γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης.
Η συγκρότηση της νέας κυβέρνησης και το καλά προετοιμασμένο σχέδιο διακυβέρνησης από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη διαμορφώνουν νέα δεδομένα για την πορεία της χώρας.
Ο στόχος της νέας τετραετίας δεν είναι κανένας άλλος, πλην της μετατροπής της Ελλάδας στο μεγαλύτερο turn around story παγκοσμίως. Μια χώρα με κυρίαρχα τα κατάλοιπα του κρατισμού, θα περάσει εκ των πραγμάτων σε μια νέα εποχή. Την κατάλληλη στιγμή, οι πολίτες με την ψήφο τους, αποδοκίμασαν την πορεία στασιμοχρεοκοπίας και μιζέριας από μια παρέα αριστερών… σαχλομαγκάκηδων που ανέλαβαν την εξουσία το 2015, διόρισαν άχρηστους και ανίκανους και λεηλάτησαν το δημόσιο χρήμα. Είναι τέτοιο το θράσος τους μάλιστα, που τολμούν να λένε π.χ. ότι παραδίδουν τη ΔΕΗ σε καλύτερη κατάσταση απ΄ότι την παρέλαβαν! Τη χρεοκοπημένη ΔΕΗ με κεφαλαιοποίηση στο 30% της αντίστοιχης του 2014 και με τις ζημιές να είναι είναι διπλάσιες της τρέχουσας αποτίμησης στο ταμπλό του Χρηματιστηρίου Αθηνών! Έλεος βρε άθλιοι!
Με… χειρουργικές κινήσεις η κυβέρνηση οφείλει να λάβει πρωτοβουλίες ώστε οι επενδυτές να μην νιώσουν την παραμικρή ανασφάλεια. Ιδίως το θέμα της ΔΕΗ υπό το πρίσμα των τελευταίων εξελίξεων προσλαμβάνει εθνικές διαστάσεις, καθώς δεν μπορεί να παίξουμε στα… ζάρια την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας. Από την άλλη, η εξάλειψη των γραφειοκρατικών εμποδίων, η μείωση των φόρων και η εμπέδωση μιας αμιγώς δυτικόστροφης επιχειρηματικής κουλτούρας, θα δώσουν τις απαντήσεις που χρειαζόμαστε, προκειμένου να ατενίσουμε με αισιοδοξία το μέλλον. Η φαυλότητα του κρατισμού, η οποία υπηρετήθηκε με το παραπάνω απ΄ όλα τα κόμματα, πρέπει να δώσει τη θέση της στην προοπτική του δημιουργικού σχεδίου που φαίνεται ότι έχει εκπονήσει η νέα κυβέρνηση.
Ένας πρωθυπουργός-μάνατζερ με υπουργούς που ξέρουν τη δουλειά και τεχνοκράτες που γνωρίζουν το know how της επανεκκίνησης μιας οικονομίας, μπορούν να κάνουν τη διαφορά κόντρα στις ανοησίες και τις «τρολιές» της σημερινής αντιπολίτευσης. Τόσο της αξιωματικής, όσο και της μείζονος. Εν έτει 2019 και μετά από το καρκίνωμα του κρατισμού που γιγαντώθηκε τη δεκατία του ΄80, πρέπει να είμαστε εντελώς ανισόρροποι ή και υποκριτές, όταν πολιτευόμαστε με ορολογία περασμένων δεκαετιών, παραβλέποντας το τίμημα των τελευταίων 10 ετών.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται ότι έχει φτιάξει μια ομάδα επιπέδου Champions League, η οποία είναι… καταδικασμένη να βάλει τη χώρα στον ορθό δρόμο. Και ο ορθός δρόμος περνάει μέσα από την εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας, προκειμένου να έχει νόημα η συζητηση περί δημοκρατίας. Από κει και πέρα, πρέπει να κόψει με τη… χατζάρα όλα τα καρκινώματα που δεν αφήνουν τις δυνάμεις της επιχειρηματικότητας να απλώσουν τα φτερά τους. Οι προερχόμενοι από την κομμουνιστική μήτρα γνωρίζουν πολύ καλά πως όπου υπάρχουν πολλές δουλειές υπάρχει υψηλότερο επίπεδο ευημερίας. Και αυτό τους φοβίζει καθώς έχουν μάθει να λειτουργούν με τα επιδόματα της φτώχειας, τα οποία χρηματοδοτούνται από τα κορόιδα που παράγουν εισοδήματα, αλλά αυτά διοχετεύονται μέσω των φόρων σε παράσιτα, κοπρίτες, ανεπάγγελτους και λαμόγια.
Η Ελλάδα γυρίζει σελίδα. Η επόμενη τετραετία είναι η πλέον κρίσιμη για τη διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών ανάπτυξης της οικονομίας, ώστε στο μέλλον να μην ξαναμιλήσουμε για χρεοκοπία, μιζέρια, πτωχοποίηση. Αυτή η κυβέρνηση έως το τέλος του έτους καλείται να κάνει τη διαφορά και μέσα στο 2020 να έχει ολοκληρώσει τα πάντα. Η αλλαγή του οικονομικού και κοινωνικού στάτους τα επόμενα χρόνια πρέπει να στείλει πολιτικά μηνύματα σε ολόκληρη την κοινωνία. Πρέπει οι πολίτες να καταλάβουν ότι τα δανεικά τελείωσαν, τα «λεφτόδεντρα»… ξεράθηκαν και μόνο η δουλειά, η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας θα προσελκύσουν επενδύσεις, θα διαμορφώσουν καλύτερες μισθολογικές συνθήκες, θα φέρουν αύξηση των συντάξεων και θα οδηγήσουν σ΄ ένα καλύτερο μοντέλο λειτουργίας του κράτους και των κοινωνικών δομών του. Γιατί το φιλελεύθερο μοντέλο δίνει έμφαση στον πυλώνα της δημοκρατίας που είναι η ασφάλεια-δημόσια τάξη αλλά και στην αξιοπρέπεια και προκοπή του ανθρώπου μέσω των συστημάτων υγείας και παιδείας.
Η τοποθέτηση προσώπων στις θέσεις-σηματωρούς της ανάπτυξης, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Κωστής Χατζηδάκης, σε συνδυασμό με την πλειάδα καταρτισμένων τεχνοκρατών, σηματοδοτούν το καινούριο και το κανονικό κόντρα στο ανώμαλο και το γελοίο που βιώσαμε από το 2015 με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Δεν θα έχουμε άλλη ευκαιρία για να αντιμετωπίσουμε τις παθογένειες του κρατισμού που μας έφεραν στη χρεοκοπία. Έχουμε την τελευταία ευκαιρία για να κάνουμε το σωστό και το αυτονόητο. Αν δεν το συνειδητοποιήσουμε και δεν την αρπάξουμε από τα… μαλλιά, τότε καλύτερα να πάμε να πνιγούμε. Δυστυχώς, υπάρχουν αρκετοί ανόητοι που θα το επιχειρούσαν ψηφίζοντας πολιτικά παρτάλια και επικίνδυνους τυχοδιώκτες. Το χθες έφυγε, το αύριο ήρθε. Δεν μπορούμε να βγάλουμε τα μάτια μας και πάλι στο μέλλον γιατί κάτι τέτοιο θα είναι άκρως οδυνηρό…
