Έχουμε συμπληρώσει εξήμισι χρόνια υπαγωγής σε ειδικό καθεστώς διάσωσης προκειμένου να αποφευχθεί μια άτακτη χρεοκοπία, η οποία θα έβαζε σε περιπέτειες το παγκόσμιο σύστημα. Στην Ελλάδα υπάρχει πλήθος αφελών οι οποίοι πιστεύουν ότι μπορούμε να προκαλέσουμε παγκόσμια σεισμό, συνοδεύοντας την επιχειρηματολογία τους με την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Προφανώς, πρόκειται για ανθρώπους αμόρφωτους, με άγνοια κινδύνου ή με… σκοπιμότητες. Μιλάμε για τύπους που έχουν ως άποψη ότι στρέφοντας ένα 45άρι περίστροφο στον κρόταφό τους και πυροβολώντας, θα τη βγάλουν… καθαρή με κάποιες αμυχές! Η θέση της Ελλάδας είναι εντός του ευρώ που τείνει να αποτελέσει το ισχυρότερο νόμισμα παγκοσμίως απειλώντας και την πρωτοκαθεδρία του δολαρίου. Ειδικά μάλιστα στην περίπτωση που ο Τραμπ αρχίζει να παίζει… τραμπάλα πάνω στις ευαίσθητες οικονομικές, τραπεζικές και χρηματιστηριακές ράγες στις οποίες βρίσκεται η αμερικανική οικονομία. Όλα όμως, θα κριθούν στην πράξη και εκ του τελικού αποτελέσματος. Προς το παρόν δεν μπορούμε να προεξοφλήσουμε τίποτα, είτε θετικό, είτε αρνητικό.
Το ερώτημα όμως είναι τι κάνουμε εμείς. Προς το παρόν έχουμε μια κυβέρνηση που μιλάει για τη ρύθμιση του χρέους, χωρίς να κάνει κάτι ώστε να σταματήσουν οι γενεσιουργές αιτίες τροφοδότησης των ελλειμμάτων και του χρέους. Βάζει το κάρο μπροστά από το… άλογο. Όπως πολύ σωστά λένε και οι Αμερικανοί, οι οποίοι ευθυγραμμίζονται με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (το οποίο άλλωστε χρηματοδοτούν) πρώτα πρέπει να ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις και μετά να ρυθμιστεί το χρέος. Εμείς, εδώ στην Αθήνα, ή κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε ή δεν καταλαβαίνουμε…
Οι επισκέψεις ξένων ηγετών στη χώρα μας, όπως διατείνεται η κυβέρνηση έχουν να κάνουν με τη βελτίωση της διεθνούς εικόνα της. Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Οι ξένοι ηγέτες έρχονται στην Ελλάδα για να υπενθυμίσουν στην κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου ότι πρέπει να πράξει το αυτονόητο. Η άλλη μισή αλήθεια είναι ότι έτσι όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα το κλίμα στη χώρα, δεν υπάρχει πρόσφορο έδαφος για προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Τουλάχιστον, σε ευρεία κλίμακα και έως το 2020 οπότε και πρέπει να έχουν πέσει στην οικονομία καμιά εκατοσταριά δισ. ευρώ για να επιστρέψει η οικονομία στην κατάσταση του 2014! Με αυτήν την κυβέρνηση τέτοιου ύψους επενδύσεις μάλλον πρέπει να τις ξεχάσουμε. Μένει να μας διαψεύσει στην πράξη, κάτι που θα ήταν εξαιρετικά θετικό για τη χώρα, αν και κάτι τέτοιο είναι κάπως δύσκολο με βάση τα σημερινά δεδομένα.
Αυτό που προέχει για τη χώρα είναι η εκλογή μιας κυβέρνησης με καθαρά κεντροδεξιό και φιλελεύθερο πρόσημο. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι ανακοινώνει στις προγραμματικές της δηλώσεις σαφές χρονοδιάγραμμα μείωσης των φόρων, ποσοτικοποιεί τις δαπάνες που πρέπει να περισταλούν και ανακοινώνει με το… νι και με το σίγμα τους άχρηστους και αναποτελεσματικούς κρατικούς φορείς που δεν έχουν αντικείμενο και πρέπει να κλείσουν. Ακολούθως, διαμορφώνει έναν οδικό χάρτη για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας καλώντας τους επενδυτές να προσκομίσουν εντός τριμήνου τα απαραίτητα έγγραφα του business plan και αμέσως να πιάσουν… δουλειά. Η διαδικασία αυτή μπορεί να γίνει με τον πιο απλό τρόπο: με τις υπογραφές και τις υπεύθυνες δηλώσεις όλων των εμπλεκομένων και με τη σφραγίδα έγκυρων πιστοποιητών της αγοράς, με την υπενθύμιση ότι σοβαρές παραλείψεις θα διώκονται αυστηρά από τη νομοθεσία. Όταν ο επενδυτής ξέρει ότι δεν πρόκειται να ταλαιπωρηθεί παραπάνω από 3 μήνες, ότι η επένδυσή του χρόνο με τον χρόνο θα γίνεται πιο αποδοτική λόγω μειωμένης φορολογίας και ότι το εργασιακό και ασφαλιστικό σύστημα θα είναι σύγχρονο, ευέλικτο και προσαρμοσμένο στα δεδομένα της οικονομίας μας, τότε δεν θα το… πολυσκεφτεί: θα κινητοποιήσει μέρος των κεφαλαίων του με προορισμό την Ελλάδα.
Μόλις γίνουν τα παραπάνω απλά για όσους ξέρουν από οικονομία, αλλά ίσως πολύ… δύσκολα όταν μιλάμε με όρους πολιτικής, τότε θα δούμε να καταρρέουν τα επιτόκια των κρατικών τίτλων, να εκτινάσσεται το Χρηματιστήριο και να αλλάζει το κλίμα για τη χώρα μας. Όλα τα υπόλοιπα είναι λόγια και… φιοριτούρες τα οποία εκστομίζονται από πρόσωπα και πολιτικούς χώρους που δεν έχουν καμιά σχέση με τον σύγχρονο τρόπο παραγωγής πλούτου και εισοδημάτων ή έχουν ιδεοληπτικές αγκυλώσεις και εμμονές.
Ο δρόμος που έχουμε να βαδίσουμε μπροστά μας δεν είναι εύκολος ούτε στρωμένος με… ροδοπέταλα, καθώς τη διετία 2015-2016 η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «φόρτωσε» στην οικονομία και τους πολίτες ένα πρόσθετο και δυσβάστακτο βάρος που είναι δεδομένο ότι θα μπορούσε να αποφευχθεί. Οι άνθρωποι έπαιξαν στα ζάρια την τύχη της χώρας και επιβάρυναν χωρίς λόγο τις επόμενες γενιές, ακυρώνοντας την ισχυρή αλλαγή τάσης στην οικονομία έτσι όπως αυτό είχε καταγραφεί στα μεγέθη του 2014. Μπορεί τα λάθη να τα παραπέμπουμε στον ιστορικό του… μέλλοντος, ωστόσο, κάποια στιγμή σε αυτήν τη χώρα πρέπει να μιλήσουμε και με όρους απόδοσης ποινικών ευθυνών…
Η χώρα κατέρρευσε γιατί επί δεκαετίες δεν ήταν δομημένη σε ισχυρές βάσεις. Στη συνέχεια, κλήθηκαν καμικάζι-πολιτικοί για να αποκαταστήσουν τις ισορροπίες λαμβάνοντας σκληρότατα μέτρα που σε κάποιο βαθμό θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί. Και μόλις το οικοδόμημα έδειχνε ότι είχε ενισχυθεί και διαμορφωθεί σε νέες πιο ισχυρές βάσεις, ήρθαν ο λαϊκισμός και η πολιτική απάτη για να του προκαλέσουν νέα μεγάλη ζημιά. Απομακρυνθήκαμε θεαματικά από τους στόχους για το έλλειμμα και το χρέος και το κλίμα στην οικονομία επιβαρύνθηκε σημαντικότατα. Οι πολίτες υποφέρουν ακόμη περισσότερο, αν και πίστεψαν ότι αυτή η κυβέρνηση θα τους… έσωζε από τους προηγούμενους. Τώρα, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα και αν δεν υπάρξει σύντομα ένα πολιτικό σοκ ώστε να αλλάξει το κλίμα, τότε θα πρέπει να περιμένουμε τα… χείριστα. Σε μια τέτοια (απευκταία) περίπτωση, δυστυχώς, δεν θα έχει κανένας τη διάθεση να μιλήσει για τις… αυταπάτες και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα γιατί θα είναι πολύ αργά…
