Το ζητούμενο, για όλους μας δεν είναι ποιος θα εκλεγεί. Θα πρέπει να ξεφύγουμε από τον προσωποπαγή χαρακτήρα των κομματικών σχηματισμών και να εισέλθουμε στην εποχή των πολιτικών επιλογών. Σημασία δεν έχει ποιος θα χάσει ή θα κερδίσει, σημασία έχει αυτός που θα κερδίσει να μπορέσει να διαχωρίσει το κόμμα από την Κυβέρνηση, να προασπίσει με σθένος τις ουσιαστικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στο κράτος, την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας, την δημιουργία και την διεύρυνση του «ανοιχτού κόμματος» με ολοένα και μεγαλύτερη συμμετοχή του πολίτη σε αυτό, την ενίσχυση των τομέων πολιτικής ευθύνης και γενικότερα τη διασφάλιση της λειτουργίας ενός τέτοιου τύπου κόμματος που θα είναι ανοιχτό στην κοινωνία, θα αποφασίζει και θα λογοδοτεί εν ονόματι αυτής και θα χαράσσει την πολιτική γραμμή της Κυβέρνησης, έχοντας πάντα διαβουλευθεί με τους αρμόδιους φορείς. Το «εμείς» δεν θα πρέπει να επικεντρώνεται σε μια στενή κομματική βάση αλλά σε μία ευρεία συναίνεση κοινωνίας-κόμματος.
Όπως, επίσης, τα ρήματα «νοιάζομαι», «προσφέρω», «υπηρετώ και αγαπώ τη χώρα, τον τόπο, το κόμμα» δεν θα πρέπει να υφίσταντο μόνο σε επίπεδο προεκλογικής ρητορικής, αλλά να αποτελούν τη σημαία των έργων μας και των αξιών που πρεσβεύουμε. Είναι ωραίο κάθε φορά που καλούμαστε να συμμετέχουμε σ’ οποιαδήποτε κομματική ή εκλογική διαδικασία να επικαλούμαστε «τα έργα». Σημασία δεν έχει μόνο να επικαλείσαι αλλά και να τα πράττεις. Και γι’ αυτό μας κρίνει σήμερα αυστηρά ολόκληρος ο ελληνικός λαός.
Τα λάθη του παρελθόντος πρέπει να μας υποδείξουν πως θα απαλλαγούμε από παλιές, κομματικές νοοτροπίες και πως θα αποτελέσουμε έναν αξιόπιστο, πολιτικό φορέα, ικανό να διαχειριστεί την οικονομική, κοινωνική, εργασιακή, πολιτική, ηθική κρίση της εποχής μας και να προτείνει λύσεις και μεθόδους συλλογικής αντιμετώπισης. Το φορτίο της Κυβέρνησης είναι ιδιαίτερα μεγάλο και επικεντρώνεται λόγω της πολιτικής κατάστασης σε συνεχείς συνομιλίες με την Τρόικα. Σ’ αυτό το σημείο το κόμμα θα πρέπει να σταθμίσει τις ισορροπίες και να αποτελέσει τον δίαυλο παραγωγής πολιτικών στο εσωτερικό.
Η εκλογή του Γραμματέα του κόμματος και η νέα σύνθεση του κόμματος σε κάθε επίπεδο, από πάνω προς τα κάτω και αντίθετα, αποτελούν στη σημερινή συγκυρία, την αρχή και το τέλος της ιστορίας μας. Γιατί, στις εκλογές της 17ης Ιούνη, το εκλογικό σώμα μας εμπιστεύτηκε την διακυβέρνηση της χώρας, ωστόσο, εάν χάσουμε στην πορεία το ιδεολογικό στίγμα του « Κοινωνικού Φιλελευθερισμού» τότε σίγουρα, ο λαός θα μας γυρίσει την πλάτη.
