γράφουν η Κατερίνα Χαρίση και ο Θάνος Καλαμίδας.
Εκείνη
Η Ελλάδα πραγματικά πήρε μέτρα για τον ιό πολύ νωρίς. Όμως αυτό ήταν και είναι δυστυχώς μέχρι στιγμής το μόνο καλό μας χαρτί στην παρτίδα. Όσο η κυβέρνηση περιμένει να πολεμήσει τον ιό μεταθέτοντας την ευθύνη μόνο σε ατομικό επίπεδο, κάθε μέρα που περνά χάνουμε και λίγο από το προβάδισμα που είχαμε. Που δεν είναι και τόσο σημαντικό προβάδισμα αν αναλογιστεί κανείς την κατάσταση του ΕΣΥ και τις ελλείψεις του. Το δικό μας υγειονομικό σύστημα θα διαλυθεί πολύ πριν καν πλησιάσουμε τα νούμερα της Ιταλίας. Και τότε απλά θα μετράμε αριθμούς.
Μα εγώ εξακολουθώ στη λειτουργία των 6 να μην ακούω τίποτα.
Για τις προσλήψεις γιατρών που έπρεπε να έχουν γίνει προχθές δεν ακούω τίποτα.
Για τις επιτάξεις των ιδιωτικών κλινικών που έπρεπε να έχουν γίνει προχθές δεν ακούω τίποτα.
Για τις επιτάξεις εργοστασίων για παραγωγή υλικών στα νοσοκομεία δεν ακούω τίποτα.
Για την προστασία των εργαζομένων, των ανέργων, των μικροεπιχειρηματιών δεν ακούω τίποτα.
Για την προστασία των προσφύγων δεν ακούω τίποτα.
Για τον κόσμο που πεθαίνει στο σπίτι του δεν ακούω τίποτα.
Αντίθετα, βλέπω γιατρούς να παρακαλάνε για δωρεές ενώ οι τύποι με τα κοστούμια κάνουν δωράκια σε μεγαλοεπιχειρηματίες, νταβατζήδες, εργοδότες και ιδιοκτήτες ιδιωτικών δομών. Κι ούτε καν κάτω από το τραπέζι. Φανερά και ξεδιάντροπα στήνουν μεγάλο φαγοπότι στερώντας από το σακατεμένο ΕΣΥ και όλους τους πολίτες το δικαίωμα να βγουν ζωντανοί από αυτή την ιστορία. Ο κόσμος υποφέρει και σε λίγο θα αρχίσει να πεινάει και τα αγόρια μας τρώνε με χρυσά κουτάλια.
Βλέπω το χειρότερο δείγμα του ντεμέκ και της ψευτομαγκιάς που έχει βγάλει αυτός ο τόπος, το ελεεινό αυτό ανθρωπάκι με το ύφος πορτιέρη σε κωλόμπαρο της επαρχίας, να μου κουνάει το δάχτυλο στη μούρη και να συνεχίζει με αυτό το προκλητικό υφάκι να μου λέει ότι θα ΦΤΑΙΩ για ό,τι συμβεί.
Και θέλω να του το σπάσω.
Γιατί άφησε παιδιά να κοιμούνται στα πατώματα. Τα παιδιά που έδιωξε και που τώρα δεν άφηνε να γυρίσουν πίσω.
Γιατί βρίσκει τους πιο ηλίθιους τρόπους να μου πει το πόσο καλός είναι στο νταβατζηλίκι, πουλώντας τσαμπουκά στους κακομοίρηδες που μπορεί να ήθελαν να φτιάξουν τα υδραυλικά τους στα εξοχικά ή μπορεί και όχι. Δεν έχει σημασία. Η απαγόρευση κυκλοφορίας είναι υπαρκτή και για τις μετακινήσεις υπάρχουν προϋποθέσεις, αν θες απλά δεν τον αφήνεις να μετακινηθεί και δε χρειάζεται να βγεις στην τηλεόραση να μας το πεις. Βέβαια δε μας είπες ποτέ πόσα πρόστιμα κόπηκαν παράνομα επειδή κάποιοι δε φορούσαν αθλητικά παπούτσια.
Θέλεις απλά να ξέρω ότι το πρόβλημα είναι δικό μου και μόνο.
Κατούρα και λίγο ρε Χαρδαλιά. Μη σου στραβώσει κιόλας.
Εγώ συνεχίζω να κάθομαι σπίτι. Και δεν μιλάω ποτέ για το πόσο μου στοιχίζει αυτό.
Εσύ όμως δεν κάνεις τίποτα. Τίποτα για τους εκατοντάδες χιλιάδες που ζουν με μαύρα μεροκάματα. Τίποτα για τους εκατοντάδες χιλιάδες που δεν έχουν οικογενειακό γιατρό, χρήματα για τεστ ή χρήματα έστω για επίσκεψη σε γιατρό. Τίποτα για τους δάσκαλους που επωμίστηκαν ένα τεράστιο βάρος διαδικτυακής διδασκαλίας χωρίς να έχουν προετοιμαστεί ποτέ γι αυτό. Και χωρίς καν να ρωτάς αν όλοι έχουν πρόσβαση σε συσκευή για να παρακολουθήσουν μάθημα σε μια πλατφόρμα που συνεχώς κρασάρει. Τίποτα για τις χιλιάδες απολύσεις γιατρών επί νανογιλέκου. Τίποτα για όσους εξαθλίωσαν το ΕΣΥ. Ατομική ευθύνη ακούω μόνο και η κυβερνητική όπως πάντα πάει περίπατο.
& Εκείνος
Όσο κι αν προσπαθείς να φανείς ψύχραιμος, υπομονετικός ακόμα και μετρημένα αισιόδοξος, φτάνει μια κουβέντα από κάποιο κυβερνητικό στέλεχος για να σε βγάλει από τα ρούχα σου. Ακόμα κι εμένα.
Εμένα που δεν ζω εκεί, που ζω σε μια χώρα που το σύστημα υγείας έχει δείξει και αποδείξει στους πολίτες του τις τελευταίες δυο εβδομάδες πόσο καλά λειτούργει, σε μια χώρα που η πολιτική της ηγεσία ηγείται πραγματικά για την προστασία των πολιτών της. Σε μια χώρα που ο πρωθυπουργός της φροντίζει τους πολίτες της, πάνω απ’ όλα λέγοντάς τους πάντα την αλήθεια όσο σκληρή κι αν είναι και αποφεύγοντας δημοσιοσχετίστικα και γκεμπελικά τεχνάσματα που θα τον κρατήσουν μακριά από κάθε φθορά που μπορεί να του στοιχήσει την εξουσία. Όπως γίνεται στην Ελλάδα.
Ειλικρινά, δεν ξέρω τι με τρομάζει περισσότερο για την Ελλάδα, ο κορονοϊός, το γεγονός ότι ο σημερινός πρωθυπουργός και η συμμορία του ήταν χτες υπεύθυνοι για την καταστροφή του συστήματος υγείας που σήμερα ακρωτηριασμένο καλείται να αντιμετωπίσει έναν θανατηφόρο ιό ή το μεθαύριο του κορονοϊού με τον Κυριακούλη, τον Άδωνι, τον Βορίδη και τη λοιπή συμμορία έτοιμους να καταχραστούν κάθε εξουσία στο όνομα του …εθνικού κινδύνου. Κι τελικά είναι αυτή η μεθαυριανή μέρα με τρομάζει πιο πολύ.
Ήδη ο Όρμπαν στην Ουγγαρία, με την έγκριση του Ουγγρικού κοινοβουλίου και στο φόβο του κοροναϊού νομιμοποιεί μια δικτατορία ναζιστικού χαρακτήρα με τον εαυτό του τον απόλυτο νομοθετικό και εκτελεστικό δικτάτορα. Και ο Όρμπαν είναι το πρότυπο και το είδωλο του Κυριακούλη και του Άδωνι. Είναι τα δικά του αχνάρια που ακολούθουν στο προσφυγικό και οι δικές του γκεμπελικές μέθοδοι που ακολουθούν όσο αφορά στη στρέβλωση της είδησης με τα παπαγαλάκια και τα δουλικά ή την λασπολογία και τον οικονομικό αφανισμό μέσω των νταβατζήδων τους, σε όποιον τολμήσει να τους αντιπαρατεθεί. Στοιχεία όλων αυτών όλοι έχουμε ήδη δει και στην Ελλάδα.
Συν την διαφθορά.
Την συνεχή και προκλητική διαφθορά αυτής της κυβέρνησης.
Στα πρότυπα Όρμπαν.
Από την υπερτιμολόγηση της πρωτοχρονιάτικης πίττας στην υπερτιμολόγηση της μάσκας για τον νοσοκομειακό προσωπικό που δίνει μάχη ζωής και από το νταβατζηλίκι της ιδιωτικής κλίνης στον υπουργό που θριαμβολογεί για την επέκταση στην απαγόρευση κυκλοφορίας όλα τα στοιχεία είναι εδώ. Την ώρα της εθνικής τραγωδίας. Την ώρα που ο Έλληνας είναι γονατισμένος.
Στο όνομα όχι του πολίτη αλλά του κορονοϊού και όπως ακριβώς με τα μνημόνια, οι ίδιοι ακριβώς καταστρέφουν και κερδίζουν. Κι ας πεθαίνει κόσμος. Και αυτή τη φορά.
Κι αν με τα μνημόνια προσπάθησαν να μας κάνουν συνενόχους του με το «μαζί τα φάγαμε», τώρα προσπαθούν να απενεχοποιηθούν των πολλαπλών και πολύ προσωπικών ευθυνών τους με τα περί δικής μας «προσωπικής ευθύνης» λες κι ήμουν εγώ ή εσύ που απολύαμε γιατρούς και νοσοκόμες, εμείς που πουλάγαμε σε κολλητούς νταβατζήδες τα νοσοκομεία ή εμείς που τα παίρναμε από την Novartis.
Και όχι ΔΕΝ θα λογαριαστούμε μετά, θα λογαριαστούμε ΤΩΡΑ, να φύγουν πριν τους έρθει καν η ιδέα να περπατήσουν στον δρόμο που χαράσσει ο Όρμπαν.
