Έτσι λοιπόν όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου αναφερόμενος στο «μακεδονικό» είπε το περίφημο «το όνομα είναι η ψυχή μας», δεν με παραξένεψε καθόλου. Το θεώρησα φυσιολογική συνέχεια του «η Μακεδονία είναι μία, και είναι ελληνική», του Κωνσταντίνου Καραμανλή, το οποίο, κατά πολλούς, κρύβει και… επεκτατικές βλέψεις. Και φυσικά όταν ο Παπανδρέου, αλλά και οι όλοι οι πρωθυπουργοί και πολιτικοί έλεγαν «όνομα» εννοούσαν και όσα ακολουθούσαν το όνομα…
Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική από αρχαιοτάτων χρόνων. Ο χώρος που εκτεινόταν σήμερα ανήκει σε τρία διαφορετικά κράτη. Στην Ελλάδα, στην ΠΓΔΜ και στη Βουλγαρία, με το 51% να ανήκει στη χώρα μας. Αυτό γεωγραφικά. Ιστορικά, πολιτισμικά, ηθικά, η Μακεδονία είναι μία. Και είναι ελληνική. Γιατί κανείς, όσα χρήματα κι αν ρίξει στην προπαγάνδα, δεν μπορεί να αλλάξει ότι οι Μακεδόνες ήταν δωρικό ελληνικό φύλο. «Μάκεδνοι» (στην αττική διάλεκτο) στην όψη, δηλαδή επιμήκεις, υψηλοί. Ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο Φίλιππος Β΄ ήταν τρεις φορές ολυμπιονίκης. Που σημαίνει ότι απέδειξε στην ελλανόδικο επιτροπή ότι η καταγωγή του ήταν ελληνική, καθώς στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες μόνο Έλληνες είχαν το δικαίωμα να μετάσχουν. Και το Φιλιππείο στην Αρχαία Ολυμπία, δίπλα από το ιερό της Άλτεως που ήταν αφιερωμένο στον Δία, φιλοξενούσε χρυσελεφάντινα αγάλματα της Μακεδονικής Δυναστείας. Δηλαδή στον πιο ιερό τόπο των συνελλήνων, την Αρχαία Ολυμπία, ένα από τα βασικά ιερά ήταν μακεδονικό. Ξεκίνησε να το οικοδομεί ο Φίλιππος Β’ και το ολοκλήρωσε ο Μέγας Αλέξανδρος.
Ο Μέγας Αλέξανδρος, τον οποίο η προπαγάνδα της συριζαϊκής ΕΡΤ θέλησε να παρουσιάσει (ευτυχώς δεν επέμεινε) ως «κατακτητή των Ελλήνων», (λες και οι Σπαρτιάτες που νίκησαν τους Αθηναίους στον Πελοποννησιακό πόλεμο, δεν ήταν Έλληνες) τα αφιερώματά του, μετά τη νίκη στο Γρανικό Ποταμό, στους Έλληνες –δικούς του- Θεούς, τα προσέφερε, υπό την επιγραφή «Οι Έλληνες, πλην Λακεδαιμονίων», οι οποίοι, ως γνωστόν, δεν τον ακολούθησαν στην εκστρατεία του κατά των Περσών. «Οι Έλληνες», όχι οι «Μακεδόνες»… γιατί ο Αλέξανδρος Έλληνας ένιωθε, γιατί Έλληνας ήταν και στην καταγωγή και στην παιδεία. Και την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό μετέφερε στα πέρατα της οικουμένης. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, ώστε όταν οι μαθητές του Χριστού του ανήγγειλαν «Κύριε έχουν έλθει κάποιοι Έλληνες και θέλουν να σε δουν», Εκείνος απάντησε ότι «ήλθε η ώρα να δοξαστεί ο Υιός του Ανθρώπου» (Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου). Κι αυτό γιατί τα ελληνικά, την μητρική του γλώσσα, ήταν η κυρίαρχη γλώσσα, αυτή που μετέδωσε στα πέρατα του κόσμου ο Αλέξανδρος.
Αυτά είναι ιστορικές αλήθειες και δεν μπορεί να τις αμφισβητήσει οποιαδήποτε προπαγάνδα. Η Μακεδονία, και ό,τι εκπροσωπεί σε ιστορία και πολιτισμό διαχρονικά (γιατί η ιστορία εξελίσσεται), για κάθε άνθρωπο που γνωρίζει ιστορία, ήταν και είναι ελληνική.
Θα περιμένατε δίπλα από το «ήταν και είναι» να προστεθεί το εύλογο «και θα είναι» ελληνική. Δυστυχώς αυτό είναι δεν μπορούμε να το πούμε, πλέον και η ευθύνη γι’ αυτό ανήκει αποκλειστικά σε δύο πολιτικούς. Τον Αλέξη Τσίπρα και το πολιτικό του δεκανίκι Πάνο Καμμένο.
Εκείνο που δεν έχουν καταλάβει οι δύο συγκυβερνώντες είναι ότι με την απόφασή τους να αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως Μακεδονία και – το κυριότερο- να αναγνωρίσουν «μακεδονική» εθνότητα και γλώσσα, η ελληνική κυβέρνηση, στην ουσία αλλάζει την ιστορία. Γιατί όντως η Μακεδονία και ό,τι εκπροσωπεί σε ιστορία και πολιτισμό ήταν και είναι μέχρι σήμερα ελληνικά, αλλά στο μέλλον κάποιοι άλλοι, που δεν έχουν καμία σχέση, ούτε με την ιστορία, ούτε με τον πολιτισμό των Ελλήνων Μακεδόνων, θα χρησιμοποιούν το όνομά μας για να προσδιορίσουν όχι το γεωγραφικό χώρο που κατοικούν, αλλά για να προσδιορίσουν την εθνότητά τους (η οποία είναι σλαβική) και τη γλώσσα τους (η οποία είναι ένα κράμα σερβοβουλγαρικών).
Μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών, η ελληνική κυβέρνηση έδωσε το δικαίωμα σε ένα σλαβικό φύλο που κατοικεί σε ένα γεωγραφικό τμήμα της Μακεδονίας, να παράγει ιστορία στο όνομα της Μακεδονίας. Σε 100 χρόνια από σήμερα (δηλαδή σε τέσσερις γενιές, όσες έχουν περάσει από την απελευθέρωση της Μακεδονίας και της Θράκης από τον τουρκικό και βουλγαρικό ζυγό) όταν σε έναν νέο μαθητή οποιουδήποτε ευρωπαϊκού σχολείου μιλά κάποιος για τη Μακεδονία, είναι 100% βέβαιο ότι θα μιλά για τα Σκόπια. Στη συνείδησή του θα υπάρχει «μακεδονικό» έθνος και γλώσσα, γιατί αυτό θα υπάρχει και σε όλα τα σχολικά βιβλία όλου του κόσμου, με την άδεια της Ελλάδος. Και η αντίληψη που θα υπάρχει, όταν θα επισκέπτεται αυτός ο μαθητής τη Βόρειο Ελλάδα, θα είναι ότι η Ελλάδα κατέχει ένα τμήμα της Μακεδονίας!
Μα, θα μου πείτε, «στη Συμφωνία των Πρεσπών, υπάρχει υποσημείωση ότι η Μακεδονία των Σκοπίων δεν έχει σχέση με την αρχαία ελληνική Μακεδονία».
Αλήθεια, βαυκαλιζόμαστε; Ξέρετε ποτέ περίπτωση που η ιστορία να γράφτηκε με κάποια υποσημείωση;
Πρόκειται για ένα ιστορικά θανάσιμο λάθος σε βάρος της Ελλάδος. Την Κωνσταντινούπολη τη χάσαμε με πόλεμο. Τη Σμύρνη με πόλεμο. Τη Μακεδονία με μια… υπογραφή!
Το χειρότερο, βέβαια, όλων είναι ότι ούτε ο κ. Τσίπρας, ούτε ο κ. Καμμένος έχουν αντιληφθεί το μέγεθος της εθνικής απώλειας. Γιατί τα εδάφη ίσως να ανακτώνται. Η απώλεια της ιστορίας και του πολιτισμού, δεν μπορεί να αλλάξει, τουλάχιστον με ειρηνικά μέσα. Και όταν προσφέρεις το βασικό κομμάτι της ιστορίας σου σε κάποιους που δεν τους ανήκει, τότε είναι σαν να προσφέρεις την «ψυχή» σου. Και ο μεν Φάουστ έδωσε την ψυχή του στο διάβολο για να ζήσει αιώνια. Οι Τσίπρας και Καμμένος προσέφεραν την «ψυχή» της Ελλάδος για να επιβιώσουν στην εξουσία για λίγους ακόμα μήνες… Τόσο φτηνοί… Τόσο ανιστόρητοι… Τόσο μικροί και ξεδιάντροποι…
Είναι δεδομένο ότι ο κ. Τσίπρας με την ψήφο στήριξης του κ. Καμμένου έπραξε ό,τι δεν τόλμησε ποτέ να σκεφθεί κανένας Έλληνας πολιτικός, πολύ περισσότερο δε, να πράξει: Άλλαξε την ιστορία… προς όφελος των Σκοπίων! Έτσι θα μείνει στην ελληνική ιστορία. Μια μαύρη σελίδα που, ελπίζουμε, να μην υπάρξει ξανά πολιτικός να μιμηθεί.
