γράφει ο Νικόλαος Γκίκας.
Δύο σημαντικά πολιτικά γεγονότα έλαβαν χώρα στην πόλη των Τρικάλων. Δύο προσωπικότητες από το χώρο της κεντροδεξιάς, φορείς του θετικού μηνύματος του Προέδρου. Τόσο το προηγούμενο Σάββατο στην χοροεσπερίδα της ΝΟΔΕ Τρικάλων με τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, συνώνυμο του κύρους, όσο και σε αυτό της ΔΗΜ.ΤΟ με την έλευση του δυναμικού Άδωνη, οι φίλοι και τα στελέχη του κόμματος έδειξαν την υπεροχή.
Για όσους θυμούνται τα πέτρινα χρόνια του Σαμαρά στα Τρίκαλα, η διαφορά ήταν απίστευτη. Το ρεύμα είναι επιβεβαιωμένο στην κοινωνία. Μέχρι και απολωλότα πρόβατα ήτανε. Από τον αρχικό συναινετικό πυλώνα σταθερότητας απέναντι στον λαϊκισμό και τις ακρότητες, σήμερα η ΝΔ βρίσκεται σε διαρκή κατά μέτωπο αγώνα για την ενδυνάμωση του μεταρρυθμιστικού πλαισίου της, κάνοντας άνοιγμα στους πολιτικά άστεγους πολίτες.
Το στοίχημα είναι η οικοδόμηση εμπιστοσύνης. Είναι γνωστό στην Πειραιώς πλέον πως κυλιόμενες έρευνες δίνουν στη ΝΔ ποσοστά από 34 έως και 40%. Ο αγώνας πρωτοκλασάτων στελεχών του κόμματος ανά την Ελλάδα, με προσωπικό και ιστορικό κύρος, δίνει έμφαση σε υψηλότερα ποσοστά συσπείρωσης αλλά και στην προσέλκυση νέων ψηφοφόρων από τις τάξεις των αναποφάσιστων και του ευρύτερου κέντρου. Στόχος η αυτοδυναμία. Η Νέα Δημοκρατία, ενωμένη περισσότερο από ποτέ, προχωρά στη νίκη αφήνοντας πίσω την εσωστρέφεια, την γκρίνια και τις προσωπικές στρατηγικές.
Προφανώς και δε χρειάζεται επανάπαυση. Ο χειμαρρώδης λόγος του αντιπροέδρου άλλωστε, ο οποίος καταρρίπτει πολλούς μύθους περί άκρων, το διατυμπάνισε. Οι κυβερνώντες θα πιούνε το ποτήρι της ήττας, διότι η ασφαλέστερη δημοσκόπηση είναι εκείνη της αγοράς και του κόσμου. Διεκπεραιωτικά, τα μνημόνια τα οποία εμπεδώθηκαν από τις ελίτ ως τιμωρία και όχι ως η αναγκαία συνθήκη επιβίωσης του κράτους, τα αφήσαμε πίσω, αλλά η οικονομία, οι μεταρρυθμίσεις, οι δομές και οι θεσμοί πνέουν τα λοίσθια. Με ανεμομαζώματα και ανεμοσκορπίσματα δεν κυβερνάται η χώρα. Η οικονομία και η αγορά απαιτούν λύσεις ξεκάθαρες.
Η καταστροφική κοινωνική μηχανική δεν μπορεί να συνεχίζει για πολύ ακόμη. Και στο παρελθόν πρωθυπουργοί προσπάθησαν την ύστατη ώρα με παροχές να διασώσουν την κατάσταση, ωστόσο η ήττα τους είχε προδιαγραφεί στη συνείδηση των πολιτών εξαιτίας της πραγματικότητας. Η χώρα χρειάζεται αλλαγή. Αλλαγή οικονομική, κοινωνική ακόμη και πολιτιστική. Ιδιαίτερα αυτή μάλιστα καθότι αφορά το φανατισμό, το λαϊκισμό και το υποτιθέμενο ηθικό πλεονέκτημα μιας δογματικής, μονολιθικής και αντιπροοδευτικής Αριστεράς. Η υπεροχή της ΝΔ στην κοινωνία είναι αδιαμφισβήτητη και είναι βέβαιο πως θα εκφραστεί στην κάλπη ανάλογα.
