Σκέψεις, από τον Μάνο Μαυρομουστακάκη:
«Μαύρη χήρα» γιατί τρώει τον άντρα της. Κι αυτός δεν έβλεπε τι του προετοίμαζε; Αφού και πριν γνωριστούν στο αραχνοπάζαρο, μαύρη ήταν.
Αν τον «Ιβάν τον τρομερό» τον προσφωνούσαν «Γιάννης ο τρομερός» και την «ωραία κοιμωμένη» ως «ωραία κοιμισμένη», θα νιώθατε το ίδιο δέος;
Έφυγε αδιάγνωστος. Εκτός κι αν εσείς θεωρείτε ότι η δικαιολογία της ασθένειας ήταν αρκετή.
Όταν …κρυφακούς συζητήσεις διπλανών τραπεζιών, εντυπωσιάζεσαι. Κάθε φορά περισσότερο. Πως ένα «τίποτα» γίνεται κουβέντα, παραμένει ένα μυστήριο.
Ίσως εφάμιλλο εκείνου του εμβριθούς «ο κόσμος προέκυψε από ένα τίποτα».
–Πόσο θα ζήσω ακόμα; Ρώτησε τον γιατρό του και απάντηση δεν πήρε. Καρδιακή προσβολή διέγνωσαν κάποιοι γιατροί συνάδελφοι του.
Απελπίστηκε να περιμένει. Μετά απελπίστηκε με αυτό που περίμενε.
Αν αυτό το έχω ξαναγράψει, θυμηθείτε:
«Επανάληψη μήτηρ πάσης απελπισίας».
Ποτέ δεν κατάλαβα πόσα καντάρια μαλ…ας ήταν. Πάντα είχε κάτι να προσθέσει.
Τα «ορχηστρικά» δεν σου …στιχοποιούν τη σκέψη, και απ’ αυτή την άποψη τα θεωρώ εξαιρετική παρέα.
