γράφει ο Κωνσταντίνος Μαργαρίτης.
Οι εκλογές στη Γερμανία και η αποχώρηση της κας Μέρκελ από την κεντρική πολιτική σκηνή, η οποία κυβερνά από το 2005, θα απασχολήσουν το διεθνή τύπο το επόμενο χρονικό διάστημα.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) θα συγκεντρώσει μικρό ποσοστό στις εκλογές της Κυριακής. Η εμμονή στη μετανάστευση δεν έχει τον ίδιο αντίκτυπο. Κορυφώνονται οι εσωτερικές διαμάχες.
Το AfD κατηγορεί για πολλά τη σημερινή καγκελάριο: από «τη μαζική, παράνομη μετανάστευση» στη Γερμανία μετά την απόφασή της να ανοίξει τα σύνορα της χώρας στους πρόσφυγες από τη Συρία και το Ιράκ το 2015 και την «δαπανηρή ενεργειακή μετάβαση» αφού αποφάσισε το 2011 να εγκαταλείψει σταδιακά η Γερμανία την πυρηνική ενέργεια, ως «την αέναη ροή ευρώ» στις χώρες της νότιας Ευρώπης.
Περίπου 60 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες άνω των 18 ετών που έχουν δικαίωμα ψήφου καλούνται την Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου στις κάλπες για να αναδείξουν τη νέα ομοσπονδιακή κάτω Βουλή – την Μπούντεσταγκ -, τη νέα κυβέρνηση και τον (ή την) επόμενο καγκελάριο, που θα διαδεχθεί την κα Άγγελλα Μέρκελ.
Η 67χρονη αρχηγός της κυβέρνησης, η οποία διοικεί τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της Ευρώπης από το 2005, είχε ξεκαθαρίσει εδώ και καιρό πως δεν θα είναι υποψήφια. Είναι η πρώτη φορά που αρχηγός κυβέρνησης αποφάσισε να μη διεκδικήσει την επανεκλογή του από το 1949.
Η κα Μέρκελ, που εκλέχθηκε για την πρώτη της θητεία στις 22 Νοεμβρίου 2005, πλησιάζει το ρεκόρ του Χέλμουτ Κολ, που παρέμεινε καγκελάριος για πάνω από 16 χρόνια. Έχει ήδη ξεπεράσει τον Κόνραντ Αντενάουερ, τον καγκελάριο του λεγόμενου γερμανικού μεταπολεμικού οικονομικού θαύματος στη Δυτική Γερμανία, την οποία κυβέρνησε για 14 χρόνια.
Οι τρεις βασικοί υποψήφιοι για τη διαδοχή της είναι ο κ. Όλαφ Σολτς των Σοσιαλδημοκρατών (SPD), που οι δημοσκοπήσεις φέρουν να είναι ο δημοφιλέστερος, ο κ. Άρμιν Λάσετ της Χριστιανικής Ένωσης (CDU/CSU), καθώς και η κα Αναλένα Μπέρμποκ των Πρασίνων. Αλλά, καθώς ο καγκελάριος δεν εκλέγεται απευθείας, τα πάντα θα κριθούν από τα ποσοστά που θα καταλάβει κάθε κόμμα και το ποιος θα είναι ο μετεκλογικός συνασπισμός που θα σχηματιστεί, όπως συμβαίνει κατά παράδοση στη χώρα.
Με την επικείμενη αποχώρηση της κας Μέρκελ από την πολιτική σκηνή της Γερμανίας η ακροδεξιά στη χώρα θα χάσει τον βασικό της στόχο και θα πρέπει να ανανεώσει τα πολιτικά της επιχειρήματα.
Η ακροδεξιά «θα εξακολουθήσει να κατηγορεί τη Γερμανία ότι είναι μια δικτατορία και τους Σολτς και Λάσετ ως εκπροσώπους του συστήματος Μέρκελ. Αν η επικεφαλής των Πρασίνων κα Αναλένα Μπέρμποκ γίνει καγκελάριος, το μίσος κάποιων θα εκτοξευθεί.
Τα γεγονότα θα είναι πυκνά και θα επηρεαστούν οι ισορροπίες στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αξίζει να καταγράψουμε με κάθε λεπτομέρεια τα νέα δεδομένα που θα προκύψουν. Η ΕΕ οφείλει να προχωρήσει με σταθερότητα και αλληλεγγύη.
