γράφει ο Θάνος Καλαμίδας.
Προχθές ανακοινώθηκε από το αμερικανικό περιοδικό «Times» και πάντα σύμφωνα με την πολυετή του παράδοση, η προσωπικότητα ή το γεγονός της χρονιάς. Η επιλογή προσωπικότητας ή γεγονότος της χρονιάς που πέρασε, γίνεται και εξώφυλλο της τυπωμένης έκδοσης του περιοδικού και φυσικά διανέμεται σε όλο τον κόσμο.
Το περιοδικό «Times» δεν είναι ό,τι κι ό,τι, και τέτοιες παρουσιάσεις έχουν την δική τους αίγλη και παγκόσμιο αντίκτυπο ακόμα κι όταν το αντικείμενο κρίνεται αρνητικά. Εξώφυλλο έγινε το 1930 ο Μαχάτμα Γκάντι και το 1938 ο Χίτλερ. Και οι δυο, ο καθένας με τον τρόπο τους διαμόρφωσαν την χρονιά που πέρασε.
Ο Στάλιν έγινε δυο φορές εξώφυλλο για διαμετρικά αντίθετους λόγους. Το 1939 γιατί με τη συμφωνία Μολότοφ μοιραζόταν με τον Χίτλερ την ανατολική Ευρώπη και το 1942 που πέρασε στο αντίπαλο προς τον Χίτλερ στρατόπεδο με καθοριστικό ρόλο στην τελική ήττα του ναζισμού.
Το 1988 το εξώφυλλο τίμησε την Μητέρα Γη συμβάλλοντας στην παγκόσμια ανησυχία και ανάγκη άμεσων λύσεων στα περιβαλλοντολογικά προβλήματα. Το 2011 εξώφυλλο έγιναν οι διαμαρτυρίες και ο κοινωνικός αναβρασμός από την ανατολική Ευρώπη, τον αραβικό κόσμο αλλά και την Ελλάδα με πλούσιο φωτογραφικό υλικό από διαδηλώσεις στους ελληνικούς δρόμους.
Το 2018 το περιοδικό «Times» ανακοινώνει ότι για προσωπικότητα της χρονιάς που μας πέρασε επέλεξε τους «Φύλακες» της ενημέρωσης. Η λέξη Φύλακες – Guardians είναι αυτή που χρησιμοποιεί το ίδιο το περιοδικό, μονολεκτικά ορίζοντας τον ρόλο της δημοσιογραφίας αλλά και τις πραγματικές θυσίες που απαιτούνται από τους δημοσιογράφους.
Το περιοδικό κυκλοφόρησε με τέσσερα διαφορετικά εξώφυλλα και τέσσερεις Φύλακες. Τον δημοσιογράφο της Washington Post, Jamal Khashoggi που εκτελέστηκε και στη συνέχεια τεμαχίστηκε μέσα στο Σαουδαραβικό προξενείο στη Κωνσταντινούπολη. Την Φιλιππινέζα δημοσιογράφο Maria Ressa που κυνηγά αλύπητα ο Φιλιππινέζος εγκληματίας δολοφόνος πρόεδρος. Τους φυλακισμένους -άγνωστο πού- Wa Lone και Kyaw Soe Oo με την αποκάλυψη της γενοκτονίας των Ροχίνγκια στην Μιανμάρ. Τους δημοσιογράφους της εφημερίδας του Μέρυλαντ των ΗΠΑ, The Capital, που εκτελεστήκαν στα γραφεία τους από οπλοφόρο που δεν του άρεσε ο τρόπος που μεταδίδουν τις ειδήσεις.
Αυτοί οι Φύλακες, έγιναν εξώφυλλο αλλά στις εσωτερικές σελίδες του περιοδικού υπάρχουν δεκάδες ονόματα σε έναν ατέλειωτο κατάλογο φυλακισμένων, τραυματισμένων, αγνοουμένων και νεκρών. Βιετνάμ, Μεξικό, Βενεζουέλα, Κίνα, Πακιστάν, Κονγκό, Μπαχρέιν, Αίγυπτος, Φιλιππίνες, Ρωσία, Ρωσία, Ρωσία, Ρωσία!
Αυτή τη στιγμή, 13 Δεκεμβρίου 2018 και από την αρχή της χρονιάς, έχουν σκοτωθεί 81 δημοσιογράφοι σε κάποιο μέρος αυτού του πλανήτη. Την ίδια στιγμή 334 δημοσιογράφοι είναι καταδικασμένοι σε πολύχρονες φυλακίσεις στο εξπρές του μεσονυχτίου γιατί έκαναν την δουλειά τους ενημερώνοντας κυρίως για διεφθαρμένες κυβερνήσεις και δολοφόνους δικτάτορες. Ο αριθμός των φυλακισμένων και εξαφανισμών δημοσιογράφων μετά την επιβολή κατάστασης εκτάκτου ανάγκης στην Τουρκία του Ερντογάν, παραμένει άγνωστος.
Όλοι αυτοί έχουν οικογένειες, παιδιά και γονείς, φίλους και αγαπημένους. Και κανένας, μα κανένας από αυτούς δεν φυλακίστηκε ή δολοφονήθηκε …εθελοντικά. Κανένας. Κι όμως …
Ο Khashoggi έγραφε συνέχεια για την ανάγκη να αλλάξει η Σαουδική Αραβία, να αποκτήσει ένα πιο δημοκρατικό πρόσωπο κι ας είχε στην κεφαλή της βασιλιά. Όπως ο ίδιος έγραφε συχνά: και η Σουηδία βασιλιά έχει. Η πένα του ενοχλούσε το κατεστημένο που κυβερνά την χώρα του πετρελαίου με όπλο τον φόβο και την τρομοκρατία. Ενοχλούσε τον διάδοχο που μέσα από τα κείμενα του ο Khashoggi έδειχνε το πραγματικό του πρόσωπο, αυτό ενός αδίστακτου και αυταρχικού δυνάστη.
Αλλά πέρα από την πίστη του στη δημοσιογραφική υποχρέωση του ελέγχου της εξουσίας ξέρετε τι ήταν το ισχυρότερο κίνητρο πίσω από την γραφή του; Η αγάπη του για την πατρίδα του και τον συνάνθρωπο του. Και το λέω με τόση βεβαιότητα γιατί το ίδιο ακριβώς ισχύει για εκατοντάδες δημοσιογράφους που έχω γνωρίσει από την Βρετανία μέχρι το Σουδάν κι από την Φιλανδία μέχρι την Νικαράγουα.
Οι θάνατοι και οι φυλακίσεις δεν είναι κανόνας, είναι η εξαίρεση αν και ο θάνατος και η φυλάκιση δεν είναι ο μόνος τρόπος που «τιμωρούνται» οι δημοσιογράφοι. Στην «δημοκρατική» δύση η εκτέλεση έρχεται μέσω της …απόλυσης και του ταμείου ανεργίας.
Αυτό όμως που είναι κανόνας είναι ότι οι δημοσιογράφοι είναι οι Φύλακες της Ενημέρωσης αδιάφορα του κόστους που στο τέλος πολλοί πληρώνουν. Πολύ ακριβά.
Και μετά είναι η …Μαρία Σπυράκη.
Μια «δημοσιογράφος» που απέκρυψε είδηση (δημιουργώντας εύλογα και αναπάντητα μέχρι στιγμής ερωτηματικά για το πόσες άλλες ειδήσεις έχει αποκρύψει όλα τα χρόνια που ήταν στο MEGA) για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένο πολιτικό αρχηγό συγκεκριμένου πολιτικού κόμματος και «ανταμείφτηκε» με βουλευτική έδρα στην ευρωβουλή. Μια έδρα που ΔΕΝ τίμησε συνεχίζοντας να υπηρετεί ΟΧΙ την χώρα σαν ευρωβουλευτής στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο – πέρα του να πιει κανένα καφεδάκι με κανέναν περαστικό Σκοπιανό – αλλά το ίδιο πολύ συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα στη θέση του υπεύθυνου μετάδοσης ψευδών συνωμοσιολογιών όπως αυτή που θέλει όλη την ΕΕ και το ΔΝΤ να έχουν κάνει κολεγιά με τον Τσίπρα και να τον αφήνουν να …μην κόψει τις συντάξεις για να υπογράψει την συμφωνία των Πρεσπών.
Αν είχε έστω και δείγματα ηθικής και τσίπας, μπροστά στους τάφους των 81 δημοσιογράφων που έχουν δολοφονηθεί μόνο το 2018, η Μαρία Σπυράκη θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί από παντού και να μην αναφέρει ΠΟΤΕ ξανά στη ζωή της την εφήμερη σχέση της με την δημοσιογραφία. Αν είχε τσίπα και ηθική.
Στις επερχόμενες εκλογές τα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας – τελείως συμπτωματικά – θα συμπεριλαμβάνουν τους «δημοσιογράφους»: Δημήτρη Καμπουράκη, Κωνσταντίνο Μπογδάνο, Δημήτρη Μαρκόπουλο, Γιάννη Λοβέρδο, Λίνα Κλείτου, Πάνο Σόμπολο, Πηνελόπη Γαβρά, Σύνθια Σαπίκα, Σοφία Αλατζά, Σπύρο Καπράλο, Μπάμπη Παπαπαναγιώτου, Αντώνη Πανούτσο, Θόδωρο Ρουσόπουλο, Πάνο Παναγιωτόπουλο και κάποιοι συχνά αναφέρουν και το όνομα του Γιάννη Πρετεντέρη.
Τους ξέρετε, τους βλέπετε όλους συχνά στην οθόνη σας να σας ενημερώνουν …αντικειμενικά τύπου σχολής Σπυράκη.
Επίσης θα επανέλθουν ζητώντας την ψήφο σας οι …επίσης «δημοσιογράφοι» βολευτές: Φωτεινή Πιπιλή, Σοφία Βούλτεψη, Σίμος Κεδίκογλου, Άννα Καραμανλή, Χρήστος Μπουκώρος, Κώστας Γκιουλέκας, Γιάννης Ανδριανός, Μαρία Σπυράκη Γιώργος Κύρτσος. Πάντα με την Νέα Δημοκρατία.
Σύμπτωση, ιδεολογία ή είναι απλά θέμα αμοιβής; Σίγουρα δεν είναι θέμα δημοσιογραφίας, ύφους και ηθικής.
Τώρα όοοοοοοοοοοοοοοολοι αυτοί φτύνοντας 81 νεκρούς και 334 σε φυλακές κολαστήρια δημοσιογράφους. Αλλά έτσι είναι, όπου υπάρχουν Φύλακες υπάρχουν και Εφιάλτες.
ΥΓ1. Η «σχολή» Σπυράκη υπάρχει σε όλες τις χώρες και στις ΗΠΑ λέγεται Fox News και Breitbart News. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια υπηρετούσαν τον κίτρινο τύπο (tabloids), σήμερα είναι η πεμπτουσία των fake news, μέσα «ενημέρωσης» ρατσιστών, ναζιστών, ακραίων εγκληματικών καταστάσεων και κοινωνικών παρασίτων.
ΥΓ2. Το πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ με τα fake news του Τσίπρα ήταν η πεμπτουσία των fake news. Η αθέτηση υποσχέσεων δεν είναι fake news. Από την άλλη η συνειδητή και εν γνώση παραπλάνηση του κοινού με ήδη διαψευσμένες «ειδήσεις» χωρίς καμία έστω κι ένδειξη αλήθειας είναι …Μαρινάκης.
ΥΓ3. Συνέντευξη Μιχαλολιάκου στο Kilkis TV:
«Αν αύριο η Νέα Δημοκρατία θέλει να κυβερνήσει και έχει ανάγκη τις ψήφους μας και ευθαρσώς περάσει την κόκκινη γραμμή των νταβατζήδων, που θέλουν τη Χρυσή Αυγή να είναι εκτός των πάντων, και μας πει, “θέλουμε να μας δώσετε την ψήφο σας”, εάν αποδεχθούν τους όρους μας:
– Στο ζήτημα το εθνικό της Μακεδονίας
– Στο ζήτημα των λαθρομεταναστών, να αποδεχθούν το νόμο που έχουμε καταθέσει: να απελαθούν όλοι και όποιος μπαίνει στη χώρα, να είναι παράνομος
– Εάν καταγγείλουν αυτή την πολιτική των μνημονίων, με την οποία έχει βυθιστεί η χώρα και είναι συνένοχη η ΝΔ. Την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ»
Τι ξέρει ο ναζιστής και κρύβει κάτω από το μαξιλάρι του ο Κούλης; Αλήθεια αυτό το συνεταιρισμό ονειρεύεστε για το μέλλον εσείς που θέλετε Κούλη πρωθυπουργό;
******************************
Στο πνεύμα …ενότητας και ο Θάνος Ραφτόπουλος που μου κρατάει παρέα με σκίτσο του.
******************************
Στη φωτογραφία: ο δημοσιογράφος και η …Σπυράκη! Καμία σχέση το ένα με το άλλο.
