσουν τις δυνάμεις πυρόσβεσης και τους φορείς. Και όταν τελείωσε ο πύρινος όλεθρος, εμφανίστηκε πάνω από τα αποκαΐδια ο, αγνοούμενος ως τότε, πρωθυπουργός για να μας πει ότι δεν έγινε και τίποτε φοβερό που χάθηκαν μόνον 15.000 στρέμματα. Βεβαίως, αμέσως μετά μάθαμε από το Εθνικό Αστεροσκοπείο ότι τα καμένα στην Αττική ήταν πάνω από 30.000 στρέμματα… Αλλά είπαμε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει πάρει διαζύγιο με την αλήθεια προ πολλού. Εν πάση περιπτώσει, ο ελληνικός λαός είδε και κατάλαβε για μια ακόμη φορά ποιοί τον κυβερνούν και πόση εμπιστοσύνη μπορεί να τους έχει.
Το ζήτημα, όμως, είναι από εδώ και πέρα τι γίνεται. Θα αφεθούμε στον ηρωισμό όσων κάνουν την πυρόσβεση, κάνοντας το σταυρό μας για να μην πάθουμε χειρότερα, ή θα εκπονήσουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, μακράς διάρκειας, που δεν θα το ξαναθυμηθούμε του χρόνου τέτοιες μέρες; Η ΝΔ και ο πρόεδρός της Κυριάκος Μητσοτάκης κατέθεσαν μια ρεαλιστική δέσμη προτάσεων στο δημόσιο διάλογο, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη δημιουργία ενός Ενιαίου Φορέα Δασοπροστασίας, τη συγκρότηση ειδικού σώματος δασοκομάντος -οι οποίοι θα παρεμβαίνουν άμεσα στο αρχικό στάδιο της πυρκαγιάς-, τον προληπτικό καθαρισμό των δασών και τη χρήση σύγχρονης τεχνολογίας για τον έγκαιρο εντοπισμό των εστιών πυρκαγιάς. Γι’ αυτό, όμως, απαιτούνται πολιτική βούληση και αίσθημα ευθύνης. Δυστυχώς, και τα δύο, φοβούμαι πως είναι είδος εν ανεπαρκεία στους κυβερνώντες…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα»
