Απευθύναμε πρόσκληση σε γονείς αλλά και στα παιδιά τους να φέρουν στον Όμιλο τα παιχνίδια με τα οποία δεν παίζουν και τα οποία τα έχουν φυλαγμένα είτε στις αποθήκες είτε στα πατάρια των σπιτιών τους.
Ξεκινήσαμε, πέρυσι τον Σεπτέμβριο, από το πυρόπληκτο χωριό Πέρσαινα του Νομού Ηλείας, όπου στο σχολείο υπάρχουν περίπου 35 παιδιά! Δεν υπήρχε μεγαλύτερη ευχαρίστηση για τα μέλη του Ομίλου μας όταν η αυλή και οι αίθουσες του σχολείου γέμισαν με τις χαρούμενες φωνές των παιδιών τα οποία δεν χόρταιναν να βλέπουν και να παίζουν με τα παιχνίδια που απλόχερα τους πρόσφεραν άλλα παιδιά της Ηλείας αλλά και καταστήματα από τον Πύργο.
Με αυτόν τον τρόπο δημιουργήσαμε την πρώτη παιχνιδοθήκη στην Πέρσαινα. Μία παιχνιδοθήκη κατά τα πρότυπα των δανειστικών βιβλιοθηκών. Τα παιδιά είτε παίζουν στο σχολείο με τα παιχνίδια, είτε τα δανείζονται και παίζουν στο σπίτι τους… Όταν τα βαρεθούν τα επιστρέφουν στην Παιχνιδοθήκη…
Στόχος του Ομίλου, είναι μέσα στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, τα παιδιά να νιώσουν το συναίσθημα της αλληλεγγύης και της προσφοράς και να δώσουν ένα από τα αγαπημένα τους παιχνίδια, που ίσως πλέον δεν χρησιμοποιούν, σε άλλα παιδιά που πιθανόν τα έχουν ανάγκη. Και επιπλέον με αυτόν τον τρόπο να ανακυκλώνονται τα παιχνίδια…
Επιλέξαμε χωριά πυρόπληκτα και δυσπρόσιτα του Νομού Ηλείας. Μετά την Πέρσαινα ακολούθησαν ο Πρόδρομος, τα Διάσελλα και η Πλατιάνα…
Τώρα, ετοιμαζόμαστε να δημιουργήσουμε ακόμη μία παιχνιδοθήκη στην Αγία Άννα…
Η πρωτοβουλία του Ομίλου Ήλιδας – Ολυμπίας θα επαναληφθεί αφού παιδιά από όλη την Ηλεία, την Αθήνα, αλλά και καταστήματα με παιχνίδια συνεχίζουν να προσφέρουν για να ενισχύσουν την ιδέα για τη δημιουργία δανειστικών παιχνιδοθηκών, ώστε μέσα στην περίοδο της οικονομικής κρίσης, παιδιά που δεν έχουν τη δυνατότητα αγοράς παιχνιδιών, να έχουν την ευκαιρία να γευθούν τη χαρά που γεύονται και άλλα συνομήλικά τους παιδιά, και να μεγαλώνουν ισορροπημένα λαμβάνοντας ταυτόχρονα και γνώσεις (από τα επιτραπέζια, τα βιβλία κ.α.) αλλά και τη χαρά του παιχνιδιού.
Ας κάνουμε λοιπόν ένα παιδί χαρούμενο και ας του προσφέρουμε ένα παιχνίδι που κάποτε αγαπήσαμε αλλά πλέον δεν χρησιμοποιούμε. Το χαμόγελο που θα εισπράξουμε αξίζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.