Στις 4 Οκτωβρίου 2009 παίρνει στις εθνικές εκλογές 4.53%. Θα αναρωτηθεί κάποιος πως ανέβηκε αυτό το κόμμα του 4% στο 36% ; Η απάντηση είναι, με μία παροχολογία τεράστια, με πολύ λαϊκισμό, με πολλές αρνήσεις και να μην δέχεται τίποτα, ως άγγελος της κάθαρσης, την καταπολέμηση της διαπλοκής, αλλά και ο φορέας της ελπίδας.
Τώρα όμως η πραγματικότητα είναι άλλη μετά τις παλινωδίες του πρώτου επτάμηνου της διακυβέρνησης του με αποκορύφωμα το δημοψήφισμα. Όλα άλλαξαν, ο Τσίπρας από το περσινό καλοκαίρι ζει στον αστερισμό του τρίτου μνημονίου, που είναι και πιο σκληρό.
Έχει όμως και τα δικά του εσωκομματικά προβλήματα με τους 53 που θέλουν να παίξουν έναν σημαντικό ρόλο. Αυτόν τον ρόλο τον επωμίζεται ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, που θέλει να έχει ενεργό ρόλο στο ΣΥΡΙΖΑ. Οι πιο αριστεροί λένε ότι έχουμε χάσει την φυσιογνωμία μας υλοποιώντας το μνημόνιο και έχουμε χάσει το ριζοσπαστισμό που είχαμε, άλλοι λένε ότι έχουμε απορροφηθεί από τους ΑΝΕΛ και έχουμε μετακομίσει λίγο προς τα δεξιά, οι πιο λογικοί και σκεπτόμενοι ισχυρίζονται ότι το άνοιγμα προς την κεντροαριστερά θα ήταν μία λύση, αλλά οι παλιές καραβάνες λένε, ότι πρέπει να προσδιορίσουμε τι είδους φυσιογνωμία θέλει να έχει το κόμμα, αλλά με διεύρυνση όχι μόνο στο εσωτερικό αυτή την φορά, αλλά και σε άλλους πολιτικούς φορείς. Αυτό θέλει να κάνει ο Τσίπρας στο συνέδριο, μία διεύρυνση όχι μόνο εσωκομματική.
Αυτόν τον έναν χρόνο ο κ. Τσίπρας έχει πολλά προβλήματα και με κάποιους υπουργούς της κυβέρνησης τους. Προβλήματα κατά καιρούς έχουν δημιουργήσει ο Πάνος Σκουρλέτης που βάζει βέτο συχνά-πυκνά στην πώληση της ΔΕΗ, ο κ. Πολάκης που δεν το έχει σε τίποτα να επιτεθεί στον καθέναν με κάποιες από τις δηλώσεις του να προκαλούν γέλιο, άλλες να μην συμβαδίζουν με έναν υπουργό και γενικά επιτίθεται και κάνει αήθεις δηλώσεις. Ο κ. Κυρίτσης κατά καιρούς με τις δηλώσεις του να θέτει θέματα ταξικού περιεχομένου. Τελευταία ο υπουργός παιδείας με τις δηλώσεις για την εκκλησία, αλλά και για τα θρησκευτικά που άνοιξε νέο κύκλο συζητήσεων με την εκκλησία. Ο κ. Παπάς με τον «ωραιότερο» διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες που θύμιζε «Big Brother».
Παπάς, Πολάκης, Φίλης παίζουν με τους θεσμούς, ο καθένας με τον δικό του τρόπο και στην μέση του τριγώνου είναι ο κ. Τσίπρας, που έχει ρόλο μόνο παρατηρητή και δεν επεμβαίνει δίνοντας μία αίσθηση συγκάλυψης σε όλα αυτά τα κομβικά θέματα.
Όλα εδώ πληρώνονται για την κυβέρνηση, όπως και για όλους. Τα ψέματα τα πλήρωσε, τώρα μένει να δούμε πότε θα πληρώσει και όλο αυτό που συντηρεί και παρατηρεί. Διότι τα ψέματα τελείωσαν για τον κ. Τσίπρα και όχι μόνον για αυτόν.
Όπως θα έλεγε και ένας νέος, ο κ. Τσίπρας δεν το έχει, δεν του βγαίνει αυτό που κάνει.
Τέλος, στο συνέδριο περιμένουν την επανεκλογή του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα δεχθεί πίεση όχι μόνο από τους 53 αλλά μάλλον και από την Περιφερειάρχη Αττικής και μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου.
Η εσωκομματική γεωμετρία του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να έχει από αριστερά μέχρι αριστεροδεξιά . Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει χαθεί η γεωμετρία του κατά την διάρκεια που βρίσκεται στην διακυβέρνηση του τόπου, αλλά μάλλον θα ψάξει να την βρει.
