γράφουν μαθητές Λυκείου Περιστερίου.
Δεν ήμουν στο τρένο, θα μπορούσα όμως να ήμουν. Δεν ήταν κάποιος δικός μου άνθρωπος στο τρένο, θα μπορούσε όμως να ήταν. Από τύχη δεν ήταν. Στις 1 Μαρτίου του ’23, εγώ πήγα κανονικά στην τάξη μου, παρακολούθησα τα μαθήματα μου, γέλασα με τους φίλους, ενώ ένα παιδί στην ηλικία μου αγνοούταν κάτω από τα χαλάσματα μιας αμαξοστοιχίας. Αν και όλα ήταν όπως κάθε φορά, εμένα με έτρωγε μια ερώτηση μέσα μου «Γιατί;»
Ακολουθούν σκέψεις και συναισθήματα των μαθητών, αυτούσια έτσι όπως τα έγραψαν και μας τα έδωσαν.
«Για εμένα τα Τέμπη είναι ένα δυστύχημα που στιγμάτισε πολλούς, αλλά κανένας δεν παίρνει ευθύνη, κανένας».
«Λυπάμαι αρκετά με το «δυστύχημα» των Τεμπών τα λόγια είναι λίγα για να περιγράψω το πόσο λυπάμαι που χάθηκαν τόσες αθώες ψυχές και τόσο άδικα. Τόσα όνειρα και προσδοκίες για το μέλλον που τελικά δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να εκπληρώσουν. Ζω με την ελπίδα ότι η σημερινή νεολαία δεν θα επιτρέψει και δεν θα υποστεί ποτέ ξανά άλλο ένα τέτοιο περιστατικό. Τί να βγούμε να πούμε σε όλους εκείνους που έχασαν την οικογένεια τους σε ένα μέσο μαζικής μεταφοράς που θεωρούσαν τόσο ασφαλές και στις μητέρες που κλαίνε τα παιδιά τους και από τότε δεν έχουν ξανά νιώσει χαρά στην ζωή τους; Ντρέπομαι που βρίσκομαι σε μια τέτοια κοινωνία η οποία δεν το καταδικάζει αλλά το δικαιολογεί επανειλημμένα».
«Είναι δολοφονία, για την οποία οι πραγματικοί ένοχοι κυκλοφορούν ελεύθεροι. Είναι δειλοί και ευθυνόφοβοι και το γεγονός ότι προσπαθούν να το δικαιολογήσουν, το επιβεβαιώνει»
«Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον» φωνάζουμε ενώ μας μπετώνουν»
«Το δυστύχημα στα Τέμπη δεν ήταν ατύχημα, ήταν έγκλημα! 57 αθώες ψυχές έχασαν άδικα την ζωή τους. Σκέφτομαι πως στην θέση τους θα μπορούσε να ήταν ο καθένας από εμάς. Λυπάμαι τις οικογένειες αυτές που έχασαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα».
«Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Πρέπει επιτέλους να δικαιωθούν οι ψυχές όλων όσων χάθηκαν άδικα. Ας ευαισθητοποιηθούμε όλοι!»
«Ανικανότητα του κράτους. Δικαιολογίες για να μην πάρουν την ευθύνη αυτοί που φταίνε.»
«Ήταν κάτι που σίγουρα δεν χρειαζόταν να γίνει. Απλά «κέρασε» λύπη σε πολλούς ανθρώπους. Μια τρύπα που το κράτος προσπαθεί να κλείσει.»
«Στην θέση αυτών των παιδιών κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ένα από τα αδέλφια μου. Όπως και εκείνα, αυτά σπουδάζουν αλλά ακόμα αναπνέουν. Ακούγοντας πολιτικούς αγανακτώ. Έχουν χάσει κάποιον σε αυτό το τρένο; Μπορούν να μιλούν εκ μέρους των συγγενών; «Οι νέοι είναι το μέλλον» λένε, εάν όμως εξαλειφτούν αυτοί, το μέλλον δεν θα υπάρξει.»
«Τέμπη= Ένα «συμβάν», μια δολοφονία για την ικανοποίηση των οικονομικών συμφερόντων των πολιτικών. Η τραγική συγκάλυψη του κράτους και το «μπάζωμα» της αλήθειας… Δολοφονία των παιδιών μας.»
«Η δολοφονία των Τεμπών που στοίχισε την ζωή πολλών αθώων ανθρώπων. Αυτό το συμβάν που ακούγεται και θα ακούγεται για πολλά χρόνια προσπαθώντας να βρεθεί δικαιοσύνη».
«Αναρωτιέμαι τι έχει μέσα η καρδιά τους; Τι θα λεγαν αν στο τρένο ήταν μέσα τα παιδιά τους;» – Κοινοί Θνητοί, Θ’ αργήσω απόψε.
«Οι αδικοχαμένες ψυχές των θυμάτων δεν ψάχνουν για εκδίκηση αλλά για δικαίωση.»
«Στεκόμαστε σήμερα ενώπιον της μνήμης εκείνων που χάθηκαν στα Τέμπη, ενός τραγικού συμβάντος που δεν είναι απλώς ένα δυστύχημα, αλλά μια σπαρακτική υπενθύμιση της ευθύνης που έχουμε ως κοινωνία. Δεν είναι μόνο οι αριθμοί που βαραίνουν τη συνείδηση μας, αλλά οι ζωές που δεν θα συνεχίσουν, τα όνειρα που έμειναν μετέωρα. Το χρέος μας δεν είναι μονό να θρηνήσουμε, αλλά να απαιτήσουμε έναν κόσμο όπου η αμέλεια και η απληστία δεν θα βαραίνουν περισσότερο από την ανθρώπινη ζωή. Γιατί η δικαιοσύνη δεν είναι μόνο μια έννοια, είναι η φωνή εκείνων που δεν μπορούν πια να μιλήσουν».
«Βάψανε τα χέρια τους με αίμα όπως και τις ψυχές των παιδιών, το χρήμα το δικό τους δεν το θέλουμε, είναι φθαρμένο και λασπωμένο με τις πομπές όλων όσων καλύπτουν το χάος αυτής της χώρας. «Να απαγορευτούν οι αμβλώσεις για να αυξηθεί ο πληθυσμός» είπαν, και ρωτάω, πως θα αυξήσουν τον πληθυσμό όταν δεν μπορούν να προστατέψουν τις ήδη ζωντανές ψυχές;»
Η νέα γενιά δεν συγχωρεί και δεν θα σταματήσει μέχρι να δικαιωθεί, θα γίνουμε η φωνή και θα δώσουμε οξυγόνο σε όλους αυτούς που τους το στέρησαν.
-Μαθητές Λυκείου Περιστερίου