του Θεόδωρου Κατσανέβα.

Η μετάβαση στη δραχμή είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε αναγκαία όσο και πρακτικά εφαρμόσιμη. Αναγκαία γιατί έχει πλέον φανεί ολοκάθαρα ότι, η χώρα με τις σημερινές υφεσιακές πολιτικές ακραίας λιτότητας σε συνδυασμό με το υπερτιμημένο ευρώ, κατολισθαίνει συνέχεια στον οικονομικό Καιάδα, χωρίς την παραμικρή ελπίδα ανάκαμψης. Και είναι πρακτικά εφαρμόσιμη, αφού αυτό επιθυμεί το Βερολίνο ως προαπαιτούμενο για την ισχυροποίηση του ευρώ που προωθεί έναντι του δολαρίου. Τα capital controls αποτελούν επί πλέον, ένα ιδιαίτερα υποβοηθητικό υπόστρωμα προς την ίδια κατεύθυνση. Μόνιμη επωδός των μνημονιακών κομμάτων και των συστημικών μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι ότι, δεν υπάρχει, δεν έχει καταρτιστεί συγκροτημένο σχέδιο μετάβασης στη δραχμή. Τα τελευταία χρόνια, εκτός από διάφορους άλλους μελετητές Έλληνες και ξένους, η επιστημονική μας ομάδα έχει εκπονήσει μελέτες, βιβλία, άρθρα, συγκροτημένα και τεκμηριωμένα σχέδια για το όλο θέμα αντλώντας και από την πλούσια σχετική ελληνική και διεθνή εμπειρία. Στα πλαίσια των τελευταίων εξελίξεων και νέων  δεδομένων, παρουσιάζουμε εδώ μια ανανεωμένη και εκσυγχρονισμένη σύνοψη συγκροτημένου, μελετημένου όσο και σαφούς σχεδίου μετάβασης στο εθνικό μας νόμισμα, που αποτελεί  τη μόνη λύση για τα αδιέξοδα της ελληνικής οικονομίας[1].

 

Αρχική φάση: στάση πληρωμών και παροχή ρευστότητας στην οικονομία

 

Στην αρχική φάση, η χώρα κηρύσσει  στάση πληρωμών, διοχετεύοντας ρευστότητα στην οικονομία με “Υποσχετικές του Δημοσίου” (Άτοκα Γραμμάτια Ελληνικού Δημοσίου (ΑΓ/ΕΔ,  Interest-Free Bonds of the Hellenic State, IFB/HS), σε ισοτιμία 1:1 προς το ευρώ, Με δεδομένα τα capital controls και την καθιέρωση των συναλλαγών μέσω ηλεκτρονικού  χρήματος, μπορεί να χορηγηθεί με τον τρόπο αυτό μέρος των μισθών, συντάξεων, παροχών κοινωνικής προστασίας κλπ. Μια «Υποσχετική» που θα πιστώνεται στις κάρτες των δικαιούχων μισθωτών, συνταξιούχων κλπ., θα ισούται με ένα ευρώ και θα χρησιμοποιείται από τους δικαιούχους για συναλλαγές στην εσωτερική αγορά με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Επισημαίνεται εδώ ότι, σε σύνολο τρεχουσών ετήσιων δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού ύψους περίπου 56 δις ευρώ, οι δαπάνες για μισθούς, συντάξεις, ασφάλιση, περίθαλψη και κοινωνική προστασία, ανέρχονται περίπου σε 33 δις, ξεπερνούν δηλ. το 60% του συνόλου των δαπανών. 

Στην περίπτωση που ποσό 25 δις, δηλ. περίπου τα 2/3 από τα ως άνω 33 δις χορηγηθούν σταδιακά μέσω των «Υποσχετικών», τότε προκύπτει ένα τεράστιο ισοδύναμο ετήσιας εσωτερικής ρευστότητας ανάλογου ποσού. Με το ισοδύναμο αυτό των «Υποσχετικών», απελευθερώνεται συνάλλαγμα 25 δις ευρώ, με το οποίο μπορεί να υπερκαλυφθούν οι ετήσιες  δανειακές μας υποχρεώσεις και ένα μέρος του να διοχετευτεί στην καθημερινότητα της οικονομίας. Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες, οι δανειστές φαίνεται να δέχονται ως ετήσια αποπληρωμή των δανειακών μας υποχρεώσεων,  ποσό κάτω του 15% που μπορεί να φτάσει και στο 10% του ΑΕΠ, δηλ. περίπου 20 δις ευρώ. Το ποσό αυτό είναι προφανώς διαπραγματεύσιμο για να μειωθεί, αν μη τι άλλο, με παράταση της αποπληρωμής του.  

Με τη στάση πληρωμών, αναμενόμενο είναι οι δανειστές να παγώσουν τις χορηγήσεις δόσεων που απαιτούνται για την αποπληρωμή παλαιών δανείων και την  παροχή ρευστότητας στην ελληνική οικονομία. Με δεδομένο ότι, σήμερα το ισοζύγιο  πληρωμών μας είναι πλεονασματικό σε επίπεδα της τάξης του 1,8 δις ευρώ,  δεν υφίστανται άμεσες πιεστικές ανάγκες για τις εισαγωγές αναγκαίων αγαθών και κυρίως καυσίμων, φαρμάκων και τροφίμων. Η συναλλαγματική μας αυτοδυναμία, (βλέπε, Έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος,2014,σελ113 και ανάλογες αναφορές σε έκθεση 26/2/2015)[2], ενισχύεται επί πλέον από τη μεγάλη  πτώση της τιμής των καυσίμων τον τελευταίο καιρό, καθώς και από τις βάσιμες προοπτικές ανάκαμψης της οικονομίας.

Η δυνατότητα άμεσης παροχής ρευστότητας στην οικονομία, αποτελεί το κλειδί για αποτελεσματική διαπραγμάτευση με τους δανειστές, οι οποίοι δε θα είναι σε θέση να ανοιγοκλείνουν εκβιαστικά τον κρουνό παροχής χρήματος όπως κάνουν τώρα. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι μπορούμε να  υπερεκτιμήσουμε τις απαιτήσεις και προσδοκίες μας, αγνοώντας τη γεωπολιτική υπεροπλία των δανειστών. Με τη γλώσσα της λογικής, με κατάλληλες κινήσεις και ενέργειες, μπορούμε να πετύχουμε πολλά περισσότερα από το σημερινό απόλυτο οικονομικό αδιέξοδο. Αυτή η διαπραγμάτευση αν μη τι άλλο, δε θα γίνει με το πιστόλι στον κρόταφο.

Εκτός από ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο, η  άμεση ανάσα ρευστότητας όπως περιγράφηκε πιο πάνω, παρέχει δυνατότητες επανεκκίνησης της οικονομίας, τη στήριξη υγιών επιχειρήσεων, μικρομεσαίων εισοδημάτων, κοινωνικών παροχών και κυρίως τη δημιουργία κλίματος αναπτυξιακών προσδοκιών. Μια τέτοια προοπτική, θα ενισχύσει τα μικρομεσαία εισοδήματα και κατ’ επέκταση την εσωτερική κατανάλωση και εγχώρια ζήτηση, θα αναστρέψει την πορεία αποπληθωρισμού χωρίς κινδύνους υπερπληθωρισμού και γενικότερα, θα σηματοδοτήσει την έξοδο από την κρίση. Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, η  προοπτική αποπληρωμής των χρεών υπολογίζεται σε επίπεδα της τάξης των 20 δις ετησίως. Αυτό προϋποθέτει αντίστοιχο δημοσιονομικό ετήσιο πλεόνασμα, γεγονός που μοιάζει με σενάριο ανεκδιήγητης επιστημονικής φαντασίας. Είναι τουλάχιστον αστείο να υποστηρίζεται ότι τον επόμενο χρόνο θα βγούμε στις αγορές. Ποτέ και πουθενά, δεν αντιμετωπίστηκε  αποτελεσματικά μια κατάσταση βαθιάς οικονομικής ύφεσης με ακόμα περισσότερα υφεσιακά μέτρα, που συνδυάζονται μάλιστα με ένα σκληρό υπερτιμημένο νόμισμα.

 

Έκδοση εθνικού νομίσματος

 

Σε δεύτερη φάση και με στόχο την άμεση ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, εισάγεται η νέα δραχμή υποτιμημένη κατά 25% περίπου έναντι του ευρώ, ώστε η νέα αναλογία ευρώ/δραχμή να γίνει 1 : 1,33. Ένα ευρώ δηλ. θα ισούται με μιάμιση δραχμή. Στην πρώτη περίοδο της μετάβασης διάρκειας ενός χρόνου περίπου, διασφαλίζεται η σημερινή αγοραστική αξία των αμοιβών και φυσικά η επάρκεια σε τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα, πρώτες ύλες που σήμερα με το ευρώ και τη λυμφατική πορεία της οικονομίας, έχει αρχίσει να στερείται η χώρα. Το ευρώ θα συνεχίσει να συνυπάρχει παράλληλα με τη νέα δραχμή, μέχρις ότου ομαλοποιηθεί η οικονομία και αποφασιστεί, αν αποφασιστεί, η απόσυρσή του, σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στη Φραγκφούρτη. Χωρίς αμφιβολία, η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας απαιτεί θεραπεία σοκ και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και τη συγκρατημένη υποτίμησή του με έλεγχο των κινδύνων υπερπληθωρισμού. Όπως έγινε το 1953 από τον συντηρητικό Σπύρο Μαρκεζίνη και όχι μόνο, αυτό αναμένεται να δημιουργήσει ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική για την επιχειρηματικότητα, την απασχόληση, τα εισοδήματα και τις κρατικές εισπράξεις.

 

Η στάση πληρωμών ως αναγκαία διεθνής πρακτική

 

Μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι έχουν αγοράσει ομόλογα του ελληνικού δημοσίου υποτιμημένα μέχρι και 89%, καταβάλλοντας δηλ. μόλις το 11% της αρχικής τους αξίας. Κάτι ανάλογο έγινε και με τη πρόσφατη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών όπου μετοχές τους αγοράστηκαν στο υποπολλαπλάσιο της αξίας τους, κάτι που δεν επιτράπηκε σε Έλληνες λόγω και των capital controls. Είναι προφανώς παράλογο  να μην μπορεί ένα ολόκληρο κράτος να αγοράσει τα χρέη του υποτιμημένα κατά 50% -70% και ίσως περισσότερο. Αν και αυτό απαγορεύεται από τους ευρωδανειστές μας, είναι μαχητό και δυνατό να γίνει άμεσα ή έμμεσα. Όσον αφορά τις ρήτρες δανεισμού που έχουμε υπογράψει σε Αγγλικό δίκαιο, παρόμοια θέματα υπόκεινται σε πολιτικού τύπου διαπραγμάτευση, όπως έχει γίνει σε πολλές άλλες περιπτώσεις, με πιο χαρακτηριστική αυτή της Γερμανίας, στην οποία χαρίστηκαν τα τεράστια χρέη της από δύο παγκοσμίους πολέμους. Από το 1824 έως το 2009 σημειώθηκαν τουλάχιστον 286 επίσημες χρεοκοπίες από 110 κράτη. Η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει επισήμως τα έτη 1827, 1834, 1893, 1932 και με ιδιόμορφο τρόπο το 2010 και 2012.

 

Η χρεοκοπία, η στάση πληρωμών δεν μπορεί να δαιμονοποιείται, αφού αποτελεί συνηθισμένη διεθνή πρακτική για κράτη και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι δανειστές μας θα εισπράξουν μέρος των δανείων τους, μόνο αν δώσουν την δυνατότητα στην ελληνική οικονομία να συνέλθει από το κώμα της ύφεσης στο οποίο βρίσκεται σήμερα. Η μετάβαση στη δραχμή θα μας επιτρέψει να προσφύγουμε σε διεθνείς συναλλαγές, σε διακρατικές συμφωνίες και προσφυγή στις αγορές, χωρίς τις απαγορεύσεις των Μνημονίων. Σήμερα είμαστε αποκομμένοι από τις αγορές και έχουμε πτωχεύσει δύο φορές με την έλευση της κρίσης στις 23 Απριλίου του 2010 με την είσοδο στο ΔΝΤ και στις 21 Ιουλίου 2012 με το κούρεμα του PSI, με απομείωση κυρίως ελληνικών ομολόγων. Αυτό είχε ως συνέπεια να ενεργοποιηθούν τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS), από τα οποία εισέπραξαν τεράστια ποσά οι διεθνείς κερδοσκόποι. 

 

Στην πραγματικότητα, βρισκόμαστε σε κατάσταση μόνιμης πτώχευσης. Οι αγορές μας έχουν από καιρό εγκαταλείψει και ουδείς μας δανείζει, ενώ οι ιδιώτες εισαγωγείς υποχρεώνονται να πληρώνουν με μετρητά. Με τις επαίσχυντες ρυθμίσεις των Μνημονίων, δεν επιτρέπεται στο ελληνικό κράτος να αναζητήσει δημόσιο δανεισμό από αλλού. Και σήμερα, μετά από τον πρόσφατη ληστρικό αφελληνισμό των ελληνικών τραπεζών, έπεται συνέχεια και χειροτέρευση της ολισθηρής μας πορείας με τη  μεταφορά τεράστιας περιουσίας στο νέο Υπερταμείο που τίθεται υπό τον έλεγχο των δανειστών, με τη επικείμενη δυνατότητα αγοράς και διαχείρισης των κόκκινων δανείων, ακόμα και της πρώτης κατοικίας, από ξένα αρπακτικά funds, με τις  περαιτέρω μειώσεις των συντάξεων κλπ.

Η πρόταση για φιλικό Grexit

 

Σύμφωνα με τη πρόταση του «κακού» αλλά ρεαλιστή Βόλφαγκ Σόϊμπλε η οποία γίνεται για λόγους υποστηρικτικούς της Γερμανικής οικονομικής υπεροπλίας όπως εξηγείται συνοπτικά πιο κάτω, σε περίπτωση φιλικού Grexit, προσωρινού ή μόνιμου, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα μας παράσχει 50 δις ευρώ σε δύο δόσεις και θα εγγυηθεί τη στήριξη της ισοτιμίας της νέας δραχμής, η οποία με υποτίμηση κατά 25%, θα έχει σταθερή ισοτιμία 1:1,33 προς το Ευρώ. Η πρόταση αυτή  η οποία είναι σαφώς διαπραγματεύσιμη για βελτιώσεις, καταγγέλλεται άκριτα σχεδόν από παντού, επειδή γίνεται από το συγκεκριμένο πρόσωπο που θεωρείται ύποπτος κακών προθέσεων και μαντάτων. Όμως, παραδόξως, αυτή η πρόταση αποτελεί μια καλή ευκαιρία για την ελληνική οικονομία.

Ο λόγος που τίθεται στο τραπέζι είναι όχι φυσικά γιατί το Βερολίνο ξαφνικά συμπάθησε τη δύστυχη Ελλάδα, αλλά στα πλαίσια του υποβόσκοντος πολέμου νομισμάτων ανάμεσα στο δολάριο και στο ευρώ. Το Βερολίνο επιδιώκει να ισχυροποιήσει το δεύτερο και να το αναγάγει σε βασικό ανταλλάξιμο νόμισμα διεθνώς, κάτι στο οποίο αντιτίθεται η Ουάσιγκτον. Έτσι εξηγείται και η μέχρι υστερίας εμμονή της τελευταίας για την παραμονή της χώρας μας στην ευρωζώνη, μια εμμονή στην οποία συμπαρίσταται και η Γαλλία, η οποία φοβάται την περαιτέρω ενδυνάμωσης της Γερμανίας. Η προσπάθεια του Βερολίνου για ισχυροποίηση του ευρώ, ασφαλώς και θα καταρρεύσει αν υιοθετηθεί μια χαλαρή πολιτική για την Ελλάδα, η οποία θα μεταδοθεί ως ντόμινο και στις άλλες αδύναμες χώρες του νότου. Αν θέλετε το «ευρώ πάση θυσία», θα υποστείτε όλες τις σκληρές του συνέπειες, μοιάζει να μας λέει ο Βόλφαγκ Σόϊμπλε.

 

Ετήσια ανάπτυξη του ΑΕΠ και αύξηση εισοδημάτων κατά 5-10%

 

Το φιλικό Grexit που προτείνεται εδώ, προϋποθέτει  συνετή και χρηστή κρατική διαχείριση, συγκροτημένη αναπτυξιακή στόχευση, ορθολογική δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, πάταξη της φοροδιαφυγής κλπ. Κρίσιμο ζήτημα αποτελεί η επανάκτηση του κρατικού ελέγχου των τραπεζών με ανακεφαλαιοποίησή τους με εθνικό νόμισμα, κάτι που βέβαια οι δανειστές δε θα δεχτούν εύκολα. Για το συγκροτημένο Grexit, προσωρινό ή μόνιμο, εκτιμάται ότι, απαιτείται διάστημα ενός χρόνου περίπου για την προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Ύστερα από το διάστημα αυτό, με την προϋπόθεση ότι, θα γίνουν οι σωστοί διαπραγματευτικοί χειρισμοί και θα ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα, προβλέπεται αύξηση του ΑΕΠ των μισθών, συντάξεων και μέσων εισοδημάτων κατά 5-10% ετησίως.

 

Αλματώδης αύξηση της απασχόλησης και ΄συμπίεση της ανεργίας

Η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας απαιτεί θεραπεία σοκ και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μετάβαση στο εθνικό νόμισμα και υποτίμησή του κατά 25%. Όπως έγινε το 1953 από τον συντηρητικό Σπύρο Μαρκεζίνη και όχι μόνο, αυτό αναμένεται να δημιουργήσει ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική για την επιχειρηματικότητα και την απασχόληση. Κατά τη διάρκεια και κυρίως μετά από την αρχική περίοδο προσαρμογής του πρώτου χρόνου, προβλέπεται ισχυρή συμπίεση της ανεργίας σε ποσοστά κάτω του 12%, με δημιουργία σταδιακά άνω του 1,5 εκ. θέσεων εργασίας Συμπληρωματικά μέτρα για τη βελτίωση της απασχολησιμότητας είναι, η επιδοτούμενη απασχόληση με ειδική έμφαση σε νέους, ΑΜΕΑ, γυναίκες, ώριμους απολυμένους εργαζόμενους, άτομα του κοινωνικού περιθωρίου κλπ. Επίσης, η αναβάθμιση του επαγγελματικού προσανατολισμού, η δημιουργία χάρτη εθνικών και τοπικών αναγκών για την αγορά εργασίας και η σύνδεσή του με την εκπαίδευση, προγράμματα δια βίου κατάρτισης, ο εκσυγχρονισμός των γραφείων εργασίας του ΟΑΕΔ, η επιβράβευση της επιχειρηματικότητας και ειδικότερα της καινοτομίας, η προώθηση αποδοτικών πρωτοβουλιών τοπικής ανάπτυξης, η ενίσχυση της υγιούς μεταποιητικής δραστηριότητας και ειδικότερα των εξαγωγών, η αποτροπή παρασιτικών δραστηριοτήτων της ήσσονος προσπάθειας.

 

Πληθωρισμός

 

 

Ο πληθωρισμός αποτελεί το μοναδικό ορατό κίνδυνο της μετάβασης στη δραχμή. Ο κίνδυνος αυτός μπορεί να αντιμετωπιστεί κυρίως με τον έλεγχο της κυκλοφορίας του χρήματος που δεν πρέπει να υπερβαίνει ένα όριο του δείκτη Μ2. Ο τελευταίος, με τις σημερινές συνθήκες αποπληθωρισμού, ανενεργού οικονομικού δυναμικού και εκτεταμένης ανεργίας, μπορεί να αντιστοιχεί περίπου σε 20% του ΑΕΠ,  δηλ. σε 34-38 δις ευρώ. Παράλληλα, θα πρέπει να ακολουθηθεί συνετή δημοσιονομική πολιτική, με αυξήσεις στα εισοδήματα που δε θα προηγούνται αλλά θα ακολουθούν την άνοδο του ΑΕΠ και της παραγωγικότητας. Η κυβέρνηση οφείλει να ελέγχει κερδοσκοπικές καταστάσεις, να αντισταθεί σε πιέσεις συντεχνιών, επιχειρηματιών, ομάδων πίεσης, να δώσει την εικόνα σοβαρού διαχειριστή και όχι εύπλαστου πολιτικάντη. Σύμφωνα με οικονομοτεχνικές μελέτες μας και με βάση ότι οι εισαγωγές προϊόντων αναλογούν στο 25,5% του ΑΕΠ, η μέση-σταθμισμένη αύξηση στις τιμές καταναλωτή, υπολογίζεται ότι θα ανέρχεται περίπου σε 8-10% στην αρχική φάση της μετάβασης. Αυτό θα λειτουργήσει θετικά για την αναγκαία θέρμανση και αναπτυξιακή ώθηση της ελληνικής οικονομίας που σήμερα κατολισθαίνει με συρρίκνωση του ΑΕΠ και πρωτοφανή αρνητικό πληθωρισμό της τάξης του 1-2%. Αργότερα, ο πληθωρισμός, μπορεί να συγκρατηθεί σε επίπεδα κάτω του 6%.

 

Δάνεια και τραπεζικές καταθέσεις

 

 

Με την μετάβαση στην δραχμή, για λόγους οικονομικής δεοντολογίας και κοινωνικής δικαιοσύνης, το κράτος οφείλει να προστατεύσει τους έντιμους δανειολήπτες για στεγαστικά και επιχειρηματικά δάνεια όπως και τους καταθέτες.Όσον αφορά τα τραπεζικά στεγαστικά δάνεια, λόγω της μεγάλης υποτίμησης στις αξίες των κατασκευών, προτείνεται η υποτίμησή τους κατά 50%. Αυτό σημαίνει ότι, ένα στεγαστικό δάνειο 200.000 ευρώ θα ισοδυναμεί με 133.000 νεες δραχμές. Η πρώτη κατοικία προστατεύεται ειδικότερα, ενώ προβλέπονται ευνοϊκές ρυθμίσεις για περιπτώσεις αποδεδειγμένα αναξιοπαθούντων δανειοληπτών. Για τα επιχειρηματικά δάνεια προτείνεται η υποτίμησή τους κατά 25% και κατά συνέπεια ένα επιχειρηματικό δάνειο 200.000 ευρώ θα ισοδυναμεί με 166.000 νέες δραχμές. Για δάνεια άνω των 200.000 ευρώ, προτείνεται η κλιμακωτή μείωση του οφέλους για τους δανειολήπτες. Τα «θαλασσοδάνεια» υπάγονται φυσικά σε δικαστικές διαδικασίες, όπως βεβαίως και οι στρατηγικοί κακοπληρωτές, τα φυσικά και νομικά πρόσωπα που εσκεμμένα και συστηματικά κωλυσιεργούν την αποπληρωμή των δανείων τους, παρότι έχουν την οικονομική δυνατότητα.

Οι τραπεζικές καταθέσεις σε ευρώ θα προστατευθούν με τη μετατροπή σε νέες δραχμές, με αναλογία ευρώ/δραχμής 1:1,33. ώστε να καλυφθεί πλήρως η υποτίμηση της νέας δραχμής κατά 25%. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, καταθέσεις 100.000 ευρώ θα ισούνται με 133.300 νέες δραχμές κ.ο.κ.

 

 

Τρόφιμα και φάρμακα

 

Το οριακά έστω πλεονασματικό ισοζύγιο πληρωμών κατά την τρέχουσα περίοδο όπως μας διαβεβαιώνουν τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, διασκεδάζει τους έωλους φόβους για ελλείψεις αγαθών πρώτης ανάγκης. Ειδικότερα  το ισοζύγιό εισαγωγών – εξαγωγών τροφίμων είναι ισοσκελισμένο, όπως αποδεικνύεται και από διάφορες μελέτες και ειδικότερα αυτές της ΠΑΣΕΓΕΣ. Έτσι και αλλιώς, οφείλουμε να αγοράζουμε, να επιμένουμε ελληνικά. Γιατί όταν αγοράζουμε ελληνικά στηρίζουμε την χώρα μας. Και αυτό χρειάζεται να γίνει τρόπος ζωής σήμερα όσο ποτέ άλλοτε. Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία, παρ’ όλη την συρρίκνωση της τα τελευταία χρόνια μέσα από τη συμπίεση που υφίσταται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό των πολυεθνικών, μπορεί να καλύψει το 60% των φαρμακευτικών σκευασμάτων και περίπου το 85% των ασθενειών. Για ορισμένα σπάνια νέα φάρμακα  υπάρχει επαρκές συνάλλαγμα. Το παράδοξο είναι ότι, τώρα με το ευρώ και όχι παλαιότερα με τη δραχμή, εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είτε γιατί αδυνατούν να καταβάλουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, είτε γιατί δεν έχουν τα απαιτούμενα χρήματα. Ενώ πολλά φάρμακα για απλές όπως και βαριές αρρώστιες, για πρώτη φορά δεν υπάρχουν σήμερα στα νοσοκομεία και στα φαρμακεία.

 

Τουρισμός

 

 

Με τη μετάβαση στη δραχμή και την υποτίμηση της, το ισχυρότερο οικονομικό εφαλτήριο της χώρας, ο τουρισμός, θα γίνει κατ’ εξοχήν ανταγωνιστικός και ελκυστικός. Αν το 2014 με το σκληρό, το ακριβό ευρώ, είχαμε πάνω από 20 εκ. τουρίστες, και τουριστικό πλεόνασμα περίπου 15 δις ευρώ, με την νέα υποτιμημένη δραχμή, η χώρα μας θα γίνει πολύ περισσότερο ελκυστική και αναμένεται να εισρεύσουν τον πρώτο χρόνο πάνω από 25 εκ. τουρίστες που θα ξοδεύουν περισσότερα, αφού το εδώ κόστος ζωής θα είναι χαμηλότερο. Μια μετριοπαθής προσέγγιση για το προσδοκώμενο τουριστικό συνάλλαγμα με υποτιμημένο εθνικό νόμισμα είναι της τάξης των 35 δις ευρώ, από τα οποία το μεγαλύτερο μέρος θα εισάγεται και θα φορολογείται στην χώρα και δε θα παραμένει στα χέρια των tour operators στο εξωτερικό όπως συμβαίνει σήμερα. Η υποτίμηση της δραχμής, θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο τον εσωτερικό τουρισμό και την αποτροπή τουριστικών μετακινήσεων σε ξένους προορισμούς, με πολλαπλά οφέλη για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση.

 

 

Επιχειρηματικότητα και ανάπτυξη

 

Με τη μετάβαση στη νέα δραχμή και την υποτίμησή της, προβλέπεται η προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων και κεφαλαίων που θα εισρεύσουν μετά την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία. Για την αποφυγή επαχθών μονοπωλιακών εξαγορών από διεθνή συμφέροντα, θα υπάρξει ειδική μέριμνα. Επιπλέον, η έκδοση εθνικού νομίσματος πάντα με φειδώ και μέτρο, σε συνδυασμό με την κατάλληλη πολιτική επιτοκίων, θα παράσχει την απαραίτητη ρευστότητα στις τράπεζες για τη χρηματοδότηση της υγιούς επιχειρηματικότητας. Από την επιστημονική μας ομάδα έχει καταρτιστεί συγκροτημένο αναπτυξιακό πρόγραμμα για τη στήριξη της εσωτερικής ζήτησης και εγχώριας παραγωγής, των ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών, των υγιών βιομηχανικών και κατασκευαστικών μονάδων, την αξιοποίηση του ορυκτού και ενεργειακού πλούτου της χώρας, με παροχή δικαιωμάτων εκμετάλλευσης σε ελληνικές εταιρείες και διεθνείς ομίλους, συνεκτιμώντας τα οικονομικά και εθνικά συμφέροντα της χώρας.

Ειδικότερη έμφαση δίνεται στην περιφερειακή ανάπτυξη και αποκέντρωση με προτεραιότητα για τις απομακρυσμένες νησιώτικες και ορεινές περιοχές, αλλά και με αποτροπή φαινομένων εγωιστικού τοπικισμού. Προωθούνται στρατηγικοί τομείς της οικονομίας και ειδικότερα στον ορυκτό, ενεργειακό πλούτο και την εναλλακτική ενέργεια, τον ποιοτικό τουρισμό, την ιατρική και κοινωνική φροντίδα, τη σύγχρονη και οικολογική γεωργία, τη βιομηχανία ποτών και τροφίμων, τη βιομηχανία λιπασμάτων, τη βιομηχανία αμυντικών προϊόντων, τη φαρμακοβιομηχανία, τις μηχανολογικές κατασκευές και ανταλλακτικά, τον ιματισμό και την μόδα, τη ναυτιλία και τροφοδοσία πλοίων, τα ναυπηγεία και τις ναυπηγοεπισκευές, τις κατασκευές και τα δομικά υλικά, την τσιμεντοβιομηχανία και χαλυβουργία, τις μεταφορές και logistics, τις νέες τεχνολογίες, την πληροφορική και τις τηλεπικοινωνίες, την έρευνα, την καινοτομία και τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες, ειδικότερα με τη δημιουργία διεθνών Πανεπιστημιακών και ερευνητικών φορέων υψηλού επιπέδου που θα προσελκύσουν φοιτητές από όλο τον κόσμο, με συνακόλουθα οικονομικά και εθνικά οφέλη.

 

Ενισχύεται η δημόσια παιδεία και τα δημόσια Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, με πρόβλεψη της σταδιακής χωροταξικής και θεματικής τους κατανομής, σύμφωνα με τις σύγχρονες εκπαιδευτικές εξελίξεις και τις ανάγκες των τοπικών αγορών εργασίας. Δημιουργούνται διεθνή ερευνητικά κέντρα και Πανεπιστημιακές σχολές υψηλού επιπέδου για σύγχρονες και κλασικές ειδικότητες με διδασκαλία στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα, με σκοπό τη μαζική προσέλκυση φοιτητών από διάφορες χώρες, καθώς και Ελλήνων Πανεπιστημιακών και ερευνητών που διαπρέπουν διεθνώς. Οι σχολές λειτουργούν με ειδικό νομοθετικό καθεστώς ως Ιδρύματα με τριμερή συμμετοχή του δημοσίου, Ιδρυμάτων και ιδιωτών. Η χώρα μας οφείλει να εκμεταλλευτεί τα μεγάλα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα, για την ανάπτυξη μιας ισχυρής διεθνούς «βιομηχανίας της εκπαίδευσης». Είναι η αρχέγονη πατρίδα της γνώσης η οποία διαθέτει πλούσιο ανθρώπινο δυναμικό Ελλήνων επιστημόνων που διαπρέπουν διεθνώς,  άριστες κλιματολογικές της συνθήκες και κεντρική γεωγραφική θέση μεταξύ βορρά και νότου, δύσης και ανατολής. Ειδικότερη βαρύτητα δίνεται στην επαγγελματική-τεχνική εκπαίδευση, στη συνεχιζόμενη κατάρτιση, στην κατάρτιση μέσω του διαδικτύου, ενώ επανασυστήνονται και αναβαθμίζονται οι υποδομές του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού που κατάργησαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις.

 

Πολιτισμός, αθλητισμός, περιβάλλον

 

Η καλλιέργεια και ενίσχυση των τεχνών και του ελληνικού πολιτισμού, αποτελούν το ισχυρότερο στοιχείο της ιστορικής μας κληρονομιάς και σοβαρή επένδυση για το μέλλον. Όλα τα σχολεία της χώρας, δημόσια και ιδιωτικά, επισκέπτονται δωρεάν, αρχαιολογικούς και μουσειακούς χώρους, τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο. Στο κτήμα Τατοΐου, δημιουργείται συγκρότημα αναπαράστασης της αρχαίας Αθήνας, με παράλληλες δημιουργικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες για την προσέλκυση Ελλήνων και διεθνών επισκεπτών. Το νησί της Δήλου, προβάλλεται διεθνώς ως κορυφαίο παγκόσμιο ιστορικό μνημείο, με εντατικοποίηση της αναστήλωσής του και επισκεψιμότητα  από το πρωί στις 6πμ. μέχρι το βράδυ στις 12μμ., όπως γίνεται και με πολλούς άλλους σημαντικούς αρχαιολογικούς και θρησκευτικούς θησαυρούς της χώρας μας. Ενισχύεται σημαντικά η καλή ελληνική μουσική και το ελληνικό θέατρο, εκτός των άλλων, με υποχρεωτική ποσοστιαία παρουσία τους στη δημόσια και ελληνική τηλεόραση και το ραδιόφωνο. 

 

Η προαγωγή του αθλητισμού της γειτονιάς και λιγότερο του πρωταθλητισμού, συνιστά επίσης ουσιώδη στόχο για την υγιή ανάπτυξη της κοινωνίας και της οικονομίας της χώρας. Πατάσσεται ο αθλητικός παραγοντισμός, ελέγχεται και αντικειμενικοποιείται το σύστημα διαιτησίας των αγώνων και λαμβάνονται αποτελεσματικά μέτρα για τον εξοστρακισμό της βίας από τα γήπεδα, με αυστηροποίηση των δικονομικών διατάξεων για τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς επεισοδίων. Οι αθλητικές ομοσπονδίες ενισχύονται με βάση τη δημοφιλία του αθλήματος και τις επιδόσεις των αθλητών τους. Η προστασία του περιβάλλοντος και η συμβατότητά του με την αειφόρο ανάπτυξη, αποτελεί πρώτιστο μέλημα. Ειδική προστασία παρέχεται για τα ποτάμια, τα ρέματα, τον αιγιαλό κλπ από καταπατήσεις και ρύπανση. Δημιουργείται μητρώο εξωτερικών ελεγκτών περιβάλλοντος και προωθείται η δημιουργία εθνικού κτηματολόγιου.

 

 

Υγεία και κοινωνική ασφάλιση

 

Η δημόσια υγεία, η κοινωνική ασφάλιση όπως και η κοινωνική πρόνοια αναβαθμίζονται, εκσυγχρονίζονται και συγκεντρώνονται σε τρεις αντίστοιχους κεντρικούς πυλώνες, το ΕΣΥ, το ΙΚΑ και τον ΕΟΠ (Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας). Η σύνταξη καταβάλλεται το αργότερο σε ένα μήνα και το εφ’ άπαξ χορηγείται σύμφωνα με τα παλαιότερα δεδομένα, με ανώτερο πλαφόν 100.000 νέες δραχμές (50.000 ευρώ). Τα κέντρα υγείας, τα ιατρικά εργαστήρια και η υλικοτεχνική υποδομή του ΕΟΠΠΥ που καταργείται, εντάσσονται στο ΕΣΥ, το οποίο παρέχει πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας, καλύπτοντας όλη τη χώρα με ενιαίους κανόνες και ελεύθερη πρόσβαση όλων των ασφαλισμένων. Για μη ασφαλισμένους πολίτες γίνονται ειδικές ρυθμίσεις. Οι περισσότερες ιατρικές εξετάσεις, ολοκληρώνονται από δημόσια εργαστήρια και ιατρικό εξοπλισμό του ΕΣΥ, το αργότερο σε τρεις ημέρες. Καθιερώνεται η επτάωρη πλήρης και αποκλειστική απασχόληση γιατρών με αξιοπρεπή αντιμισθία και ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού. Λαμβάνεται μέριμνα για την ιατρική κάλυψη απομακρυσμένων και απομονωμένων περιοχών και δημιουργείται Εθνικό Κέντρο Τηλεϊατρικής. Δημιουργείται λίστα φαρμάκων σύμφωνα με διεθνή πρότυπα, σε συνδυασμό με την ηλεκτρονική συνταγογράφησή τους και ενισχύεται η ελληνική φαρμακοβιομηχανία. Καταρτίζονται διακρατικές συμφωνίες για την εξαγωγική προώθηση του ελληνικού φάρμακου και τη δημιουργία διεθνών ιατρικών υπηρεσιών από ελληνικούς ιατρικούς ομίλους

 

 

Κοινωνική πρόνοια, ΑΜΕΑ, αναξιοπαθούντες, ηλικιωμένοι, ναρκωτικά

 

Η αναβάθμιση, η ορθολογικοποίηση και ο εκσυγχρονισμός του κοινωνικού κράτους, η στοχευμένη προστασία των αδύνατων μελών της κοινωνίας, αποτελούν πρώτιστο στόχο. Όλοι οι φορείς κοινωνικής πρόνοιας υπάγονται στον ΕΟΠ (Εθνικός Οργανισμός Κοινωνικής Πρόνοιας), ο οποίος λειτουργεί με σύγχρονες ενιαίες αρχές κοινωνικής προστασίας για τα ΑΜΕΑ τους ανέργους, τους άστεγους, τα άτομα του κοινωνικού περιθωρίου. Εκσυγχρονίζεται και αντικειμενικοποιείται το σύστημα προσδιορισμού της αναπηρίας που συνδυάζεται με εισοδηματικά κριτήρια. Δημιουργούνται ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα για ΑΜΕΑ που διαχειρίζονται οι συλλογικοί τους φορείς υπο τον έλεγχο του ΟΑΕΔ και παρέχονται ισχυρά κίνητρα για την ένταξη τους στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία.

Θεσπίζεται ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για αναξιοπαθούντες πολίτες. Ενισχύονται τα ΚΑΠΗ που μετονομάζονται σε Λέσχες Φιλίας, καθώς και το σύστημα βοήθειας στο σπίτι για τους ηλικιωμένους. Δημιουργείται δίκτυο κοινωνικής μέριμνας για προβληματικές οικογένειες ειδικότερα όσον αφορά τα παιδιά και εκσυγχρονίζεται το καθεστώς υιοθεσιών. Αναβαθμίζονται τα προγράμματα ταχύρρυθμης επαγγελματικής κατάρτισης των φυλακισμένων και ενισχύονται οι φορείς αντιμετώπισης των ναρκωτικών με βασικό κριτήριο την αποτελεσματικότητα των πρακτικών εφαρμογών τους.

 

Προστασία των τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών

 

Η Ελλάδα γερνάει. Η ραγδαία αύξηση της υπογεννητικότητας απειλεί να την αφανίσει στις επόμενες δεκαετίες, αφού οι ελληνικές οικογένειες γεννούν περίπου ένα παιδί κατά μέσο όρο τα τελευταία χρόνια, ενώ οι θάνατοι έχουν ξεπεράσει τις γεννήσεις. Η διαπίστωση αυτή, σε συνδυασμό με τη συνεχόμενη μέχρι σήμερα μαζική εισροή και την ύπαρξη περίπου 2 εκ. μουσουλμάνων στη χώρα μας με μέση γεννητικότητα πέντε παιδιών ανά μητέρα, οδηγεί μαθηματικά στον αφανισμό του ελληνισμού στις επόμενες δεκαετίες. Με δεδομένο ότι η «πολιτική πρέπει να ενδιαφέρεται περισσότερο για τις επόμενες γενιές και λιγότερο για τις επόμενες εκλογές», η ΔΡΑΧΜΗ, προτείνει τη λήψη γενναίων μέτρων με εισοδηματικά και άλλα ειδικά κριτήρια για αναστροφή αυτής της οδυνηρής προοπτικής. Τέτοια μέτρα είναι, μεταξύ άλλων, η παροχή αξιοπρεπούς επιδόματος για το δεύτερο παιδί και η ιδιαίτερα ισχυρή εισοδηματική ενίσχυση της ελληνίδας τρίτεκνης και πολύτεκνης μητέρας. Επίσης, προβλέπεται η δημιουργία δικτύου οικογενειακής μέριμνας, βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών, οι φορολογικές απαλλαγές, η παροχή διάφορων ενισχύσεων, όπως οι άδειες περιπτέρων, λαϊκών αγορών κλπ. για τους πολύτεκνους.

 

 

Ελεγκτικοί μηχανισμοί, «πόθεν εσχες», δικαιοσύνη

 

Προωθείται η αντικειμενικοποίηση, ο εκσυγχρονισμός και η σταθερότητα του φορολογικού συστήματος, η μείωση του ΦΠΑ, η πάταξη της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, η απλούστευση και ο αποκλεισμός των μεσαζόντων από μεγάλες κρατικές προμήθειες που θα γίνονται με διαφανείς διακρατικές συμφωνίες. Προάγεται η διαφάνεια, η αποτελεσματικότητα η αξιοκρατία, οι σύγχρονοι μέθοδοι διοίκησης, η ορθολογική κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και την τοπική αυτοδιοίκηση. Καθιερώνονται προϋπολογισμοί μηδενικής βάσης, αντιμετωπίζονται δραστικά η γραφειοκρατία, η σπατάλη, η διαφθορά, με ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών και επιβολή αυστηρών κυρώσεων. Απλουστεύεται ριζικά, εκσυγχρονίζεται και επιταχύνεται η απονομή δικαιοσύνης, με στόχο να ολοκληρώνονται οι δικαστικές υποθέσεις το αργότερο σε τέσσερα χρόνια.

 

 

 

Ελεγκτικοί μηχανισμοί και καταλογισμοί ευθυνών

 

Ο έλεγχος του «πόθεν έσχες» των καταθέσεων στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας, καθώς και ο καταλογισμός των συνακόλουθων αστικών ή και πολικών ευθυνών αποτελεί πρώτιστο στόχο. Το ίδιο ισχύει και για Εξωχώριες εταιρείες που στηρίζονται σε εγχώρια εισοδήματα ή διατηρούν περιουσιακά στοιχεία στην Ελλάδα. Ελέγχεται το  περιουσιολόγιο, το «πόθεν έσχες» όλων των δημόσιων λειτουργών των τελευταίων τριάντα χρόνων,  πολιτικών, υπουργών, βουλευτών, δημοτικών αρχόντων, γενικών γραμματέων Υπουργείων, προέδρων, διοικητών  και γεν. Διευθυντών δημόσιων φορέων και  τραπεζών, όπως και  υπηρεσιακών παραγόντων ειδικότερα σε εφορίες, τελωνεία, πολεοδομία, αστυνομία, προμήθειες του δημοσίου κλπ. 

 

Θεσμοθετούνται αυστηρότατες κυρώσεις για καταχραστές δημόσιου χρήματος σε όλα τα επίπεδα της κρατικής ιεραρχίας, με σημαντική ενίσχυση  ελεγκτικών μηχανισμών όπως το Σώμα Ελεγκτών-Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, η Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ, το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Υγείας, ο ΣΔΟΕ, το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, με το τελευταίο να αποτελεί και το κορυφαίο ανεξάρτητο ελεγκτικό όργανο της Πολιτείας.

Επιπλέον, ελέγχονται δικαστικά όσοι πολιτικοί ευθύνονται για τη σημερινή καταστροφή. Προβλέπεται η καθιέρωση ενιαίου μηχανογραφημένου κωδικού αριθμού για κάθε πολίτη (ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, αριθμός αστυνομικής ταυτότητας, διαβατήριο κλπ), σε συνδυασμό με προσαρμογή και διασύνδεση των μηχανογραφικών βάσεων όλων των υπηρεσιών του κράτους, ώστε α) να ταυτοποιηθεί η φορολογική και ασφαλιστική κατάσταση όλων των πολιτών που διαμένουν νόμιμα στη χώρα και β) να είναι εφικτή η ολοκληρωμένη και ταχεία εξυπηρέτηση των πολιτών, με ευθύνη μιας και μόνης υπηρεσίας ανά περίπτωση. 

 

 

 

Η δραχμή δεν είναι στόχος αλλά το μέσο για την ανόρθωση της χώρας

 

Το υπερτιμημένο, σκληρό ευρώ, σε συνδυασμό με την πολιτική της αυστηρής και αντιαναπτυξιακής λιτότητας στα οποία επιμένει το Βερολίνο, ευθύνεται για την περιδίνηση ύφεσης και φτώχειας των χωρών της νότιας κυρίως ευρωζώνης. Αλλά και για το γεγονός ότι ολόκληρη η ευρωζώνη, βρίσκεται στον πυθμένα της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης. Η απαλλαγή από το μνημόνιο, η έξοδος από την κρίση, η ανάταξη της ελληνικής οικονομίας, αυτή η ίδια η ύπαρξη της χώρας, δεν μπορούν να γίνουν παρά μόνο με τη συγκροτημένη μετάβαση στη δραχμή. Η υπόθεση ότι το Μνημόνιο μπορεί να ανατραπεί χωρίς απαλλαγή από το καταστροφικό ευρώ, είναι ένα πολιτικάντικο ψέμα. Το ευρώ είναι απόλυτα αλληλένδετο με το μνημόνιο και τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία, που δεν έχει τέλος.

Αν το ευρώ είναι ταμπού, τότε και το μνημόνιο είναι ταμπού. Η διάλυση του κοινωνικού κράτους, η εξόντωση των συντάξεων, των μισθών, των γεωργοκτηνοτρόφων, των ελληνικών επιχειρήσεων, η υπέρπτηση της ανεργίας, η ρήψη των ΑΜΕΑ στον Καιάδα, το ξεπούλημα της χώρας, με την παράδοση των τραπεζών, των κόκκινων δανείων, των σπιτιών, του ΤΑΙΠΕΔ και ότι άλλο συνολικής αξίας εκατοντάδων δις, οφείλεται σε ένα κεντρικό αίτιο. Στην προσήλωση  των κυβερνώντων στη θρησκοληψία του «πάση θυσία στο ευρώ» που αποτελεί την άλλη όψη του Θατσερικού δόγματος της ΤΙΝΑ (There Is No Alternative – Δεν Υπάρχει Εναλλακτική). Αυτή η θρησκόληπτη εμμονή οδηγεί στο αναπόφευκτο. Σε συνεχείς υποχωρήσεις που επιβάλλουν οι δανειστές, ανοιγοκλείνοντας ανάλογα την κάνουλα της ρευστότητας σε ευρώ. Όταν οι κυβερνώντες δείξουν, αν δείξουν, δυσανεξία και καθυστέρηση σε κάποιο από τα σκληρά μέτρα που απαιτούν οι δανειστές, τότε κλείνει η στρόφιγγα. Και ανοίγει όταν η κυβέρνηση υποχωρήσει.  

 

Στην πραγματικότητα δεν υφίσταται διαπραγμάτευση αλλά μια κατάσταση συνεχούς  ικεσίας από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης για τον κατά το δυνατό περιορισμό ή αναβολή επιβολής ακραίων μέτρων. Κανένα παζάρι δεν μπορεί να γίνει όταν ο ένας από τους δύο διαπραγματευόμενους εξαρτάται απόλυτα από τον άλλο. Όταν δηλ. δεν έχει εναλλακτική λύση. Κάθε φορά που οι δανειστές απειλούν ότι θα καθυστερήσουν ή δε θα  καταβάλλουν τη δόση, η ελληνική πλευρά πέφτει στα γόνατα. Οι δανειστές παραγγέλλουν τη μουσική και εμείς χορεύουμε σαν τη νηστική αρκούδα. Είναι περισσότερο από σαφές ότι, αυτός ο δρόμος οδηγεί στην καταστροφή.

 

 

 

Σήμερα, ύστερα από επτά χρόνια συνεχόμενης  και απέραντης φτωχοποίησης της χώρας μέσα στον «παράδεισο της ευρωζώνης», οφείλουμε επιτέλους να απαλλαγούμε από τις ανίερες, ατεκμηρίωτες, γελοίες φοβίες με τις οποίες μας βομβαρδίζει συστηματικά και σαρωτικά το κατεστημένο υπέρ του ευρώ και κατά του εθνικού νομίσματος, το οποίο χρησιμοποιούν οι περισσότερες χώρες του κόσμου διεθνώς.