γράφει ο Νίκος Γκίκας.
Για τους ανθρώπους στο δρόμο, δεν χρειάζονται οικονομολόγοι για να διαπιστώσουν πως το βιοτικό τους επίπεδο έχει επηρεαστεί σημαντικά τους τελευταίους μήνες. Η ακρίβεια στην καθημερινότητα μεγεθύνεται. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δίνει ένα επιπλέον άλλοθι, ενόσω η ενέργεια ρέει κανονικά.
Οι μισθοί οριακά πλέον ανταποκρίνονται στο κόστος ζωής. Το αφήγημα των ζητημάτων ασφαλείας μεταφέρει το κόστος του πολέμου στους δυτικούς ψηφοφόρους και οι πιέσεις κλυδωνίζουν τις ηγεσίες. Ιδιαίτερα στις χώρες του νότου, που είναι περισσότερο επιρρεπείς σε αντισυστημικές συμπεριφορές και σε λαϊκισμό. Η μυωπία της Ευρώπης γιγαντώνεται, καθώς η ευημερία της δείχνει επίπλαστη.
Τα 20ετή συμβόλαια ενέργειας που επιδιώκουν οι ΗΠΑ από την ΕΕ, διασφαλίζουν την ακριβότερη παραγωγή της, την ανεργία της και εξοπλίζουν περαιτέρω το δολάριο στο διεθνή ανταγωνισμό, περιχαρακώνοντας το δυτικό μαντρί.
Οι πρόνοιες της ΕΕ μας οδηγούν σε δυσμενή οικονομική εξάρτηση, με σαφώς υψηλότερο κόστος, καθώς η υποτέλειά της την καθιστά αδύναμο κρίκο στην παγκόσμια σκακιέρα. Η ευρύτερη Ευρασία θα απολαμβάνει σημαντικά φθηνότερη ενέργεια και σε συνάφεια με το φθηνότερο εργατικό δυναμικό τα αποτελέσματα για τους λαούς της Ευρώπης θα είναι δραματικά. Το υψηλότερο ενεργειακό κόστος στη Δύση θα το επωμίζεται η βιομηχανία και οι επιχειρήσεις, με ότι συνεπάγεται αυτό για την ανταγωνιστικότητα σε παγκόσμια κλίμακα. Κόστος, που παράλληλα με την ήδη ακριβή πράσινη μετάβαση, θα μετακυλιέται συνεχώς στην καθημερινότητα των πολιτών. Κόστος που σε κάθε περίπτωση θα αυξήσει δραματικά την ενεργειακά φτώχεια και θα περιθωριοποιήσει περισσότερους πολίτες.
Η κυβέρνηση εικάζει πως είναι στη σωστή πλευρά της ιστορίας αλλά είναι βέβαιο πως βρίσκεται στη δύσκολη πλευρά της οικονομίας. Κατά την υγειονομική κρίση δαπανήθηκαν περί τα 44δις υπέρ δικαίων και αδίκων. Με την ενεργειακή κρίση και τον πόλεμο προστέθηκαν μερικά δις ακόμη στο χρέος. Με διπλά επιδόματα τέκνων, δικαιούχους επιταγής ακρίβειας, επιδοτήσεις σε ενέργεια, voucher για επιδότηση ηλεκτρικών συσκευών και υποχρεωτική μείωση ορίων ταχύτητας για τη μείωση κατανάλωσης καυσίμου, δράσεις όπως η “Ώρα της Γης” θα τελούν στο ορατό μέλλον υπό την αυστηρή εποπτεία του κράτους.
Φαίνεται λοιπόν πως κάποια αόρατη ολιγαρχία εκτόξευσε τις τιμές της ενέργειας σήμερα για να τις προσγειώσει αύριο σε ανεκτότερα υποτίθεται επίπεδα. Αυτό όμως καθιστά την Ευρώπη λίμνη στασιμοπληθωρισμού και ακρίβειας. Ωστόσο στις αγορές, οι έμποροι ενεργούν σαν να πλησιάζουν ήρεμοι καιροί. Με υψηλότερο κόστος ενέργειας, τα κέρδη απλά εκτινάσσονται.
Ο πόλεμος δεν είναι απαραίτητα κακός για τις μετοχές ή τη σταθερότητα. Οι “μεγάλοι” το ξέρουν καλά… «Stock Volatility and the War Puzzle. Gustavo S. Cortes, Angela Vossmeyer, Marc D. Weidenmier. March 2022». Ίσως τελικά η σωστή πλευρά της ιστορίας να είναι περισσότερο κυνική.
