Το κακό είναι ότι η εικόνα αυτή με πολίτες να σπρώχνονται και να τσαλαπατάει ο ένας τον άλλον για ένα πιάτο φασολάδα, λίγο τουρσί και λίγο ταραμά, δεν παρουσιάσθηκε μόνο στην Τούμπα. Σε όποιον δήμο στήθηκε καζάνι και διενεμήθη φαγητό είχαμε ανάλογα φαινόμενα. Φαινόμενα που έχουμε δει και όταν Εκκλησία, οργανώσεις και δήμοι μοιράζουν μερικά σακιά πατάτες, φρούτα ή άλλα τρόφιμα.
Στην αρχή, πριν από καιρό, όταν παρουσιάσθηκαν οι εικόνες, κάποιοι από την κυβέρνηση υποστήριξαν ότι είναι στημένες. Όμως η πραγματικότητα ήλθε να τους διαψεύσει. Μια πραγματικότητα που με κάθε τρόπο προσπαθούν να αποκρύψουν, όπως επίσης και το γεγονός τουλάχιστον σε 30% ανέρχεται το ποσοστό αύξησης των αυτοκτονιών στην Ελλάδα, με αντίστοιχη αύξηση να παρατηρείται και στις απόπειρες αυτοκτονίας, σύμφωνα με την Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία. Και τούτο διότι σε μια περίοδο που κυβερνά η Αριστερά, ο λαός οφείλει να είναι ευτυχισμένος και δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν πράγματα που συνέβαιναν επί επαράτου Δεξιάς ή της κυβέρνησης των «γερμανοτσολιάδων» Σαμαρά – Βενιζέλου.
Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς την εικόνα της ανθρωπιστικής κρίσης στην Ελλάδα έρχεται να επιβεβαιώσει και η βρετανική εφημερίδα Independent η οποία διαπιστώνει ότι «η πληγή που άνοιξε το ελληνικό χρέος δεν είναι μόνο οικονομική, είναι και ανθρωπιστική». Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι «ο πόνος λόγω της κρίσης χρέους γίνεται αισθητός από τις πιο ευάλωτες ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των ηλικιωμένων». Και προσθέτει: «Για τους μεγαλύτερους και λιγότερο τυχερούς δεν υπάρχει διαφυγή εκτός από το να τα βγάζουν πέρα, στηριζόμενοι συχνά στη φιλανθρωπία…. Στο μεταξύ, η αγωνία συνεχίζεται, πληγώνοντας περισσότερο εκείνους που είναι λιγότερο δυνατοί να το αντέξουν».
Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερη. Γιατί μπορεί μεν ο υπουργός Επικρατείας κ. Φλαμπουράρης να μη βλέπει κόσμο πια να ψάχνει στα σκουπίδια, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Απλά ο κ. Φλαμπουράρης δεν θέλει να δει την πραγματικότητα.
Ζούμε σε μια χώρα που σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat 4.512.000 Έλληνες ζουν κάτω ή στα όρια της φτώχιας. Δηλαδή περίπου οι μισοί Έλληνες!!! Το χειρότερο είναι ότι 230.774 παιδιά ζουν σε οικογένειες με μηδενικό (ναι, σωστά διαβάσατε, μηδενικό) εισόδημα!!! Και προφανώς επιβιώνουν από τις συντάξεις των παππούδων ή από τη φιλανθρωπία.
Και όλα αυτά σε μια χώρα που μέσα σε επτά χρόνια έχει χάσει το 25% του ΑΕΠ της κατρακυλώντας στην τρίτη πιο φτωχή χώρα της Ευρώπης, μετά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.
Όλα αυτά καθιστούν το πρόβλημα της Ελλάδος ακόμα μεγαλύτερο, αφού δείχνουν ότι η κρίση έχει βάθος που είναι δύσκολο να ξεπεραστεί μόνο με μια πιο δίκαιη δημοσιονομική πολιτική.
Χρειάζεται μια κοινωνική πολιτική η στόχευση της οποίας δεν θα έχει καμία σχέση με όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα αλλά θα είναι σχεδιασμένη με βάση τα νέα δεδομένα και τις νέες ανάγκες της ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας.
Η Νέα Δημοκρατία που όπως όλα δείχνουν θα είναι η επόμενη κυβέρνηση. Η διαφαινόμενη- εκτός απροόπτου, που με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αποκλειστεί- καθυστέρηση στο χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, μπορεί να αποτελεί πρόβλημα για την οικονομία και για τη χώρα, αφού οι σημερινοί κυβερνώντες χαρακτηρίζονται από την ανικανότητά τους, πρέπει όμως να αξιοποιηθεί από τη ΝΔ ώστε προγραμματικά να προσαρμοσθεί στα νέα δυσάρεστα δεδομένα.
Οι παρεμβάσεις της ΝΔ στην οικονομία και στην κοινωνία πρέπει να είναι τέτοιες που θα επαναφέρουν την ισορροπία. Είναι γεγονός ότι στα επτά χρόνια της κρίσης οι φτωχοί έγιναν φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι, ενώ εξαφανίσθηκε η μεσαία τάξη, αφού πλέον λόγω της υπερφορολόγησης και της πρωτοφανούς ανεργίας, η μεσαία τάξη συμψηφίσθηκε με τους φτωχούς.
Η ΝΔ οφείλει να προετοιμασθεί πρωτίστως για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Η δέσμευση για μια πολιτική που θα φέρει επενδύσεις και θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας είναι σημαντική αλλά δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει με τους ρυθμούς που θα ήθελε κανείς το πρόβλημα που έχει λάβει εθνικές διαστάσεις. Πρέπει να υπάρξει προετοιμασία για να προσαρμοσθούν και τα ευρωπαϊκά προγράμματα σε ενίσχυση της παραγωγής και όχι να χάνονται στους δήμους για την κάλυψη θέσεων που δεν προσφέρουν τίποτα το ουσιαστικό ή πολύ λιγότερα από όσα έχει ανάγκη η οικονομία.
Πρέπει να αναπτυχθούν κοινωνικές δομές και παρεμβάσεις που θα βοηθήσουν την οικογένεια και όσους καταφέρνουν σιγά – σιγά να βρίσκουν εργασία. Επί παραδείγματι με το ύψος του κατώτατου μισθού, αν καταφέρουν να εργάζονται και οι δύο γονείς τα παιδιά θα πρέπει να μείνουν στον παιδικό σταθμό ή στο σχολείο περισσότερες ώρες. Χρήματα για ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς ή σχολεία δεν υπάρχουν. Θα πρέπει λοιπόν ή να ενισχυθούν κοινωνικές δομές όπως οι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί και τα ολοήμερα σχολεία ή να ενισχύονται οικονομικά οι γονείς για να καλύπτονται τα έξοδα εκπαίδευσης μέσω vouchers.
Πρέπει επίσης να βρεθούν τρόποι για να γυρίσουν οι νέοι στον πρωτογενή τομέα, με την παραγωγή ποιοτικών τυποποιημένων προϊόντων, άμεσα συνδεδεμένων με την τουριστική ανάπτυξη. Δεν είναι δυνατόν τα ξενοδοχεία μας να μη «πουλάνε» τη μεσογειακή διατροφή ως τουριστικό «πακέτο». Ή δεν είναι δυνατόν κάποιος που θέλει να δημιουργήσει ένα συσκευαστήριο π.χ. ελαιολάδου να πληρώνεται την κοινοτική επιδότηση τουλάχιστον δύο χρόνια μετά την λειτουργία της επιχείρησής του. Όπως επίσης δεν είναι δυνατόν την εποχή της κρίσης ο αγρότης να πρέπει να ξαναπληρώσει τη γη που έχει κληρονομήσει από τους γονείς του για να μη του την πάρει το δημόσιο ως δασική, όταν είναι ανάγκη να καλλιεργηθεί και το τελευταίο τετραγωνικό ελληνικής γης.
Είναι πολλά που μπορεί να γράψει κανείς για το πώς μπορεί να ενισχυθεί η ελληνική παραγωγή. Και ακόμα περισσότερα πρέπει να σκεφθεί το επιτελείο της ΝΔ ώστε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα από τη στιγμή που θα ανέβει στην εξουσία να επαναφέρει όχι μόνο δικαιοσύνη στα δημοσιονομικά, αλλά και κοινωνική ισορροπία.
Σκηνές σαν αυτή που είδαμε στην Τούμπα Θεσσαλονίκης που ισοπεδώνουν κάθε ίχνος ανθρώπινης αξιοπρέπειας για ένα πιάτο φασολάδα, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε όσο η κυβέρνηση αρνείται – για ιδεολογικούς και μόνο λόγους – να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα. Και μπορεί μεν η κυρία Θεανώ να βρίσκει τη λύση στα γεμιστά και στις μαρμελάδες, αλλά είναι βέβαιο ότι όση εφευρετικότητα και να διαθέτει ο Έλληνας αν δεν στηριχθεί από την πολιτεία, δεν θα μπορέσει να εξελιχθεί.
Η Ελλάδα για να βγει από την παρατεταμένη κρίση χρειάζεται άλματα. Η περίοδος της συνετής διαχείρισης έχει περάσει. Δεν αρκεί πλέον μόνο αυτή. Απαιτείται καινοτόμα σκέψη και εγκατάλειψη κάθε ιδεολογικής αγκύλωσης.
Εκ των πραγμάτων όμως υπάρχουν δύο δεδομένα: Πρώτον, η παρούσα κυβέρνηση είναι αδύνατον να μπορέσει να ξεφύγει από τον ιδεοληπτικό εαυτό της. Και δεύτερον, ότι η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να είναι καλά προετοιμασμένη για να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα αναγέννησης της Ελλάδος, αφού η κοινωνία που δοκιμάζεται και η οικονομία που βουλιάζει, δεν έχουν περιθώριο για περίοδο προσαρμογής ή χάριτος.
Η ΝΔ πρέπει να αναγεννήσει την Ελλάδα και να ξαναδώσει σε έναν ολόκληρο λαό τη χαμένη του αξιοπρέπεια. Αλλά για να το επιτύχει πρέπει να είναι απόλυτα προετοιμασμένη. Με το σωστό πρόγραμμα και παρεμβάσεις και το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό που θα τα εφαρμόσει.
Εκ των πραγμάτων η επόμενη κυβέρνηση θα είναι η τελευταία ευκαιρία της Ελλάδος. Και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό τόσο από τη ΝΔ και από τα στελέχη της που πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να έχουν την ανάλογη συμπεριφορά, όσο και από το λαό που πρέπει να της δώσει την κοινοβουλευτική δύναμη που χρειάζεται μια τέτοια κυβέρνηση σε μια τόσο δύσκολη αποστολή.
