γράφει ο Κωνσταντίνος Μαργαρίτης.
Η κοινωνία δέχεται ισχυρές πιέσεις και καλείται να αντιδράσει. Η ΕΕ αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για να βοηθήσει τη γυναίκα και να την κάνει να αισθανθεί ότι δεν είναι μόνη!
Οι μεγάλες κρίσεις, όπως η νόσος covid-19, γεννούν ευκαιρίες και φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά.
Ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού, οι κοινωνικές και οικονομικές συνέπειές της έχουν επιδεινώνουν τις υφιστάμενες ανισότητες μεταξύ των φύλων, απειλώντας να αναστρέψουν την πρόοδο που έχει σημειωθεί μέχρι σήμερα και να ωθήσουν 47 εκατομμύρια περισσότερες γυναίκες και κορίτσια κάτω από το όριο της φτώχειας παγκοσμίως.
Οι γυναίκες αποτελούν το 76% των 49 εκατομμυρίων εργαζομένων στον τομέα της περίθαλψης που έχουν εκτεθεί περισσότερο στη νόσο covid-19.
Η μεγαλύτερη ανισορροπία σε επίπεδο ΕΕ σημειώνεται στη Λετονία, όπου οι γυναίκες αποτελούν το 88% των εργαζομένων στον τομέα της ιατρικής περίθαλψης, σε σύγκριση με το 53% στη Μάλτα.
Επιπλέον, οι γυναίκες υπερεκπροσωπούνται σε βασικές υπηρεσίες που εκτείνονται από τις πωλήσεις έως τις υπηρεσίες φροντίδας παιδιών, που παρέμειναν διαθέσιμες κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Στην ΕΕ, οι γυναίκες αποτελούν το 82% των υπαλλήλων ταμείων και το 95% του προσωπικού καθαρισμού και οικιακής φροντίδας.
Η περασμένη χρονιά σήμανε την 25η επέτειο της υιοθέτησης της διακήρυξης και της πλατφόρμας δράσης του Πεκίνου, με στόχο την προώθηση της ισότητας των φύλων σε όλη την υφήλιο. Ο δρόμος όμως παραμένει μακρύς. Σύμφωνα με τον δείκτη 2020 του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων (EIGE), ο μέσος όρος ισότητας των φύλων στην ΕΕ ανέρχεται στο 67,9% και, με τους σημερινούς ρυθμούς, θα χρειαστεί περισσότερο από 60 χρόνια για να επιτύχει πλήρη ισότητα των φύλων.
Ο χαμηλότερος μέσος όρος ισότητας των φύλων είναι εκείνος της Ελλάδας, που ανέρχεται στο 52,2%. Στην Κύπρο δε ο μέσος όρος ανέρχεται στο 56,9%.
Η ΕΕ έχει υιοθετήσει νομοθεσίες, εκδίδει συστάσεις, ανταλλάσσει πληροφορίες και ορθές πρακτικές, ενώ παρέχει χρηματοδοτήσεις για την υποστήριξη εθνικών δράσεων. Οι έννοιες και αρχές της ευρωπαϊκής πολιτικής για την ισότητα των φύλων διαμορφώθηκαν από τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγκρίνει συχνά εκθέσεις πρωτοβουλίας σχετικά με θέματα φύλου, ζητώντας να καταβληθούν περισσότερες προσπάθειες για τη ενίσχυση της ισότητας των φύλων.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπήρξε πάντα πολύ δραστήριο για την επίτευξη της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών, και διαθέτει μόνιμη επιτροπή που ασχολείται με τα δικαιώματα των γυναικών και την ισότητα των φύλων. Κάθε χρόνο, το κοινοβούλιο τιμά την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μαρτίου και διοργανώνει εκδηλώσεις για την ευαισθητοποίηση του κοινού.
Το 2019, η ΕΕ ψήφισε υπέρ πιο ευέλικτων συνθηκών εργασίας και της χορήγησης αδειών για την φροντίδα της οικογένειας που βοηθούν τους εργαζόμενους γονείς να εξισορροπήσουν την επαγγελματική και προσωπική ζωή τους και να αποφύγουν την ανάγκη επιλογής μεταξύ οικογένειας και καριέρας.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επανειλημμένως καλέσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αυξήσει τη συνοχή μεταξύ των πολιτικών για την ισότητα των φύλων και άλλων πολιτικών, όπως εκείνες που σχετίζονται με την ανάπτυξη, τη γεωργία, την απασχόληση και την μετανάστευση.
Το Κοινοβούλιο έχει επανειλημμένως υπογραμμίσει τη σημασία της ισότητας των φύλων στην πολιτική, προάγοντας την ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα.
Κοντά στις 50 γυναίκες χάνουν τις ζωές τους λόγω ενδοοικογενειακής βίας κάθε εβδομάδα στην ΕΕ, με τον αριθμό των θυμάτων να έχει αυξηθεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Λόγω των περιορισμών, πολλές γυναίκες δυσκολεύονται να ζητήσουν βοήθεια. Η κατάσταση διογκώνεται και απαιτούνται επιπρόσθετα μέτρα. Ο φόβος και η σιωπή να δώσουν τη θέση τους στις καταγγελίες.
Πολλές γυναίκες έχουν επίσης πληγεί σοβαρά από την κρίση λόγω της απώλειας θέσεων εργασίας ή της απασχόλησής τους σε επισφαλείς θέσεις εργασίας.
Στην Ελλάδα έχουν αναληφθεί πρωτοβουλίες, οι περισσότερες όμως είναι ήδη ξεπερασμένες και απαιτείται καλύτερος συντονισμός μεταξύ των δομών και της πολιτικής ηγεσίας.
Το μέλλον απαιτεί ευελιξία και γρήγορα αντανακλαστικά. Η βία δεν αντιμετωπίζεται με θεωρητικές προσεγγίσεις!
