Guest

Αγαπητή Άννα, συγχαρητήρια

 

Που λες Άννα, δεν σε ξέρω. Δηλαδή δεν σε ήξερα ούτε προχτές, ούτε παραπροχτές. Δεν υπήρχες για μένα. Βασικά πέρα την οικογένεια σου, τους γείτονες σου, από όσους σε ήξεραν προσωπικά και κάποιους συναθλητές σου δεν υπήρχες για κανέναν. Χτες σε γνώρισα, κι αυτό μέσα από φωτογραφίες και βίντεο. Φαντάζομαι το ίδιο ισχύει και με τους περισσοτέρους. Έτσι μέσα σε μια μέρα έγινες κομμάτι της ζωή μας. Όλων. Τώρα μου λένε ότι έχεις κάνει ελληνικά και ευρωπαϊκά ρεκόρ. Τώρα που όλοι αρχίσαν να σε αποκαλούν πατρικά και οικεία και Αννούλα. Έγινες η Αννούλα τους. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο.

thano-raf-olympiakoi-foroiΓια την Ελλάδα ρε γαμώτο, μάθανε και οι πολλοί πως η σκοποβολή είναι Ολυμπιακό άθλημα. Μέχρι τώρα νόμιζαν ότι γίνεται με βελάκια στο παμπ, στο στρατό ή για να παίζουν τους άντρες οι μικροτσούτσουνοι της Χρυσής Αυγής. Εγώ το ήξερα κατά λάθος. Στα νιάτα μου ήμουν μέλος σκοπευτικού ομίλου στην Αθήνα και έκανα και λίγο τοξοβολία στη Φιλανδία. Έτσι ήξερα ότι και τα δυο είναι Ολυμπιακά αθλήματα. Αλλά είπαμε, εσένα δεν σε ήξερα. Να σου πω την αλήθεια δεν ήξερα καν ότι υπάρχουν σκοπευτήρια στην Ελλάδα πέρα από αυτό της Καισαριανής.

Να δεις τι θυμήθηκα τώρα βρε Αννα. Σκοπευτήριο από τσίγκινους τενεκέδες στη Καισαριανή, με στόχους ξαναχρησιμοποιημένους, σκοπευτήριο με τσίγκινους τοίχους για σένα που το γκρέμισε ο δήμαρχος γιατί δεν ταιριάζει στο ίματζ του χρυσού και του χάλκινου, χώρος τοξοβολίας που διαθέτει ακόμα και προσωπικές καμπίνες με ντουζ για τους ερασιτέχνες τοξοβόλους, στο Ελσίνκι. Άσχετο αλλά είπα να το βάλλω.

Κάτσε Άννα, γιατί έχω πολλά να σου πω. Πάμε καταρχήν στο βίντεο. Αυτό με τη νίκη σου. Πρέπει να το έχω δει και δέκα φορές. Ξέρεις, εκείνο που στη μια πλευρά είσαι εσύ και στην άλλη η κακιά Γερμανίδα. Κακιά, γιατί όλες οι Γερμανίδες λέγονται Άνγκελα. Φαντάζομαι καταλαβαίνεις το υπονοούμενο και το συμβολισμό.

Όταν κάνεις λοιπόν εκείνη τη πέμπτη βολή και πανηγυρίζεις, εγώ κάθε φορά κοιτάζω την οθόνη μουδιασμένος. Τι κάνουμε σε αυτές τις στιγμές; Φωνάζουμε γκοοοοοοοοόλ και χοροπηδάμε στον καναπέ ή με σεβασμό χτυπάμε παλαμάκια; Ή μήπως χαιρόμαστε που έχασε η Άνγκελα και βρίζουμε δυνατά; Να μωρή Σοϊμπλίτσα, σου δείξαμε πάλι! Ευτυχώς δηλαδή που δεν το βλέπουμε ζωντανό γιατί πως να δείξεις τον ενθουσιασμό σου όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις; Βλέπεις βρε Άννα, εγώ όπως και οι πολλοί Έλληνες έχουμε εκπαιδευτεί από τον Χαριστέα. Παρόλο από ότι σου είπα ήμουν μέλος σκοπευτικού ομίλου μόνο ο Χαριστέας μας έχει δείξει πως να πανηγυρίζουμε. Κεφαλιά ο Χαριστέας κι εμείς παλεύουμε υστερικά με τον καναπέ. Μ’ εσένα τι να κάνουμε;  

Θα μου πεις, γιατί με τον Πύρρο Δήμα ξέραμε; Την πρώτη φορά όχι, αλλά μετά μάθαμε. «Κάτω από την μπάρα», φωνάζαμε όλοι με μια φωνή. Χορωδιακά. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο. Στη σκοποβολή τι να φωνάξεις; Μπαμ και κάτω; Αέεεερα; Τι να φωνάξεις;

Είπα ποδόσφαιρο και θυμήθηκα το άσχετο. Εντάξει δεν ξέραμε πολλά για τη σκοποβολή, μήπως ξέρουμε για τα αλλά Ολυμπιακά αθλήματα; Τη γυμναστική τη μάθαμε χάρις στον Μελισανίδη, τέλος ο Μελισανίδης κανένας δεν ξέρει αν υπάρχει ελληνική γυμναστική στο Ρίο. Με την άρση βαρών, μετά τον Δήμα και μερικά ντοπέ ουτε που θέλουμε να ακούμε πιά. Κατά τύχη και μετά το δικό σου χρυσό και το αργυρό στη σκοποβολή, για να μη μας ξαναπιάσει πάλι κανένα μετάλλιο ξεβράκωτους, μάθαμε ότι έχουμε και κωπηλάτες στους Ολυμπιακούς του Ρίο. Γενικά οι γνώσεις μας στο θέμα …άγνωστες.

Για βγες Άννα και ρωτά όποιον θέλεις αν μπορούν να σου ονοματίσουν έντεκα Έλληνες Ολυμπιονίκες. Αντε να φτάσουν στους έξη. Ρώτα τους μετά πόσες μεταγραφές έκανε ο Μαριδάκης τα τελευταία πέντε χρόνια και θα σου ονοματίσουν εικοσιπέντε. Θα σου πουν μάλιστα και το όνομα των παιδιών τους, της γυναίκας τους και πως πίνουν τον καφέ τους. Βλέπεις Άννα στην Ελλάδα η σκοποβολή δεν είναι αθλητισμός. Αθλητισμός είναι ο Μαριδάκης, αυτός ο ύποπτος τύπος που αγοράζει πρωταθλήματα και ΜΜΕ, που αγκαλιάζει πολιτικούς και στήνει δημοτικά κόμματα. Αυτός είναι ο αθλητισμός στην Ελλάδα. Και αυτός με τους συν αυτούς, δεκαετίες τώρα μας έχουν εκπαιδεύσει να φωνάζουμε γκοοοοοοολ.

Η πλάκα στην ιστορία ξέρεις πια είναι Άννα; Ότι ακόμα και το δικό σου το Ολυμπιακό το χρυσό και το χάλκινο, για τα Μαριδάκια δεν μετράει όσο ένα πρωτάθλημα. Σε ένα μήνα ξεκινάει το πρωτάθλημα και εκεί θα σε ξεχάσουν όλοι. Και το κράτος θα σε ξεχάσει κι εσένα και τη σκοποβολή. Έχεις δει κανέναν Μαριδάκη με τσίγκινο γήπεδο; Με χρηματοδότηση από το κράτος ακόμα κι ένας απατεώνας αποκτάει στολίδι για να τα κονομάει και να αγοράζει πρωταθλήματα, εσένα θα σου φέρουν κοντέινερ να προπονείσαι. Μη χαλάσει και το ίματζ του δημάρχου. Τυχερούλα.

Διάβασα Άννα ότι δεν ήθελες πολιτικούς στην υποδοχή σου. Γιατί θα σε ρωτούσαν! Με αυτό το πλευρό να κοιμάσαι. Η Νέα Δημοκρατία, ναι αυτή του μεταμοντέρνου Κούλη, σε έκανε ήδη προεκλογική αφίσα. Ξεδιάντροπα και θρασύτατα η Τ.Ο. Οργάνωση της ΝΔ Πετρούπολης. Η Ελλάδα της αριστείας, σε μπλε ΝΔ φόντο κι εσένα δακρυσμένη. Συμβολικό. Δάκρυσες γιατί δεν είναι ο Κούλης πρωθυπουργός να σε υποδεχτεί κι όχι γιατί σκεφτόσουν τις θυσίες που έκανες εσύ και η οικογένεια σου. Στα παπάρια τους όλων. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο. Σε λίγο θα σε κάνει και εικόνισμα η Χρυσή Αυγή, το ότι σκοποβολή και όπου σκοποβολή …οι μαχαιροβγάλτες πρώτοι. Όσο για τον Τσίπρα, σε έκανε τουϊτ στο τουΐτερ, σαν να λέμε τσίρκο. 

Δεν θα σε ρωτήσουν Άννα πως θα σε κάνουν περατζάδα στο τσίρκο τους οι πολιτικοί γιατί δεν σε έχουν ανάγκη. Τα μετάλλια σου έχουν ανάγκη και στα έχουν πάρει ήδη. Στα πήραν τη στιγμή που ο πρώτος είπε ότι Ελλάδα κέρδισε ένα χρυσό και ένα χάλκινο στη σκοποβολή. Λυπάμαι που στο λέω αλλά αμφιβάλω αν μετά από δυο μήνες θα θυμάται κανένας το όνομα σου. Όπως δεν ενδιαφερθήκαν για τις θυσίες σου και τις δικές σου και της οικογένειας σου έτσι θα αδιαφορήσουν και για σένα. Ήδη Αννούλα τους, έχουν ξεχάσει το επώνυμο σου, αν πρόσεξες κανένας δεν το αναφέρει πια. Με το Αννούλα τους, σου κλέψανε το όνομα σου, έγινες κάτι απρόσωπο, χωρίς ιστορία και παρελθόν, χωρίς αγώνες και προσωπικές θυσίες, που περιγράφεται μόνο από δυο μετάλλια. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο.

Αγαπητή Άννα, για τον εαυτό σου και τους κόπους σου δάκρυσες και για τον εαυτό σου και με την οικογένεια σου πήρες αυτά τα δυο μετάλλια. Δεν τα πήρες για την Ελλάδα του Κούλη και του Αλέξη γι’ αυτό προσπάθησε να μη τους αφήσεις να σου τα πάρουν. Αλλά επειδή είμαι και λίγο κυνικός και στην Ελλάδα όλα συμβαίνουν, όπως και παλαιότερα άλλοι ολυμπιονίκες έδειξαν, η απόσταση μεταξύ του δεν θέλω τους πολιτικούς μέχρι του γίνομαι το κοριτσάκι της αφίσας είναι μικρή η απόσταση και οι σπόνσορες πολλοί, εύχομαι η Τ.Ο. Οργάνωση της ΝΔ Πετρούπολης να μην ήξερε κάτι που εμείς οι υπόλοιποι αγνοούμε!

Πάντα φιλικά,

Θάνος Καλαμίδας

**********************************************

Η αλήθεια είναι ότι ο πρωταθλητισμός σε όποιο άθλημα απαιτεί ιδιαίτερες και πολύ σοβαρές θυσίες και η ταυτοποίηση όλων με το ολυμπιακό μετάλλιο αδικεί και την Αννα και την οικογένεια της.

**********************************************

Προς Τ.Ο Οργάνωση ΝΔ Πετρούπολης και ΚουλόΝΔ γενικότερα, φτου σας χλεχλέδες, Αδώνιδες!

**********************************************

Συντροφιά μου για άλλη μια Παρασκευή ο Θάνος Ραφτόπουλος!

**********************************************

Στη φωτογραφία, το Ολυμπιακό πνεύμα της ΚουλόΝΔ! Ή πώς πιο Κούλης δεν γίνεσαι! 




Πατήστε εδώ για να διαβάσετε περισσότερα άρθρα του Θάνου Καλαμίδα!

 

 

Προηγουμενο ΑρθροΕπομενο Αρθρο

Θάνος Καλαμίδας, ένας Έλληνας στο Παρίσι και στο Λονδίνο και στο Βερολίνο και στο Τόκιο και τελευταία στο Ελσίνκι. Για εικοσαετία ελεύθερος σκοπευτής και αναλυτής για Βρετανικά μέσα με ανταποκρίσεις από τη Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα, από την Νικαράγουα μέχρι το Σουδάν. Τα τελευταία χρόνια αναλυτής για Σκανδιναβικά, Βρετανικά και Γαλλικά έντυπα σε θέματα που κυρίως αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα.

Αγαπητή Άννα, συγχαρητήρια

γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.

Αγαπητή Άννα - και όχι Αννούλα όπως πολύ «πατρικά» και οικεία σε αποκαλούν όλοι από προχτές -  συγχαρητήρια για το χρυσό και το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Συγχαρητήρια όχι γιατί κάνεις πρωταθλητισμό από τα δεκατέσσερα σου με άγνωστες για μας τους περισσοτέρους θυσίες, συγχαρητήρια όχι γιατί μόνο με προσωπική προσπάθεια από εσένα και την οικογένεια σου έφτασες εδώ που έφτασες, αλλά γιατί έφερες ένα χρυσό κι ένα χάλκινο μετάλλιο στην Ελλάδα. Η έμφαση στο τελευταίο, στην Ελλάδα και θα καταλάβεις σε λίγο το γιατί.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο