γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης.
Οδεύουμε προς τις εκλογές οι οποίες μπορεί να γίνουν και πολύ νωρίτερα απ΄ ότι υπολογίζουν οι περισσότεροι. Το κλίμα πολώνεται ανάμεσα και οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές, διασταυρώνουν τα ξίφη τους. Η κοινωνία παραμένει θεατής έχοντας υποστεί το σοκ των πρώτων χρόνων του μνημονίου και έχοντας φάει τη… μαχαιριά από το 2015 και μετά. Τότε που τα ψέματα έγιναν… κοφτερές λεπίδες. Τότε που ψηφίστηκε το τρίτο και αχρείαστο μνημόνιο με αποκλειστική υπαιτιότητα του σημερινού κυβερνητικού συνονθυλεύματος.
Η… αξιοποίηση της ανοησίας των Ελλήνων από την πλευρά των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φαίνεται σε καθημερινή βάση από όσα έρχονται στο προσκήνιο. Συγγενείς, κουμπάροι, αδέλφια, ξαδέλφια, φίλοι, κολλητοί και το… κακό συναπάντημα συνθέτουν ένα γαϊτανάκι προκλητικότητας, θράσους, ημιμάθειας, απύθμενης γελοιότητας και απροκάλυπτης αρπαχτής. Όταν στον ξελιγωμένο δώσεις εξουσία και του επιτρέψεις να βγάλει τα κόμπλεξ του, τότε το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο.
Η φυγή των σημερινών πολιτικών τύπων από την εξουσία θα ήταν ευχής έργο να συνοδευτεί από μια καθαρή εντολής διακυβέρνησης με τετραετή ορίζοντα σε μια νέα κυβέρνηση. Τα επόμενα 4 χρόνια είναι τα πλέον κρίσιμα, τα οποία θα δείξουν εάν θα μπλέξουμε σε παλινωδίες λόγω απλής αναλογικής ή θα κάνουμε το μεγάλο βήμα προς τα εμπρός. Επιπλέον, θα είναι κρίσιμα, καθώς αν αποτύχουμε στους στόχους μας, τότε θα έρθει πιο κοντά ένα πέμπτο μνημόνιο από το 2032 και μετά. Μην ξεχνάμε ότι το δημόσιο χρέος παραμένει… αρρύθμιστο από το έτος αυτό και έως το 2060.
Τι περιμένουμε από τη νέα διακυβέρνηση; Να ξεκινήσει από τα αυτονόητα. Εμπέδωση της ασφάλειας με καταλυτική παρέμβαση εκεί όπου υπάρχει σήμερα η ανοχή στους πάσης φύσεως… μπαχαλάκηδες, πλήρη ανατροπή του Νόμου Παρασκευόπουλου, καλλιέργεια ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος και αποκατάσταση των ισορροπιών σε μια κοινωνία, η οποία… παραμιλάει με τα καμώματα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αρκούν όμως όλα τα παραπάνω για να γυρίσουμε σελίδα; Μάλλον όχι…
Η επόμενη μέρα των εκλογών πρέπει να βρει μια ορκισμένη, αποφασιστική και αποφασισμένη κυβέρνηση, η οποία θα δρομολογήσει όλες τις διαδικασίες για την παραπομπή… σκοτεινών υποθέσεων στη Δικαιοσύνη. Και μόνο η εξαΰλωση 40 δισ. ευρώ από την αξία των τραπεζών το Νοέμβριο του 2015 είναι ένα κακούργημα, το οποίο δεν έχει παραγραφεί και ζητεί απάντηση. Συνολικά, όσα έγιναν το πρώτο εξάμηνο του 2015 πρέπει να εξεταστούν με ιδιαίτερη προσοχή, γιατί μπορεί κάποιοι να πιστεύουν ότι έχει παραγραφεί πολιτικά αυτή η περίοδος, ωστόσο, ίσως υπάρξουν αποκαλύψεις που να καταστήσουν τα αδικήματα διαρκή…
Από την άλλη πλευρά, έχουμε το θέμα με τα κονδύλια του Προσφυγικού. Εκεί πρέπει να χυθεί άπλετο φως. Όσο για τις αρπαχτές και τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος είναι… παρωνυχίδες μπροστά στη ζημιά που προκάλεσαν οι σημερινοί τύποι το 2015 αλλά και μετά τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους. Υπάρχουν επίσης μια σειρά σοβαρότατων θεμάτων όπως για παράδειγμα η ζημία που προκλήθηκε στη ΔΕΗ με υπουργικές αποφάσεις. Ούτε λίγο, ούτε πολύ κάπου 1 δισ. ευρώ. Και ποιος ξέρει ακόμη τι θα βρεθεί…
Η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να… βάλει καλά μέσα στο μυαλό της, ότι τα «καρκινώματα» της περιόδου 2015-2019 πρέπει να αφαιρεθούν με συνοπτικές διαδικασίες. Ειδικά, αν οι σημερινοί τύποι βρεθούν στους δρόμους θέλοντας να ρίξουν στάχτη στα μάτια όσων έχουν ασθενή μνήμη. Η αντιμετώπιση των σημερινών κυβερνώντων πρέπει να είναι ανάλογη του κακού που προκάλεσαν στις παρούσες τρεις γενιές και στις επόμενες τρεις-τέσσερις. Για τον λόγο αυτό, η ευθύνη της επόμενης κυβέρνησης είναι τεράστια. Οφείλει να φτάσει μέχρι τέλους όλες τις υποθέσεις μέσω της κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Και βέβαια, δεν πρέπει να διανοηθεί να συγκαλύψει τα εγκλήματα της σημερινής παρέας που κυβερνά. Αν το κάνει αυτό, τότε θα έχει διαπράξει ένα θανάσιμο και συνάμα εθνικό έγκλημα. Το ίδιο ισχύει και για τη Δικαιοσύνη χωρίς να χρειαστεί να αναλύσουμε περαιτέρω το θέμα…
Η επόμενη Βουλή πρέπει να έχει όλη την ευχέρεια χρόνου για να βάλει τα πράγματα στη… σωστή σειρά. Εκπτώσεις σε κοινούς κακοποιούς που προκαλούν κόστος και πόνο σε μια ολόκληρη κοινωνία, δεν μπορούν να υπάρξουν. Πρέπει να… ξαναγνωριστούμε από την αρχή, όταν οι σημερινοί πολιτικοί τύποι φύγουν από την εξουσία. Αυτή η… γνωριμία πρέπει να επανατοποθετήσει τους κανόνες μιας σοβαρής και συντεταγμένης πολιτείας σε σωστές βάσεις, έτσι ώστε να μην ξαναμπλέξουμε με άλλα «καρκινώματα» στο μέλλον!
