γράφει ο Δημήτρης Τζελέπης.
Το επίκεντρο της πανδημίας είναι η Ευρώπη, ανακοίνωσε ο ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας). Με την Ιταλία να είναι η χώρα με τα περισσότερα θύματα και τα περισσότερα κρούσματα. Ακολουθεί η Ισπανία, η Γερμανία αλλά σημαντικές είναι οι εξελίξεις και στην Ελλάδα.
Κάθε μία από αυτές τις χώρες παίρνει δραστικά μέτρα για τους πολίτες τους για να τους προστατέψει και να προσπαθήσει να οχυρωθεί καλύτερα απέναντι σε έναν αόρατο εχθρό.
Στην χώρα μας η κυβέρνηση πήρε γρήγορα μέτρα για να αντιμετωπίσει την επιδημία, έκλεισε τα πάντα και άφησε ανοιχτά τα καταστήματα που είναι απαραίτητα, αλλά και σε αυτά είδαμε έναν μεγάλο συγχρωτισμό. Η λογική λέει ότι θα κλείσουν και αυτά, θα απαγορευτεί και η κυκλοφορία και το λοκ νταουν θα γενικευθεί σε επίπεδα Κίνας και Γουχάν.
Αλλά στην χώρα έχουμε και τα φαινόμενα ωχαδερφισμού και ότι δεν είναι τίποτα και θα περάσει και ότι σιγά μην κάτσουμε στο σπίτι. Το Σάββατο είδαμε εικόνες από τις πλαζ να είναι γεμάτες, οι πλατείες να γεμίζουν και το Μένουμε Σπίτι δεν εισακούσθηκε. Μετά όμως εάν γίνουμε Ιταλία, θα λένε όλοι αυτοί ότι το κράτος δεν μας προσέχει. Είναι σαν και αυτούς τους αντιμνημονιακούς που φώναζαν “δεν θα μας πάρεις τα Cayenne Όλι Ρεν», και τελικά κέρδισε ο Όλι Ρεν.
Η κυβέρνηση είναι αντιμέτωπη με την πρώτη σοβαρή κρίση που έχει μπροστά της. Τα καταστήματα θα είναι κλειστά, ζήτηση και κατανάλωση δεν θα υπάρχει και θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να ανοίξουν όταν θα εξομαλυνθούν τα πράγματα.
Το πλεόνασμα δεν θα είναι φέτος 3,5% μπορεί να είναι 2% ή ακόμη και πιο κάτω. Όλοι οι διεθνείς οικονομολόγοι κάνουν λόγο ότι εάν η κατάσταση ξεφύγει, η Lehman Brothers μπορεί να ήταν ένα κοινό κρυολόγημα μπροστά σε αυτό που θα ακολουθήσει.
Τα χρηματιστήρια και οι αγορές έχουν να πέσουν τόσο πολύ από το κραχ του 1929 και την Μαύρη Δευτέρα του 1987. Οι οικονομικές απώλειες δείχνουν ότι υπάρχουν συνθήκες πολέμου.
Ικανές ηγεσίες όμως δεν υπάρχουν και ο καθένας κάνει ότι θέλει. Σε έναν πολύ ρευστό κόσμο ο καθένας αναπτύσσει τις θεωρίες και τις πολιτικές που θέλει. Αλλά όταν στον κόσμο έχεις Trump και Boris είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα, οι λαϊκιστές είναι που κυβερνάνε τον κόσμο. Το 1989 όλοι πιστεύαμε ότι ο κόσμος θα κινούνταν προς μία κατεύθυνση και προς μια ευθεία πορεία, αλλά τώρα βλέπουμε ότι γυρνάει στην αντίθετη πορεία.
Η παγκοσμιοποίηση δέχεται πλήγματα, Ευρώπη θα πρέπει να δει ξανά την δομή και όλοι μαζί εάν μπορούν να συνεργαστούν για να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους. Ήρθε η ώρα για αναστοχασμό.
Μία καλή είδηση μπορεί να είναι ότι ο Τραμπ μπορεί να χάσει τον Νοέμβριο λόγω του Κορωνοϊού, γιατί πρώτα τον σνόμπαρε και πριν από λίγες ημέρες έλεγε ότι είναι ψέμα και απάτη. Από την άλλη, ο Τζόνσον πάει να εφαρμόσει την «ανοσία της αγέλης», ένα εφιαλτικό σενάριο γιατί μπορεί να χάσουν την ζωή τους 6-7 εκατομμύρια άνθρωποι.
Στην χώρα μας όλοι συνασπίστηκαν με την κυβέρνηση και με τα μέτρα. Είναι πρώτη φορά που γίνεται αυτό. Ο ιός της αντίστασης και της ανυπακοής δεν συνεπήρε πολλούς.
Πρέπει να πούμε ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους γιατρούς και νοσηλευτές της χώρας μας που παλεύουν σε αντίξοες συνθήκες, είναι οι ειδικές δυνάμεις των νοσοκομείων και των ΜΕΘ.
«Tutti in casa» (όλοι στο σπίτι), έγραφαν οι Ιταλικές εφημερίδες και εμείς λέμε «Μένουμε Σπίτι». Τώρα χωρίς δεύτερη σκέψη. Άλλωστε έχει αυτό το κάτι το ωραίο να μην κάνεις τίποτα, ανακαλύπτεις πολλά.
Καλό κουράγιο και μένουμε σπίτι, για να βγούμε τελικά πιο ισχυροί από αυτήν την δοκιμασία με τον ιό.
