Πληροφορίες -που ζητήσαμε από χθες δημοσίως να διαψεύσει ή να επιβεβαιώσει ο πρωθυπουργός-αναφέρονται σε ένα δεύτερο mail που εστάλη από την τρόικα, με το οποίο οι δανειστές απαιτούν και νέα μέτρα.
Σκέφτομαι και εγώ, όπως ίσως το σκέφτονται πολλοί, ότι η τρόικα πλέον παίζει σαν την γάτα με το ποντίκι, με τα όρια πολιτικής αντοχής και επιβίωσης της σημερινής συγκυβέρνησης, την οποία επιμελώς το τελευταίο διάστημα εξευτελίζει, αναγκάζοντάς την σε διαρκείς κωλοτούμπες.
Και θα είχε μεγάλη πλάκα να συνεχίσει να παρακολουθεί κάποιος το συγκεκριμένο παιχνίδι εάν πίσω από αυτό δεν υπήρχε η τραγωδία ενός ολόκληρου λαού και η γελοιοποίηση μίας περήφανης χώρας.
Όμως, όσα έχει περάσει ο λαός τα τελευταία πέντε χρόνια, και όσα του ετοιμάζουν ακόμα να περάσει οι δανειστές και οι σημερινοί κυβερνήτες, δεν έχουν καμία πλάκα.
Αντίθετα, μας θυμώνουν, μας οργίζουν και μας ωθούν να δουλεύουμε μέρα νύχτα, ώστε με τη δύναμη του λαού, να ξημερώσει μία πραγματική μέρα ελπίδας, σύντομα σε αυτό τον τόπο.
Δυστυχώς για την κυβέρνηση, ήμασταν πολλοί αυτοί που βλέπαμε τα «σημάδια» και προειδοποιούσαμε, ενώ τα παπαγαλάκια της κακιάς συμφοράς έσπευδαν να λοιδωρήσουν, να απαξιώσουν και να λασπώσουν όλες τις φωνές που έβλεπαν την μεγάλη καταστροφή να έρχεται. Καταστροφή στην αγορά, στην ελληνική επιχειρηματικότητα, στο ασφαλιστικό, στην αγορά εργασίας, στην ιδιοκτησία και στο σύνολο της μεσαίας τάξης στην Ελλάδα.
Επιβεβαιωνόμαστε. Και είναι κάτι, που ειλικρινά το λέω με πίκρα και με θλίψη. Γιατί πέρα και πάνω από πολιτικός, είμαι πολίτης αυτής της χώρας και μάλιστα, πατέρας τεσσάρων παιδιών.
Αλλά, όχι, δεν το βάζουμε κάτω… Όσοι γαλουχηθήκαμε με τις πολιτικές αρχές του κοινωνικού φιλελευθερισμού, όπως τον όρισε ο εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής και διατηρούμε ακέραιες τις παρακαταθήκες της μεγάλης λαϊκής κεντροδεξιάς, ξέρουμε ότι ο πιο σπουδαίος είναι ο πιο δύσκολος αγώνας. Και αυτόν δίνουμε, και θα συνεχίσουμε να δίνουμε, για να σταθεί στα πόδια της αυτή η κακόμοιρη πατρίδα.
Και ξέρουμε επίσης, ότι για να τα καταφέρουμε, θα συμμαχήσουμε με όλες τις δημοκρατικές και πατριωτικές δυνάμεις, για ενωθεί και πάλι ο ελληνισμός και να μπορέσει να μεγαλουργήσει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Τις προηγούμενες μέρες είχα την ευκαιρία, μαζί με τον Πάνο Καμμένο, να συναντηθούμε με όλες σχεδόν τις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις.
Όλες ζητούν από την κυβέρνηση να μη δεχτεί τις απαιτήσεις της τρόικας, για μεταβολή του χαμηλού ΦΠΑ.
Υπάρχει γενικότερη ανησυχία σχετικά με τις απαιτήσεις των δανειστών για τις αυξήσεις συντελεστών και σε άλλες κατηγορίες προϊόντων και υπηρεσιών που έχουν τώρα ΦΠΑ 13%, όπως είναι τα τρόφιμα, οι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος, οι ιατρικές επισκέψεις, κλπ. Ακόμα, η αύξηση του ΦΠΑ στα ξενοδοχεία από το 6,5% στο 13% θα φέρει στο κράτος έσοδα 300 εκατ. ευρώ, αλλά θα μειώσει το ΑΕΠ της χώρας κατά 2%, δηλαδή κατά 3,8 δις ευρώ, αναφέρουν οι ξενοδόχοι.
Από την άλλη πλευρά, διαβάζουμε πως οι δανειστές θα επιβάλλουν τη χορήγηση μιας πιστωτικής γραμμής με ενισχυμένους όρους στην Ελλάδα, που όμως δεν διευκρινίζονται επακριβώς. Το μόνο βέβαιο, όπως φαίνεται, είναι πως οι δανειστές θέτουν ένα πολύ αυστηρό πλαίσιο, που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την εφαρμογή νέων ακραίων μέτρων.
Και την ίδια ώρα, η κυβέρνηση εξακολουθεί να νομίζει ότι μπορεί να κοροϊδεύει ακόμη τον Ελληνικό λαό, αλλά και παριστάνει ότι δεν βλέπει τις κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας, που με το έτσι θέλω αδιαφόρησαν για την τήρηση των κανόνων του συμφώνου σταθερότητας και στους προϋπολογισμούς, που υπέβαλαν για το 2015, στην ευρωπαϊκή επιτροπή και αγνόησαν επιδεικτικά τις συστάσεις για τη λήψη μέτρων με στόχο τη μείωση των δημοσίων ελλειμμάτων τους.
Αναφέρθηκα λίγο νωρίτερα σε κάποια από τα νέα μέτρα. Όμως, μήπως υπάρχουν και άλλα που δεν λέγονται ή δεν έχουν ακουστεί μέχρι σήμερα; Ρωτάω ευθέως τους κυβερνώντες: Θα μειωθεί και άλλο ο μισθός στους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας; Θα αυξηθούν σε 20 τα ελάχιστα έτη ασφάλισης; Θα «παγώσουν» οι συντάξεις μέχρι το 2017 ή το 2018; Θα μειωθούν κι άλλο οι πόροι προς την αυτοδιοίκηση;
Και αν συμβούν αυτά -ή έστω κάποια από αυτά- ξαναρωτάω: Οι κ.κ. Σαμαράς, Βενιζέλος και από κοντά, όλοι οι υπουργοί και οι βουλευτές της συμπολίτευσης δεν διαβεβαίωναν τους πάντες ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν νέα μέτρα; Δεν κόμπαζαν ότι αυτοί -και όχι ο κ. Τσίπρας- έσχισαν τα μνημόνια; Δεν περηφανεύονταν για το ότι η Ελλάδα βγήκε στις αγορές; Δεν μας έλεγαν ότι το ΔΝΤ θα φύγει από την μέση; Τώρα, τι θα βρουν πάλι να πουν για να ψηφίσουν τα νέα μέτρα;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η χώρα βρίσκεται σήμερα σε χειρότερη θέση από το 2012. Δεν το λέω εγώ, το λένε τα νούμερα. Και πρωτίστως, το νούμερο του χρέους της χώρας.
Το όραμα της εξόδου από το μνημόνιο, οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος το μετέτρεψαν σε κουρελόχαρτο και σε ανέκδοτο. Οι υποσχέσεις για φυγή από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης έμειναν θεωρίες. Η αγορά είναι ακόμα «στεγνή». Και οι πολίτες, ακόμα πιο φτωχοί από όσο ήταν πριν τρία χρόνια. Όσοι εξακολουθούν να υποστηρίζουν το αντίθετο, είτε ονειροβατούν είτε είναι στυγνοί ψεύτες. Και μάλλον το δεύτερο…
Ουσιαστικά και τυπικά, η χώρα μας σήμερα είναι καταχρεωμένη και ταυτόχρονα χρεοκοπημένη.
Ο Σαμαράς μιμούμενός τον Γιώργο Παπανδρέου, συνεχίζει και αυτός το «ναι σε όλα», ενισχύοντας την ετεροβαρή σχέση με τους δανειστές, οι οποίοι έχοντας τις υπογραφές τους, απεδείχθη ότι μπορούν να απαιτούν ότι θέλουν.
Το πρόβλημα και έπειτα από 5 χρόνια ύφεσης και κρίσης, το ελληνικό μοντέλο παραμένει το ίδιο εν μέσω κρίσης παρά την συρρίκνωση, παρά τις περικοπές.
Μόνο το διεφθαρμένο και σάπιο σύστημα της διαπλοκής έχει επιβιώσει, πάλι εις βάρος της Χώρας και του λαού. Όπλα τους, η τρομοκράτηση, τα συνεχή ψευδή, η διάλυση των θεσμών, το κουρέλιασμα των συνταγματικών κανόνων.
Και όμως οι καταστροφείς, δηλώνουν ακόμα διασώστες!
Δεν μαραζώνουμε μόνο οικονομικά και εθνικά αλλά και δημογραφικά:
Το 2013 γεννήθηκαν 80.940 ελληνόπουλα ενώ «αποδήμησαν εις Κύριον» 117.940 Έλληνες και άλλοι 44.000 έφυγαν για άλλες χώρες. Αλλά εδώ, οι Σαμαράς και Βενιζέλος, θεωρούν τα παιδιά φορολογικό τεκμήριο! Αν αυτό δεν είναι ορισμός του παραλογισμού, τότε τι άλλο θα μπορούσε να είναι;
Είναι δυνατόν κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να συζητούμε έναν προϋπολογισμό που προβλέπει εικονική ανάπτυξη 2,9% και που στηρίζεται σε τρεις…εικονικές επιθυμίες;
Να έχει η χώρα αύξηση επενδύσεων κατά 11,7%, αύξηση των εξαγωγών κατά 5,2% και αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 6%.
Από ποια στοιχεία προκύπτει ότι όντως θα έχουμε αυτά τα ποσοστά αυξήσεων; Δεν υπάρχει κανένα απολύτως στοιχείο που να το πιστοποιεί. Είναι ευσεβείς πόθοι.
Την ώρα που φέρνουν τον εικονικό προϋπολογισμό, υπάρχει και η σκληρή πραγματικότητα των αριθμών:
Τα χρέη των Ελλήνων προς την Εφορία έφτασαν τα 72 δισ. ευρώ. Κάθε μήνα προστίθεται 1 δισ. στις οφειλές.
Ρωτώ τον κ. Χαρδούβελη: Τι θα κάνετε με τους δια βίου οφειλέτες;
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας προειδοποιεί ότι η Ελλάδα έχει έρθει αντιμέτωπη με μια παρατεταμένη κοινωνική κρίση, αν δεν ληφθούν μέτρα για την ανάσχεσή της.
Ποια ανάπτυξη θα έρθει όταν οι τρεις βασικοί παράγοντες – χαμηλοί φόροι με σταθερό φορολογικό σύστημα, μηδενική γραφειοκρατία, μηδενική διαφθορά -είναι ανύπαρκτοι;
Χρήματα του ΕΣΠΑ δεν εκταμιεύονται, επενδυτικά προγράμματα είναι στα ράφια επί χρόνια (ούτε τα Υδατοδρόμια δεν έγιναν 10 χρόνια τώρα), με κρυφή εντολή σταμάτησαν τις επιστροφές φόρου κ.ο.κ.
Η χώρα εισάγει καρύδια, τσολιαδάκια, ακόμα και… ψωμάκια από την Κίνα! Μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη της οικονομίας με δραματική αύξηση των οφειλετών σε τράπεζες και εφορία;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού στην επιτροπή οικονομικών είχαμε επισημάνει ότι το πιθανότερο σενάριο ήταν η τρόικα σε στενή συνεργασία με το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο, να έχουν προ πολλού έτοιμο στο συρτάρι το νέο μνημόνιο, το οποίο και θα πλασάρουν στην ελληνική κοινωνία κατά τη διάρκεια των χριστουγεννιάτικων ημερών.
Να που λίγες μέρες έφταναν για να επιβεβαιωθούμε δυστυχώς για άλλη μια φορά.
Και ενώ μπροστά στα μάτια μας συμβαίνουν όλα αυτά, έχουμε και την κυβέρνηση να συνεχίζει τα ψέματα της και να μας λέει ότι όλα πάνε καλά με το δημόσιο χρέος είναι βιώσιμο, την ίδια ώρα που για τις αγορές φαίνεται πως είναι αυτονόητο ότι το δεν είναι βιώσιμο!
Ένα δημόσιο χρέος που όπως αποδείξαμε κι αναδείξαμε στην εισήγησή μας κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, υπερβαίνει τα 500 δις ευρώ και με σύνολο δαπανών εξυπηρέτησης του, 152 δις ευρώ μόνο για το 2014. Ασύλληπτοι αριθμοί για μια χώρα με ΑΕΠ μόλις 178,9 δις ευρώ το 2014.
Επίσης, όλοι γνωρίζουμε ότι κυνηγάμε πρωτογενή πλεονάσματα που δημιουργούνται από αφαίμαξη του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών. Αυτό σημαίνει συρρίκνωση του ΑΕΠ.
Ποιος θα έρθει να επενδύσει σε μια χώρα που η οικονομία της βουλιάζει συνεχώς στην ύφεση και δεν ανακάμπτει η αγοραστική δύναμη των πολιτών της;
Όλα αυτά δεν μπορεί να μην τα γνωρίζει η κυβέρνηση. Δεν μπορεί να μην τα γνωρίζει και η κυρία Μέρκελ και η κυρία Λαγκάρντ. Τα ξέρουν καλά και στο Βερολίνο όπως και στην έδρα του ΔΝΤ. Γιατί λοιπόν επιμένουν στην ίδια συνταγή; Γιατί δεν τους υποχρεώνουμε να συμβιβαστούν με την σκληρή πραγματικότητα που εκείνοι δημιούργησαν; Γιατί τους επιτρέπουμε να εμμένουν σε μια εσκεμμένη αδιαλλαξία όπως συνέβη και στις συνομιλίες τρόικας κυβέρνησης στο Παρίσι;
Ο προϋπολογισμός του 2015, όπως τελικά θα διαμορφωθεί, θέλει να παραμείνουμε, ποιος ξέρει για πόσα χρόνια «διασωληνωμένοι» μέσω πρωτοφανών φοροεπιδρομών που αφαιρούν εισοδήματα από την αγορά και με περικοπές δημόσιων δαπανών που εξασθενίζουν ακόμη περισσότερο τη ρευστότητα κίνησης της οικονομίας.
Ο δημόσιος τομέας, με αιτιολογία τη δική του ισοσκέλιση, επιβάλλει στον ιδιωτικό αφαιμάξεις ρευστότητος, με συνέπεια τη σωρευτική ύφεση της οικονομίας (κατά -30%) και εκτίναξη της ανεργίας σε 27%.
Παράλληλα, στις υπέρ του Δημοσίου αφαιμάξεις της οικονομίας προστίθενται εξίσου μοιραίες αφαιμάξεις υπέρ του τραπεζικού συστήματος, με τελική συνέπεια τη νέκρωση κάθε οικονομικής κινητικότατος.
Κι ακόμη, οι «διασώσεις» ελληνικών τραπεζών με χρήμα από το εξωτερικό χρεώνονται στο ελληνικό Δημόσιο, αλλά με τελικό αποδέκτη την ελληνική οικονομία και τους Έλληνες φορολογουμένου.
Η οικονομία γονατίζει προκειμένου να συνδράμει στην υποθετική εξυγίανση του κράτους, ενώ παράλληλα το τελευταίο δεν επιστρέφει τη ρευστότητα που αποσπά από αυτήν.
Ομοίως, η οικονομία πλήττεται καίρια προκειμένου να στηρίζει τις τράπεζες, μως αυτές δεν επιστρέφουν το χρήμα που αφαιρείται υπέρ αυτών από την οικονομία.
Πώς μπορεί η οικονομία να εξέλθει από την ύφεση ενόσω οι τράπεζες όχι μόνον δεν τη χρηματοδοτούν, αλλά και αποσπούν από αυτήν όλο και περισσότεροι πόρους με αιτιολογία τη δική τους σταθεροποίηση;
Παρά τις στατιστικές αλχημείες και αριθμομαλάξεις από την ΕΛΣΤΑΤ, έπειτα από 4ετία αρνητικών επιδόσεων, η κατεστραμμένη ελληνική οικονομία, προσπάθησαν οι Σαμαράς και Βενιζέλος με την κυβερνητική «κομπανία» και από κοντά όλα τα μνημονιακά αλαλάζοντα των ΜΜΕ να εμφανίσουν κάποια σημεία κάποιας αβέβαιης επανεκκίνησης.
Για το 2014, είπαν, πως ο ρυθμός του ΑΕΠ αναμένεται πρώτη φορά ελαφρά θετικός, όπως επίσης η κατανάλωση νοικοκυριών και οι επενδύσεις επιχειρήσεων σε κεφαλαιακούς εξοπλισμούς.
Ωστόσο, με την αφόρητη πίεση των προαναγγελθέντων πρόσθετων φοροεπιδρομών, έσβησαν και οι τελευταίες «σπίθες» ελπίδας που διατηρούσαν κάποιοι καλοπροαίρετοι Έλληνες, ως προς το εύρος και τη διάρκεια των θετικών ρυθμών.
Όταν η κυβέρνηση προαναγγέλλει πρωτογενές πλεόνασμα υπερδιπλάσιο του περυσινού, αυτό τι άλλο σημαίνει παρά την πρόσθετη αφαίμαξη ρευστότητας υπέρ του Δημοσίου;
Όταν τα έσοδα από τη φορολόγηση εισοδήματος σχεδιάζονταν αυξημένα κατά 27,3% και των λοιπών άμεσων φόρων κατά 63,8%, πώς είναι δυνατόν να υπάρξει, έστω και ένας που να μην αντιλαμβάνεται, πως έρχεται το μεγαλύτερο «τσουνάμι» φορολεηλασίας, που ούτε καν καταγράφεται στον συζητούμενο προϋπολογισμό;
Με τη συντριπτική υπερφορολόγηση η χώρα μας συναγωνίζεται πλέον τις σκανδιναβικές χώρες στο ύψος της φορολογικής πίεσης επί του εισοδήματος, ενώ παράλληλα στην ποιότητα της κοινωνικής προστασίας των εργαζομένων συναγωνίζεται την ανατολική Ευρώπη, με ανύπαρκτη κοινωνική μέριμνα και με μόνιμο πρόσχημα την ανεύρετη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας
Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία μας οδήγησε το… success story του κ. Σαμαρά. Επιπλέον, επιτρέψτε μου να σχολιάσω:
1ον Η όποια απίθανη ανάκαμψη δεν επαρκεί για να βγάλει την οικονομία από την ύφεση.
2ον Είναι άλλο πράγμα η ανάκαμψη κάποιων οικονομικών μεγεθών κι άλλο η ανάπτυξη που θα γίνει αισθητή στην τσέπη των Ελλήνων πολιτών,
3ον Ο ισχυρισμός ότι υπάρχουν στέρεες βάσεις για την ουσιαστική ανάκαμψη της οικονομίας απεδείχθη πόσο ψευδής ήταν, καθώς και πόσο προκλητικά και παραπλανητικός, είναι αφού παραβλέπει τη σκληρή πραγματικότητα της χώρας.
4ον Η Ελλάδα παραμένει στις 4 πιο επικίνδυνες για χρεοκοπία χώρες στον κόσμο μαζί με Ουκρανία, Κύπρο και Τζαμάικα, όλες με διαβάθμιση πιστοληπτικής αξιοπιστίας Caa3 από Moody’s (βλ. USAToday 1/8/2014) έναντι Caa2 της Αργεντινής.
5ο και χειρότερο: Ενώ η κυβέρνηση περηφανεύεται για το πρωτοφανές μέγεθος της δημοσιονομικής προσαρμογής, ο δημόσιος τομέας εμφανίζεται ως αυτός με τη μικρότερη πρόοδο από πλευράς ανταγωνιστικότητας. Στο μεταξύ, η φοροδιαφυγή βασιλεύει με το ΣΔΟΕ μέσα σε δύο χρόνια να έχει ελέγξει μόλις 25 από τις συνολικά 2.062 υποθέσεις της λίστας Λαγκάρντ.
Σε 15 δισ. ευρώ υπολογίζεται το ύψος της φοροδιαφυγής ετησίως, αλλά βραδυπορούν οι έλεγχοι του ΣΔΟΕ για προκλητικές περιπτώσεις φοροδιαφυγής και διαφθοράς. Γιατί η Κυβέρνηση δεν διαθέτει πολιτική βούληση να τα βάλει με τους φοροκλέπτες, σιτιζόμενους από τον δημόσιο κορβανά, κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και τους νταβατζήδες των θαλασσοδανείων.
Το ΣΔΟΕ τελεί υπό τον άμεσο έλεγχο του πρωθυπουργού. Ο ίδιος διόρισε συγχωριανό του στο νευραλγικό πόστο τού επικεφαλής. Αποτελεί μέγιστο σκάνδαλο, την ώρα που τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα εξωθούνται στα όρια της οικονομικής απελπισίας από την υπερφορολόγηση, τη φορολόγηση των μισθών και των συντάξεων, από την αθλιότητα του ΕΝΦΙΑ που δημεύει τη μικρή και μεσαία περιουσία, να συνεχίζεται το πάρτι της ασυλίας και τις φοροδιαφυγής.
Τι δείχνουν τα παραπάνω; Πως κανένα από τα βασικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας δεν έχει επιλυθεί και πως η πολιτική της λιτότητας συνεχίζει απτόητη το καταστροφικό της έργο. Με την αύξηση του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ, θα επιβαρυνθούν άμεσα οι τιμές στα φάρμακα, τα εμβόλια, τα βιβλία, τις εφημερίδες, τα περιοδικά, τα θεατρικά εισιτήρια, καθώς και η διαμονή σε ξενοδοχεία και παρόμοιους χώρους, συμπεριλαμβανομένης της παροχής καταλύματος διακοπών και της μίσθωσης και της μίσθωσης χώρου σε κατασκήνωση κάμπινγκ και τροχόσπιτα.
Τα μέτρα στο ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό καθεστώς θα είναι ιδιαίτερα επώδυνα.
Η αποτελμάτωση της εθνικής μας οικονομίας κατά την περίοδο 2008 – 2014, έχει ως συνέπεια την αποσύνθεση του κοινωνικοασφαλιστικού μας συστήματος. Το αγεφύρωτο χάσμα της ύφεσης της εθνικής μας οικονομίας μετά το 2008, επιφέρει την μείωση των χρηματοοικονομικών πόρων που εισρέουν στο κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα, με επακόλουθο τα χρέη και τα ελλείμματα των φορέων κοινωνικής ασφάλισης Ι.Κ.Α., ΟΑΕΕ, κ.α., να σημειώνουν συνεχή διόγκωση.
Την περίοδο 2008– 2014, η εκτίναξη του ποσοστού της ανεργίας από 7,6% σε 27%, προκάλεσε την άνοδο του απόλυτου αριθμού των ανέργων από 377.900 σε 1.310.000 άτομα. Η δραματική αύξηση ανεργίας έχει ως αρνητικό επακόλουθο τη συρρίκνωση των εσόδων του ΙΚΑ, του ΟΑΕΕ και άλλων, από ασφαλιστικές εισφορές με συνέπεια να μην μπορούν να καλύψουν τις κοινωνικές δαπάνες για συντάξεις, φάρμακα και άλλα.
Παράλληλα σε συνθήκες παρατεταμένης οικονομικής κρίσης επιδεινώνονται τα κρούσματα εισφοροδιαφυγής και διεύρυνσης των ανείσπρακτων ασφαλιστικών εισφορών από την πλευρά των επιχειρήσεων Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας είναι η διαχρονική επιδείνωση της σχέσης ασφαλισμένων προς συνταξιούχους.
Ξεχωριστό ρόλο έπαιξε η μεγάλη μείωση των ονομαστικών μισθών μετά το 2010.
Και αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους παράγοντες, που επιτείνει τα χρηματοοικονομικά προβλήματα των φορέων Κοινωνικής ασφάλισης.
Όταν την περίοδο 2010 – 2014, λόγω των βάναυσων μνημονιακών πολιτικών, οι εργαζόμενοι έχουν χάσει τουλάχιστον το 45% των μέσων ετήσιων πραγματικών αποδοχών τους, αναπότρεπτο είναι τα έσοδα των κοινωνικοασφαλιστικών φορέων να εμφανίζουν θεαματική πτώση. Την περίοδο 2008-2014, οι ανείσπρακτες εισφορές από το ΙΚΑ, τον ΟΑΕΔ και τους υπόλοιπους φορείς Κοινωνικής ασφάλισης, από 1,5 εκτινάχτηκαν σε 16 δις ευρώ. Έτσι η διόγκωση των ελλειμμάτων καθίσταται αναπόφευκτη.
Από την άλλη μεριά, οι επιχορηγήσεις του κρατικού προϋπολογισμού προς το ΙΚΑ, τον ΟΑΕΕ, τον ΟΓΑ και άλλα από 18 δις ευρώ το 2008 προβλέπονται σε 12,5 δις ευρώ το 2015.
Η πτωτική πορεία της επιχορήγησης των ασφαλιστικών ταμείων από τον Κρατικό προϋπολογισμό, αποκαλύπτει την καταβαράθρωση του κράτους πρόνοιας.
Αν δεν μπούμε σε αναπτυξιακή πορεία για να μειωθεί η ανεργία, αν δεν βελτιωθεί η σχέση ασφαλισμένων προς συνταξιούχους, αν δεν παταχθεί η εισφοροδιαφυγή και άλλα, η χρηματοοικονομική κατάσταση των οργανισμών Κοινωνικής ασφάλισης μάλιστα θα εξακολουθεί να χειροτερεύει και το κράτος πρόνοιας στη χώρα μας να βρίσκεται στα πρόθυρα της εξαθλίωσης.
Και αντί όλων αυτών εσείς τι λύσεις προτείνετε; Εσείς τι υιοθετείτε και πια καινούρια μέτρα φέρνετε; Ακούστε να φρίξετε!
Αυξάνεται ο ελάχιστος χρόνος ασφάλισης κατά 6,5 χρόνια για όλους και όχι μόνο για τους γεννημένους μετά το 1975, ενώ καταργούνται όλες οι πρόωρες συντάξεις σε ηλικίες κάτω των 62 ετών. Περίπου 150.000 ασφαλισμένοι, που μπορούν να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα ή έχουν 15ετία, θα εγκλωβιστούν έως και 20 χρόνια επιπλέον στα «δίχτυα» του νέου ασφαλιστικού. Πρόκειται κυρίως για γυναίκες και άνδρες στο ΙΚΑ με 4500 ένσημα, γυναίκες με 4500 ένσημα εκ των οποίων τα 3600 βαρέα, τρίτεκνους με 20 χρόνια ασφάλισης στο Δημόσιο, μητέρες με τρία παιδιά και άνω στα ταμεία των ΔΕΚΟ, των τραπεζών, ασφαλισμένους στο δημόσιο, που έως τα τέλη του 2012 είχαν ανήλικο τέκνο και 25 έτη ασφάλισης, ασφαλισμένες στις ΔΕΚΟ, που έως τα τέλη του 210-25 έτη ασφάλισης και ανήλικο τέκνο.
Επίσης, θα μειωθούν οι νέες συντάξεις (με μείωση των συντελεστών υπολογισμού ή με ενιαίο τρόπο υπολογισμού και του τμήματος πριν από το 2011 για όσους αποχωρήσουν από 1/1/15).
Θα καταργηθεί το προνοιακό ποσό στις κατώτατες συνάξεις και θα παγώσουν για μια διετία η αύξηση στη βασική σύνταξη των 360 €.
Το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας οδηγείται σε ενταφιασμό. Η κατάσταση των ταμείων μετά και τις μεγάλες απώλειες στις εισφορές λόγω της μείωσης των μισθών που ανέρχονται στα 10,5 δις ευρώ, τις οφειλές του κράτους στα ταμεία από το 1993, που ανέρχονται στα 12 δις ευρώ από το κούρεμα των ομολόγων που στοίχισε στους οργανισμούς πάνω από 13 δις ευρώ και βέβαια, έξω από τα 60 δις ευρώ που ήταν οι απώλειες των αποθεματικών τα προηγούμενα χρόνια κ.α..
Και όμως η κυβέρνηση ετοιμάζει και νέο ασφαλιστικό νόμο με νέες ανατροπές…
Φέρνει την αύξηση του ορίου χορήγησης τα ης κατώτατης σύνταξης από τα 15 χρόνια στα 20. Δηλαδή, από 4.500 ένσημα στα 6.000.
Η κυβέρνηση «έβαλε στο μάτι» τα επιδόματα των συνταξιούχων, προωθεί την κατάργησή τους, γιατί προκαλεί, όπως διατείνεται, ως και 30% αύξηση στις κεντρικές αποδοχές που λαμβάνει ο συνταξιούχος.
Επίσης, η κυβέρνηση ζητά την κατάργηση ή τη μεταβολή του καθεστώτος των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Οι θιγόμενες ομάδες είναι αρκετές, με κυριότερες τους γονείς ανηλίκων, εργαζόμενους στα βαρέα και ανθυγιεινά, τους τρίτεκνους εργαζόμενους, τους εργαζόμενους στις κατασκευές και πολλές άλλες επαγγελματικές ομάδες που συνταξιοδοτούνται λόγω ιδιαίτερων συνθηκών εργασίας.
Ήδη, στο προσχέδιο αναφέρεται στην αναπροσαρμογή των κριτηρίων για το ΕΚΑΣ, που σημαίνει παραπέρα περικοπές στο ΕΚΑΣ.
Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για τους Οργανικούς Κοινωνικής Ασφάλισης, είναι συνεχής και φέτος προβλέπονται ακόμη μειωμένες δαπάνες κατά 460 εκατ. ευρώ, πέρα από το 1.991.000.000 ευρώ που υπήρχε το 2013. Ετοιμάζεται μια γενική επίθεση στα επιδόματα που δίνει ο ΟΑΕΔ, ως συνέχεια της κατάργησης των οικογενειακών επιδομάτων, της στέγης και της κατοικίας, στα επιδόματα αναπηρίας. Μπαίνουν παντού εισοδηματικά κριτήρια.
Περιορίζεται η βοήθεια στο πιο εξαθλιωμένο τμήμα του λαού μας. Ο προϋπολογισμός δεν απαντά στον εφιάλτη της ανεργίας για πάνω από 1,5 εκ ανέργους;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης, η οποία θα έπαυε στο τέλος του έτους, έμεινε στα λόγια. Η Κυβέρνηση εξαπάτησε την κοινή γνώμη, εφόσον θα διατηρηθεί η εν λόγω εισφορά για δύο ακόμη χρόνια, προκειμένου να καλύψει μέρος του δημοσιονομικού κενού. Απλώς, για την ιστορία να πω, ότι η έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης ψηφίστηκε τον Ιούλιο του 2011, κατά το πρώτο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, προβλέποντας κλιμακωτές επιβαρύνσεις για εισοδήματα άνω των 12.000 € και θα επιβάλλονταν στις διαχειριστικές χρήσεις από το 2010 έως το 2014.
Δηλαδή, για τα εισοδήματα που θα περιλαμβάνονταν στις δηλώσεις των ετών 2011 έως 2015 και μετά τέλος. Ο κ. Σαμαράς στις εξαγγελίες του Ζαππείου το είχε χαρακτηρίσει «άδικο μέτρο», αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα το καταργήσει. Ο κ. Βενιζέλος είχε δηλώσει καθαρά στη διακαναλική συνέντευξη στις 2 Μαΐου του 2012: «θα αφαιρέσουμε την έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης που είναι μεγάλη επιβάρυνση και αν αφαιρεθεί θα αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα».
Αυτά είναι τα ακριβή λόγια του κ. Βενιζέλου.
Κάνοντας θόρυβο η Κυβέρνηση για τη μείωση, κατά 30%, της έκτακτης εισφοράς, επιχειρεί να συγκαλύψει ότι παρατείνεται η ισχύ της. Ένα μέτρο που μεθοδεύεται να μονιμοποιηθεί. Παράλληλα καταργούνται τα επιδόματα δημοσίων υπαλλήλων που είχαν έως τώρα διασωθεί, όπως είναι προσωπική διαφορά, και θα περικοπούν οι απολαβές των θεωρούμενων υψηλόμισθων υπαλλήλων του Δημοσίου. Το άμεσο όφελος υπολογίζεται σε 200 εκατομμύρια ευρώ.
Θυμίζουμε ότι μόνο για το 2014 η κυβέρνηση αφαίρεσε 114 εκατομμύρια από τους δικαιούχους τους ΕΚΑΣ και έπεται συνέχεια, καταργώντας το επίδομα για αυτούς που είναι από 60 μέχρι 65 ετών. Επίσης, αφαίρεσε από φτωχές οικογένειες επιδόματα της τάξης των 86 εκ. ευρώ.
Στα άτομα με αναπηρία περιέκοψε τις αποζημιώσεις στις μετακινήσεις κατά 83 εκ. ευρώ, ενώ κατά 3ο εκ . ευρώ μείωσε και τα ειδικά επιδόματα ανεργίας.
Όσο για το τακτικό επίδομα ανεργίας, αυτό το λαμβάνει, όπως είπαμε λιγότερο από το 10% τω τακτικά επιδοτούμενων στον ΟΑΕΔ.
Όσον αφορά την υγεία βαθαίνει και επεκτείνεται η εμπορευματοποίηση της, μειώνεται συνεχώς η κρατική χρηματοδότηση, χειροτερεύει συνεχώς η κατάσταση στα νοσοκομεία. Οι μονάδες υγείας του ΠΕΔΥ έχουν ελλείψεις δομών ιατρικού, νοσηλευτικ
