slideshow-1, Βουλευτές

Αργεί ακόμη η Ανάσταση στην Κύπρο…

γράφει ο Μάξιμος Χαρακόπουλος.

 

Δύσκολα θα οδηγήσει στην «Ανάσταση», την επίλυση του κυπριακού, η εντός της Εβδομάδος των Παθών διεξαγωγή στη Γενεύη, στις 27-29 Απριλίου, της λεγόμενης άτυπης πενταμερούς για το Κυπριακό. Πρόκειται για μια ακόμη απόπειρα επίλυσης του χρονίζοντος προβλήματος της μαρτυρικής Μεγαλονήσου, που δημιουργήθηκε πριν από 47 χρόνια, με την τουρκική εισβολή και κατοχή του 37% της συνολικής έκτασής της. Αναμφίβολα, ο διάλογος μεταξύ των μερών είναι πάντα ευπρόσδεκτος. Ωστόσο, ρεαλιστικά αντικρίζοντας την κατάσταση, είναι εξαιρετικά δύσκολο να είμαστε αισιόδοξοι. Και τούτο, πρωτίστως, προκύπτει από την αδιάλλακτη τουρκική στάση, η οποία εκπορεύεται από τον επιθετικό αναθεωρητισμό της τουρκικής ηγεσίας, που υπαγορεύει το νεο-οθωμανικό της όραμα. Η οπτική αυτή αποκαλύφθηκε ακόμη μια φορά στην, χωρίς υπερβολή, ιστορική συνέντευξη Δένδια-Τσαβούσογλου στην Άγκυρα. Ο υπουργός Εξωτερικών της γείτονος έλαβε, βεβαίως, τη δέουσα απάντηση από τον Έλληνα ομόλογό του, Νίκο Δένδια, που για καιρό «θα το φυσάει και δεν θα κρυώνει». Όμως, μην αυταπατώμεθα, η τουρκική πολιτική δεν θα αλλάξει τα χούγια της. Στο Κυπριακό θέτει πλέον, επισήμως, ζήτημα αναγνώρισης δύο κρατών, προσβλέποντας μάλλον σε μια χαλαρή συνομοσπονδία, ώστε να αποκτήσει λόγο τόσο στο ελεύθερο τμήμα της Κύπρου όσο και στην ΕΕ, μέσω των φερέφωνών της στα κατεχόμενα

Όλο το προηγούμενο διάστημα, η Τουρκία φρόντισε με κάθε τρόπο να δείξει το πώς βλέπει την Κύπρο: διεξαγωγή παράνομων ερευνών και γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και στα κυπριακά χωρικά ύδατα συνοδεία πολεμικών πλοίων, άνοιγμα της περίκλειστης πόλης-φάντασμα της Αμμοχώστου, διαρκείς απειλές για νέα εισβολή. Εσχάτως, στην τουρκική φαρέτρα μπήκε ακόμη ένα όπλο, αυτό της πολιτιστικής προπαγάνδας. Με τη σειρά «Κάποτε στην Κύπρο», που προβάλλεται στο κρατικό κανάλι TRT, παρουσιάζονται τα γεγονότα του 1963, πλήρως διαστρεβλωμένα.

Επομένως, οι πιθανότητες επιτυχίας της πενταμερούς είναι ελάχιστες, καθώς κανείς δεν θα μπορούσε να παραχωρήσει «γη και ύδωρ», όπως επιθυμούν οι Τούρκοι, υιοθετώντας προτάσεις που ναρκοθετούν την επιβίωση του ελληνισμού στο νησί. Μια λύση, δηλαδή, που θα εξισώνει το 18% με το 82% του πληθυσμού, δίνοντας επιπλέον τη δυνατότητα εμπλοκής της Άγκυρας σε κάθε απόφαση που δεν θα συνάδει με τα συμφέροντά της.

Αντιθέτως, κάθε δίκαιη λύση, πρέπει να είναι σύμφωνη με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ώστε η Κυπριακή Δημοκρατία μιας ενωμένης Κύπρου να είναι ένα κράτος, εντός του οποίου όλοι ανεξαιρέτως οι πολίτες να είναι ίσοι, με τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις, με κρατική κυριαρχία, χωρίς περιορισμούς και υποσημειώσεις και με απόλυτη ισχύ του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Μια Κύπρος, που δεν θα φιλοξενεί ξένους στρατούς στο έδαφός της -είτε πρόκειται για τον κατοχικό τουρκικό είτε ακόμη και τα υπολείμματα της βρετανικής αποικιοκρατίας- και επιπροσθέτως δεν θα δεσμεύεται πλέον από τις αναχρονιστικές εγγυήσεις.

Αυτό ήταν, άλλωστε, και το μήνυμα που έστειλαν οι Ελληνοκύπριοι, με το συντριπτικό ποσοστό του 76%, στο δημοψήφισμα του 2004 για το περιβόητο σχέδιο Ανάν. Και είναι αξιοπερίεργο, αυτοί που πρωταγωνίστησαν τότε στην επιβολή των προνοιών εκείνου του σχεδίου, που άνοιγαν διάπλατα τις πόρτες στην επίτευξη μόνιμων τουρκικών επιδιώξεων, να επιχειρούν σήμερα να μεταμορφώσουν την πραγματικότητα για να εμφανιστούν δικαιωμένοι. Ωστόσο, αν κάποιους δικαίωσαν οι κατοπινές εξελίξεις στην Τουρκία είναι εκείνους που με σύνεση και οξυδέρκεια δεν υπέκυψαν ούτε στις σειρήνες του όποιου συμβιβασμού ούτε στις απειλές για «σεισμούς και καταποντισμούς», που θα ακολουθούσαν το «Όχι».

 

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος, Βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας είναι συγγραφέας και ιστορικός ερευνητής.
Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1968. Κατάγεται από τα Βούναινα, ένα από τα προσφυγικά χωριά της Λάρισας, που έστησαν ερχόμενοι στην Ελλάδα με την ανταλλαγή του ΄24 ξεριζωμένοι πρόσφυγες από την Καππαδοκία. Είναι παντρεμένος με τη γιατρό Λίζα Κόντου με την οποία έχουν δύο γιούς.
Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικων Επιστημών.
Το 1991 έγινε δεκτός για μεταπτυχιακές σπουδές στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κωνσταντινουπόλεως.

Το 2003 αναγορεύτηκε Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου.

Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως έφεδρος αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού.

Από το 1994 έως το 1997 διετέλεσε Αναπληρωτής Διευθυντής Πολιτικού Σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας.

Το 1997, με απόφαση του προέδρου του κόμματος Κώστα Καραμανλή, τοποθετήθηκε Διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας.

Το 2000 ανέλαβε καθήκοντα Διευθυντή Επικοινωνίας στο Κέντρο Πολιτικής Έρευνας και Επικοινωνίας (ΚΠΕΕ), την αρχαιότερη δεξαμενή σκέψης του φιλελεύθερου χώρου, ενώ εργάστηκε και ως δημοσιογράφος.

Εκλέχθηκε πρώτη φορά βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004 (2ος σε σειρά εκλογής). Στη συνέχεια, εκλέγεται στις εκλογικές αναμετρήσεις της 16ης Σεπτεμβρίου 2007 (1ος σε σειρά εκλογής), της 4ης Οκτωβρίου 2009 (1ος σε σειρά εκλογής), της 6ης Μαΐου 2012 (1ος σε σειρά εκλογής) και της 17ης Ιουνίου 2012 (επικεφαλής του ψηφοδελτίου).

Διετέλεσε μέλος της Κοινοβουλευτικής Αντιπροσωπείας της Ελλάδας στον ΟΑΣΕ και πρόεδρος της Ομάδας Φιλίας του ελληνικού κοινοβουλίου με το Αζερμπαϊτζάν και την Ιορδανία.

Το Δεκέμβριο του 2009 τοποθετήθηκε Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας.

Μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2012 ορίστηκε από τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Από τη θέση αυτή υπηρέτησε μέχρι και τις 29 Μάρτιου του 2014, οπότε παραιτήθηκε λόγω της διαφωνίας του για το ζήτημα του γάλακτος.

Είναι μέλος των Επιτροπών: Παραγωγής & Εμπορίου και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων.

Είναι συγγραφέας των βιβλίων: Ρωμιοί της Καππαδοκίας (κοινωνιολογική μελέτη, Ελληνικά Γράμματα 2003), Ενθύμιον Πανηγύρεως (λεύκωμα, Ελληνικά Γράμματα 2005), Δείγματα Γραφής (πολιτικά δοκίμια, Μεταίχμιο 2007), Εκ νεότητός μου (διηγήματα, βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ 2011), Για την ταμπακιέρα… (πολιτικά κείμενα, αυτοέκδοση 2012).

Χρονογραφήματα και διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί στον αθηναϊκό και περιφερειακό Τύπο.

Αργεί ακόμη η Ανάσταση στην Κύπρο…

γράφει ο Μάξιμος Χαρακόπουλος.   Δύσκολα θα οδηγήσει στην «Ανάσταση», την επίλυση του κυπριακού, η εντός της Εβδομάδος των Παθών

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο