Guest

Ανελαστικότητες

Σήμερα, ωστόσο, σπανίως συναντά κανείς προϋπολογισμούς στον αναπτυγμένο κόσμο που να μην αξιολογούν τα αποτελέσματα των δαπανών τους. Οι προϋπολογισμοί προγραμμάτων και αποτελεσμάτων εκκινούν από την αξιολόγηση των παρεχόμενων υπηρεσιών, προκειμένου να εγκρίνουν ή μη την «ανελαστικότητα» της δαπάνης. Στην δική μας περίπτωση υπάρχουν, ωστόσο, κάποιες άλλες πραγματικές ανελαστικότητες που προκαλούν τις «ανελαστικές» δαπάνες. Πρόκειται για τους μηχανισμούς αναπαραγωγής του πελατειακού κράτους, το οποίο αποτελεί το σύστημα αναφοράς τόσο των αποκαλούμενων προοδευτικών όσο και των συντηρητικών κομμάτων στην Ελλάδα. Η αποδοχή του πελατειακού κράτους γίνεται, έμμεσα ή άμεσα, και από τους δύο, αφού το μόνο που διαπραγματεύονται, κατ’ έτος, είναι το ύψος της δαπάνης που απαιτείται για την συντήρησή του.

ApotamieuwΤο ανελαστικό πελατειακό κράτος εκφράζεται ιδίως με:

  • Την σταθερότητα της ύπαρξης και, μάλιστα, της διεύρυνσης των συμβασιούχων του δημοσίου. Αντί η μισθοδοσία τους να συνιστά μια ελαστική δαπάνη, έχει de facto μετατραπεί σε ανελαστική, αφού οι συμβασιούχοι έχουν μετατραπεί σε μέσο άσκησης ρουσφετολογικής πολιτικής. Για του λόγου το αληθές: Ο αριθμός τους τον Δεκέμβρη 2014 ήταν 62.580. Οι εθνολαϊκιστές ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πρόσθεσαν σ’ αυτούς, μέσα σε τρία χρόνια, 30.000 επιπλέον. Τον Μαϊο 2017 οι συμβασιούχοι ανέρχονταν σε 91.692. Οι αμοιβές τους ποικίλουν και, σε κάθε περίπτωση, ξεπερνούν τα εκατό εκατομμύρια ετησίως. Παρ’ ολα αυτά, η κυβέρνηση δημιουργεί ακατάπαυστα νέες δομές μέσω των οποίων θα δημιουργηθούν νέες θέσεις συμβασιούχων. Μόνο σ’ ένα χρόνο (2016) δημιουργήθηκαν 121 νεες δομές.
  • Δεύτερη πελατειακή ανελαστικότητα είναι η κακή νομοθέτηση. Το βάρος που προκαλείται στον κρατικό προϋπολογισμό εξ αιτίας της είναι δύσκολο να υπολογιστεί. Ποιο είναι, άραγε, το κόστος των 607 βουλευτικών τροπολογιών (οι οποίες, σημειωτέον, δεν συνοδεύονται από έκθεση δαπάνης) που κατατέθηκαν σε μόλις 56 νομοσχέδια που ψηφίστηκαν το 2016;
  • Ως τρίτη ανελαστικότητα που συνθλίβει την πραγματική οικονομία μπορεί να θεωρηθεί το δυσβάστακτο 6.8% του ΑΕΠ στο οποίο εκτιμάται το κόστος της ελληνικής γραφειοκρατίας. Και αυτό το μέγεθος ακολουθεί επίσης αυξητική τάση, αφού νέες διαδικασίες δημιουργούνται για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των νέων δομών και των νέων κακών νόμων. Η τροποποίηση των ρυθμίσεων που αφορούν τη φορολογία εισοδήματος 33 φορές σε 4 χρόνια είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση.

Αυτές οι πραγματικές ανελαστικότητες θα μπορούσαν να υποχωρήσουν, εάν κάποια κυβέρνηση έβρισκε τη δύναμη να προχωρήσει στον προϋπολογισμό αποτελεσμάτων. Είναι μια από εκείνες τις μεταρρυθμίσεις που δεν περιλαμβάνεται σε κανένα μνημόνιο αλλά που την έχουμε- ανελαστικώ τω τρόπω- ανάγκη.



 

 miles-n-more

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Πρ. Βουλευτής Επικρατείας με Το Ποτάμι και γραμματέας της κοινοβουλευτικής του ομάδας.

 

http://www.inerp.gr


Είμαι νομικός (Πανεπιστήμιο Αθηνών), με διδακτορική διατριβή στην Κοινωνιολογία του Δικαίου (Πανεπιστήμιο Bielefeld, Γερμανία). Η πρώτη μου επαγγελματική ενασχόληση με το διοικητικό/ρυθμιστικό φαινόμενο ήταν στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης στην οποία παραμένω έχοντας διδάξει για περισσότερα από 20 έτη Δημόσια Πολιτική και Ρυθμιστική Διακυβέρνηση. Ακολούθως εργάσθηκα, για δύο δεκαετίες, ως ειδικός επιστήμων στο Υπουργείο Προεδρίας Κυβερνήσεως. Στα χρόνια αυτά προσπάθησα ιδιαίτερα για την ανατροπή των αρνητικών στερεοτύπων για την ελληνική διοίκηση μέσα από την προώθηση των διοικητικών μεταρρυθμίσεων. Τα ΚΕΠ αποτελούν την πιο γνωστή απ’ αυτές. Από το 2007 και μετά, έχω την ευθύνη του στρατηγικού σχεδιασμού του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Διοικητική Μεταρρύθμιση». Παράλληλα με τις δραστηριότητές μου στην Ελλάδα, είχα έντονη δραστηριότητα ως σύμβουλος πολλών κυβερνήσεων και διοικήσεων (22) καθώς και διεθνών οργανισμών (5) επί θεμάτων διοικητικών μεταρρυθμίσεων. Έχω εκδώσει 5 βιβλία και έχω δημοσιεύσει περισσότερα από εκατό άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο. Μελέτες μου έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες (μεταξύ άλλων, στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ρωσικά, αραβικά, και κινεζικά). Έχω βραβευτεί δύο φορές από την Αμερικανική Εταιρία Διοικητικής Επιστήμης. Η πρώτη φορά ήταν το 2003, με το βραβείο «Peter Boorsma» από την Southeastern Conference της ΑSPA και η δεύτερη το 2012 στο Las Vegas όπου μου απονεμήθηκε το "International Public Sector Award" της ASPA.

Ανελαστικότητες

γράφει ο Δρ. Παναγιώτης Καρκατσούλης.

Είθισται να αναφέρεται κανείς στις «ανελαστικές δαπάνες» του προϋπολογισμού εν είδει φυσικού νόμου. Σ’ αυτές περιλαμβάνεται, παγίως, η μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων, όχι όμως και η αξιολόγηση της αναγκαιότητας και της ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχουν. Τούτο συμβαίνει, επειδή η "τυπική" οικονομική επιστήμη δεν προβληματοποιεί τη γενεσιουργή αιτία των ανελαστικών δαπανών. Αυτό μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο μιας μικρο-οικονομικής ανάλυσης στην οποία υπεισέρχονται διοικητικά και κοινωνικά δεδομένα.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο