Χρόνια κλεμμένα
Απ’το μεγάλο δισάκι
Σας κρατώ, τώρα δα
σαν κλεπταποδόχος
Σας στριμώχνω στις χούφτες μου
τις στενάχωρες
που άρχισαν να μικραίνουν
που όλο χάνουν
τα νοτισμένα τους κρατήματα
που τους γλιστρούν
…και λείπουν.
Ιδρωμένα χέρια
Που φτιαγμένα να στιβάζετε
Τις ιδρωμένες μνήμες που κρατάτε
Πείτε μου…
τις ακριβές σας ιστορίες,
Τώρα που μείναμε μονάχοι
Που κανείς δεν είναι έξω απ’ την πόρτα.
Ακόμη…
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.
Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.
