Κάθε κυβέρνηση η οποία θέλει να έχει επαφή με τη λαϊκή βάση, έπρεπε, έστω και τυπικά, να δηλώσει ότι έλαβε το μήνυμα, ότι θα λάβει υπ’ όψιν της το μήνυμα των συλλαλητηρίων ή κάτι τέτοιο, που δεν θα απαξιώνει τους περίπου ένα εκατομμύριο Έλληνες που βρέθηκαν μέσα στο πεντάωρο που διήρκεσε η συγκέντρωση , από το Σύνταγμα.
Αντιθέτως ο κ. Τσίπρας, που εμφανίζεται να ενεργεί ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και όχι ως Έλληνας πρωθυπουργός, επιχειρεί να υποβαθμίσει, να γελοιοποιήσει και να απαξιώσει την συγκέντρωση, επιμένοντας να ταυτίζει τις εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου που μετείχαν στα συλλαλητήρια, με την άκρα δεξιά. Μοιάζει σαν να λέει ότι δεν τον νοιάζει η γνώμη του κόσμου, γεγονός δείχνει αλαζονεία, αυταρχισμό, καθεστωτισμό που οδηγεί σε μια μη δημοκρατική αντίληψη και νοοτροπία.
Δεν θα μείνουμε στο απόλυτα λογικό ότι από εδώ και στο εξής ο κ. Τσίπρας έπρεπε να χρησιμοποιήσει τα συλλαλητήρια ως διαπραγματευτικό όπλο, αλλά στο πολύ απλό ότι επέλεξε να βάλει όλον αυτόν τον κόσμο απέναντί του.
Αν υπολογίσουμε δε (με τα νούμερα του βουλευτού του κ. Μάρδα) ότι αθροιστικά και στα δύο συλλαλητήρια πήγαν 1 εκατομμύριο άτομα (είδατε πόσο large είμαι για τον κ. Τσίπρα, αφαιρώ όσο και ό,τι γίνεται) και με δεδομένο ότι σε κάθε οικογένεια, περίπου άλλοι τρεις δεν μπόρεσαν να πάνε στα συλλαλητήρια αλλά προσβλήθηκαν γιατί η κυβέρνηση χαρακτήρισε τους συγγενείς τους (αδέλφια, γονείς, παιδιά) που πήγαν ως φασίστες, τότε ο κ. Τσίπρας έχει βάλει με τη μια απέναντί του τέσσερα εκατομμύρια Έλληνες!!! Και όταν δείχνεις ότι δεν υπολογίζεις τον λαό, τότε δείχνεις ότι διακατέχεσαι από αλαζονεία και αυταρχισμό ή ότι οι δεσμεύσεις που έχεις αναλάβει για την επίλυση του συγκεκριμένου ζητήματος είναι τόσο μεγάλες που δεν μπορείς να υπολογίσεις το λαϊκό αίσθημα.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι τι από τα δύο συμβαίνει; Ο κ. Τσίπρας ρέπει προς τον καθεστωτισμό και τον αυταρχισμό ή έχει αναλάβει δεσμεύσεις; Και αν έχει αναλάβει δεσμεύσεις απέναντι σε ποιους; Για ποιο πράγμα; Με τι αντάλλαγμα; Και γιατί όλα αυτά στο σκοτάδι; Οι εν κρυπτώ κινήσεις του πάντως δίνουν το δικαίωμα στον καθένα να σκέφτεται και να φαντάζεται πολλά. Τα οποία όμως, όλα, είναι επικίνδυνα και για τα εθνικά συμφέροντα και για τη δημοκρατία.
Από το συλλαλητήριο της Κυριακής και από την αντίδραση της κυβέρνησης προκύπτει όμως ότι η ροπή της προς τον αυταρχισμό είναι διαρκής και έχει λάβει διαστάσεις.
Μια άλλη μορφή αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς είναι το γεγονός ότι επιχειρεί να δημιουργήσει ψευδείς εντυπώσεις, σβήνοντας από την κάμερα του ελικοπτέρου της ΕΛΑΣ την ώρα προκειμένου να πείσει ότι ο κόσμος που είχε συγκεντρωθεί ήταν λίγος. Πρακτικές που ούτε μικρά παιδιά δεν θα ακολουθούσαν. Αλλά γνωρίζουν ότι ελλείψει επιχειρημάτων δίνει κάτι, μια «καραμέλα» στους ανθρώπους της που βγαίνουν στα κανάλια, για να πιπιλίζουν.
Φθάνει δε, στο σημείο να απεκδύεται κάθε στοιχείο λογικής και να γελοιοποιείται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το tweet Κοτζιά, που ήταν και η πρώτη κυβερνητική αντίδραση. Σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών το συλλαλητήριο της Κυριακής απέτυχε. Κι επί πλέον διαψεύσθηκαν και οι δημοσκοπήσεις. Γιατί; Γιατί όπως υποστηρίζει η λογική του κ. Κοτζιά, όταν το 71% των Ελλήνων είναι αντίθετο με τη σύνθετη ονομασία, τότε στο συλλαλητήριο θα έπρεπε να έχει πάει το αντίστοιχο ποσοστό του ελληνικού λαού, δηλαδή 7 εκατομμύρια και όχι μόνο ένα!!!
Και πείτε μου σας παρακαλώ, αυτόν τον άνθρωπο, με αυτήν την λογική, τον εμπιστευόμαστε να πάει να διαπραγματευθεί ένα μείζον εθνικό ζήτημα όπως είναι το σκοπιανό; Όταν ο υπουργός Εξωτερικών δεν μπορεί να αντιληφθεί το μήνυμα μιας παλλαϊκής συγκέντρωσης και να το χρησιμοποιήσει ως διαπραγματευτικό όπλο, μπορεί να αντιληφθεί τις σκοτεινές παραμέτρους πίσω από ύπουλα σχέδια υπερδυνάμεων για τον έλεγχο των Βαλκανίων;
Τα χαρακτηριστικά της συγκέντρωσης:
Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της συγκέντρωσης ήταν ότι δεν ήταν στατική και γι’ αυτό είναι δύσκολο να υπολογίσει κανείς πόσοι τελικά ήταν οι συμμετέχοντες. Στην τετράωρη διάρκειά της (τραγικό λάθος των διοργανωτών) κόσμος έφευγε και ερχόταν καινούργιοι. Ακόμα και μετά τις 16.00 κατεύθανε κόσμος. Πολίτες που είχαν φάει το μεσημαριανό τους φαγητό, που είδαν ότι «δεν χύθηκε αίμα», όπως απειλούσε ο Ρουβίκωνας (εδώ η ΕΛΑΣ έκανε σωστά τη δουλειά της) και κατέβηκε στο Σύνταγμα για να δώσουν το δικό τους «παρών».
Άλλο χαρακτηριστικό ήταν ότι τα συνθήματα περιορίσθηκαν αυστηρά στο ζήτημα της Μακεδονίας. Δεν υπήρχε «μέγα πάθος». Αυτό συνέβη επειδή ο λαός πήγε στη συγκέντρωση θεωρώντας ότι η παρουσία του αρκεί ως διαμαρτυρία ή γιατί δεν υπήρχε πρόσωπο να ηγηθεί; Η εμβληματική παρουσία του Μίκη Θεοδωράκη πάντως αποδείχθηκε ότι είναι σεβαστή στο λαό αλλά δεν ήταν εκείνη που μπορεί να εμπνεύσει τον κόσμο.
Επίσης αποδείχθηκε ότι ο λαός και ιδιαίτερα οι αστοί ό,τι και όσα να υποστούν σε οικονομικό επίπεδο, δύσκολα θα κατέβουν στο πεζοδρόμιο. Κάτι το οποίο όμως είναι διατεθειμένοι να κάνουν –και το θεωρούν τιμή τους – αν η διαμαρτυρία αφορά εθνικά θέματα (εν προκειμένω τη Μακεδονία) ή θεσμικά ζητήματα (παλαιότερα για την ελεύθερη τηλεόραση και τη διαφάνεια στον δημόσιο βίο). Και το κυριότερο, είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν από το υστέρημά τους για να έλθουν από τα πέρατα της Ελλάδος και να διαδηλώσουν για μια ιδέα!!!
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό της συγκέντρωσης ήταν το πλήθος των νέων που παρίσταντο. Νέα παιδιά που για πρώτη φορά στη ζωή τους πήγαιναν σε συλλαλητήριο, αλλά ένιωσαν την ανάγκη και την υποχρέωση να διαμαρτυρηθούν για το όνομα της Μακεδονίας.
Στις διαφορές με άλλες συγκεντρώσεις πρέπει να επισημάνουμε και το γεγονός ότι δεν υπήρξαν επεισόδια παρά τις προσπάθειες ορισμένων και τα καταστήματα του κέντρου δεν μετρούν ζημιές…
Τέλος εκείνο που δεν μπόρεσε να καταλάβει η κυβέρνηση είναι ότι πίσω από τη διαμαρτυρία εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων για το Σκοπιανό, κρύβεται η οργή τους για τις ταπεινώσεις που έχουν υποστεί τα τελευταία χρόνια… Κρύβεται η οργή για τη διάψευση των ελπίδων που είχαν εναποθέσει σε έναν νέο πολιτικό που τους ξεγέλασε προκειμένου να καταλάβει την εξουσία… Κρύβεται η έλλειψη ανοχής στη συνέχιση αυτής της κατάστασης… Κρύβεται η αναζήτηση ελπίδας για να πιαστούν τα εκατομμύρια των Ελλήνων που βλέπουν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα και των ετερόκλητων εθνολαϊκιστών συνοδοιπόρων του συνεχίζει να τους εμπαίζει και να υποθηκεύει το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους. Δηλαδή το μέλλον της Ελλάδος. Αυτό, κατέστησε σαφές ότι δεν πρόκειται πλέον να το ανεχθεί! Αυτή είναι η πλατεία των αποφασισμένων!!!
